ரோர் வம்சம்

ரோர் வம்சம் (Ror dynasty) (ஆட்சிக் காலம்: கி மு 450 - கி பி 489) தற்கால பாகிஸ்தான் நாட்டின் சிந்துப் பகுதியை மையமாகக் கொண்டு, இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் பகுதிகளை 1040 ஆண்டுகள் ஆண்ட இந்து சமய மன்னர்கள் ஆவர். ரோர் வம்சத்தவர்கள் ஆண்ட நாட்டின் தலைநகராக ரோக்கிரி நகரம் (தற்கால சுக்கூர் நகரம்) விளங்கியது. ரோர் வம்சத்தவர்கள் பௌத்த சமயத்தையும் ஆதரித்தனர். ரோர் வம்சத்தவர்களுக்குப் பின்னர் இராய் வம்சத்தவர்கள் சிந்து நாட்டை ஆண்டனர்.

ரோர் வம்சம்
கி மு 450–கி பி 489
தலைநகரம்	ரோக்கிரி
சமயம்	பௌத்தம் இந்து சமயம்
அரசாங்கம்	முடியாட்சி
மகாராஜா
வரலாற்று சகாப்தம்	இந்தியாவின் இரும்புக் காலம்
• தொடக்கம்	கி மு 450
• முடிவு	கி பி 489

ரோர் வம்சத்தின் முதல் மன்னர் தாஜ், ரோர் குமார் . இறுதி மன்னர் தாத்ரோர் ஆவார். ரோர் வம்சத்து மன்னர்களைக் குறித்தான செய்திகள் மற்றும் ரோர் வம்ச மன்னர்களுக்கும் மௌரியர்களுக்கும் இருந்த தொடர்புகள் குறித்து பௌத்த ஜாதக கதைகள் மற்றும் திபெத்திய நூல்கள் மூலம் தெரியவருகிறது.

ரோர் வம்ச ஆட்சியாளர்கள்

மன்னர் தாஜ், ரோர் குமார் முதல் தாத்ரோர் வரையிலான 41 ரோர் வம்ச மன்னர்கள் கி மு 450 முதல் கி பி 489 வரை (1039 ஆண்டுகள்) ஆண்டனர்.