நடாலியா மொராரி
நடாலியா மொராரி (Natalia Morari) (பிறப்பு - ஜனவரி 12,1984) ஒரு மல்தோவா நாட்டு இதழியலாளர் ஆவார். இவர் தனது புலனாய்வுப் பணி மற்றும் அரசியல் பேச்சு நிகழ்ச்சிகளுக்காக அறியப்படுகிறார்.
| நடாலியா மொராரி | |
|---|---|
 2021 ஆம் ஆண்டில் மொராரி | |
| பிறப்பு | 12 சனவரி 1984 ஹின்செஸ்டி, மல்தோவியன் எஸ்எஸ்ஆர், சோவியத் ஒன்றியம் |
| கல்வி | மாஸ்கோ பல்கலைக்கழகம் |
| பணி | இதழியலாளர் |
| செயற்பாட்டுக் காலம் | 2010s–தற்போது வரை |
| பிள்ளைகள் | 1 |
வாழ்க்கை வரலாறு
தொகுமொராரி மல்தோவிய சோவியத் சோசலிசக் குடியரசின், சோவியத் ஒன்றியத்தின் (இப்போது மல்தோவா) ஹின்செஸ்டியில் சனவரி 12,1984 அன்று கிரிகோர் மொராரி மற்றும் ரைசா குயு ஆகியோருக்குப் பிறந்தார். இவர் சிசினாவில் உள்ள கௌடேமஸ் கோட்பாட்டு உயர்நிலைப் பள்ளியில் பட்டம் பெற்றார், மேலும் 2002 முதல் 2007 வரை மாஸ்கோ மாநில பல்கலைக்கழகமான "மிஹெயில் லோமோனோசோவ்" இல் தனது படிப்பைத் தொடர்ந்தார், அங்கு இவருக்கு இரண்டு உதவித்தொகை வழங்கப்பட்டது. தனது படிப்பின் போது, உருசிய வெளியீடான "நோவோ வ்ரெமியா" (தி நியூ டைம்ஸ்) இல் தனது பத்திரிகை வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார்.[1]
உருசியாவில் இருந்து வெளியேற்றம்
தொகுநோவோ விரெமியாவில் ஒரு பத்திரிகையாளராக இருந்தபோது, மொராரி, மல்தோவா குடியுரிமையைக் கொண்டிருந்தார், இவரது பத்திரிக்கை விசாரணைகள் காரணமாக உருசியாவிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார், இது கிரெம்ளின் தலைமையை தொந்தரவு செய்தது.[2]
ஜனாதிபதி விளாடிமிர் புடினின் பரிவாரத்தில் உயர்மட்ட அதிகாரிகள் சம்பந்தப்பட்ட பணமோசடி வழக்குகள் குறித்து மொராரி எழுதினார். டிசம்பர் 10,2007 அன்று, "கிரெம்ளினின் கருப்புப் பணம்" என்ற தலைப்பில் ஒரு கட்டுரையை வெளியிட்டார், உருசியாவில் உள்ள அனைத்து குறிப்பிடத்தக்க கட்சிகளையும் அதிகாரிகளைச் சார்ந்து வைத்திருக்க நிதிகளைச் சட்டவிரோதமாக பயன்படுத்துவதை விவரிக்கிறார்.[3] டிசம்பர் 16 அன்று, இசுரேலுக்கு ஒரு வார கால பயணத்திலிருந்து திரும்பியபோது, எஃப். எஸ். பி முடிவின் அடிப்படையில் டொமோடடோவோ விமான நிலையத்தில் உருசியாவிற்குள் நுழைய இவருக்கு அனுமதி மறுக்கப்பட்டது.[4] இந்தச் சம்பவம் உருசிய பத்திரிகையாளர்கள் சங்கத்தின் எதிர்ப்பைத் தூண்டியது. இதன் விளைவாக, மொராரி சிசினோவுக்கு பறக்க வேண்டியிருந்தது. [5] மாஸ்கோ மாநில பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டம் பெற்ற உடனேயே இவர் உருசியக் குடியுரிமைக்கு விண்ணப்பித்திருந்தார், அதை ஏப்ரல் 2008 இல் பெறவிருந்தார்.
சனவரி 17,2008 அன்று, மல்தோவா குடியரசில் உள்ள உருசியத் தூதரகத்தில், மொராரிக்கு உருசியக் கூட்டமைப்பிலிருந்து நுழைவது மற்றும் வெளியேறுவது குறித்த கூட்டாட்சி சட்டத்தின் புள்ளி 1, பிரிவு 27 க்கு இணங்க "மாநில பாதுகாப்பு காரணங்களுக்காக" உருசியாவிற்குள் நுழைய தடை விதிக்கப்பட்டதாக தெரிவிக்கப்பட்டது."
மார்ச் 2008 இல், மொராரி மல்தோவா காவல்துறையில் தொலைபேசியில் தனக்கு கொலை அச்சுறுத்தல்கள் வந்ததாகக் கூறி புகார் அளித்தார்.[6] ஆகத்து 21,2008 அன்று, "உருசியக் கூட்டமைப்பின் அரசியலமைப்பு ஒழுங்கை வலுக்கட்டாயமாக அகற்றுவதற்கான அழைப்புகள் மற்றும் தேசிய பாதுகாப்புக்கு அச்சுறுத்தல்" ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் இவருக்கு உருசியக் குடியுரிமை மறுக்கப்பட்டது. ஆகத்து 2008 இல், எகோ மோஸ்கோவிஸ் (மாஸ்கோவின் எகோ) வானொலி நிலையம், மொராரி தனது நுழைவைத் தடை செய்ததற்காக உருசிய அரசு மீது ஐரோப்பிய மனித உரிமைகள் நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடர்ந்ததாக அறிவித்தது.[7][8]
மார்ச் 2012 இல் இவருக்கான நுழைவுத் தடை நீக்கப்பட்டது, எவ்கேனியா அல்பாட்ஸ், மற்ற தலைமை ஆசிரியர்களான திமீத்திரி முராத்தொவ் (நோவயா கெஜெட்டா மற்றும் அலெக்ஸி வெனெடிக்டோவ் (மாஸ்கோவின் எகோ) ஆகியோர் தனிப்பட்ட முறையில் அரசுத் தலைவர் திமீத்திரி மெட்வெடேவை இதில் தலையிடுமாறு கேட்டுக்கொண்டனர்.[9][10]
குடிமைப்பணி மற்றும் அரசியல் செயல்பாடு
தொகு2008 முதல் 2009 வரை, மொராரி "திங்க் மல்தோவா" என்ற சங்கத்தை வழிநடத்தினார். நாடாளுமன்றத் தேர்தல்களைத் தொடர்ந்து ஏப்ரல் 2009 இல் சிசினோவில் நடந்த போராட்டங்களின் முக்கிய அமைப்பாளர்களில் ஒருவராக இவர் மற்ற இளம் ஆர்வலர்களுடன் இணைந்து இருந்தார். மல்தோவா குடியரசின் பொதுவுடைமைக் கட்சி (பி. சி. ஆர். எம்.) பெரும்பான்மையைப் பெற்றதைக் கண்ட தேர்தல் முடிவுகள் குறித்த இளைஞர்களின் அதிருப்தியால் இந்த ஆர்ப்பாட்டங்கள் உந்தப்பட்டன. ஏப்ரல் 7 இல் ஆர்ப்பாட்டங்கள் இறுதியில் வெகுஜனக் கலவரங்களாக தீவிரமடைந்தன.
போராட்டங்களைத் தொடர்ந்து, மொராரி கைது செய்யப்பட்டு, வீட்டுக் காவலில் வைக்கப்பட்டார், பின்னர் ஐந்து மாதங்களுக்கு நாட்டை விட்டு வெளியேறத் தடை விதிக்கப்பட்டார். சூலை 2009 இல் தொடக்க கால நாடாளுமன்றத் தேர்தல்களுக்குப் பிறகு, ஐரோப்பிய சார்பு ஆளும் கூட்டணி ஆட்சியில் அமர்ந்த பின்னர், புதிய அட்டர்னி ஜெனரல் வெகுஜனக் கலவரங்களை ஏற்பாடு செய்வது தொடர்பான அனைத்து குற்றச்சாட்டுகளையும் கைவிட்டார்.
அக்டோபர் 6, 2015 அன்று, மொராரி விளாட் பிளாஹோட்னியுக், விளாட் ஃபிலாட் மற்றும் மிஹாய் கிம்பு ஆகியோருக்கு ஒரு திறந்த கடிதத்தின் வழியாக அறைகூவல் விடுத்திருந்தார். அதில் அவர்கள் ஆட்சியில் இருந்ததால், "கடந்த 24 ஆண்டுகளில் நாடு மிக மோசமாக ஆளப்பட்டுள்ளது" என்றும் நாட்டை விட்டு வெளியேறுமாறு வலியுறுத்துவதாகவும் கூறியிருந்தார்.
2016 ஆம் ஆண்டில், மொராரி இரண்டாவது திறந்த கடிதத்தின் வழியாக விளாட் பிளாஹோட்னியூக் என்பவரின் பெயரில் ஒரு அறைகூவலை விடுத்தார். அதில் அவர் மக்களுக்கு முதன்மை அச்சுறுத்தல் என்று குற்றம் சாட்டினார். "நிழல்களிலிருந்து, ஆம். இரகசியமாக, மல்தோவாவின் சட்டபூர்வமான ஆட்சியாளராக மாற விரும்பிய நீங்கள் இனி ஒருபோதும் அவ்வாறு ஆக மாட்டீர்கள்” என்று மொராரி அந்த நேரத்தில் எழுதினார்.[11]
2018 முதல் 2019 வரை, ஊடகங்களில் வெளிவரும் தவறான தகவல்கள் மற்றும் கையாளுதல்களை எதிர்த்துப் போராடுவதை நோக்கமாகக் கொண்ட இன்டிபென்டென்ட் பிரஸ் அசோசியேஷன் (ஏபிஐ) ஏற்பாடு செய்த "பொய்யை நிறுத்து!" பிரச்சாரத்தின் தூதராக மொராரி இருந்தார். இந்தப் பிரச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாக, நாடு முழுவதும் 30 நகரங்களில் தவறான தகவல் மற்றும் அரசியல் கையாளுதல் நுட்பங்கள் குறித்து குடிமக்களுக்கு இவர் தெரிவித்தார்.[12]
சூலை 18,2024 அன்று, மொராரி மல்தோவாக் குடியரசின் அரசுத் தலைவர் வேட்பாளராக ஒரு சுயாதீன வேட்பாளராக தன்னை அறிவித்தார்.
இதழியல் தொழில் வாழ்க்கை
தொகுஉருசியாவிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்ட பிறகு, மொராரி பப்ளிகா டிவி என்ற தொலைக்காட்சிக் குழுவில் சேர்ந்தார்.
2010 முதல் 2013 வரை, இவர் பப்ளிகா தொலைக்காட்சியில் "ஃபேப்ரிகா" என்ற அரசியல் பகுப்பாய்வு நிகழ்ச்சியை நடத்தினார்.
2013 ஆம் ஆண்டில், இவர் டிவி 7 அ்லைவரிசையில் தனது சொந்த நிகழ்ச்சியான "பொலிடிகா" வைத் தொடங்கினார், இது குறிப்பிடத்தக்க பார்வையாளர்களைப் பெற்றது.
மார்ச் 2015 முதல், இவர் TV7 இல் அரசியல் நேர்காணல் வடிவ நிகழ்ச்சியான "INTERPOL" ஐ நிர்வகித்து வருகிறார். கூடுதலாக, மொராரி 2016 முதல் 2019 வரையிலான உள்ளூர் மற்றும் அதிபர் தேர்தல்களை உருவகப்படுத்திய "கேண்டிடாட்" நிகழ்ச்சியின் ஆசிரியராகவும் மதிப்பீட்டாளராகவும் இருந்தார்.
ஜூன் 2017 இல், மொராரி முன்னாள் டிவி 7 மற்றும் மாற்று பொது ஊடகச் சங்கத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட டிவி 8 என்ற தொலைக்காட்சி நிலையத்தைத் தொடங்கினார், அங்கு இவர் இயக்குநர்கள் குழுவின் நிறுவநர் மற்றும் தலைவராக உள்ளார். இந்தத் திட்டம் மல்தோவாவுக்கு முன்னோடியில்லாத வகையில் இருந்தது, வெளி நன்கொடையாளர்களால் நிதியளிக்கப்பட்ட ஒரு இலவச தொலைக்காட்சி என்ற கருத்தை உருவாக்கியது. டிவி8 இல், மொராரி தனது நிகழ்ச்சியான "பொலிடிகா நடாலியே மொராரி" ஐ நடுநிலையாக நடத்தினார், இது செப்டம்பர் 2021 வரை ஒளிபரப்பப்பட்டது.[13]
விருதுகள் மற்றும் பரிந்துரைகள்
தொகு2014 ஆம் ஆண்டில், சுதந்திர இதழியல் மையத்தால் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட "ஆண்டின் பத்திரிகையாளர்கள்-2014" காலாவின் 20 வது பதிப்பில் மொராரி ஆண்டின் தொலைக்காட்சி பத்திரிகையாளராகத் தேர்வு செய்யப்பட்டார்.[14]
2018 ஆம் ஆண்டில் இவர் “பாவெல் செரெமெட்” பன்னாட்டு விருதினை தனது டிவி தொலைக்காட்சியை மேம்பாடடையச் செய்வதற்காக மேற்கொண்ட முயற்சிககு்காகப் பெற்றார். இந்த விருதானது ஜார்ஜியாவின் திபிலிசி கிழக்கத்திய குடிமைச் சமூக அமைப்பின் பங்குதாரரால் வழங்கப்பட்டது.[15]
சூலை 2020 இல், ஜனநாயக விழுமியங்களை ஊக்குவிப்பதற்காக பிராகாவை தளமாகக் கொண்ட பீப்பிள் இன் நீட் என்ற அமைப்பிலிருந்து "ஸ்டோரீஸ் ஆஃப் இன்சிஸ்டிக்ஸ்" விருதை மொராரி வென்றார்.[16]
டிவி 7 இல் "பொலிடிகா" மற்றும் "இன்டர்போல்" நிகழ்ச்சிகளை வழிநடத்தும் நேரத்தில், மொராரி டிசம்பர் 17,2015 அன்று சுயாதீன பத்திரிகை மையம் மற்றும் பத்திரிகை சுதந்திரக் குழு ஏற்பாடு செய்த 21 வது வருடாந்திர பிரஸ் கிளப் காலாவில் "நேர்காணல்" பிரிவில் விருதினைப் பெற்றார்.[17]
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை
தொகு2011 ஆம் ஆண்டில், மொராரி தி நியூ டைம்ஸின் சக ஊழியரான உருசியப் பத்திரிகையாளர் இலியா பரபனோவை மணந்தார். பின்னர், இவர்கள் 2019-ஆம் ஆண்டில் விவாகரத்து செய்தனர். அந்த நேரத்தில் மொராரி பணிபுரிந்த டிவி 7 (இப்போது டிவி 8) இன் நிறுவநரும் அரசியல்வாதியும் தொழில்முனைவோருமான சிரில் லூசின்ஷியுடன் இவருக்கு உறவு இருந்தது.
ஏப்ரல் 2021 இல், மொராரி ரெம் என்ற மகனைப் பெற்றெடுத்தார். அதே ஆண்டு செப்டம்பரில், ரெமின் தந்தை தொழிலதிபர் வீசெஸ்லாவ் பிளாட்டன் என்று மொராரி வெளிப்படுத்தினார்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Поиск". newtimes.ru. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "New Times Staffer Non-Grata in Russia". Kommersant Moscow. 2008-12-01. Archived from the original on 2008-12-01. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "«Черная касса» Кремля". newtimes.ru. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Грани.Ру: Морарь отказалась лететь в Кишинев". graniru.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "New Times Staffer Non-Grata in Russia - Kommersant Moscow". 2008-12-01. Archived from the original on 2008-12-01. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Moldova Azi". 2008-03-10. Archived from the original on 2008-03-10. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Наталья Морарь ответила по основному закону". www.kommersant.ru (in ரஷியன்). 2008-08-25. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Наталья Морарь ответила по основному закону". www.kommersant.ru (in ரஷியன்). 2008-08-25. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Наталья Морарь вернулась в Россию благодаря личному вмешательству президента Дмитрия Медведева - Газета.Ru | Новости". Газета.Ru (in ரஷியன்). 2024-07-18. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ invitat, Autor (2012-03-27). "Medvedev lifted the ban of journalist Natalia Morari to enter Russia after four years". Moldova.org (in பிரிட்டிஷ் ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ Redacția #diez (2016-01-22). "Scrisoarea deschisă a Nataliei Morari către Vlad Plahotniuc: "Vreau să vă mulțumesc. Nu e o ironie, deloc"". #diez (in ரோமேனியன்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Медиапотребители Дрокиевского района активно участвуют в мероприятиях Кампании STOP FALS!". Stop Fals (in ரஷியன்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "TV8.md - Politica Nataliei Morari". tv8.md (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ Cember, Olesea (2014-12-18). "(foto) În această seară au fost desemnați "Jurnaliștii anului 2014"". #diez (in ரோமேனியன்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ Topală, Constantin (2018-12-11). "(video) Jurnalista, Natalia Morari, a câștigat premiului "Pavel Șeremet", pentru efortul depus la dezvoltarea postului de televiziune TV8". #diez (in ரோமேனியன்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Natalia Morari a câștigat premiul "Stories of Injustice", acordat celor care luptă pentru valorile democratice". tv8.md (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-07-18.
- ↑ "Au fost acordate premiile pentru cei mai buni jurnalişti în anul 2015". ipn.md.