சேமிப்பின்மை

சேமிப்பின்மை (Dissaving) என்பது எதிர்மறைச் சேமிப்பாகும். செலவழிக்கும் வருவாயை விட செலவினம் அதிகமாக இருந்தால், சேமிப்பின்மை ஏற்படுகிறது. இந்தச் செலவானது, சேமிப்புக் கணக்கில் ஏற்கனவே சேமிக்கப்பட்டிருக்கும் பணத்தின் மூலமாகவோ அல்லது கடன் வாங்கியோ செலவழிக்கப்படுகின்றது.

ஓய்வுக் காலத்தில் இவ்வகையான சேமிப்பின்மை தொடங்குகிறது, பரவலாக அந்த சமயத்தில் மக்கள் தங்களது வாழ்நாளில் சேமித்து வைத்திருக்கும் தொகையில் இருந்து பணத்தைச் செலவழிக்கத் தொடங்கும்போது சேமிப்பின்மை ஏற்படுகின்றது. எதிர்பாராத ஆபத்து நிகழ்வுகள், அதிக விலையுள்ள பொருட்களை வாங்குதல், பெரிய நிகழ்வுகளை நடத்துதல் ஆகியன இன்ன பிற காரணங்களாகும்.

சேமிப்பதற்கான காரணங்கள்

தொகு

சேமிப்பு என்பது ஒரு வருமானப் பங்களிப்பாளர் வருமானத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட தொகையை தனியாக, அதாவது சேமிப்பிற்காகத் தக்க வைத்து ஒரு குவிப்புத் தொகையை உருவாக்குவதாகும். மக்கள் பொதுவாக சில காரணங்களுக்காக பணத்தை சேமிக்கிறார்கள்: 1. அவசரநிலைகள் என்பது ஒரு நபரின் வாழ்க்கையில் நிகழக்கூடிய எதிர்பாராத நிகழ்வுகளாகும், அது திருப்திகரமாக/தீர்வதற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு பணம் தேவைப்படலாம் (உடல்நல அவசரநிலை, சில உபகரணங்களில் எதிர்பாராத சேதம் போன்றவை...). இதுபோன்ற தருணங்களில், நிதிப் பாதுகாப்பைக் கொண்டிருப்பது கடன் வாங்கும் அல்லது கடன் வாங்குவதற்கான வாய்ப்புகளைக் குறைக்க உதவும். 2. குழந்தைகள் கல்வி என்பது ஒரு குடும்பத்தின் எதிர்காலத்திற்கான மிக முக்கியமான தேர்வுகளில் ஒன்றாகும், எனவே பெற்றோர்கள் பொதுவாக தங்கள் குழந்தைகளின் கல்வியைப் பற்றி கவலைப்படுகிறார்கள் மற்றும் அதிகரித்து வரும் கல்விக் கட்டணங்களுக்காக எப்போதும் பணத்தைச் சேமிக்கத் தயாராக இருக்கிறார்கள். 3. மகிழுந்துகள், வீடுகள் அல்லது உபகரணங்கள் போன்ற பெரிய கொள்முதல்கள், சில சமயங்களில் மாதாந்திர சம்பளத்தில் 1.5 மடங்கு அதிகமாக இருக்கும் என்பதால், சேமிக்கப்பட்ட தொகை இல்லாமல் எளிதாக வாங்க இயலாது. அதிக விலைமதிப்புள்ள பொருள்களை வாங்குவது, வாங்குபவரின் திருப்தியை தனிநபரின் விருப்பத்தைப் பொறுத்து நிறைவு செய்கிறது, இது மேம்பட்ட நல்வாழ்வு நிலைமைக்கு வழிவகுக்கும். 4. செல்வத்தைக் குவிப்பது அல்லது ரொக்க இருப்புகளை அதிகரிப்பது, முதலீட்டாளர் தனது சேமிப்புக் கணக்கில் குறிப்பிட்ட வட்டி விகிதத்தைப் பெறும் வங்கியில் சிறிது பணத்தை முதலீடு செய்ய உதவுகிறது. ஒரு நபர் தினசரி செலவினங்களுக்குக் கூடுதலாக, இவ்வாறான நோக்கங்களுக்காக ஒரு குறிப்பிட்ட தொகையை செலவழிக்கத் தொடங்கியவுடன், இங்கே சேமிப்பின்மை செயல்முறை தொடங்குகிறது. [1]

ஏன் மக்கள் சேமிப்பின்மை பழக்கத்திற்கு மாறுகின்றனர்?

தொகு

மக்கள் சேமிப்பைப் புறக்கணிக்க பல காரணங்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, ஒருவர் ஓய்வுக்குப் பிறகு அதைச் செலவழிப்பதற்காகச் சேமித்துக் கொள்கிறார். இந்த வகையில் பிரித்தறிந்து வேண்டுமென்ற விருப்பத்துடனும் மற்றும் தன்னார்வத்துடனும் அவர்களின் சேமிப்பில் பணம் சேர்க்க, எவ்வளவு சேமிக்க வேண்டும் எவ்வளவு தவிர்க்க வேண்டும் என்று திட்டமிட வேண்டும். மற்றொரு காரணம், ஒரு நபர் இயல்பான வாழ்க்கையிலிருந்து திடீரென ஒரு எதிர்பாரா அனுபவத்தைச் சந்திக்க நேரும்பொழுது (எ.கா. திடீர் வேலையின்மை அல்லது மருத்துவ அவசரநிலை மற்றும் அவர்கள் சம்பாதிப்பதை விட அதிகமாக செலவழிக்க வேண்டிய கட்டாயம்) இந்த திட்டமிடல் இயலாததாகிறது. இவ்வாறான சூழல்கள் ஏற்படும் போது இந்த நபர்கள் தனது சுய சேமிப்பிலிருந்து பணத்தைச் செலவழிக்கத் தொடங்குகிறார்கள் அல்லது தங்களது செலவுகளை எதிர்நோக்க பணத்தினைக் கடனாகப் பெறுகிறார்கள். மூன்றாவது காரணமானது தனது வாழ்வினைப் பற்றியும் அதன் வழியினைப் பற்றியும் முன்கூட்டிய தீர்மானமேதும் இல்லாமலிருப்பதாகும். இவ்வகையான மக்கள் தங்களது தேவைகளுக்காக கடனைப் பெற்று செலவழிக்கத் தொடங்குகிறார்கள் மேலும், தாங்கள் திவாலாகும் நிலைக்கு இழுத்துச் செல்லப்பட்டதை அறிந்து அதிர்ச்சி அடைகிறார்கள்.[2]

விரைவாக சேமிப்பின்மை தொடங்குவதற்கான கடனுக்கான கோரிக்கையையும் நாம் ஒருங்கிணைக்கலாம். உண்மையில், ஒரு பொருளைப் பெறுவதற்கு நுகர்வோர் கடனைப் பெற்ற ஒரு குடும்பம், கடனையும் அதன் எதிர்கால வருமானத்தின் மீதான வட்டியையும் திருப்பிச் செலுத்த உறுதியளிக்கிறது, இது அதன் எதிர்கால சேமிப்பைக் குறைக்கிறது.

1930 களின் மந்தநிலையின் போது சாதாரண வருமானம் மற்றும் செலவு முறைகளைக் கொண்ட குடும்பங்களுக்கு பற்றாக்குறைகளுக்கு ஒரு பொதுவான பிரதிபலிப்பாக சேமிப்பின்மை அறியப்பட்டது. [3] உயர் நிலையில், கூட்டு மட்டத்தில் இந்த நிகழ்வு மிகவும் அரிதானது என்றாலும், தனிப்பட்ட அளவில் இது மிகவும் பொதுவானது என்பதால், சேமிப்பின் நோக்கம் ஒரு நாள் நுகர்வோர் வாங்குவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. கூட்டு மட்டத்தில் சேமிப்பைக் கைவிடுதல் என்பது ஒரு நாட்டின் பொருளாதாரத்திற்கு மோசமானதாக இருக்கும், ஏனெனில் அது நிதித்திட்டமிடலுக்காகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பூஜ்ஜிய சேமிப்பு நடைமுறையில் புதிய முதலீடுகளுக்கு நிதியளிப்பதையும், அதனால் சாத்தியமான வளர்ச்சியையும் தடுக்கும். கூட்டு மட்டத்தில் பணிநீக்கங்கள் இன்னும் முக்கியமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும், ஏனெனில் நிலுவையில் உள்ள முதலீடுகளின் குறைவு நிதிப் பத்திரங்களின் (பங்குகள் மற்றும் பத்திரங்கள்) மேற்கோள்களில் வீழ்ச்சியை ஏற்படுத்தும். மேலும், பணப்புழக்க நெருக்கடியைத் தொடர்ந்து வங்கிகள் மற்றும் சேமிப்புகளை சேகரிக்கும் அமைப்புகளை திவாலாக்கும் அபாயத்தை ஏற்படுத்தும். புதிய தேவையைப் பூர்த்தி செய்ய நுகர்வோர் பொருட்களின் உற்பத்தி போதுமானதாக இல்லாவிட்டால், நுகர்வுக்கு பாரிய அளவில் குறைப்பு பணவீக்க அபாயங்களுக்கு வழிவகுக்கும்.[4]

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. Vance, Lawrence L. (1947). "The Interpretation of Consumer Dis-Saving". Journal of Marketing 11 (3): 243–249. https://archive.org/details/sim_journal-of-marketing_1947-01_11_3/page/243. 
  2. Dollarhide, Maya E. "Dissaving". Investopedia. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 April 2021.
  3. Vance, Lawrence L. (1947). "The Interpretation of Consumer Dis-Saving". Journal of Marketing 11 (3): 243–249. doi:10.1177/002224294701100304. https://archive.org/details/sim_journal-of-marketing_1947-01_11_3/page/243. 
  4. "Désépargne".
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=சேமிப்பின்மை&oldid=4052515" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது