சபாரித்து வம்சம்
பாரசீக சன்னி இசுலாமிய வம்சத்தினர்
சபாரித்து வம்சம் (Saffarid dynasty) (பாரசீக மொழி: سلسله صفاریان), பாரசீக சன்னி இசுலாமிய வம்சாகும். [3][4] தற்கால ஈரானின் சீசுத்தான் பகுதியைச் சேர்ந்த சபாரித்து வம்சத்தினர், கிழக்கு ஈரான் மற்றும் குராசான் போன்ற பெரும் நிலப்பகுதிகளை, சராஞ்ச் (ஆப்கானித்தான்) நகரத்தை தலைநகராகக் கொண்டு 861 முதல் 1003 முடிய ஆட்சி செய்தவர்கள். 922- 963 காலத்தில் இப்பேரரசு, சாமனித்து பேரரசு ஆதிக்கத்தில் இருந்தது.
சபாரித்து வம்சம் صفاریان | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 861–1003 | |||||||||||||
 யாகூப் இபின் அல் சாபர் காலத்தில் உச்சத்தில் இருந்த சபாரித்து பேரரசு | |||||||||||||
| தலைநகரம் | சராஞ்ச் | ||||||||||||
| பேசப்படும் மொழிகள் | பாரசீகம் (தாய் மொழி)[1][2] | ||||||||||||
| சமயம் | சன்னி இசுலாம் | ||||||||||||
| அரசாங்கம் | முடியாட்சி | ||||||||||||
| அமீர் | |||||||||||||
• 861–879 | யாகூப் பின் லைத் சபார் | ||||||||||||
• 963–1002 | முதலாம் காலப் | ||||||||||||
| வரலாற்று சகாப்தம் | மத்திய காலம் | ||||||||||||
• தொடக்கம் | 861 | ||||||||||||
• முடிவு | 1003 | ||||||||||||
| |||||||||||||
கிபி 1002ல், கஜினி முகமது, சீசுத்தான் பகுதியை கைப்பற்றி, சபாரித்து வம்சத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வந்தார்.[5]
சபாரித்து வம்ச ஆட்சியாளர்கள்
தொகு- யாகூப் இபின் லைத் கிபி 861 - 879
- அமீர் இபின் அல் லைத் 879 - 901
- தஹிர் இபின் முகமது இபின் அமீர் 901 - 908
- அல் லைத் இபின் அலி 908 - 910
- முமகது இபின் அலி 910 - 911
- அல் மூவத்தல் இபின் அலி 911
- அமீர் இபின் யாகூர் இபின் முகமது இபின் அமீர் 912 - 913
- சாமனித்து பேரரசு ஆதிக்கத்தில் 922 - 963
- கலாப் இபின் அமகது 963 - 1002
படக்காட்சிகள்
தொகு-
கிபி 900ல் சபாரித்து பேரரசு -
சபாரித்து படைவீரன்
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Persian Prose Literature." World Eras. 2002. HighBeam Research. (September 3, 2012);"Princes, although they were often tutored in Arabic and religious subjects, frequently did not feel as comfortable with the Arabic language and preferred literature in Persian, which was either their mother tongue—as in the case of dynasties such as the Saffarids (861–1003), Samanids (873–1005), and Buyids (945–1055)...". [1] பரணிடப்பட்டது 2013-05-02 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Robinson, Chase F. (2009). The new Cambridge history of Islam. Vol 1, Sixth to eleventh centuries (1. publ. ed.). Cambridge: Cambridge Univ. Press. p. 345. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-83823-8.
The Tahirids had made scant use of Persian, though the Saffarids used it considerably more. But under the Samanids Persian emerged as a full "edged language of literature and (to a lesser extent) administration. Court patronage was extended to Persian poets, including the great Rudaki (d. c. 940). Meanwhile Arabic continued to be used abundantly, for administration and for scientific, theo logical and philosophical discourse.
- ↑ Ṣaffārid Dynasty
- ↑ The Islamization of Central Asia in the Samanid era and the reshaping of the Muslim world, D.G. Tor, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 72, No. 2 (2009), 281;"The Saffārids were the first of the Persianate dynasties to arise from the remains of the politically moribund ʿAbbāsid caliphate".
- ↑ C.E. Bosworth, The Ghaznavids 994-1040, (Edinburgh University Press, 1963), 89.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு
- Encyclopædia Iranica Saffarids