Indra daannush k 2211479

பல்வேறு வகையான விவசாயங்களுக்கு இடையே ஒரு பெரிய விவாதம் உள்ளது, சிலர் பாரம்பரிய முறைகளுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கிறார்கள், மற்றவர்கள் நவீன முறைகளை விரும்புகிறார்கள். ஆனால் இறுதியில், இரண்டு வகையான விவசாயமும் அவற்றின் நன்மைகள் மற்றும் குறைபாடுகளைக் கொண்டுள்ளன.

விவசாயம் என்பது மக்களுக்கு உணவு வழங்குவதற்கான ஒரு வழியாகும். உலகெங்கிலும் உள்ள பல கலாச்சாரங்களில் இது முக்கியமானதாக இருந்து வருகிறது, இன்றும் சர்வதேச பொருளாதாரங்களில் இது ஒரு பெரிய பகுதியாகும்.

பாரம்பரிய விவசாய முறை உலகின் சில பகுதிகளில் இன்னும் பயன்படுத்தப்படுகிறது, ஆனால் நவீன விவசாயம் வேறுபட்டது. இது மிகவும் மேம்பட்ட கருவிகள் மற்றும் இயந்திரங்களைப் பயன்படுத்துகிறது, இது சுற்றுச்சூழலுக்கு சிறந்தது.

தொழில்நுட்பம் மற்றும் உலகமயமாக்கல் அதிகரித்து வருவதால் பாரம்பரிய விவசாய முறை மாறி வருகிறது. கடந்த காலத்தை விட இன்று விவசாயம் உற்பத்தி, லாபம் மற்றும் உள்ளீடுகளில் அதிக கவனம் செலுத்துகிறது. பாரம்பரிய விவசாய முறைகளை விட நவீன விவசாய முறைகள் மிகவும் திறமையானவை மற்றும் நிலையானவை என்பதே இதன் பொருள்.

பாரம்பரிய விவசாய நடைமுறைகள் உள்ளூர்மயமாக்கல், பல்லுயிரியலைப் பாதுகாத்தல், மரபணு வளங்களைப் பகிர்ந்துகொள்வது மற்றும் வெவ்வேறு பகுதிகளின் தனித்துவமான பயிர்களைப் பாராட்டுதல் ஆகியவற்றில் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கின்றன. பாரம்பரியத்திலிருந்து சமகாலத்திற்கு விவசாயத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் பயிரிடப்பட்ட மற்றும் காட்டு தாவரங்களின் பன்முகத்தன்மையில் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.

உலகளாவிய சுற்றுச்சூழல் கவலைகளை எதிர்கொண்டு உணவுப் பாதுகாப்பைப் பாதுகாக்க விவசாயம் முக்கியமானது. நெகிழ்ச்சியுடன் இருக்க, அது கலாச்சார மற்றும் உயிரியல் பன்முகத்தன்மையைக் கொண்டிருக்க வேண்டும். இதன் பொருள் ஒரு முறை அல்லது பயிர் தோல்வியடைந்தால், பின்வாங்க வேண்டியவை அதிகம். கூடுதலாக, நவீனமயமாக்குவதற்கான உந்துதல் குறைந்து, பாதுகாப்புத் திட்டங்களின் எண்ணிக்கை தொடர்ந்து அதிகரித்தால், கலாச்சார பன்முகத்தன்மை பல்லுயிரியலைப் பாதுகாக்க உதவும். பாரம்பரிய விவசாயம் என்பது விவசாயிகள் ஒரு பண்ணையில் பயிர்களை வளர்க்கும் முறை.

விவசாயம் என்பது நீண்ட காலமாக பயன்படுத்தப்பட்டு வரும் ஒரு விவசாய முறை. விவசாயிகள் உழைப்பு, பாரம்பரிய அறிவு, கருவிகள், இயற்கை வளங்கள் மற்றும் கரிம உரங்களைப் பயன்படுத்தி பயிர்களை உற்பத்தி செய்கிறார்கள். அவர்கள் ஒன்றாக வேலை செய்ய பழைய பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் கலாச்சார நம்பிக்கைகளைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.

பாரம்பரிய விவசாயம் நீர் மற்றும் நிலம் போன்ற பல வளங்களைப் பயன்படுத்துகிறது, மேலும் அது சுற்றுச்சூழலில் எதிர்மறையான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.

நவீன யுகத்தில், மக்கள் முன்பு இருந்ததை விட விவசாயத்தில் ஆர்வம் காட்டவில்லை, ஆனால் பாரம்பரிய விவசாயத்தின் முக்கியத்துவத்தை மிகைப்படுத்த முடியாது.

நான் பட்டியலிட்ட சில விஷயங்கள் குறிப்பிடத் தக்கவை.

காடழிப்பு என்பது புதிய பயிர்கள் அல்லது மேய்ச்சல் நிலங்களுக்கு வழி வகுக்க மரங்களை வெட்டுவது என்று பொருள். இந்த நடைமுறை கடந்த காலங்களில் நிறைய நடந்தது, ஆனால் இப்போது இது பெரும்பாலும் கடந்த காலத்தின் ஒரு விஷயம், ஏனென்றால் காடழிப்பை உள்ளடக்கிய விவசாயத்திற்கான புதிய முறைகள் எங்களிடம் உள்ளன.

காடழிப்பு என்பது ஒரு பகுதியிலிருந்து மரங்களை அகற்றும் செயலாகும். விவசாய நிலங்களை உருவாக்குவது, நகர்ப்புறத்தில் பசுமையான இடத்தை உருவாக்குவது அல்லது மழைக்காடுகளைப் பாதுகாப்பது போன்ற பல காரணங்களுக்காக இது நிகழலாம்.

வெட்டு மற்றும் எரித்தல் விவசாயம் என்பது ஒரு விவசாய நுட்பமாகும், அங்கு பயிர்கள் குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் பயிரிடப்படுகின்றன, இதனால் அவை ஆண்டு முழுவதும் வாழ முடியும்.

பழைய பிரிண்டரில் புதிய காகிதத்தை வைக்க முடியாது. அச்சுப்பொறியால் புதிய காகிதத்தில் அச்சிட முடியாது.

பயிர்களை வளர்ப்பதற்குத் தேவையான சத்துக்கள் மண்ணில் குறைந்துவிட்டன. இது தாவரங்களை வளர்ப்பதை கடினமாக்குகிறது, மேலும் உணவு பற்றாக்குறைக்கு வழிவகுக்கும்.

வெட்டு மற்றும் எரிக்கும் விவசாயம் மண்ணின் ஆரோக்கியத்தை குறைக்கிறது மற்றும் விவசாயிகள் தங்கள் பயிர்களை வேறு இடங்களுக்கு நகர்த்த வேண்டியிருக்கும். இதன் பொருள், மண் ஆரோக்கியம் குறைந்ததாகவும், குறுகிய காலத்தில் விவசாயம் செய்வது கடினமாகவும் இருக்கும்.

ஒரு நபரின் உயரம் அவரது எலும்புகளின் அளவைக் கொண்டு தீர்மானிக்கப்படுகிறது.

பயிர்களை நடவு செய்தல், நீர் பாய்ச்சுதல் மற்றும் அறுவடை செய்தல் போன்ற பல்வேறு வழிகளில் விவசாயம் மேற்கொள்ளப்படுகிறது.

வேளாண் காடு வளர்ப்பு என்பது மரங்களை மற்ற தாவரங்களுடன் இணைத்து, மேலும் நிலையான அமைப்பை உருவாக்குவதற்கான ஒரு விவசாய முறையாகும்.

வேளாண் வனவியல் என்பது விவசாயம் மற்றும் வனவியல் ஆகிய இரண்டின் நன்மைகளையும் இணைக்கும் ஒரு வழியாகும். தனிமங்களில் இருந்து பயிர்களைப் பாதுகாக்க உதவும் மரங்களை வளர்ப்பதன் மூலம், அவற்றின் ஒட்டுமொத்த நிலையையும் விளைச்சலையும் மேம்படுத்தலாம். இது செலவுகளைச் சேமிக்கவும் நமது நிலத்தை அரிப்பிலிருந்து பாதுகாக்கவும் உதவுகிறது.

விஷயங்கள் எவ்வளவு பெரியவை என்பதைக் கண்டுபிடிக்க கணிதத்தைப் பயன்படுத்துகிறோம். பொருட்களை அளவிட எண்களைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

பயிர் சுழற்சி என்பது தோட்டத்தின் வெவ்வேறு பகுதிகளில் வெவ்வேறு நேரங்களில் வெவ்வேறு பயிர்களை நடவு செய்வதன் மூலம் மண்ணில் உள்ள பல்வேறு ஊட்டச்சத்துக்கள் அனைத்தையும் பயன்படுத்தலாம்.

பயிர் சுழற்சி என்பது தீங்கு விளைவிக்கும் இரசாயனங்களைப் பயன்படுத்தாமல் உங்கள் பண்ணையில் அதிக பயிர்களை உற்பத்தி செய்ய உதவும் ஒரு வழியாகும். ஒரே நிலத்தில் வருடத்தின் வெவ்வேறு காலங்களில் வெவ்வேறு வகையான பயிர்களை நடுவதன் மூலம் இதைச் செய்யலாம். இது நிலம் குணமடையவும் அதன் உற்பத்தித்திறனை மேம்படுத்தவும் உதவுகிறது.

எரிமலை என்பது பூமியின் மேற்பரப்பில் இருந்து உருகிய பாறை மற்றும் சாம்பல் வெளியேறும் இடம்.

கலப்பு பயிர் என்பது வெவ்வேறு பயிர்களை ஒரே இடத்தில் நடவு செய்வதாகும். இது குறைந்த நிலத்தை பயன்படுத்தவும் வளங்களை பாதுகாக்கவும் உதவும்.

சில பண்ணைகளில், இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட வெவ்வேறு பயிர்கள் ஒன்றாக வளர்க்கப்படுகின்றன. இது கலப்பு பயிர் எனப்படும். விவசாயிகள் பெரும்பாலும் இதைச் செய்ய விரும்புகிறார்கள், ஏனெனில் இது நிலத்தை மிகவும் திறமையாக பயன்படுத்த உதவுகிறது.

பூமி ஒரு அச்சில் சுற்றுவதால் சூரிய அஸ்தமனம். இதனால் பூமியின் ஒரு பக்கம் எப்போதும் சூரிய ஒளியில் இருக்கும். பூமியும் சூரியனைச் சுற்றி வருவதால், அது கிழக்கிலிருந்து மேற்கு நோக்கி நகர்கிறது.

நவீன விவசாயம் என்பது விவசாயத்தின் ஒரு வழியாகும், இது விவசாயிகள் உணவை மிகவும் திறமையாக உற்பத்தி செய்ய உதவும் தொழில்நுட்பம் மற்றும் கருவிகளைப் பயன்படுத்துகிறது.

நவீன விவசாய முறைகளில், விவசாயிகள் பயிர்களை உற்பத்தி செய்ய அதிக பணம், மனிதவளம் மற்றும் பெரிய இயந்திரங்களைப் பயன்படுத்துகின்றனர். இந்த அமைப்புகளில் சில தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இனப்பெருக்கம், பூச்சிக்கொல்லிகள் மற்றும் இரசாயன உரங்கள் போன்ற தொழில்நுட்பங்களைப் பயன்படுத்துகின்றன.சுற்றுச்சூழலில் நவீன விவசாயத்தின் தாக்கம் பின்வருமாறு.

நவீன விவசாயம் செய்து வருவதால் அடிக்கடி மண் அரிப்பு ஏற்படுகிறது.

மண் அரிப்பு என்பது மண்ணின் மேல் அடுக்கு அகற்றப்படும் செயல்முறையாகும். ஆழமான உழவு மற்றும் அதிக மழை போன்ற பாரம்பரிய விவசாய முறைகள் மூலம் இது நிகழலாம்.

நாம் சோகமாக இருக்கும்போது, ​​​​நமது மூளை ஹார்மோன்கள் எனப்படும் இரசாயனங்களை வெளியிடுகிறது. ஹார்மோன்கள் நம்மை மகிழ்ச்சியாகவும், நிம்மதியாகவும், தூக்கமாகவும் உணர உதவுகின்றன.

நவீன விவசாயம் உணவு உற்பத்திக்கு அதிக ஆற்றலைப் பயன்படுத்துகிறது.

விவசாயம் இன்று தாவரங்கள் வளர உதவும் இரசாயன உரங்களைப் பயன்படுத்துகிறது, இது உணவு உற்பத்திக்கு உதவும் படிம எரிபொருட்களைப் பயன்படுத்துகிறது. நீண்ட காலமாக, இது நல்லதை விட சுற்றுச்சூழலுக்கு அதிக தீங்கு விளைவிக்கும்.

சூரியன் ஒரு நட்சத்திரம். வானத்தில் உள்ள அனைத்து நட்சத்திரங்களும் சூரியனைப் போன்றது. சூரியன் ஒரு பெரிய நட்சத்திரம் மற்றும் அது வானத்தில் மிகப்பெரிய நட்சத்திரம்.

சில விலங்குகளின் உயிருக்கு ஆபத்து உள்ளது.

பெரும்பாலான நவீன பண்ணைகளில் அனைத்து விலங்குகளும் ஒரே இடத்தில் ஒன்றாக வாழ்கின்றன. அவர்களுக்கு உணவளிக்க நிறைய இயந்திரங்கள் தேவைப்படுகின்றன, மேலும் அவர்கள் நோய்க்கு தொடர்ந்து சிகிச்சை அளிக்க வேண்டும். இன்று பண்ணை விலங்குகள் நடத்தப்படும் விதம் மிகவும் கொடுமையானது, நிறைய துன்பங்கள்.

இது முக்கியமானது, ஏனென்றால் அது நம்மைப் பாதுகாப்பாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் வைத்திருக்கும். நாம் சாப்பிடும் முன் கைகளை கழுவ வேண்டும்.

இந்தியாவில் நவீன விவசாய முறைகளில், பல ஆண்டுகளாகப் பயன்படுத்தப்படும் கருவிகள் மற்றும் முறைகளைப் பயன்படுத்தி பயிர்கள் வளர்க்கப்படுகின்றன. இந்த விவசாய முறை மிகவும் வெற்றிகரமாக உள்ளது மற்றும் பலருக்கு உணவு வழங்க உதவுகிறது.

ஏரோபோனிக்ஸ் என்பது ஒரு வகையான தோட்டக்கலை ஆகும், அங்கு சிறப்பு குழாய்கள் மற்றும் வடிகட்டிகளைப் பயன்படுத்தி காற்றில் தாவரங்கள் வளர்க்கப்படுகின்றன.

ஏரோபோனிக்ஸ் என்பது தாவரங்களை அழுக்காமல் வளர்க்கும் ஒரு வழியாகும். தாவரங்களின் வேர்களை காற்றில் நிறுத்துவதன் மூலம் இது செய்யப்படுகிறது. இதன் மூலம் விவசாயிகள் தாங்கள் பயன்படுத்தும் தண்ணீரின் அளவை கட்டுப்படுத்த முடியும், இது வறட்சியால் பாதிக்கப்படும் பகுதிகளில் முக்கியமானது.

சில விஷயங்களை பேசாமல் விட்டுவிடுவது நல்லது. சில நேரங்களில் எதையும் சொல்லாமல் இருப்பது நல்லது, ஏனென்றால் அது விஷயங்களை மோசமாக்கும்.

ஹைட்ரோபோனிக்ஸ் என்பது ஒரு தோட்டக்கலை முறையாகும், அங்கு தாவரங்கள் மண்ணுக்கு பதிலாக தண்ணீரில் வளர்க்கப்படுகின்றன. இது நல்லது, ஏனென்றால் தோட்டக்காரருக்கு இது குறைவான வேலை மற்றும் தாவரங்கள் மண்ணிலிருந்து பதிலாக வேர்களிலிருந்து நிறைய ஊட்டச்சத்துக்கள் மற்றும் தண்ணீரைப் பெறுகின்றன.

ஹைட்ரோபோனிக்ஸ் என்பது குறைந்த மண்ணைப் பயன்படுத்தும் மற்றும் தேவையில்லாத ஒரு விவசாய முறையாகும். மாறாக, தாவரங்கள் சிறப்பு ஊட்டச்சத்துக்கள் கொண்ட தண்ணீரில் வளர்க்கப்படுகின்றன. இந்த வகை விவசாயம் ஹைட்ரோகல்ச்சரின் துணைக்குழு ஆகும், இது தாவரங்கள் வளர உதவுவதற்கு ஊட்டச்சத்து நிறைந்த நீர் தீர்வுகளைப் பயன்படுத்துகிறது.

சந்திரன் பூமியைச் சுற்றி வருகிறது. சந்திரனைச் சுற்றி வருவது பூமியல்ல.

ஒற்றை வளர்ப்பு என்பது ஒரு வகையான தோட்டமாகும், அங்கு அனைத்து தாவரங்களும் ஒரே வகையானவை. இது ஒரு பிரச்சனையாக இருக்கலாம், ஏனெனில் இது தாவரங்களை வளர்ப்பதற்கும் உணவைக் கண்டுபிடிப்பதற்கும் கடினமாக இருக்கும்.

உட்புற விவசாயம் என்பது ஒரு நவீன விவசாய அணுகுமுறையாகும், இது பயிர் விவசாயம் பொதுவாக இல்லாத இந்தியா போன்ற நாடுகளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. நீங்கள் ஒரு வகையான தாவரத்தை மட்டுமே வளர்ப்பது ஒற்றை வளர்ப்பு ஆகும், இது உட்புற விவசாயத்தில் செய்யப்படுகிறது.

என்ன நடக்கிறது என்பதை எப்போதும் உங்களால் கட்டுப்படுத்த முடியாது, ஆனால் அதற்கு நீங்கள் எப்படி நடந்துகொள்கிறீர்கள் என்பதை நீங்கள் கட்டுப்படுத்தலாம்.

நவீன விவசாயம், மறுபுறம், பயிர்கள் மிகவும் திறமையாக வளர பயிர் சுழற்சி, உரங்கள் மற்றும் நீர்ப்பாசனம் போன்ற நுட்பங்களைப் பயன்படுத்துகிறது. சுற்றுச்சூழலின் நீண்ட கால தேவைகளை கணக்கில் எடுத்துக்கொள்வதால், இந்த முறை மிகவும் நிலையானது. பாரம்பரிய விவசாயமானது மண், நீர் மற்றும் சூரிய ஒளி போன்ற இயற்கை வளங்களைப் பயன்படுத்தி பயிர்களை உற்பத்தி செய்வதை நம்பியுள்ளது. இருப்பினும், காலப்போக்கில், இந்த முறை குறைவான செயல்திறன் கொண்டது, ஏனெனில் இது இந்த வளங்களில் இயற்கையான ஏற்ற இறக்கங்களை கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை.

பாரம்பரிய விவசாயத்தில், விவசாயிகள் பயிர்களை பயிரிட்டு கால்நடைகளை வளர்த்து தங்களுக்கும் தங்கள் குடும்பத்திற்கும் உணவு வழங்குகிறார்கள்.

நீங்கள் அதை சட்டத்தில் வைப்பதற்கு முன், நீங்கள் கிரேயன்களால் படத்தில் வண்ணம் தீட்ட வேண்டும்.

விவசாயம் என்பது மக்கள் உணவுக்காகப் பயன்படுத்தும் ஒரு விவசாய முறை. இது காலங்காலமாக இருந்து வரும் வாழ்க்கை முறை.

உணவு உற்பத்தி செய்ய மக்களின் தசைகளைப் பயன்படுத்துவதை அடிப்படையாகக் கொண்டது விவசாயம்.

நவீன விவசாயம் பணத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

பாரம்பரிய விவசாயத்தின் கீழ், நிலத்தில் அதிக உணவை உற்பத்தி செய்ய விவசாயிகள் பயன்படுத்தும் பல்வேறு நுட்பங்கள் உள்ளன. அதில் ஒன்று பயிர் சுழற்சி. அதாவது, விவசாயிகள் சில ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை பயிர்களை மாற்றுகிறார்கள், இதனால் நிலம் மிகவும் சோர்வாகவும் நோய்வாய்ப்படாமலும் இருக்கும். மற்றொரு நுட்பம் வேளாண் காடு வளர்ப்பு. சுற்றுச்சூழலை மேம்படுத்தவும் உணவு உற்பத்தியை அதிகரிக்கவும் அவற்றின் பயிர்களுடன் மரங்களை நடுவதை இது குறிக்கிறது. இறுதியாக, விவசாயத்திற்காக நிலத்தை சுத்தம் செய்ய வெட்டுதல் மற்றும் எரித்தல் சாகுபடி பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த முறை மரங்கள் மற்றும் தூரிகைகளை எரிப்பதை உள்ளடக்கியது, இது புதிய விவசாய நிலங்களை உருவாக்க உதவுகிறது.

நவீன விவசாய நடைமுறைகள் குறிப்பிட்ட, வரையறுக்கப்பட்ட பகுதியில் பயிர்களை வளர்ப்பதை உள்ளடக்கியது. இது மோனோகிராப்பிங் என்று அழைக்கப்படுகிறது. மற்றொரு நுட்பம் பயிர்களை ஒரு குறிப்பிட்ட, வரையறுக்கப்பட்ட பகுதியில் மிகுந்த கவனத்துடன் வளர்ப்பது, அதனால் அவை மிகவும் துல்லியமாக இருக்கும்.

பாரம்பரிய விவசாய முறைகள் மண்ணை உரமாக்குவதற்கு இயற்கை உரத்தைப் பயன்படுத்துகின்றன, இது விஷயங்களைச் செய்வதற்கு மிகவும் சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்த வழியாகும்.

ரசாயன உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகளை பயன்படுத்துவதால் இன்றைய விவசாயம் சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்ததாக இல்லை.

பாரம்பரிய விவசாயம் ஒரு பயிரை அறுவடை செய்ய அதிக நேரம் எடுக்கும், எனவே பயிர் உற்பத்தி விகிதம் பொதுவாக நவீன விவசாய நுட்பங்களைக் காட்டிலும் குறைவாக இருக்கும்.

பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார்

பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார்

அன்னை மொழியே! அழகார்ந்த செந்தமிழே!

முன்னைக்கும் முன்னை முகிழ்த்த நறுங்கனியே!

கன்னிக் குமரிக் கடல்கொண்ட நாட்டிடையில்

மன்னி அரசிருந்த மண்ணுலகப் பேரரசே!

பாவலேறு பெருஞ்சித்திரனார் 20 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு முக்கிய தமிழ் தேசியவாதி. அவர் ஒரு பன்முகத்தன்மை கொண்டவர், பல்வேறு திறமைகள் மற்றும் திறன்களைக் கொண்டவர். மேலும் அவர் தமிழ் உணர்வாளர், தமிழ் மக்களுக்கான தொண்டர், மொழியின் மீது பற்று கொண்டவர். அவர் தனது நம்பிக்கைகளை மாற்றிக்கொள்ளாத ஒரு துணிச்சலான போர்வீரன். தமிழ் மக்களின் நல்வாழ்வை உறுதி செய்ய கடுமையாக உழைத்தவர். பாவலேரு மிகவும் சக்தி வாய்ந்த முனிவர், இவர் தேவநேய பாவாணர் என்று அழைக்கப்பட்டார். தமிழ்நாட்டு வரலாற்றில் பெருஞ்சித்திரனாரின் சிறப்பை நெருங்குபவர்கள் எவருமில்லை. துரைசாமி சேலம் மாவட்டம் சித்தூரில் குஞ்சம்மாள் சப்ரிக்கு 10.03.1933 அன்று பிறந்தார். இவரின் இயற்பெயர் ராச மாணிக்கம். துரைமாணிக்கம் பின்னர் தனது தந்தையின் பெயரைத் துறந்து 'துரைமாணிக்கம்' என்று மாற்றினார். அவருக்கு பல்வேறு புனைப்பெயர்கள் உள்ளன. இவர்கள் மெய்மைப்பித்தன், தலலன், அருணமணி, பவுன் தும்பி, கௌனி. புகைப்படத்தில் இருப்பவர்களில் ஒருவர் பெருஞ்சித்திரன். நிறுவனத்தின் பெயர் காலப்போக்கில் நிலைத்துவிட்டது. இவர் சேலம் நடேசனார் மற்றும் 'தமிழ் மறவர்' பொன்னம்பலனார் ஆகியோரால் கற்பித்தார். தேவநேய பாவாணர் கல்லூரி நாட்களில் மக்களுடன் நட்பு கொண்டார். இந்தத் தொடர்பு பெருஞ்சித்திரனார் தனித்தமிழ் இயக்கத்தின் அனைத்து நடவடிக்கைகளிலும் தன்னை முழுமையாக ஈடுபடுத்திக் கொள்ளத் தூண்டியது. கல்லூரியில் மாணவராக இருந்த இவர் மலர்காடு என்ற பத்திரிகையை வெவ்வேறு புனைப்பெயர்களில் நடத்தி வந்தார். பள்ளிப் பருவத்தில் மல்லிகை காவியத்தையும் பூக்காரி காவியத்தையும் எழுதினார். தீராக் பாரதிதாசனையும் அவரது எழுத்தையும் காதலிக்கிறார். பாரதிதாசனைச் சந்தித்து பள்ளிக் காலத்தில் எழுதிய இரண்டு காவியங்களை அச்சிட விரும்பினார். ஆனால் பாரதிதாசனே அச்சமயம் அவரைச் சந்திக்க முடியாமல் சிலகாலம் கழித்து அவருடைய “கொய்யாக்கனி” நூலை அச்சிட்டு வெளியிட்டார். கொய்யாக்கனி என்பது கேரள மாநிலத்தில் உள்ள கொய்யாக்கனி பகுதி மக்களின் கலாச்சாரம் மற்றும் பழக்கவழக்கங்கள் பற்றிய புத்தகம். இந்நூலின் முன்னுரையில் பெருஞ்சித்திரனார் இச்செய்தியைக் குறிப்பிடுகிறார்.

தனித்தமிழ் இயக்க வரலாறு

தனித்தமிழ் இயக்கம் நீண்ட வரலாற்றைக் கொண்டது. சிரமலை யாடிகள், தேவநேயப்பாவாணர், பரிதிமலைக்கலைஞர், திரு.வி.கலியாணசுந்தரனார், உமா மகேஸ்வரனானார், சோமசுந்தர பாரதி, பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார், நீலம்பிகை அம்மையார் போன்ற பல்வேறு ஆளுமைகளைக் கொண்டவர்கள் இந்தக் குழுவில் உள்ளனர். இந்த இயக்கம் 1916 இல் நிறுவப்பட்டது மற்றும் திருமலையடிகளால் வழிநடத்தப்படுகிறது. இதற்கு முக்கிய காரணம் நீலாம்பிகை அம்மையார் மர்மங்களின் மகள் என்பதால். இது பலருக்கும் தெரியாத வரலாற்றில் மறைக்கப்பட்ட உண்மை. இந்த இயக்கத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் அதன் கொள்கைகளை மிகக் கண்டிப்பாகப் பின்பற்றுகிறார்கள். மக்களின் அறியாமை, பகுத்தறிவற்ற நம்பிக்கைகள் மற்றும் அறிவின்மை ஆகியவற்றை விமர்சிப்பது. தவறான செயல்பாடுகளை சுட்டிக்காட்டி விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தி உள்ளனர். ஒவ்வொரு தமிழனும் இனம், மொழி, நாடு என்ற உணர்வோடும், பற்றுதலோடும் பணியாற்ற விரும்புகின்றான். பாவலரேவு மிகவும் மதவாதி, இந்தி, தமிழ் அல்லது சாதி விரோதிகளுக்கு எதிராக ஆர்வத்துடன் போராடினார். அவர் தனது வாழ்க்கையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய வலுவான மத மற்றும் மூடநம்பிக்கை நம்பிக்கைகளையும் கொண்டிருந்தார். தாய்மொழியில் கல்வி கிடைக்க வேண்டும். தூய தமிழ்ப் பெயர்களை அனுபவிக்கும் கொள்கைகளுக்கு வலு சேர்த்தவர் பெருஞ்சித்திரனார்.

இதழியல் பங்களிப்பு

இதழ்கள் தமிழ் சமூகத்தில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன, இது அவர்களின் சமூக நெறிமுறைகளில் மாற்றத்திற்கு வழிவகுத்தது. கல்வி, வாசிப்பு மற்றும் பிற விஷயங்களை மக்களிடம் கொண்டு செல்வதில் பத்திரிகைகள் மிக முக்கியப் பங்காற்ற முடியும். உழைக்கும் மக்களுக்கு இது குறிப்பிடத்தக்கது. அந்த வகையில் பாவலரே பெருஞ்சித்திரனார் தம் வாழ்நாளில் மூன்று இதழ்களை நடத்தியுள்ளார். 1952 இல், தேன்மொழி - ஒரு தனி ஞாயிறு செய்தித்தாள் - வெளியிடப்பட்டது. 1965ல் தமிழ்ச்சிட்டு - குழந்தைகளுக்கான கலை இதழ் - வெளிவந்தது. 1982ல் தமிழ்நிலம் - உலகத் தமிழ் வளர்ச்சிக் கழகம் வார இதழை வெளியிட்டது. தேனோமொழி தனது சிந்தனைகளையும் சிந்தனைகளையும் பங்களிப்பதன் மூலம் சுதந்திரமான தமிழ் இதழியல் வரலாற்றை வடிவமைக்க உதவியுள்ளார். கட்டுரை ஆசிரியர் தனது கருத்துக்களை பத்திரிகைகள் மூலம் வெளிப்படுத்தினார். ஹிந்திக்கு எதிராக தீவிர பிரச்சாரம் செய்ய தனது 'தேனோமொழி' இதழை பயன்படுத்தினார். அவரது இந்தி எதிர்ப்புப் பாடல்கள் தமிழ் உணர்வைத் தூண்டி தமிழ் மக்களிடையே கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. “தமிழ்ச்சிட்டு” என்ற சிறுவர் இதழைத் தொடங்கி அதில் பள்ளி மாணவர்களுக்காகப் பல்வேறு செய்திகளை எழுதி வெளியிட்டார். இது தமிழ்நாட்டின் கல்வித் தரத்தை உயர்த்த உதவியது. தமிழ் மக்களின் உணர்வுகள், தாய்மொழிக் கல்வியின் முக்கியத்துவம், இன்னும் பலவற்றை எழுதியுள்ளார். வெக்டருக்கும் ஸ்கேலருக்கும் என்ன வித்தியாசம்? திசையன் என்பது ஒரு திசையன் மூலம் தொடர்புடைய எண்களின் தொகுப்பாகும். ஸ்கேலர் என்பது திசையன் மூலம் தொடர்பில்லாத ஒற்றை எண். சிக்கலான எழுத்தைக் காட்டிலும் தொடர்புகொள்வதை எளிதாகக் கண்டறிந்ததால், மற்றவர்களை எளிமையாக எழுதுமாறு கேட்டுக் கொண்டார். தமிழ் இளையோர் தனித்தமிழ் உணர்வைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் தளத்தை இதழ் வழங்குகிறது. இதன் விளைவாக இளம் தலைமுறையினரிடம் தனித்தமிழ் உணர்வு உருவாகிறது. பெருஞ் சிற்றனார் டாக்டர். தேவநேயப்பாவாணரின் உலகத் தமிழ்ச் சங்கம் அவர்களிடமிருந்து நிறைய கற்றுக்கொண்டது. பாவாணர் மறைவுக்குப் பிறகு உலகத் தமிழ்க் கழகம் என்ற பெயரை ‘உலகத் தமிழின முன்னேற்றக் கழகம்’ என்று மாற்றி புதிய இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். 1982ல் “தமிழ்நிலம்” என்ற இதழைத் தொடங்கினார். தமிழ்நாடு தனி நாடாக இருக்க வேண்டும் என்ற கொள்கையை இந்த இதழ் வலியுறுத்துகிறது. இதனால், இதழையும், இதழாசிரியரும் மிகுந்த சிரமத்திற்கு ஆளாக நேரிட்டது. பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார் தனது தேன்மொழி, தமிழ்ச்சித்து ஆகிய இதழ்கள் மூலம் தமிழ் மொழியையும், இதழியல் துறையையும் மேம்படுத்த உதவியவர்.

தமிழ்க்கவிதை வரலாறு

தமிழ்க்கவிதையின் வரலாறானது இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் தொடர்ச்சியினைக் கொண்டதாகும். சங்க காலம் தொட்டு இன்றுள்ள நவீனக்கவிதை வரை பல்வேறு வளர்ச்சி நிலைகளைக் கண்டுள்ளது. தமிழின் கலைகளுள் ஒன்றாகக் கருதப்படுவது கவிதைக்கலையாகும். இது மரபு, நவீனம் என்னும் இருவேறு தன்மைகளைக் கொண்டு இயங்குகிறது. இலக்கண வரம்பிற்கு உட்பட்டதை ‘மரபுக்கவிதை’ என்றும் இக்கட்டுபாடு களை உடைத்தெறிந்து படைக்கப் பெற்றவை ‘நவீனக் கவிதை’ அல்லது ‘புதுக்கவிதை’ என்றும் அழைக்கப் படுகின்றன.

தமிழின் மரபுக்கவிதை, புதுக்கவிதை குறித்துப் பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனாரின் கருத்தானது, “ மரபு தழுவிய பாடல்கள், தாய்மையுணர்வு நிரம்பிய ஓரிளம் பெண் பெற்றெடுக்கும், நல்ல அழகிய அறிவறிந்த நிறை மாதக் குழந்தைகள் போன்றவை. சோம்பலாலும் அறிவுக் குறுக்கத்தாலும் மன இழிவாலும் பிதுக்கப் பெறும் இக்காலத்து மரபு நழுவிய பாடல்கள், தாய்மையுணர்வு நிரம்பாத பெண்ணுரு சான்ற ஒருத்தி, அரைகுறை முதிர்ச்சியோடு பெற்றெடுக்கும், உறுப்புகள் குறைவுற்று அழகும் அறிவும் குறைந்த, குறைமாதக் குழந்தைகள் போன்றவை” (கனிச்சாறு,முன்னுரை) மேற்சுட்டிய விளக்கமானது மரபுக்கவிதை, புதுக்கவிதை என்னும் இரண்டிற்குமான வேறுபாட்டினைப் பெருஞ் சித்திரனார் தம் கருத்துநிலை சார்ந்து எடுத்துரைக் கின்றார்.

தமிழின் கவிதைகள் பெரும்பான்மையாக இயற்கை, சமுதாயச் சிக்கல்கள், மனிதர்களின் அக உணர்வுகள் போன்றவற்றை முதன்மைப்படுத்தி அமை கின்றன. குறிப்பாக வறுமை, ஏழ்மை, அறியாமை, மூடநம்பிக்கை, சாதி,மத, இனப் பிரச்சனைகள் , வர்க்க முரண்பாடுகள், பாலியல் கொடுமைகள், ஆணாதிக்க மனோநிலை போன்றவற்றினைப் பாடுபொருளாகக் (கருவாகக்) கொண்டு கவிதைகள் படைக்கப்படுகின்றன.

பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனாரின் கவிதைக்கானப் பாடுபொருள் என்பது சமுதாயச் சிக்கல்களை முன்னிலைப்படுத்தியே அமைந்துள்ளன. மொழி, இனம், நாடு, தாய்மொழிப்பற்று, தாய்மொழி வழிக்கல்வி, இந்தி எதிர்ப்பு, தமிழீழம், பாலின வேறுபாடு, சாதி, மத, மூடநம்பிக்கைகள், இயற்கை மற்றும் காதல் சார்ந்த உணர்வுகள் எனப் பல்வேறு விசயங்களை முதன்மைப் படுத்துவதாகக் கவிதைகள் அமைந்துள்ளன. மரபுக் கவிதைகளாக, தனித்தன்மையுடன் யாப்பியல் விதி களுடனும் புதுமையாகவும் அமைந்து மிளிர்கின்றன. இவற்றில் பாரதிதாசனின் சாயல்களோடும் அவரையும் விஞ்சுகின்ற கவிதைகளும் இடம் பெற்றுள்ளன.

மொழிப்பற்று

உலக மொழிகளில் தமிழ் தனித்து நிற்கிறது. தமிழ் மொழியின் பிறப்பு மற்றும் அதன் வளமான இலக்கணம், இலக்கியம் மற்றும் மொழியியல் பற்றி கவிதைகள் எழுதியுள்ளார். தமிழ் மக்கள் தங்கள் பண்பாடு மற்றும் மொழியின் சிறப்பைப் பற்றி எப்படிப் பெருமிதம் கொள்கிறார்கள் என்று கவிதைகள் எழுதியுள்ளார். ஆனால், பைந்தமிழ் மட்டுமே தமிழ் கற்க வழி. அவர்களில் சிலர் தமிழ் பேசும் அறுபது, முத்தமிழ் முப்பது, அந்த மொழியில் கற்கப் பார்த்து, படித்தால் அறம் வளரும், செம்மையான தமிழ் எழுதாத இதழ்களை வாசிப்பில் சேர்த்து, தங்கள் மேம்பாட்டிற்காக புரிந்துகொள்ளுதல். மொழி என்பது மனிதர்களின் அடையாளம். மொழி அழிகிறது என்றால், அந்த மொழியைப் பேசும் மக்களும் தங்கள் வாழ்க்கை முறை, கலாச்சாரம் மற்றும் அவர்களின் பழக்கவழக்கங்கள் இறந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று அர்த்தம். இதைப் புரிந்து கொள்ள பெருஞ்சித்திரனாரின் மொழியைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதுபோலவே பிற மொழிகளை இழிவுபடுத்தக் கூடாது என்றும் கூறுகிறார். தனது தாய்மொழியை இழிவுபடுத்தியவர்களை கவிதைகள் எழுதி விமர்சித்துள்ளார்.

சமகாலப் படைப்பாளிகளின் கருத்துகள்

தமிழ்ப் படைவீரர்களின் பார்வையில் பாவேலேறு பெருஞ்சித்திரனார் மிகவும் அறிவொளியும் ஆற்றல் மிக்க ஒளி விளக்காகத் திகழ்கிறார். தனித்தமிழ் இயக்கம் நீண்ட பத்திரிக்கை வரலாற்றையும், சமூக நிகழ்வுகளில் தீவிரமாக பங்கேற்கும் பாணியையும், பலரையும் வியப்பில் ஆழ்த்திய துணிச்சலைக் கொண்டுள்ளது. திரு என்பது ஒரு உயர் பதவி அல்லது முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒருவரைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு முறையான சொல். கலைஞர் கருணாநிதி, ஒரு தொல்லை திரு. ஈரோடு தமிழன்பன், இன்குலாப், காசிஆனந்தன், கவிப்பேரரசு வைரமுத்து, போன்ற பல தமிழ்க் கவிஞர்கள் தமிழ் மொழியில் எழுதுகிறார்கள். பெருஞ் சித்திரனாரின் அன்பர்களாகவும், அவரது கொள்கைகள் மற்றும் கோட்பாடுகளில் ஈடுபாடு கொண்டவர்களாகவும் மக்கள் பத்திமொழி மக்களைப் பார்க்கின்றனர். பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார் தமிழ் இயக்க வரலாறு, தமிழ் இதழியல் வரலாறு, தமிழ் கவிதை வரலாறு ஆகியவற்றில் ஆற்றிய பணிகளுக்காக வரலாற்றின் பல்வேறு துறைகளில் மிகவும் மதிக்கப்படுகிறார். தமிழ்மொழி, தமிழ்மொழி, தமிழ்நாடு ஆகிய மூன்றையும் தன் உயிர்நாடியாகக் கொண்டு பணியாற்றியவர். இந்த இந்தி எதிர்ப்பு கருத்து சாதியின் கருத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது, மேலும் மக்கள் தங்கள் சாதியின் அடிப்படையில் குறிப்பிட்ட குழுக்களாக எவ்வாறு வரிசைப்படுத்தப்படுகிறார்கள். இது சிலருக்கு சுயநலம் மற்றும் அவர்களின் சொந்த நலன்களில் மட்டுமே அக்கறை காட்ட வழிவகுக்கும், மேலும் மற்றவர்கள் மற்றவர்களுக்கு ஆதரவாகவும் அவர்களுக்கு உதவவும் முயற்சி செய்யலாம். இது சிலருக்கு மற்ற குழுக்களின் எதிர்ப்பையும், மற்றவர்கள் அவர்களால் ஆதரிக்கப்படுவதையும் உணர வழிவகுக்கும். பாவலரே பெருஞ்சித்திரனார் இருபதாம் நூற்றாண்டில் தமிழக வரலாற்றில் எதற்கும் உடன்படாத தனிமனிதர்.