அயோத்தி இராச்சியம்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

|region = தெற்காசியா

|religion = [[சியா இசுலாம்]]

|government_type = தன்னாட்சியுடன் (1732–1801) <br> கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியின் கீழ் [[மன்னர் அரசு (பிரித்தானிய இந்தியா)|சுதேச சமஸ்தானமாக]] (1801–1858)

|event_start =

==வரலாறு==

[[முகலாயப் பேரரசு|முகலாயப் பேரரசர்]] முகமது ஷாவின் ஆட்சி வீழ்ச்சி அடைந்து கொண்டிருந்த நேரத்தில்,

 

 

[[அயோத்தி நவாப்]], [[1857 இந்தியக் கிளர்ச்சி|1857 சிப்பாய்க் கிளர்ச்சியை]]யை தனது இராச்சியப் பகுதியில் அடக்க திறனற்று போனார். [[டல்ஹவுசி பிரபு]] அறிவித்த [[அவகாசியிலிக் கொள்கை]]யின் படி, [[அயோத்தி நவாப்]] ஆட்சி செய்வதற்குத் தகுதியற்றவர் எனக் காரணம் காட்டி, 1859ல் [[அவத்]] இராச்சியத்தை, [[பிரித்தானிய இந்தியா]]வின் ஆட்சியில் இணைத்தனர்.

 

அயோத்தி இராச்சியத்தில், தற்கால [[உத்தரப் பிரதேசம்|உத்தரப் பிரதேச]] மாவட்டங்களான [[அம்பேத்கர் நகர் மாவட்டம்|அம்பேத்கர்நகர்]], [[பகராயிச் மாவட்டம்|பகராயிச்]], [[பலராம்பூர் மாவட்டம்|பலராம்பூர்]], [[ பாராபங்கி மாவட்டம்|பாரபங்கி]], [[பஸ்தி மாவட்டம்|பஸ்தி]], [[பைசாபாத் மாவட்டம்|பைசாபாத்]], [[கோண்டா மாவட்டம்|கோண்டா]], [[ஹர்தோய் மாவட்டம்|ஹர்தோய்]], [[லக்கிம்பூர் கேரி மாவட்டம்|லக்கிம்பூர்]], [[லக்னோ மாவட்டம்|லக்னோ]], [[பிரத்தாப்புகர் மாவட்டம், உத்தரப்பிரதேசம்|பிரத்தாப்புகர்]], [[ரேபரேலி மாவட்டம்|ரேபரேலி]], [[சிராவஸ்தி மாவட்டம்|சிராவஸ்தி]], [[சுல்தான்பூர் மாவட்டம்|சுல்தான்பூர்]], [[சித்தார்த் நகர் மாவட்டம்|சித்தார்த்நகர்]], [[உன்னாவு மாவட்டம்|உன்னாவு]], [[சீதாபூர் மாவட்டம்|சீத்தாபூர்]] மற்றும் கங்கை சமவெளியின் தெற்கு பகுதிகளான [[கான்பூர் மாவட்டம்|கான்பூர்]], [[பதேபூர் மாவட்டம்|பதேபூர்]], [[கௌசாம்பி மாவட்டம்|கௌசாம்பி]], [[அம்ரோகா மாவட்டம்|அம்ரேகா]] மற்றும் [[அலகாபாத் மாவட்டம்|அலகாபாத்]] என 22 மாவட்டங்கள் இருந்தது.