சீனாவில் பெண்களின் ஆரோக்கியம்
சீனாவில் பெண்களின் ஆரோக்கியம் (Women's health in China) என்பது சீன மக்கள் குடியரசில் பெண்களின் ஆரோக்கியத்தைக் குறிக்கிறது. இது சீனாவில் ஆண்களின் ஆரோக்கியத்திலிருந்து பல வழிகளில் வேறுபட்டது. ஆரோக்கியம், பொதுவாக, உலக சுகாதார அமைப்பின் அரசியலமைப்பில் "முழுமையான உடல், மன மற்றும் சமூக நல்வாழ்வின் நிலை மற்றும் நோய் அல்லது உடல் பலவீனம் இல்லாதது மட்டுமல்ல" என வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது. கடந்த ஏழு தசாப்தங்களில் சீனாவின் வரலாற்றுச் சூழல்கள் மற்றும் பொருளாதார வளர்ச்சியில் சீனப் பெண்களின் ஆரோக்கியத்தின் சூழ்நிலை மிகவும் உறுதியாக உள்ளது. சீனாவில் பெண்களின் ஆரோக்கியம் பற்றிய வரலாற்றுக் கண்ணோட்டமானது, சீர்திருத்தத்திற்கு முந்தைய காலகட்டத்திலும் (1949-1978) மற்றும் 1978 முதல் சீர்திருத்தத்திற்குப் பிந்தைய காலத்திலும் பெண்களுக்கான சுகாதாரக் கொள்கைகள் மற்றும் அதன் விளைவுகளை ஆய்வு செய்வதாகும்.
பொதுவாக, 1949 இல் சீன மக்கள் குடியரசு நிறுவப்பட்டதிலிருந்து சீனாவில் பெண்களின் ஆரோக்கியம் குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றங்களைக் கண்டுள்ளது, குழந்தை இறப்பு விகிதம், உடல் தரக் குறியீடு போன்ற பல [1] முன்னேற்றம் காணப்பட்டது. [1] இருப்பினும், பாலின சமத்துவமின்மை மற்றும் சீன அரசியல் அமைப்பின் சிக்கல்கள் பற்றிய பாரம்பரிய சீன சித்தாந்தம் காரணமாக, இனப்பெருக்க ஆரோக்கியம் மற்றும் எச்.ஐ.வி/எய்ட்ஸ் போன்ற பெண்களின் ஆரோக்கியத்தின் பல அம்சங்களில் சவால்கள் இன்னும் அதிகரித்து வருகின்றன.
சீர்திருத்தத்திற்கு முந்தைய சீனா (1949-1978)
தொகு1949 இல் சீன பொதுவுடைமைக் கட்சி சீனாவைக் கைப்பற்றிய பிறகு, அவர்கள் சீனாவில் கூட்டுறவு மருத்துவத் திட்டம் எனப்படும் முதல் பொது சுகாதார அமைப்பை நிறுவினர். இது நாட்டின் மிகப்பெரிய கிராமப்புற மக்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதில் அதிக கவனம் செலுத்துகிறது. [2] இது சீனாவின் கிராமப்புற கிராமங்களில் அடிப்படை மருத்துவப் பயிற்சி பெற்று பணிபுரிந்த சுகாதார வழங்குநர்கள், நகர சுகாதார மையங்கள் மற்றும் நாட்டு மருத்துவமனைகள் என மூன்று அடுக்கு அமைப்பைக் கொண்டிருந்தது. 1970களின் இறுதியில், 90% கிராமப்புற கிராமங்கள் கூட்டுறவு மருத்துவத் திட்டங்களை அமைத்தன. இதை செயல்படுத்தல் சீனாவில் பெண்களின் ஆரோக்கியம் உட்பட மக்கள்தொகை ஆரோக்கியத்தில் குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றத்தைக் கண்டுள்ளது. [3] பெண் குழந்தை இறப்பு விகிதம் 1953 இல் 1000 க்கு 170 ஆக இருந்து 1957 இல் 136 ஆக குறைந்துள்ளது. பிறக்கும் போது பெண்களின் சராசரி ஆயுட்காலம் 1949 இல் 44.8 இல் இருந்து 1975 இல் 67.1 ஆக உயர்ந்தது [1] .சீன மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பு வெளிப்பட்டதற்கு மாறாக, 1975 ஆம் ஆண்டு முதல் சீனாவில் ஆண் ஐஎம்ஆரை விட பெண் ஐஎம்ஆர் அதிகமாக இருப்பதாக பானிஸ்டரின் ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. [1]
இதனையும் பார்க்கவும்
தொகுசான்றுகள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Yu, Mei-yu; Sarri, Rosemary (1997). "Women's health status and gender inequality in China". Social Science & Medicine 45 (12): 1885–1898. doi:10.1016/s0277-9536(97)00127-5. பப்மெட்:9447637. https://archive.org/details/sim_social-science-medicine_1997-12_45_12/page/1885.
- ↑ Bluementhal, David; Hsiao, William (2005). "Privatization and Its Discontents: The Evolving Chinese Healthcare System". The New England Journal of Medicine 353 (11): 1165–1170. doi:10.1056/NEJMhpr051133. பப்மெட்:16162889.
- ↑ Chen, Xiao-Ming; Hu, Teh-Wei (1993). "The Rise and Decline of the Cooperative Medical System in Rural China". International Journal of Health Services 23 (4): 731–42. doi:10.2190/F8PB-HGJH-FHA8-6KH9. பப்மெட்:8276532.
- ↑ Chen, L.; Standing, H. (2007). "Gender equity in transitional China's healthcare policy reforms". Feminist Economics 13 (3–4): 189. doi:10.1080/13545700701439473.
- ↑ Berik, G. N.; Dong, X. Y.; Summerfield, G. (2007). "China's Transition and Feminist Economics". Feminist Economics 13 (3–4): 1. doi:10.1080/13545700701513954.
- ↑ Burda, J. (2007). "Chinese women after the accession to the world trade organization: A legal perspective on women's labor rights". Feminist Economics 13 (3–4): 259–285. doi:10.1080/13545700701439481.
- ↑ Chen, J.; Summerfield, G. (2007). "Gender and rural reforms in China: A case study of population control and land rights policies in northern Liaoning". Feminist Economics 13 (3–4): 63. doi:10.1080/13545700701439440.
- ↑ Liu, J. (2007). "Gender dynamics and redundancy in urban China". Feminist Economics 13 (3–4): 125–158. doi:10.1080/13545700701445322.
- ↑ "Social Policy Reform in China: Views from Home and Abroad".. (2003). Ed. by Catherine Jones Finer. 155–168. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780754631750.
- ↑ Xin, Gu (2010). "China's New Social Policy Initiatives for a Harmonious Society". 'Vol' 20. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-981-4277-73-0.
- ↑ "China's New Social Policy Initiatives for a Harmonious Society". 'Vol' 20. (2010). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-981-4277-73-0.
- ↑ Ngai, P. (2007). "Gendering the dormitory labor system: Production, reproduction, and migrant labor in south China". Feminist Economics 13 (3–4): 239–258. doi:10.1080/13545700701439465.
- ↑ Kaufman, J. (2010). "Turning Points in China's AIDS Response". China: An International Journal 08: 63–84. doi:10.1142/S0219747210000051.
மேலும் படிக்க
தொகு- Chen, C. C., and Frederica M. Bunge. Medicine in Rural China : A Personal Account. Berkeley: University of California Press, 1989.
- China. Population and Family Planning: Laws, Policies and Regulations. Population and Social Integration Section, Emerging Social Issues Division, United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific.10 May 2005.[1] பரணிடப்பட்டது 2005-04-07 at the வந்தவழி இயந்திரம்.
- Banister, J. China Quarterly.109 (1987): 126–7.JSTOR 653411
- F., T. "Fertility Control and Public Health in Rural China: Unpublicized Problems." Population and Development Review 3.4 (1977): 482–5.JSTOR 1971687
- Hong, Lawrence K. "The Role of Women in the People's Republic of China: Legacy and Change." Social problems 23.5 (1976): 545–57.JSTOR 800477
- Hooper, Beverley. "China's Modernization: Are Young Women Going to Lose Out?" Modern China 10.3 (1984):317-43.JSTOR 189018
- Wegman, Myron E., et al. Public Health in the People's Republic of China; Report of a Conference. New York: Josiah Macy, Jr. Foundation, 1973. Public Health in the People's Republic of China; Report of a Conference. New York: Josiah Macy, Jr. Foundation, 1973.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு- All-China Women's Federation (in சீன மொழி)