மேதாதிதி (Medhātithi), மனுதரும சாத்திரத்திற்கு முதன்முதலில் விளக்க உரை எழுதியவர். மேலும் இவர் யாக்யவல்க்கிய ஸ்மிருதியை மையமாகக் கொண்டு இந்து சமயச் சட்டங்களில் ஒன்றான மிதாச்சாரம் எனும் நூலை இயற்றியுள்ளார். மேதாதிதி காஷ்மீரத்தைச் சேர்ந்தவர்.[1][2]இவர் வாழ்ந்த காலம் கிபி 820 மற்றும் 1050க்கும் இடைப்பட்ட காலம் என இந்தியவியல் அறிஞர்கள் கணித்துள்ளனர்.[3] சில அறிஞர்கள் 9ஆம் நூற்றாண்டிற்கும், பத்தாம் நூற்றாண்டிற்கும் இடைப்பட்ட காலம் என கருதுகிறார்கள். [4] [5][6]

இதனையும் காண்க

தொகு

அடிக்குறிப்புகள்

தொகு
  1. Kane, P. V., History of Dharmaśāstra, (Poona: Bhandarkar Oriental Research Institute, 1975), Volume I, Part II, 575.
  2. Lingat, Robert, The Classical Law of India, (New York: Oxford UP, 1973), 112.
  3. Kane, P. V., History of Dharmaśāstra, (Poona: Bhandarkar Oriental Research Institute, 1975), Volume I, Part II, 583.
  4. Lingat, Robert, The Classical Law of India, (New York: Oxford University Press, 1973), 112.
  5. Brick, David (April–June 2010). "The Dharmasastric Debate on Widow Burning". Journal of the American Oriental Society 130 (2): 203–223
  6. Kane, P. V., History of Dharmaśāstra, (Poona: Bhandarkar Oriental Research Institute, 1975), Volume I, Part II, 583.

மேற்கோள்கள்

தொகு
  • Jha, Ganganath (1920). Manusmṛti with the Manubhāṣya of Medhātithi. Motilal Banarsidass Publishers. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-1155-0.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மேதாதிதி&oldid=3685133" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது