அலிசன் பெக்டெல்
அலிசன் பெக்டெல் ( Alison Bechdel; [1] பிறப்பு; செப்டம்பர் 10, 1960 ) அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டைச் சேர்ந்த கேலிச்சித்திர வரைஞர் ஆவார். முதலில் நீண்ட காலமாக இயங்கி வரும் டைக்ஸ் டு வாட்ச் அவுட் கேலிச்சித்திரத்திற்காக அறியப்பட்ட இவர், 2006 ஆம் ஆண்டு தனது வரைகலை நினைவுக் குறிப்பான ஃபன் ஹோம் மூலம் விமர்சன ரீதியாகவும் வணிக ரீதியாகவும் வெற்றியைப் பெற்றார். இது பின்னர் 2015 இல் சிறந்த இசையமைப்பிற்கான டோனி விருதை வென்ற இசையாக மாற்றப்பட்டது [2] 2012 இல், இவர் ஆர் யூ மை மதர்? என்ற இரண்டாவது கேலிச்சித்திர நினைவுக் குறிப்பை வெளியிட்டார். இவர் 2014 ஆம் ஆண்டு மேக்ஆர்தர் "ஜீனியஸ்" விருதைப் பெற்றவர். [3] இவர், திரைப்படம் மற்றும் பிற புனைகதைகளில் பெண்களின் பிரதிநிதித்துவத்தை அளவிடுவதற்கான ஒரு சோதனையான பெக்டெல் சோதனையைத் தோற்றுவித்ததற்காகவும் அறியப்படுகிறார்.
அலிசன் பெக்டெல் | |
|---|---|
 2011 பாஸ்டன் புத்தகத் திருவிழாவில் அலிசன் பெக்டெல் | |
| பிறப்பு | செப்டம்பர் 10, 1960 பீச் கிரீக், பென்சில்வேனியா, அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகள்]] |
| தொழில் |
|
| கல்வி | சிமன்ஸ் ராக் கல்லூரி ஆபர்லின் கல்லூரி (இளங்கலை) |
| வகை | தன்வரலாறு, சமூகக் கருத்து |
| இலக்கிய இயக்கம் | மறைமுகம் |
| குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள் | டைக்ஸ் டு வட்ச் அவுட் ஃபார், ஃபன்ஹோம், ஆர் யூ மை மதர்? |
| துணைவர் |
|
| இணையதளம் | |
| dykestowatchoutfor | |
ஃபன் ஹோம்
தொகு2006 ஆம் ஆண்டில், பெக்டெல் ஃபன் ஹோம்: எ ஃபேமிலி டிராஜிகோமிக் என்ற சுயசரிதையான "துரதிர்ஷ்டவசமான" தனது குழந்தைப் பருவம் மற்றும் த்னது தந்தையின் தற்கொலைக்கு முன்னும் பின்னுமான ஆண்டுகளை விவரித்தார். இது இவருடைய பெற்றோருடன், முக்கியமாக தனது தந்தையுடனான உறவின் கடந்த கால மற்றும் நிகழ்கால கட்டங்களை விவரிக்கிறது. மேலும் வீட்டைவிட்டு வெளியே வரும்போது தனிநபர்கள் எதிர்கொள்ளும் துயரங்களை சித்தரிக்கிறது.[4] எண்டர்டெயின்மென்ட் வீக்லி, பீப்பிள் மற்றும் தி நியூயார்க் டைம்ஸில் உள்ள பல அம்சங்களுடன் பெக்டலின் முந்தைய படைப்பை விட ஃபன் ஹோம் பரவலான முக்கிய கவனத்தைப் பெற்றுள்ளது.[5] ஃபன் ஹோம் ஹார்ட்கவர் நான்ஃபிக்ஷனுக்கான தி நியூயார்க் டைம்ஸின் சிறந்த விற்பனையாகும் நூல்களின் பட்டியலில் இரண்டு வாரங்கள் இடம் பிடித்தது.[6] [7]
ஆர் யூ மை மதர்?: எ காமிக் டிராமா, என்ற இவரது இரண்டாவது கேலிச்சித்திர வரைகலை நினைவுக் குறிப்பு மே 2012 இல் வெளியிடப்பட்டது.[8] இது இவரது தாயுடனான உறவில் கவனம் செலுத்துகிறது. பெக்டெல் அதன் கருப்பொருள்களை "சுய, அகநிலை, ஆசை, யதார்த்தத்தின் இயல்பு, அந்த வகையான விஷயம்" [9] என விவரித்தார்.
2021 இல் பெக்டெல், தி சீக்ரெட் டூ சூப்பர்ஹியூமன் ஸ்ட்ரென்த் என்ற மற்றொரு நினைவுக் குறிப்பையும் வெளியிட்டார்.
சொந்த வாழ்க்கை
தொகுபெக்டெல் 19 வயதில் நேர்பாலீர்ப்பாளர் என தனது பாலின அடையாளத்தை சுயமாக வெளிப்படுத்தினார்.[10] இவரது பாலியல் மற்றும் பாலின இணக்கமின்மை இவரது பணியின் முக்கிய பெரும் பங்காகும். மேலும் "பெண்கள், நேர்பாலீர்ப்பாளர்கள் மட்டும் அல்ல, வழக்கமான மனிதர்கள் என்பதை காட்டுவதே எனது பணியின் ரகசிய குறிக்கோள்" என்று கூறியுள்ளார். பிப்ரவரி 2004 இல், பெக்டெல் 1992 முதல் தனது காதலியான ஆமி ரூபினை, சான் பிரான்சிஸ்கோவில் ஒரு பொது விழாவில் மணந்தார். இருப்பினும், அந்த நேரத்தில் நகரத்தால் வழங்கப்பட்ட அனைத்து ஒரே பாலின திருமண உரிமங்களும் கலிபோர்னியா உச்ச நீதிமன்றத்தால் ரத்து செய்யப்பட்டன. பெக்டெல் மற்றும் ரூபின் 2006 இல் பிரிந்தனர் ஜூலை 2015 இல் அவர்களின் திருமணத்திற்கு முன்பு ஏழரை ஆண்டுகள் அவர் தனது கூட்டாளியான ஹோலி ரே டெய்லருடன் ஒரு ஓவியருடன் வாழ்ந்தார். இவர் 1996 இல் வாங்கிய ஒரு வீட்டில் , வெர்மான்ட்டின் போல்டனில் வசிக்கிறார். அதில் தனது பணிக்காக சொந்த அரங்கத்தையும் நிறுவியுள்ளார்.[11]
கேலிச்சித்திர வடிவத்திற்கான இவரது சிறந்த பங்களிப்புகளுக்காக, 2016 ஆம் ஆண்டில் காமிக்ஸ் அலையன்ஸ் என்ற அமெரிக்க இணையதளம் வாழ்நாள் சாதனை அங்கீகாரத்திற்கு தகுதியான பன்னிரண்டு பெண் கேலிச்சித்திர ஓவியர்களில் ஒருவராக பெக்டலை பட்டியலிட்டது.[12]
இதனையும் காண்க
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Alison Bechdel Audio Name Pronunciation". பார்க்கப்பட்ட நாள் August 11, 2014. (mp3)
- ↑ "Tony Awards: 'Fun Home' Wins Best Musical and 'The Curious Incident of the Dog in the Night-Time' Best Play". https://www.nytimes.com/2015/06/08/theater/theaterspecial/curious-incident-captures-the-tony-for-best-play.html.
- ↑ "MacArthur Awards Go to 21 Diverse Fellows". https://www.nytimes.com/2014/09/17/arts/macarthur-awards-go-to-21-diverse-fellows.html.
- ↑ Killacky, John R. "Alison Bechdel: graphic alchemist." The Gay & Lesbian Review Worldwide 19.5 (2012): 44+. Literature Resource Center. Web. March 8, 2016.
- ↑ Wilsey, Sean (June 18, 2006). "The Things They Buried". The New York Times. https://www.nytimes.com/2006/06/18/books/review/18wilsey.html?pagewanted=all.
- ↑ "July 9, 2006 Hardcover Nonfiction Best Sellers". The New York Times. July 9, 2006. https://www.nytimes.com/2006/07/09/books/bestseller/0709besthardnonfiction.html?ex=1155096000&en=aaca93d5bcae9024&ei=5070.
- ↑ "July 16, 2006 Hardcover Nonfiction Best Sellers". The New York Times. July 16, 2006. https://www.nytimes.com/2006/07/16/books/bestseller/0716besthardnonfiction.html?ex=1155096000&en=516fbdccced8ce0c&ei=5070.
- ↑ "Bechdel's ARE YOU MY MOTHER gets 100K first printing". The Beat: The News Blog of Comics Culture. January 4, 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் January 14, 2012.
- ↑ Garner, Dwight (July 20, 2007). "Stray Questions for: Alison Bechdel". The New York Times. பார்க்கப்பட்ட நாள் August 14, 2007.
- ↑ Samer, Roxane (February 23, 2010). "A Conversation with Alison Bechdel". Genderacrossborders.wordpress.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் November 22, 2017.
- ↑ Judith Thurman (April 16, 2012). "Drawn from Life". The New Yorker. https://www.newyorker.com/magazine/2012/04/23/drawn-from-life.
- ↑ "12 Women in Comics Who Deserve Lifetime Achievement Recognition". Comicsalliance.com. Archived from the original on August 1, 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் January 13, 2017.
மேலும் படிக்க
தொகு- Chute, Hillary L. (2010). Graphic Women: Life Narrative and Contemporary Comics (1st ed.). New York, N.Y.: Columbia University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-231-15062-0. இணையக் கணினி நூலக மைய எண் 496610090.
- Dube, Ilene (September 24, 2018). "Alison Bechdel's Mission to Make Lesbian Culture Visible Through Comics". Hyperallergic.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு
படிமங்கள் பொதுவகத்தில்
மேற்கோள்கள் விக்கிமேற்கோளிலிருந்து
தரவு விக்கித்தரவிலிருந்து
- அதிகாரப்பூர்வ இணையதளம்
- Alison Bechdel from Toons Mag
- அலிசன் பெக்டெல் குர்லியில்
- Alison Bechdel papers at the Sophia Smith Collection, Smith College Special Collections
- Interview on Vermont PBS Profile