ஆத்திபாத பிராமி கல்வெட்டு
ஆத்திபாத கோசுண்டி கல்வெட்டுக்கள் (Hathibada Ghosundi Inscriptions), இந்தியாவின் இராஜஸ்தான் மாநிலத்தின் சித்தோர்கார் நகரத்திற்கு வடக்கே 8 மைல் தொலைவில் உள்ள நாகரி மற்றும் சித்தோர்காருக்கு தென்மேற்கு 3 மைல் தொலைவில் உள்ள கோசுண்டி எனும் பகுதிகளில் கண்டெடுக்கப்பட்ட, கிமு 2 அல்லது முதலாம் நூற்றாண்டுக் காலத்திய, சமசுகிருத மொழியில் பிராமி எழுத்துமுறையில் எழுதப்பட்ட கல்வெட்டுகளாகும்.[2][3] இக்கல்வெட்டுக்கள் இந்து சமயத்தின் வைணவப் பிரிவுத் தொடர்புடையதாகும். [4][5] [6][7]
கிமு 2 அல்லது முதல் நூற்றாண்டின் உடைந்த சமசுகிருத மொழியில் எழுதப்பட்ட ஆத்திபாத் கோசுண்டி கல்வெட்டுக்கள் | |
செய்பொருள் | கருங்கல் |
---|---|
எழுத்து | சமசுகிருதம் |
உருவாக்கம் | கிமு 2 அல்லது முதலாம் நூற்றாண்டு |
இடம் | நாகரி, சித்தோர்கார், இராஜஸ்தான், இந்தியா |
தற்போதைய இடம் | அரசு அருங்காட்சியகம், உதய்ப்பூர் |
இக்கல்வெட்டுக்கள் அதன் பழமைக்கும் மட்டுமல்லாது, பண்டைய இந்திய சாத்திரங்கள், சமூகம், வரலாறு மற்றும் சமய நம்பிக்கைகள் பற்றிய தகவல்களின் ஆதாரமாகவும் உள்ளது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.[2] ஆத்திபாத கோசுண்டிக் கல்வெட்டுகளில் பண்டைய இந்துக் கடவுள்களான கிருஷ்ணர் மற்றும் பலராமர் குறித்தும், கிமு முதல் நூற்றாண்டில் அக்கடவுளர்களுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட் ஒரு கற்கோயில் குறித்தும், பூசை முறைகள் மற்றும் ஒரு மன்னர் அசுவமேத யாகம் செய்தததைக் குறிப்பிட்டுள்ளது.[4][8][9]மேலும் இக்கல்வெட்டுக்களில் கிருட்டிணன் மற்றும் பலராமர் பகவான் விஷ்ணுவின் அவதாரங்கள் என்றும் குறித்துள்ளது.[10]
ஆத்திபாத கோசுண்டி கல்வெட்டுக்கள், அயோத்தி கல்வெட்டு மற்றும் ஹேலியோடோரஸ் தூண் கல்வெட்டுகளின் படி, பண்டைய இந்தியாவில், கிமு 2-ஆம் நூற்றாண்டிற்கு முன்னர் கிருஷ்ணர் வழிபாடு இருந்தது என அறியமுடிகிறது.[8][11][5][12]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ ASI Jaipur circle Hathiwada enclosure
- ↑ 2.0 2.1 D. R. Bhandarkar, Hathi-bada Brahmi Inscription at Nagari, Epigraphia Indica Vol. XXII, Archaeological Survey of India, pages 198-205
- ↑ Dilip K. Chakrabarti (1988). A History of Indian Archaeology from the Beginning to 1947. Munshiram Manoharlal. pp. 137–138. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-215-0079-1.
- ↑ 4.0 4.1 Richard Salomon (1998). Indian Epigraphy: A Guide to the Study of Inscriptions in Sanskrit, Prakrit, and the Other Indo-Aryan Languages. Oxford University Press. pp. 239–240. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-509984-3.
- ↑ 5.0 5.1 Theo Damsteegt (1978). Epigraphical Hybrid Sanskrit. Brill Academic. pp. 209–211.
- ↑ Jan Gonda (2016). Visnuism and Sivaism: A Comparison. Bloomsbury Academic. pp. 166 note 243. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4742-8082-2.
- ↑ James Hegarty (2013). Religion, Narrative and Public Imagination in South Asia: Past and Place in the Sanskrit Mahabharata. Routledge. pp. 46 note 118. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-136-64589-1.
- ↑ 8.0 8.1 Gerard Colas (2008). Gavin Flood (ed.). The Blackwell Companion to Hinduism. John Wiley & Sons. pp. 230–232. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-470-99868-7.
- ↑ Rajendra Chandra Hazra (1987). Studies in the Puranic Records on Hindu Rites and Customs. Motilal Banarsidass. pp. 200–201. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-0422-7.
- ↑ Srinivasan, Doris (1979). "Early Vaiṣṇava Imagery: Caturvyūha and Variant Forms". Archives of Asian Art 32: 50–51. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0066-6637.
- ↑ Lavanya Vemsani (2016). Krishna in History, Thought, and Culture. ABC-CLIO. pp. 37–38. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-61069-211-3.
- ↑ Julia Shaw (2013). Buddhist Landscapes in Central India: Sanchi Hill and Archaeologies of Religious and Social Change, C. Third Century BC to Fifth Century AD. Routledge. pp. 264 note 14. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-61132-344-3.
- ↑ Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century (in ஆங்கிலம்). Pearson Education India. p. 436–438. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-317-1120-0.
- ↑ Srinivasan, Doris (1979). "Early Vaiṣṇava Imagery: Caturvyūha and Variant Forms". Archives of Asian Art 32: 50. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0066-6637.