சி. வி. ஶ்ரீராமன்
ஶ்ரீராமன்(C. V. Sreeraman) செருத்துருத்தி வேலப்பன் ஶ்ரீராமன் (7 பிப்ரவரி 1931 – 11 அக்டோ பர் 2007) மலையாளத்தில் சிறுகதைகளையும் புதினங்களையும் எழுதிய ஓர் இந்திய எழுத்தாளர் ஆவார். இவர் கேரள சாகித்திய அகாதமியின் துணைத் தலைவராக இருந்தார். இவரது கதைகள் அவரது அனயசேனா மரணம் மற்றும் ரயில்வே பலங்கல் ஆகியவற்றால் எடுத்துக்காட்டுகின்றன. சிறுகதை ஶ்ரீரமந்தே கதகல் மற்றும் கேரள சாகித்ய அகாதமி விருது வசூஹாரா சேகரிப்புக்காக இவர் புகழ்பெற்ற சாகித்ய அகாதமி விருது கேந்திர சாகித்யா அகாதமி விருதை 1999இல் வென்றார்.
செ. வே. ஶ்ரீராமன் | |
|---|---|
| பிறப்பு | 7 பெப்ரவரி 1931 செருத்துருத்தி, கேரளம், இந்தியா |
| இறப்பு | 10 அக்டோபர் 2007 (அகவை 76) திருச்சூர், கேரளம், இந்தியா |
| தொழில் | எழுத்தாளர் |
| தேசியம் |  இந்தியா |
| காலம் | 1952-2007 |
| வகை | சிறுகதை, புதினம் |
சுயசரிதை
தொகுபிப்ரவரி 7,1931இல் செருத்துருதி கேரளாவில் வேலப்பன் மற்றும் ஜானகிக்கு பிறந்தார். ஶ்ரீராமன் தனது குழந்தைப் பருவத்தின் ஒரு பகுதியை இலங்கையில் கழித்தார். இவர், குன்னம்குளம் அரசு உயர்நிலைப் பள்ளியில் படித்தார். மங்களூரில் உள்ள அலோசியஸ் கல்லூரி மற்றும் சென்னை, டாக்டர் அம்பேத்கர் அரசு சட்டக் கல்லூரியில் சட்டப் பட்டம் பெற்றார்.[1] ஏழு ஆண்டுகள், இவர் அந்தமான் மற்றும் நிக்கோபார் தீவுகளின் மறுவாழ்வுத் துறையில் பணியாற்றினார். இது இவரது மறக்கமுடியாத சில கதைகளுக்கு கருப்பொருளை வழங்கியது. ஒரு பொதுவுடைமையாளராக இவர், சோவனூர் ஊராட்சியின் தலைவராக ஏழு ஆண்டுகள் பணியாற்றினார். மேலும் இந்திய பொதுவுடைமைக் கட்சி (மார்க்சியம்)யின் கலாச்சார அமைப்பான புரோகமனா கலா சாகித்ய சங்கத்துடன் தீவிரமாக தொடர்பு கொண்டிருந்தார்.[1] 1988 முதல் 1991 வரை கேரள சாகித்ய அகாதமியின் செயற்குழு உறுப்பினராகவும் இருந்தார். இவர் 1988 முதல் 1991 வரை கேரள சாகித்ய அகாதமி நிர்வாகக் குழுவில் உறுப்பினராக இருந்தார். திருச்சூர் குன்னம்குளத்திற்கு அருகிலுள்ள கொங்குனூரில் இவர் வசித்த இடம் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த மலையாள எழுத்தாளர்களின் மையமாக இருந்தது.
இறப்பு
தொகுகல்லீரல் மற்றும் சிறுநீரக பிரச்சனைகளுக்கு சிகிச்சை பெற்று வந்த இவர்Ï 2007 அக்டோபர் 10 அன்று தனது 76 வயதில் திருச்சூரில் ஜீபிலி மிஷன் மருத்துவமனையில் காலமானார். இவருக்கு மனைவியும் மூன்று குழந்தைகளும் உள்ளனர்.[2][3]
எழுத்தாளர்
தொகுஶ்ரீராமனின் கதைகள் புத்திசாலித்தனமாகச் சொல்லப்பட்டு மனிதநேயத்தால் ஈர்க்கப்பட்டன. ஒரு வழக்கறிஞராகவும் , அரசாங்க அதிகாரியாகவும் இருந்த இவரது அனுபவம் இவருக்கு ஒரு கற்பனையான பணியை உருவாக்க உதவியது. இவர் பணக்கார மற்றும் மாறுபட்ட உருவங்கள் மற்றும் பொருள் மூலங்களை ஈர்த்தார். இவரது படைப்புகளில் புதுமா இலத்தாவருடே நகரம், சிதம்பரம்,க்ஷிரஸ்யதாரா, தீர்த்தக்கவாடி, துக்கியாருதே துக்கம், என்டோசி வலியம்மா ஆகியவை அடங்கும்.[2] பின்னர் இவரது சிறுகதைகள் மோக்ஷார்த்தம் ஒரு தொகுப்பு வெளியிடப்பட்டது. இந்த புத்தகத்தில் உள்ள 13 கதைகள் புனித யாத்திரை இடங்களில் நடக்கும் வாழ்க்கையைச் சுற்றி வருகின்றன.
இவரது கதைகள் ஆங்கிலம் மற்றும் ஜெர்மன் மொழிகளிலும், இந்தி, வங்காளம், தமிழ், கன்னடம், தெலுங்கு, மராத்தி மற்றும் ஒரியா உள்ளிட்ட பல இந்திய மொழிகளிலும் மொழிபெயர்க்கப்பட்டன.[2] இவரது கதைகளின் காட்சித் தரம் திரைப்படத் தயாரிப்பாளர்களை ஈர்த்தது. வஸ்துஹாரா, சிதம்பரம் ( ஜி. அரவிந்தன் ), புருஷார்த்தம் (கே. ஆர். மோகனன்) மற்றும் பொந்தன் மாதா ( டி. வி. சந்திரன்) ஆகிய படைப்புகள் இவரது கதைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டவை.[2]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 "Writer C.V. Sreeraman felicitated". தி இந்து. 5 December 2005. https://www.thehindu.com/2005/12/05/stories/2005120506800300.htm.[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Writer C.V. Sreeraman dead". தி இந்து. 11 October 2007. https://www.thehindu.com/todays-paper/tp-national/tp-kerala/Writer-C.V.-Sreeraman-dead/article14855024.ece.
- ↑ "Malayalam writer C V Sreeraman dead". Rediff.com. 10 October 2007. http://www.rediff.com/news/report/death/20071010.htm.