மெசொப்பொத்தேமியாவின் சதுப்பு நிலங்கள்
ஈராக்கிய சதுப்பு நிலங்கள் என்றும் அழைக்கப்படும் மெசொப்பொத்தேமியன் சதுப்பு நிலங்கள் (Mesopotamian Marshes) என்பது தெற்கு ஈராக் மற்றும் தென்மேற்கு ஈரானில் அமைந்துள்ள ஒரு ஈரநிலப் பகுதியாகும். வரலாற்று ரீதியாக சதுப்பு நிலங்கள், முக்கியமாக தனி ஆனால் அருகிலுள்ள மத்திய, ஹவிசே மற்றும் ஹம்மர் சதுப்பு நிலங்களால் ஆனவை. மேற்கு ஐரோவாசியாவின் மிகப்பெரிய ஈரநில சுற்றுச்சூழல் அமைப்பாக பயன்படுத்தப்பட்டன. இது பாலைவனத்தில் ஒரு அரிய நீர்வாழ் நிலப்பரப்பாகும். இது மார்ஷ் அரேபியர்களுக்கான வாழ்விடங்களையும், வனவிலங்குகளின் முக்கிய இனங்களையும் கொண்டுள்ளது. சதுப்பு நிலங்களின் பகுதிகளை வடிகட்டுவது 1950களில் தொடங்கியது. மேலும், 1970களில் விவசாயம் மற்றும் எண்ணெய் ஆய்வுக்காக நிலத்தை மீட்டெடுப்பது தொடர்ந்தது. இருப்பினும், 1980களின் பிற்பகுதியிலும் 1990களின் பிற்பகுதியிலும், அதிபர் சதாம் உசேனின் ஆட்சிக் காலத்தில், சியா முஸ்லிம்களை சதுப்பு நிலங்களிலிருந்து வெளியேற்றுவதற்காக இந்த பணி விரிவுபடுத்தப்பட்டு துரிதப்படுத்தப்பட்டது. 2003க்கு முன்பு, சதுப்பு நிலங்கள் அவற்றின் அசல் அளவின் 10% வரை வடிகட்டப்பட்டன.[1] 2003 ல் உசேன் ஆட்சியின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர், சதுப்பு நிலங்கள் ஓரளவு மீண்டு வந்தன. ஆனால் வறட்சி மற்றும் துருக்கி, சிரியா மற்றும் ஈரானில் அணை கட்டுமானம் மற்றும் செயல்பாடுகள் இந்த செயல்முறைக்கு தடையாக உள்ளது.[2] 2016 முதல் மெசொப்பொத்தேமிய சதுப்பு நிலங்கள் யுனெஸ்கோ பாரம்பரிய தளமாக பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன.[3]
நிலவியல்
தொகு
அவற்றின் பெயர் குறிப்பிடுவதுபோல், மெசொப்பொத்தேமிய சதுப்பு நிலங்கள் மெசொப்பொத்தேமியா என்று அழைக்கப்படும் பெரிய பகுதியில் அமைந்துள்ளன. நவீன மெசொப்பொத்தேமியா இப்போது ஈராக், கிழக்கு சிரியா, தென்கிழக்கு துருக்கி மற்றும் தென்மேற்கு ஈரான் ஆகியவற்றால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளது. சதுப்பு நிலங்கள் பெரும்பாலும் தெற்கு ஈராக்கிலும், தென்மேற்கு ஈரானின் ஒரு பகுதியிலும் உள்ளன. முதலில் 20,000 கிமீ 2 (7,700 சதுர மைல்) பரப்பளவை உள்ளடக்கி இருந்தது. மேலும், மூன்று முக்கிய பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு, மத்திய சதுப்பு நிலங்கள் டைகிரிசுக்கும், புறாத்துக்கும் இடையில் உள்ளன. அதே நேரத்தில் ஹம்மர் சதுப்பு நிலங்கள் இயூபிரட்டீசுக்குத் தெற்கே அமைந்துள்ளன. ஹவிசே சதுப்பு நிலங்கள் டைக்ரிசுக்கு கிழக்கே பிணைக்கப்பட்டுள்ளன. 2003 ஈராக் மீதான படையெடுப்பிற்கு முன்னர், சுமார் 90% சதுப்பு நிலங்கள் வடிகட்டப்பட்டன.
மத்திய சதுப்பு நிலங்கள்
தொகுடைக்ரிசின் துணை ஆறுகளிலிருந்து மத்திய சதுப்பு நிலங்கள் தண்ணீரைப் பெறுகின்றன. டைக்ரிசு சதுப்பு நிலத்தின் கிழக்கு எல்லையாகவும், இயூப்ரடீஸ் அதன் தெற்கு எல்லையாகவும் செயல்படுகிறது. 3,000 கிமீ 2 (1,200 சதுர மைல்) பரப்பளவில், சதுப்பு நிலங்களில் நாணல் படுக்கைகள் மற்றும் உம் அல் பின்னி ஏரி உள்ளிட்ட பல நிரந்தர ஏரிகள் உள்ளன. அல்-ஜிக்ரி மற்றும் ஹவர் உம் அல்-பின்னி ஏரிகள் குறிப்பிடத்தக்க இரண்டு ஏரிகள் மற்றும் 3 மீ (9.8 அடி) ஆழத்தில் உள்ளன.[4]
சூழலியல்
தொகுஇந்த சதுப்பு நிலங்கள் வெள்ளத்தால் சூழப்பட்ட புல்வெளிகளும், அங்கும் இங்கும் மரங்கள் உள்ள மிகப் பெரிய பசும் புல்தரைகளும், டைக்ரிசு-இயூப்ரடீசு வண்டல் உப்பு சதுப்பு நிலங்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
பருவகால மற்றும் நிரந்தர சதுப்பு நிலங்களில் நீர்வாழ் தாவரங்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. இங்கு பூநாரை, கூழைக்கடா, ஹெரான் போன்ற 40 வகையான பறவைகள் மற்றும் பல வகையான மீன்கள் உள்ளன. ஒரு காலத்தில் ஏராளமான பறவைகள் மற்றும் சைபீரியாவிலிருந்து ஆபிரிக்காவுக்குச் செல்லும்போது பல புலம்பெயர்ந்த பறவைகளுக்கான நிறுத்துமிடங்களாக இருந்தன.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ CURTIS J. RICHARDSON AND NAJAH A. HUSSAIN (June 2006). "Restoring the Garden of Eden: An Ecological Assessment of the Marshes of Iraq" (PDF). www.biosciencemag.org. Archived from the original (PDF) on 2012-06-06.
- ↑ Muir, Jim (24 February 2009). "Iraq marshes face grave new threat". BBC News. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 August 2010.
- ↑ [1]
- ↑ Azzam Alwash; Suzanne Alwash; Andrea Cattarossi. "Iraq's Marshlands - Demise and the Impending Rebirth of an Ecosystem" (PDF). University of Reno, Nevada. Archived from the original (PDF) on 20 July 2011. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 August 2010.