இடக்கரடக்கல்
ஒரு நிகழ்ச்சி அல்லது செய்கைக்கு உரிய இயல்பான ஆனால் பலருள்ள சபையில் அல்லது சான்றோர் முன் கூறத்தகாத சொல்லை அல்லது சொற்றொடரை அடக்கி வேறொரு சொல் அல்லது சொற்றொடர் கொண்டு வெளிப்படுத்துதல் இடக்கரடக்கல் எனப்படும். "Euphemism; use of indirect or roundabout expressions to avoid indecent language; one of three takuti-vaḻakku, q.v.; தகுதிவழக்குளொன்று. (நன். 267.)" என்று தமிழகராதி கூறும்[1].
“இடக்கர்” என்றால் "சொல்லத்தகாத சொல், அநாகரிகமான சொல்" என்று பொருள்[2]; தொல்காப்பியர் இதனை அவையல் கிளவி என்ற சொல்லால் குறிப்பிடுகிறார்.
இடக்கர் என்ற சொல் இடக்கு என்ற சொல்லொடு "அர்" விகுதி சேர்த்து உண்டாகிற்று.
இடக்கு என்றாலும் "1. Vulgar language. See இடக்கர்¹. 2. Cavil, captious speech; குதர்க்கம். Colloq. 3. Rudeness, incivility, insubordination, pertinacity, obstinacy, as of a balky horse; முரண்செயல். குதிரை இடக் குப்பண்ணுகிறது. Colloq." என்று பொருளென்று சென்னைத் தமிழகராதி குறிப்பிடுகின்றது[3].
"அடக்கல்" என்றால் கூறாது அடக்குதல் என்று பொருள்.
மற்றவர்முன் கூற முடியாத நேரடியான ஆனால் அநாகரிகமான சொற்களை அடக்கி நாகரிகமான ஆனால் மறைமுகமான சொற்களைக்கொண்டு கூறுதலும் அப்படிக்கூருஞ் சொற்களையும் இடக்கரடக்கல் என்பர்.
தமிழ்மரபிலக்கணத்தில் இது தகுதிவழக்கு என்ற வகைப்பாட்டில் அடங்கும்.
சில உதாரணங்கள்
தொகு- மலம் கழிக்கப் போனான் என்பதை "கால் கழுவி வந்தான்" “காட்டுக்குப் போனான்”, “கொல்லைக்குப் போனான்”, “வெளியே போனான்” என்று சொல்லுதல்.
- சிறுநீர் கழிக்கையை ஒன்றுக்குப் போகை என்பன.
- வயிற்றுப்போக்கு ("அவனுக்கு வயிற்றாலே போகிறது")
- செத்துப் போனார்: இயற்கை எய்தினார், இறைவனடி சேர்ந்தார், உயிர் நீத்தார்