இராஜகாரிய முறை ஒழிப்பு
இந்தக் கட்டுரையில் மேற்கோள்கள் அல்லது உசாத்துணைகள் எதுவும் இல்லை. |
இலங்கையில் நிலவிய இராஜகாரிய முறை ஐரோப்பாவில் நிலவிய நிலமானிய முறையை ஒத்தது. இதன் பண்புகளாவன:
- நிலத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டமை
- விவசாயமே பிரதான தொழிலாக விளங்கியமை.
- பண்டமாற்று முறையில் பொருட்கள் பரிமாறப்பட்டமை.
- தொழிலை அடிப்படையாகக் கொண்ட சாதி அமைப்பு நிலவியமை
இலங்கையில் இராஜகாரிய முறை
தொகுஇலங்கையில் இது பின்வரும் இரண்டு முறைகளில் காணப்பட்டன.
கட்டாய சேவை இராஜகாரிய முறை
தொகு- நிலமனைத்தும் அரசனுக்கே சொந்தமானது. அதை அனுபவிப்பதற்காக மக்கள் இலவசமாக அரச பணிகளில் ஈடுபட வேண்டும்.
நிலத்தை அனுபவிப்பதற்கான இராஜகாரிய முறை
தொகு- நிலத்தைப் பயன்படுத்தும் மக்கள் உற்பத்தியின் ஒரு பகுதியை வரியாக அரசனுக்கு வழங்க வேண்டும்.
ஓழிப்பு
தொகுஐரோப்பாவில் இயற்கையான முறையில் இது அழிவுற்றது. இலங்கையில் சட்டத்தின் மூலமே ஆங்கிலேயர் இதனை ஒழித்தனர்.
தேசாதிபதி பிரடெரிக் நோத்தின் பங்களிப்பு
தொகுதேசாதிபதி பிரடெரிக் நோத் முதன் முறையாக இதனை ஒழித்தார். இது பிற்போக்கான ஒரு முறையாக இருந்தமையாலும் உழைப்புச் சுரண்டல் இடம்பெறுவதனாலும் பணப் பொருளாதாரத்திற்குத் தடையாக இருப்பதனாலும் இராஜகாரிய முறையை ஒழிப்பதாகக் குறிப்பிட்டார்.
சேர் தோமசு மெயிற்லண்ட் மீண்டும் எற்படுத்தியமை
தொகுதேசாதிபதி சேர் தோமசு மெயிற்லண்ட் மீண்டும் இம்முறையை ஏற்படுத்தினார். மக்கள் சம்பளத்திற்கு வேலைசெய்ய முன்வராமையால் அரச பணிகளை முன்னெடுப்பது சிரமமாக இருக்கவே இந்நடவடிக்கையை மேற்கொண்டார்.
கோல்புறூக் பிரபு முற்றாக ஒழித்தமை
தொகுகோல்புறூக் பிரபு (1833) முற்றாக இதனை ஒழித்தார். அதற்கான காரணங்களாவன:
- மக்களை நில அடிமைத்துவத்திலிருந்து விடுவிப்பதற்காக
- பெருந்தோட்டத்துறைக்குத் தேவையான நிலங்களைப் பெற்றுக் கொள்வதற்காக
- சுதந்திரமான முறையில் தொழிலாளர்களைப் பெற்றுக் கொள்வதற்காக
இராஜகாரிய முறை ஒழிக்கப்பட்டதன் முக்கியத்துவம்
தொகு- தனிமனித சுதந்திரத்திற்கு வழிவகுத்தமை.
- இதனால் இது மனித உரிமையின் ஆரம்பமாகக் கருதப்படுகின்றது.
- பணப் பொருளாதாரத்தை உருவாக்கியமை.
- பெருந்தோட்டங்களை அமைப்பதற்கு வழிவகுத்தமை.
- இதனால் இலங்கையில் ஏற்றிறக்குமதிப் பொருளாதாரம் உருவானமை.
உசாத்துணை
தொகு- மெண்டிஸ், ஜீ. ஸி - நம்முன்னோரளித்த அருஞ்செல்வம், முதலாம் பாகம், கொழும்பு அப்போதிக்கரீஸ் கம்பனி, 1969
- புன்னியாமீன் பீ. எம்., - வரலாறு ஆண்டு 11 கண்டி சிந்தனை வட்டம், 1998