கர்காடன்
கர்காடன் (ஆங்கிலம் Karkadann, அரேபிய كركدن karkadann அல்லது karkadan from Kargadan, பாரசீக : كرگدن) என்பது இந்தியா மற்றும் ஈரானின் புல்வெளி சமவெளிகளில் வாழ்ந்ததாகக் கூறப்படும் ஒரு புராண உயிரினம் ஆகும்.
 வால்டர்சு கையெழுத்துப் பிரதியான டபிள்யூ.659-லிருந்து இந்த படம் கர்காடனை சித்தரிக்கிறது. | |
| குழு | புராண விலங்கு |
|---|---|
| ஒத்த உயிரினம் | கிலின், ரீம், இந்திரிக், சதவர், கமாஹுடோ, கொம்புக் குதிரை |
| தொன்மவியல் | இடைக்கால பாரசீக பாரம்பரியம் |
| பிரதேசம் | இந்தியா, பாரசீகம் |
கர்காடன் என்ற சொல்லுக்கு ஈரான் மற்றும் அரபு மொழிகளில் மூக்குக் கொம்பன் என்றும் பொருள்.
வட இந்தியக் கலை வடிவங்களில் கற்காடன் குறித்த சித்தரிப்புகள் காணப்படுகின்றன.[1] யூனிகார்னைப் போலவே, இதுவும் கன்னிகளால் அடக்கப்படலாம். மேலும் இது மற்ற விலங்குகளிடம் மூர்க்கத்தனமாகச் செயல்படும்.[1] இது இந்திய மூக்குக்கொம்பனை அடிப்படையாகக் கொண்ட உயிரினமாகும் (இந்த வார்த்தையின் அர்த்தங்களில் ஒன்று). முதன் முதலில் 10/11ஆம் நூற்றாண்டில் விவரித்திருந்தனர். பிற்கால எழுத்தாளர்களின் படைப்புகளில் "காண்டாமிருக மூதாதையரை அடிப்படையாகக் கொண்ட நிழல் காட்சியுடன்" விசித்திரமான விலங்காக விவரிக்கப்பட்டது. இதனுடைய கொம்பு மருத்துவ குணங்கள் கொண்டது.
பரிணாம விளக்கம்
தொகுகர்காடனின் ஆரம்பக்கால பதிவுகள் 10/11ஆம் நூற்றாண்டின் பாரசீக அறிஞர் அபு ரேஹான் அல்-பிருனி (அல்-பிருனி, 973-1048) என்பவர் பயன்படுத்தியதிலிருந்து வருகிறது. இவர் விலங்கு ஒன்றைத் தனது படைப்பில் கீழ்க்கண்டவாறு விவரிக்கிறார். "எருமையின் உருவாக்கம் ... கருப்பு, செதில் தோல்; தோலின் கீழ் ஒரு பனிக்கட்டி தொங்கும். ஒவ்வொரு காலிலும் மூன்று மஞ்சள் குளம்புகள் உள்ளன. . . வால் நீளமாக இல்லை. மற்ற எல்லா விலங்குகளையும் விடக் கண்கள் தாழ்வாகவும், கன்னத்திற்கு கீழேயும் உள்ளது. மூக்கின் மேற்பகுதியில் மேல்நோக்கி வளைந்த ஒற்றைக் கொம்பு உள்ளது." மற்றொரு எழுத்தாளரின் படைப்பில் அல்-பிருனியின் கருத்துடன் சில கூடுதலான பகுதிகள் இன்னும் சில குணாதிசயங்களைச் சேர்த்து எழுதப்பட்டுள்ளது. இதில்: "கொம்பு கூம்பு வடிவமானது, தலையை நோக்கி மீண்டும் வளைந்தது, மேலும் ஒரு இடைவெளியை விட நீளமானது ... விலங்கின் காதுகள் இருபுறமும் நீண்டுள்ளது. கழுதை, மற்றும்...அதன் மேல் உதடு யானையின் தும்பிக்கையின் நுனியில் துருத்திக் கொண்டிருப்பது போல் விரல் வடிவமாக அமைகிறது" என்பதாகும். இந்த இரண்டு விளக்கங்களும் இந்திய மூக்குக்கொம்பனைக் குறிக்கும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஆனால் காண்டாமிருகத்திற்கும் கொம்புக் குதிரைக்கும் இடையிலான குழப்பம் ஏற்கனவே உருவாக்கத்திலிருந்தது. ஏனெனில் பாரசீக மொழியில் காண்டாமிருகத்திற்குப் பயன்படுத்தப்படும் அதே வார்த்தையான கர்காடன், புராண விலங்குகளுக்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. மேலும் இந்த குழப்பம் உயிரினத்தின் விளக்கப்படங்களிலும் தெளிவாகத் தெரிகிறது.[2]
அல்-பிருனிக்குப் பிறகு, பாரசீக அறிஞர்கள் இவரது விளக்கத்தை எடுத்து, மிருகத்தின் கற்பனையான பதிப்புகளை உருவாக்கினர். இது கர்காடன் குறித்து எவ்வித புரிதலும் இல்லாதவர்களும் பழைய அரபு எழுத்துக்களைப் படித்து விளக்குவதில் சிரமம் கொண்டவர்களின் சந்தேகத்தினை தீர்க்க உதவியது. இந்த விளக்கத்தில் ஒரு தீர்க்கமான மாற்றம் கல்கார்டனின் கொம்பைப் பற்றி அமைந்தது. அல்-பிருனி குறுகிய, வளைந்த கொம்பில் ஒட்டிக்கொண்டது, பின்னர் எழுத்தாளர்கள் இதை ஒரு நீண்ட, நேரான கொம்பாக உருவாக்கினர். இது கலைஞர்களின் பிரதிநிதித்துவத்தில் விலங்குகளின் மூக்கிலிருந்து அதன் புருவத்திற்கு மாற்றப்பட்டது.[3]
பாரசீக மருத்துவரான ஜகாரியா அல்-கஸ்வினி (அல்-கஸ்வினி, டி. 1283) பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் தனது 'அஜாயிப் அல்-மக்லூகாத் வ கரா' இப் அல்-மவ்ஜூதாத்வில், கர்காடனின் கொம்பை நச்சுடன் இணைத்து எழுதினார். இதில் ஒரு சில பயனுள்ள மருத்துவ விளைவுகள் உள்ளதாகப் பட்டியலிடுகிறார். இக்கொம்பைப் பிடிப்பது மலச்சிக்கலைப் போக்கக் குடல்களைத் திறக்கிறது என்றும் கால்-கை வலிப்பு மற்றும் முடத்தை நீக்கும் என்றும் தெரிவித்தார். பின்னர் எழுத்தாளர்கள் இதன் நச்சு மாற்று மருந்து என்றும் இதைக் கொம்புக் குதிரையுடன் இணைத்து எழுதினர். இருப்பினும் இந்த கருத்து எல்லா எழுத்தாளர்களாலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை.[3]
14ஆம் நூற்றாண்டில், இப்னு பதூதா, தனது பயணக் குறிப்பில், இந்தியாவில் தான் கண்ட மூக்குக்கொம்பனை கர்காடன் என்று அழைத்தார். மேலும் இதனை ஒரு கொடூரமான மிருகம் என்று விவரித்தார். யானை போன்ற பெரிய விலங்குகளை இதன் ஆள் நிலத்திலிருந்து விரட்டுவதாகத் தெரிவிக்கிறார். இது ஆயிரத்தொரு இரவுகள், "சின்பாத் மாலுமியின் இரண்டாவது பயணத்தில்" எனும் புராணக்கதைகளில் கூறப்பட்டுள்ளது.
கர்காடனை எல்மர் சுகர் "கொம்புக் குதிரையின் பாரசீக பதிப்பு" என்று குறிப்பிடுகிறார்.[4] கொம்புக் குதிரையின் விளக்கப்படங்களின் தலைப்புகளில் கர்காடன் என்ற பெயர் தோன்றும் எசுகோரியல் மற்றும் பாரிசு போன்ற இடைக்கால ஐரோப்பிய விலங்கியல் விளக்க ஏடுகளில் இந்தப் பெயர் உள்ளது.[5]
கொம்பு
தொகுஅல்-கஸ்வினி, கொம்பு நச்சிற்கு ஒரு மாற்று மருந்தாக இருப்பதாகக் கூறும் ஆரம்பக்கால எழுத்தாளர்களில் ஒருவரான அல்-கஸ்வினி, இது கத்தி கைப்பிடிகள் தயாரிப்பில் பயன்படுத்தப்படுவதாகவும் குறிப்பிடுகிறார். கிறிசு இலாவர்சின் கூற்றுப்படி, ஒற்றைக்கொம்பனின் இயற்கை வரலாறு, குட்டு, தந்தம் அல்லது எலும்பைக் கொண்ட சற்றே புதிரான பொருளாகும். இது அலெக்சிபார்மிக் பண்புகளைக் கொண்டுள்ளது. இந்த இரண்டும் "புதிரான கொம்புகள்", என இலாவர்சு வாதிடுகின்றனர். இவை சமையலறை கருவிகள் தயாரிக்கவும் பயன்படுத்தப்பட்டன. இதனால் இவை மனித வாழ்வுடன் தொடர்புடையதாக மாறியது. 13ஆம் நூற்றாண்டில் அல்-கஸ்வினி கர்காடன் கொம்பை ஒரு மாற்று மருந்தாகக் கருதினார். இவ்வாறு கர்காடன் ஒற்றைக் கொம்பனுடன் தொடர்புடையதாக மாறியது.[3]
பெயர்
தொகுகர்காடன் என்ற பெயர் குர்திசு பெயரின் மாறுபாடாகும். அதாவது இதன் பொருள் ஒற்றைக் கொம்பினைக் கொண்ட கழுதை [கார் கிட் டான்] என்பதாகும். பாரசீக கர்காடன், அல்லது சமசுகிருத கர்தஜன், "பாலைவனத்தின் அதிபதி" என்று பொருள்படும்.[6] அபிசீனியாவிலிருந்து அரேபியர்கள் வழியாக இந்த வார்த்தை செமித்திய மொழிகளில் நுழைந்ததாக பிரிட்சு ஹோம்மல் சந்தேகிக்கிறார்.[7] எழுத்துப்பிழைகள் மற்றும் உச்சரிப்புகளில் வேறுபாட்டுடன் இது கர்கடன்,[8] கார்டுன்,[5] கர்கடன், மற்றும் கர்கெண்ட் என மாறுபடுகிறது.[9][10]
புராண கர்காடன் மகாபாரத காலத்தில் தோன்றியிருக்கலாம் என்று ஊகிக்கப்படுகிறது.[11]
பாரசீக கர்காகடனின் ஆரம்பப் பகுதியானது காண்டாமிருகத்திற்கான சமஸ்கிருத வார்த்தையான "khaRga" ஐ ஒத்திருக்கிறது. மேலும் வாள் என்று பொருள்படும். இங்கு "R" என்பது வளைநாவொலியைக் குறிக்கிறது. காண்டாமிருகம் "வாள் கொம்பு".
நவீன புலமை மற்றும் கலாச்சாரத்தில் கர்காடன்
தொகு1950ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட தி யூனிகார்னில் ரிச்சர்ட் [12] சேகரித்த பெரும்பாலான பொருட்கள், கொம்புக்குதிரைப் பற்றிய ஒரு நிலையான குறிப்பு என மிகவும் பாராட்டப்பட்டது. இது மீண்டும் மீண்டும் மேற்கோள் காட்டப்படுகிறது.[13][14]
குறிப்பிடத்தக்க மேற்கோள்
தொகுதவ்பிக் சாயிக் (இ. 1971) எழுதிய நீண்ட கவிதையின் தலைப்பு, "கொம்புக் குதிரைக்கு நான் முன்வைக்கும் சில கேள்விகள்". இது ஜாப்ரா இப்ராஹிம் ஜாப்ராவால் "அரபு மொழியில் மிகவும் விசித்திரமான மற்றும் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கக் கவிதை" என்று பாராட்டப்பட்டது.[15][16]
நவீன ஈராக்கில் இன்னும் "கர்காடனின் கண்ணீர்" ( டுமியு அல்-கர்கடன்) பாரம்பரியம் கொண்டதாகக் கூறுகிறது. இவை மிஸ்பாஹாவில் பயன்படுத்தப்படும் சிவப்பு நிற மணிகள், முசுலீம் பிரார்த்தனை மணிகள் (சுபுஹாத் ) குறித்ததாகும். காண்டாமிருகம் தண்ணீரைத் தேடி பாலைவனத்தில் அலைந்து நாட்களைக் கழிக்கிறது. குடிதண்ணீரைக் கண்டவுடன் அதனைப் பருகும் போது தண்ணீரில் காண்டாமிருகம் விடும் கண்ணீர், மணிகளாக மாறுகின்றன எனப் புராணக் கதை தெரிவிக்கின்றது.[15]
பீட்டர் பீகிள் ( தி லாஸ்ட் யூனிகார்னின் ஆசிரியர்) "மை சன் ஹெய்டாரி மற்றும் கர்காடன்" என்ற கதையை எழுதினார்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 Suhr, Elmer G. (1964). "An Interpretation of the Unicorn". Folklore 75 (2): 91–109. doi:10.1080/0015587x.1964.9716952.
- ↑ Rice, D.S. (1955). "Rev. of Ettinghausen, The Unicorn". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London 17 (1): 172–74. doi:10.1017/s0041977x00106470.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Lavers, Chris (2010). The Natural History of Unicorns. RandomHouse. pp. 107–109. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-06-087415-5.Lavers, Chris (2010). The Natural History of Unicorns. RandomHouse. pp. 107–109. ISBN 978-0-06-087415-5.
- ↑ Suhr, Elmer G. (1965). "An Interpretation of the Medusa". Folklore 76 (2): 90–103. doi:10.1080/0015587x.1965.9716995.
- ↑ 5.0 5.1 Contadini, Anna (2003). "A Bestiary Tale: Text and Image of the Unicorn in the Kitāb naʿt al-hayawān (British Library, or. 2784)". Muqarnas 20: 17–33. doi:10.1163/22118993-90000037. https://eprints.soas.ac.uk/434/1/UnicornMuqarnas2003.pdf.
- ↑ Lunds universitet. Historiska museet samt mynt- och medaljkabinettet (1973). Meddelanden från Lunds Universitets historiska museum: Mémoires du Musée historique de l'Université de Lund.
- ↑ Hommel, Fritz (1879). Die Namen der Saugethiere bei den Sudsemitischen Volkern. pp. 328–29.
- ↑ Hees, Syrinx von (2002). Enzyklopädie als Spiegel des Weltbildes. pp. 205–208.Hees, Syrinx von (2002). Enzyklopädie als Spiegel des Weltbildes. Otto Harrassowitz Verlag. pp. 205–208. ISBN 978-3-447-04511-7.
- ↑ Lane, Edward William (1841). The thousand and one nights, commonly called, in England, the Arabian nights' entertainments.Lane, Edward William (1841). The thousand and one nights, commonly called, in England, the Arabian nights' entertainments. p. 95 note 29.
- ↑ Manguel, Alberto (2000). The dictionary of imaginary places.
- ↑ Ettinghausen, Richard (1955). Late Classical and Medieval Studies in Honor of Albert Mathias Friend Jr. Princeton UP. p. 286.
- ↑ Vajda, Georges (1971). Deux commentaires karaïtes sur l'ecclésiaste. Brill. p. 86 note 3.
- ↑ Sarton, George; Frances Siegel (1951). "Seventy-Seventh Critical Bibliography of the History and Philosophy of Science and of the History of Civilization (To March 1951)". Isis 42 (4): 309–95. doi:10.1086/349357.
- ↑ Souchal, Geneviève (1980). "Rev. of Freeman, The Unicorn Tapestries". The Art Bulletin 62 (2): 313–16. doi:10.2307/3050007. https://archive.org/details/sim_art-bulletin_1980-06_62_2/page/313.
- ↑ 15.0 15.1 Stetkevych, Jaroslav (2002). "In Search of the Unicorn: The Onager and the Oryx in the Arabic Ode". Journal of Arabic Literature 33 (2): 79–130. doi:10.1163/157006402320379371.
- ↑ Zahra, A. Hussein Ali (1999). "The Aesthetics of Dissonance: Echoes of Nietzsche and Yeats in Tawfiq Sayigh's Poetry". Journal of Arabic Literature 30 (1): 1–54. doi:10.1163/157006499x00054.