மைகோ என்பது சப்பானின் கியோட்டோவில் உள்ள பயிற்சி பெரும் கெய்ஷாக்களை குறிக்கிறது. அவர்களின் வேலைகளில் பாடல்கள், நடனங்கள், மற்றும் விருந்துகளின் போது பார்வையாளர்களுக்காக ஷாமிசென் அல்லது பிற பாரம்பரிய சப்பானிய இசைக்கருவிகளை இசைப்பது.[1]

ஒரு பயிற்சி கெய்ஷா

மைகோ வழக்கமாக 17 முதல் 20 வயதுடையவர், மேலும் பாரம்பரிய நடனம், ஷாமிசென், கோட்டா ( 'குறுகிய பாடல்கள்') மற்றும், பேச்சுவழக்கைக் கற்றுக்கொள்வதன் மூலம் கெய்ஷா நிலைக்குப் பட்டம் பெறுகிறார். பயிற்சி பெறுவது சில மாதங்கள் முதல் ஒரு வருடம் அல்லது இரண்டு ஆண்டுகள் வரை இருக்கும். இருப்பினும் மிகவும் வயதான பயிற்சியாளர்கள் இன்னும் பயிற்சி எடுத்து கொண்டாலும் கெய்ஷாவுக்கு முன்னேறலாம்.

சப்பானின் பிற இடங்களில் பயிற்சி பெற்ற கெய்ஷா பிற சொற்களால் அறியப்படுகிறார். டோக்கியோவில் உள்ள பயிற்சியாளர்களுக்கு ஹங்யோகு என்ற பெயர் குறிப்பிடப்படுகிறது. இந்தப் பகுதிகளில் பயிற்சி பெற்ற கெய்ஷாவின் மரபுகள் கியோட்டோவில் இருந்து வேறுபடுகின்றன. சில சமயங்களில் ஒரு பயிற்சியாளரின் தோற்றம் மற்றும் அவரது பயிற்சியின் அமைப்பு உட்பட கணிசமான அளவிற்கு இவை வேறுபடலாம்.

வேலை

தொகு

காலையில், மைகோ பாரம்பரிய கலைகளில் பாடம் எடுக்கிறார். இரவில், அவர்கள் நடனமாடுகிறார்கள், பாடுகிறார்கள், ஷாமிசென் விளையாடுகிறார்கள் மற்றும் பார்வையாளர்களுக்கு பிரத்தியேகமான தேநீர் பரிமாறுகிறார்கள்.

தோற்றம்

தொகு

சுமார் 300 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கியோட்டோவில் உள்ள உள்ள கிடானோ டென்மன்-கோ அல்லது யாசகா ஆலயத்திற்கு வருபவர்களுக்கு பச்சை இலை தேநீர் மற்றும் டாங்கோ (அரிசி மாவில் இருந்து தயாரிக்கப்பட்ட சப்பானிய பாலாடை) வழங்கிய பெண்களிடமிருந்து மைகோ உருவானது.

தோற்றம்

தொகு

மைகோ அவர்களின் தொழில் வாழ்க்கையின் போது, சம்பிரதாயம் மற்றும் சந்தர்ப்பத்தைப் பொறுத்து பல்வேறு வகையான நிஹோங்கமி (பாரம்பரிய ஜப்பானிய சிகை அலங்காரங்கள்) அணிவார். இந்த சிகை அலங்காரங்கள் பின்னர் பருவகால மற்றும் அவ்வப்போது பாரம்பரிய முடி ஆபரணங்கள் கொண்டு அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது.

பெரும்பாலான மைகோ, கெய்ஷா போலல்லாமல், தங்கள் தலைமுடியை நீட்டிப்புகளுடன் சேர்த்து பயன்படுத்துகின்றனர், இருப்பினும் ஜப்பானின் பல்வேறு பகுதிகளில் உள்ள பயிற்சியாளர்களும் செயற்கை முடி பயன்படுத்தலாம். மைகோ தனது சொந்த முடியைப் பயன்படுத்தி ஒவ்வொரு வாரமும் தங்கள் தலைமுடியை மறுசீரமைக்கிறார், அதை பராமரிக்க தகமாகுறா எனப்படும் ஒரு சிறப்பு தலையணையில் தூங்க வேண்டும்.

பெரும்பாலான மைகோ ஹிகிஸுரி எனப்படும் கிமோனோ அணிவார்கள். ஹிகிஸுரி பொதுவாக 200–240 சென்டிமீட்டர்கள் (79–94 அங்) வரை இருக்கும், மற்றும் பெரும்பாலும் பாவாடை தரையில் தடம் புரள அனுமதிக்கும். வெளியில் நடந்து செல்லும் போது, மைகோ அவர்களின் உடை தரையில் இழுக்காதபடி ஒரு சிறிய வடம் மூலம் அதைக் கட்டுவர்.

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. Bardsley, Jan (2021). Maiko Masquerade: Crafting Geisha Girlhood in Japan (in ஆங்கிலம்). Oakland: University of California Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780520968943.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மைகோ&oldid=3897556" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது