உமன்புக்சு
உமன்புக்சு (Womanbooks) என்பது நியூயார்க் நகரத்தின் மன்ஹாட்டனில் உள்ள ஒரு பெண்ணிய புத்தகக் கடையாகும். இது 1975-ல் எலனார் பாட்செல்டர், கேரின் இலண்டன் மற்றும் பேபி ரோமெரோ-ஓக் ஆகியோரால் நிறுவப்பட்டது. 1987-ல் இந்த கடை மூடப்படும் வரை பெண்கள் கற்கவும் பெண்கள் குறித்து தகவல் சேகரிக்கவும் ஒரு பாதுகாப்பான இடத்தை வழங்கியது. உமன்புக்சு நியூயார்க் நகரத்தில் உள்ள இரண்டாவது பெண்ணிய புத்தகக் கடையாகும். மேலும் இது அனைத்துப் பெண்களுக்குமான முதல் புத்தகக் கடையாகும்.[1][2]
| நிறுவனர்(கள்) | எலனார் பாட்செல்டர், கேரின் இலண்டன், பேபி ரோமெரோ-ஓக் |
|---|---|
| தொழில்துறை | பெண்ணிய, பெண்கள் குறித்த பனுவல் நிலையம் |
வரலாறு
தொகு1973ஆம் ஆண்டு நியூ வுமன்ஸ் சர்வைவல் கேடலாக் மற்றும் ஒவ்வொரு சுற்றுப்புறத்திலும் ஒரு பெண்ணிய புத்தகக் கடை இருக்க வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையால் ஈர்க்கப்பட்டு, எலினோர் பாட்செல்டர், கேரின் லண்டன் மற்றும் பேபி ரோமெரோ-ஓக் ஆகியோர் மார்ச் 1, 1975 அன்று உமன்புக்சு கடையினைத் திறந்தனர்.[3][4] பெண்கள் புத்தகக் கடைகளின் செயல்பாடு காரணமாகப் பெண்களுக்கான புத்தகங்கள் வளங்களை அணுகுவதை வலியுறுத்துவது மட்டுமல்லாமல், பெண்களை மையமாகக் கொண்டு செயல்படும் கடையாக இதனை நிறுவினர்.
கிரீன்விச் கிராமத்தில் 1972-ல் திறக்கப்பட்ட லாபிரிஸைத் தொடர்ந்து, உமன்புக்சு 1975-ல் நியூயார்க் நகரத்தில் இரண்டாவது பெண்ணிய புத்தகக் கடையாக மாறியது. பேட்செல்டர், லண்டன் மற்றும் ரோமெரோ-ஓக் ஆகியோரும் வெவ்வேறு பின்னணியில் பெண்களை வரவேற்கும் புத்தக நிறுவனமாக இதை உருவாக்க விரும்பினர். எனவே, உமன்புக்சு நியூயார்க் நகரத்தில் முதல் பெண்ணிய புத்தகக் கடையாக மாறியது.[2]
மூன்று புத்தகப் பெண்கள் 1975-ல் தொடங்கியபோது, புத்தகக் கடையின் புத்தக தொகுப்பில் பெண்களைப் பற்றிய புத்தகங்கள் மிகக் குறைந்த அளவே இருந்தது. இவை சுமார் ஐந்து பெண்ணியப் பதிவுகளைக் கொண்டிருந்தது. எலினோர் பாட்செல்டர் ஒருமுறை உமன்நியூஸ் கட்டுரையில், "நாங்கள் என்ன செய்கிறோம் என்று எங்களுக்குத் தெரியவில்லை" என்று கூறினார்.[4] இவர்கள் தங்கள் வணிகத்தைப் பராமரிக்க ஒரு நாளைக்கு பதினெட்டு மணிநேரங்களைப் புத்தகக் கடையில் செலவழித்தனர். புத்தகக் கடை பெண்ணிய சமூகத்தில் மறுக்கமுடியாத வெற்றிகரமான மற்றும் செல்வாக்கு பெற்ற அதே வேளையில்,[5][6] ஒரு வணிகத்தை நடத்துவதற்கான தனிப்பட்ட, சமூக மற்றும் பொருளாதார அழுத்தங்கள் தோன்றின. இறுதியில் 1981-ல் தனது பங்குதாரர்களின் பங்குகளை கார்ன் லண்டன் வாங்கியதால் கடையின் உரிமை ஒருவர் வசமானது.
விருதும் வரவேற்பும்
தொகு"1982ஆம் ஆண்டில், பெண்களின் சமத்துவத்திற்கான அடிமட்ட பங்களிப்புகளை அங்கீகரிப்பதற்காக வுமன்புக்ஸ் சூசன் பி. அந்தோணி விருதைப் பெற்றது."[4] உமன்புக்சு புத்தகக் கடை சமூகத்தால் பெரிதும் வரவேற்கப்பட்டது. எழுத்தாளர்கள், பதிப்பாளர்கள் மற்றும் வாடிக்கையாளர்களிடமிருந்து பாரிய ஆதரவைப் பெற்றது.
உமன்புக்சு பல ஆண்டுகளாக வளர்ந்தது. 1985 வாக்கில், புத்தகக் கடையில் 6,000 தலைப்புகளில் புத்தகங்கள் இருந்தன. இவர்களின் "பத்திரிகைகளின் ஒரு பெரிய தேர்வு, லெஸ்பியன் நாவல்கள் மற்றும் இலக்கியங்களின் விரிவான தொகுப்பு, பெண்களின் படைப்புகள், பெண்கள் விளையாட்டு மற்றும் பெண்களின் ஆன்மீகம், வாடகை நூலகம், குழந்தைகள் பகுதி, பலவிதமான பதிவுகள், நகைகள், பொத்தான்கள், சுவரொட்டிகள், அட்டைகள் மற்றும் நாட்காட்டிகள் என அனைத்தும் பெண்களால் உருவாக்கப்பட்ட பெண்களுக்காக உருவாக்கப்பட்டவற்றுடன் செயல்பட்டது." [4]
கார்ன் லண்டன் 1985ஆம் ஆண்டில் உமன்புக்சு நடத்தி வந்தார். 1985ஆம் ஆண்டு கோடையின் போது மார்டிடா மைடென்ஸால் கையகப்படுத்தப்பட்டது.[7]
அமைவிடம்
தொகுஉமன்புக்சு முதல் நிலையம் மன்ஹாட்டனின் மேற்குப் பகுதியில், நியூயார்க் நகரின் 255 மேற்கு 92வது தெருவில் அமைந்துள்ளது.[2] இவர்களின் முதல் இடம் நீண்ட காலம் நீடிக்கவில்லை, ஏனெனில் இந்த இடம் சிறியது. கடையினைக் கண்டுபிடிக்கக் கடினமாக இருந்தது. மேலும் வாடிக்கையாளர்கள் பெரும்பாலும் இக்கட்டிடத்தைச் சுற்றித் திரியும் ஆண்களால் துன்புறுத்தப்பட்டனர்.[4] ஒரு வருடத்திற்குப் பிறகு, இவர்கள் 201 மேற்கு 92வது தெருவில் ஒரு மூலைக்கு இடம்பெயர்ந்தனர். முந்தைய இடத்திலிருந்து ஒரு பகுதியினை மட்டுமே புதிய இடத்திற்கு மாற்றினர். புதிய கடை மிகப் பெரியதாகவும் வரவேற்பைப் பெற்றதாகவும் இருந்தது. வெளியில் தங்களுடைய சின்னத்துடன் கூடிய பெரிய சிவப்பு நிறப் பதாகையினைத் தொங்கவிட்டு, கடையை மேலும் பார்க்கும்படி செய்தார்கள்.
தாக்கங்கள் மற்றும் பங்களிப்புகள்
தொகுஉமன்புக்சு பெரும்பாலும் "புத்தகக் கடையாக மாறு வேடமிட்ட பெண்கள் மையம்" என்று குறிப்பிடப்படுகிறது.
"இது புத்தகங்களின் பெரும் சந்தை இல்லை. இது ஒரு புத்தகக் கடை போல் தோன்றினாலும், மாறு வேடமிட்ட பெண்கள் மையம்... சந்திக்கவும், அரட்டை அடிக்கவும், இணைக்கவும், வளங்களைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ளவும், அடைக்கலம் மற்றும் ஆறுதல் பெறவும் இது ஒரு சிறந்த இடம். இது பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளின் தேவைகளுக்கான முதல் இடமாகும். மேலும் அனைத்து பெண்களும் குழந்தைகளும் இங்கு வசதியாக இருப்பதாக நம்புகிறோம்"[8]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ ""Womanbooks"". NYC LGBT Historic Sites Project.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Warren, Virginia Lee. “A Bookshop for Feminists.” New York Times, July 15 1975, https://www.nytimes.com/1975/07/15/archives/a-bookshop-for-feminists.html.
- ↑ Hogan, Kristen (2008). "Women's Studies in Feminist Bookstores: "All the Women's Studies women would come in"". Signs 33 (3): 595–621. doi:10.1086/523707. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0097-9740. https://www.jstor.org/stable/10.1086/523707.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 Miller, Karen. “Celebrating Feminism at Womanbooks.” Womanews, volume 6, issue 3, March 1985, p. 6.
- ↑ Jay, Karla “Loving Women Fantasies.” Gay Liberator, Issue 47, 1975, p. 7.
- ↑ Moore, Lisa L., “The Dream of a Common Bookstore”. Los Angeles Review of Books, April 10 2013. https://www.lareviewofbooks.org/article/the-dream-of-a-common-bookstore/
- ↑ Salmans, Sandra. “New York & Co.; A Small-Business Sisterhood on Amsterdam Ave.” New York Times, February 15, 1986. https://www.nytimes.com/1986/02/15/business/new-york-co-a-small-business-sisterhood-on-amsterdam-ave.html
- ↑ Gorelick, Michael. “The Woman behind Womanbooks,” Westside Press, February 1984.