உட்கூறு
மொழியில், ஓர் உட்கூறு (clause) என்பது ஒரு சொற்பொருள் முற்கூறுதல் (வெளிப்படுத்தப்பட்டதா இல்லையா) மற்றும் ஒரு சொற்பொருள் பயனிலை ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய ஓர் அங்கமாகும் . [1] சொற்பொருள் முற்கூறுதல், ஒரு பொதுவான உட்பிரிவு ஒரு எழுவாய் மற்றும் தொடரியல் பயனிலையினைக் கொண்டுள்ளது, [2] பிந்தையது பொதுவாக ஏதேனும் செயப்படுபொருள்கள் மற்றும் பிற மாற்றியமைப்புடன் வினைச்சொல்லைக் கொண்ட ஒரு வினைச்சொல் சொற்றொடர் ஆகும்.
ஒரு முழுமையான எளிய வாக்கியத்தில் வினைமுற்றுடன் கூடிய ஒற்றை உட்பிரிவு உள்ளது. சிக்கலான வாக்கியங்களில் சுயாதீன உட்பிவு மற்றும் குறைந்தபட்சம் ஓர் சார்பு உட்பிவினையும் உள்ளடக்கியிருக்க வேண்டும்.
இரண்டு முக்கிய வேறுபாடுகள்
தொகுஉட்பிரிவுகளின் விவாதத்திற்கான ஒரு முதன்மை பிரிவு என்பது சுயாதீன உட்பிரிவுகள் மற்றும் சார்பு உட்பிரிவுகளுக்கு இடையிலான வேறுபாடாகும். [3] ஒரு சுயாதீனமான உட்பிரிவு என்பது தனித்து நிற்க முடியும், அதாவது அது ஒரு முழுமையான வாக்கியத்தை உருவாக்க முடியும். ஒரு சார்பு விதி, மாறாக, தனித்து நிற்க இயலாது மேலும் இவை பொருள் தருவதற்காக சுயாதீன உட்பிவினைச் சார்ந்திருக்கும்.
இரண்டாவது முக்கிய வேறுபாடு வரையறுக்கப்பட்ட மற்றும் வரையறுக்கப்படாத உட்பிரிவுகளுக்கு இடையிலான வேறுபாட்டைப் பற்றியது. ஒரு வரையறுக்கப்பட்ட உட்பிரிவு கட்டமைப்பு ரீதியாக மைய வினைமுற்றைக் கொண்டுள்ளது, அதேசமயம் வரையறுக்கப்படாத உட்பிரிவின் கட்டமைப்பு ரீதியாக அதன் மையச் சொல் பெரும்பாலும் எச்சவினை ஆகும்.
சான்றுகள்
தொகு- ↑ "Clause". 10 February 2017.
- ↑ For a definition of the clause that emphasizes the subject-predicate relationship, see Radford (2004327f.).
- ↑ Most basic discussions of the clause emphasize the distinction between main and subordinate clauses. See for instance Crystal (1997:62).