பெரிய மயில் அழகி

பூச்சி இனம்
பெரிய மயில் அழகி
உயிரியல் வகைப்பாடு
திணை:
பிரிவு:
வகுப்பு:
வரிசை:
லெப்பிடாப்பிடிரா
குடும்பம்:
பேரினம்:
பாபிலியோ
இனம்:
பா. பாரிசு
இருசொற் பெயரீடு
பாபிலியோ பாரிசு
(லின்னேயஸ், 1758)

பெரிய மயில் அழகி அல்லது பாரிஸ் மயில் என்பது (பாபிலியோ பாரிசு-Papilio paris-மியான்மர் பெயர்: ဒေါင်းစိမ်းလိပ်ပြာ),[1][2] தென்கிழக்கு ஆசியா மற்றும் துணைக் கண்டத்தில் காணப்படும் ஒரு வகை அழகிகள் வண்ணத்துப்பூச்சி குடும்பத்தினைச் சார்ந்த சிற்றினம் ஆகும். [2]

துணையினங்கள்

தொகு

இந்தச் சிற்றினத்தின் கீழ் கீழ்க்கண்ட துணையினங்கள் உள்ளன.[3][2]

  • பா. பா. அர்ஜுனா ஹார்சூபீல்ட், 1828 (மத்திய சாவகம்)
  • பா. பா. பட்டகோரம் உரோத்ஸ்சைல்ட், 1908 (வட-கிழக்கு சுமத்ரா)
  • பா. பா. சினென்சிசு உரோத்ஸ்சைல்ட், 1895 (மேற்கு சீனா)
  • பா. பா. கெதீன்சிசு புருசுதோர்ப்சு, 1893 (மேற்கு சாவகம்)
  • பா. பா. கெர்மோசனசு ரெபெல், 1906 (மத்திய தைவான், தெற்கு தைவான்)
  • பா. பா. நாகஹரை சிரோசு, 1960 (வடக்கு தைவான் மற்றும் சப்பான் (இரியுக்யு தீவுகள்))
  • பா. பா. பாரிசு லின்னேயஸ், 1758 (வட-மேற்கு இந்தியா,[1] தென்மேற்கு சீனா, வடக்கு தாய்லாந்து, வியட்நாம், தெற்கு பர்மா)
  • பா. பா. தமிழனா லின்னேயஸ், 1758 (தென் இந்தியா)[1]
  • பா. பா. தெங்கரென்சிசு ஃப்ருஸ்டோர்ஃபர், 1893 (கிழக்கு சாவகம்)


விளக்கம்

தொகு

மேல் இறக்கைகள் கறுப்பு நிறமாகவும், அடர் பச்சை நிற செதில்களுடன் காணப்படும். முன் இறக்கையின் வெளிப்புறத்தில் ஒன்றிணைந்து முழுமையற்ற பிந்தைய வட்டு குறுகிய பட்டையை உருவாக்குகின்றன. இது பாபிலியோ பாலிக்டரின் முன் இறக்கையில் உள்ள ஒத்த ஓரத்திற்கு முந்தைய பட்டையினை விட நேராக இருக்கும்.[4]

பின் இறக்கை, அடர் பச்சை நிற செதில்களுடன் , விளிம்பு வரை நீட்டிக்கப்படாமல் காணப்படும். மேலும் ஒரு பரந்த பிந்தைய தட்டு பகுதியால் பின்புறமாகக் குறுக்கிடப்படுகிறது. இதன் இருபுறமும் பச்சை செதில்கள் ஒன்றிணைந்து குறுகிய பரவலான பட்டைகளை உருவாக்குகின்றன. ஒரு வெளிப்படையான மேல் தட்டு பளபளக்கும் நீல நிற இணைப்பு இடைவெளியுடன் காணப்படும். இந்த இணைப்பு அளவு மாறுபடும், மேலும் பல மாதிரிகளில் முறையே 3 மற்றும் 7 இடைவெளிகளுக்கு கீழேயும் மேலேயும் குறுகலாக நீண்டுள்ளது. இதன் வெளிப்புற விளிம்பு சீரற்றது. இதன் உள் விளிம்பு சமமாக வளைந்திருக்கும்; திருப்பு கோணத்தில் ஒரு முக்கிய திராட்சை-சிவப்பு நிறத்தில் பெரும்பாலும் கருப்பு-மைய கண் புள்ளிகளுடன், இதன் உள் விளிம்பு குறுக்குவெட்டு குறுகிய வயலட்-நீலத்தில் காணப்படும்[4]

கீழ்புறம் ஒளிபுகா கருப்பு; முன் இறக்கைகள் மற்றும் பின் இறக்கைகள் இரண்டின் அடிப்பகுதிகள், முன் இறக்கையில் உள்ள உயிரணுக்களின் அடிப்பகுதி வரை மற்றும் பின் இறக்கையில் கலத்தின் நுனி வரை, மஞ்சள் நிற செதில்களின் உரோமத்துடன் காணப்படும். இரண்டு இறக்கைகளிலும் ஓரத்தின் முன் பகுதி மிகவும் தெளிவற்றதாக இருக்கும். உணர்கொம்பு, தலை, மார்பு மற்றும் வயிறு கருப்பு நிறத்தில், பிந்தைய மூன்று பகுதிகள் பச்சை நிற செதில்களால் ஆனது.[4][5]

பெண்

தொகு
 
மாறுபாட்டைக் காட்டும் அருங்காட்சியக மாதிரிகள்

ஆண் பூச்சியினை பெண் பூச்சிகள் ஓரளவு ஒத்து வெளிர் மற்றும் மந்தமான. முன் இறக்கையின் மேற்புறம் பச்சை நிறப் பின் தட்டு பட்டை ஆணினை விடக் குறுகியதாகவும் முழுமையற்றதாகவும் உள்ளது. மேல் தட்டு புள்ளி சிறியதாகவும், பெரும்பாலும் பச்சை நிறமாகவும் காணப்படும். நீல நிறம் காணப்படாது. இடைவெளி 7 இல் உள்ள சிவப்பு முனை ஓரத்தில் உள்ள நுண் பிறை வடிவம் எப்போதும் ஆண்களைக் காட்டிலும் அதிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கும்.[4]

பெரிய மயில் அழகியின் சிறகுகளின் அடிப்பகுதி ஆணில் உள்ளதைப் போன்றது, ஆனால் சுருள் வடிவிலும், அடிவயிற்று அடையாளங்கள் பொதுவாக அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ முழுமையான கண் புள்ளிகளாக உருவாகின்றன.[4]

பெரிய மயில் அழகியின் இறக்கை விட்டம் 106 முதல் 132 மி.மீ. நீளமானது.

பரவல்

தொகு

குமாவுன் முதல் சிக்கிம், நேபாளம் மற்றும் பூட்டான் வரையிலான இமயமலை; அசாம், மியான்மர் மற்றும் தெனாசெரிம் மலைகள், தாய்லாந்து மற்றும் மலாய் தீபகற்பம் வரை நீண்டுள்ளது. சிக்கிமில் காணப்படும் பொதுவான வண்ணத்துப்பூச்சி இது. இது தேராய் முதல் 5,000 அடிகள் (1,500 m) வரை காணப்படுகிறது. மியான்மர் மற்றும் தெனாசெரிமில் இது அரிதானது.[4] இந்தியாவில் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளின் சில பகுதிகளிலும் பெரிய மயில் அழகி காணப்படுகிறது.[1][2]

படங்கள்

தொகு

மேலும் பார்க்கவும்

தொகு

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Varshney, R.K.; Smetacek, Peter (2015). A Synoptic Catalogue of the Butterflies of India. New Delhi: Butterfly Research Centre, Bhimtal & Indinov Publishing, New Delhi. p. 5. எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.13140/RG.2.1.3966.2164. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-929826-4-9.Varshney, R.K.; Smetacek, Peter (2015). A Synoptic Catalogue of the Butterflies of India. New Delhi: Butterfly Research Centre, Bhimtal & Indinov Publishing, New Delhi. p. 5. doi:10.13140/RG.2.1.3966.2164. ISBN 978-81-929826-4-9.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Savela, Markku. "Papilio paris Linnaeus, 1758". Lepidoptera and Some Other Life Forms. பார்க்கப்பட்ட நாள் July 3, 2018.
  3. BioLib.cz
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5   இந்தக் கட்டுரை இப்போது பொது உரிமைப் பரப்பில் உள்ள ஒரு பிரசுரத்தின் உரையை உள்ளடக்கியது: Bingham, C.T. (1907). The Fauna of British India, Including Ceylon and Burma. Vol. II (1st ed.). London: Taylor and Francis, Ltd. pp. 85–86.
  5. Moore, Frederic (1903–1905). Lepidoptera Indica. Vol. VI. London: Lovell Reeve and Co. pp. 64–67.
  • எரிச் பாயர் மற்றும் தாமஸ் ஃபிராங்கன்பாக், 1998 ஷ்மெட்டர்லிங்கே டெர் எர்டே, உலகின் பட்டாம்பூச்சிகள் பகுதி I (1), பாபிலியோனிடே பாபிலியோனிடே I: பாபிலியோ, சப்ஜெனஸ் அக்கிலிடிஸ், பூட்டானிடிஸ், டெய்னோபால்பஸ் . Erich Bauer மற்றும் Thomas Frankenbach ஆகியோரால் திருத்தப்பட்டது. Keltern: Goecke & Evers; கேன்டர்பரி: ஹில்சைட் புக்ஸ்,பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9783931374624

வெளி இணைப்புகள்

தொகு
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பெரிய_மயில்_அழகி&oldid=3744664" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது