இரிஞ்சன்
இரிஞ்சன் (Rinchan) என்றும் அழைக்கப்படும் சத்ருதீன் ஷா (Sadruddin Shah) காஷ்மீரின் முதல் முஸ்லிம் ஆட்சியாளர் ஆவார். இவர் பொ.ச.1320 முதல் 1323 வரை காஷ்மீரை ஆண்டார்.
| இரிஞ்சன் ஷா | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| காஷ்மீரின் சுல்தான் சுல்சு வம்சத்தின் காஷ்மீரின் முதல் முஸ்லிம் மன்னர் | |||||
| சுல்சு வம்சத்தின் காஷ்மீரின் முதல் சுல்தான் | |||||
| ஆட்சிக்காலம் | 1320–1323 பொ.ச. | ||||
| முன்னையவர் | சுகதேவன்(1301–1302) | ||||
| பின்னையவர் | கோத ராணி ஷா மிர் 1339–1342 | ||||
| துணைவர் | கோத ராணி | ||||
| குழந்தைகளின் பெயர்கள் | ஐதர் கான் | ||||
| |||||
| மரபு | சுல்சு வம்சம் | ||||
| தந்தை | இலா-சென் தினோஸ்-கிரப் | ||||
| மதம் | சுன்னி இசுலாம் | ||||
பின்னணி
தொகுவரலாற்றாசிரியர் ஜோனராஜாவால் பொ.ச.1313 ஆம் ஆண்டில், கர்மசேனனின் தளபதியாக குறிப்பிடப்பட்ட "துல்-கதர்" என்ற பெயருடைய ஒரு படையெடுப்பாளர் தனது குதிரைப்படையுடன் காஷ்மீர் மீது படையெடுத்தார்.[1] காஷ்மீரின் வரலாற்றைக் குறிக்கும் நூலான பஹாரிஸ்தான்-இ-ஷாஹி "சுல்சு" என்ற பெயருடைய அவரை ஒரு துருக்கிய-மங்கோலிய படையெடுப்பாளர் என்று குறிப்பிடுகிறது.[2]
காஷ்மீரின் அப்போதைய ஆட்சியாளராக இருந்த சுகதேவன் அவரை அனைத்து மரியாதைகளுடன் வரவேற்றார் என்று ஜோனராஜா குறிப்பிடுகிறார். அவர் மோதலில் இருந்து தப்பிக்க முயன்றார். மேலும் அனைத்துப் பொருட்களுக்கும் புதிய வரிகளை விதித்தார்.[1] இது பிராமணர்களுக்குப் பிடிக்கவில்லை. அவர்கள் சாகும் வரை உண்ணாவிரதம் இருக்கப் போவதாக மிரட்டி, சுகதேவனின் திட்டங்களை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தனர்.[1][a] இதைப்பற்றிய கருத்தினை பஹாரிஸ்தான்-இ-ஷாஹி குறிப்பிடவில்லை.- காஷ்மீரிகளைக் கொன்று குவிப்பதும் செல்வத்தைப் பெறுவதும் ஒரே நோக்கமாக இருந்ததென அது கூறுகிறது.[2]
சுயசரிதை
தொகுஆரம்ப கால வாழ்க்கை
தொகுஇரிஞ்சனின் முன்னோடிகளைப் பற்றி அதிகம் அறியப்படவில்லை.[1] இவர் திபெத்தில் இருந்து வந்ததாக பஹாரிஸ்தான்-இ-ஷாஹி' கூறுகிறது.[2] இவரை பௌத்த மத நம்பிக்கையின் லடாக்கி பிரபு என்றும் கூறுகிறது. இவரது தந்தையும் பிற உறவினர்களும் கலாமான்ய (அநேகமாக பால்டி) குலத்தின் கைகளில் துரோகமாகக் கொல்லப்பட்டனர்.[1] இரிஞ்சன், பழிவாங்கும் வகையில், அவர்களுடன் சமாதானம் செய்து கொள்வதாகக் நடித்து, அவர்களை ஆற்றங்கரைக்கு விருந்துக்கு அழைத்து குடிக்கச் செய்து, நிராயுதபாணியாக்கி மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த கோடரியால் அவர்களைக் கொலை செய்தார்.[1] இந்த வெற்றி இருந்தபோதிலும், லடாக்கில் ஏராளமான எதிரிகள் இருந்தனர். மேலும் அவர் வடக்கு காஷ்மீரில் தனது வர்த்தகத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தார்.[1]
அதிகாரத்திற்கு வருதல்
தொகுஇரிஞ்சன் இலோகரா[2] ஆளுநர் இராம்சந்திரனால் ககனகிரி என்ற இடத்தில் வசிக்க அனுமதிக்கப்பட்டார். இவர் அதிகாரப் படிநிலையில் ஏற்றம் கண்டார். இராமச்சந்திரனை கட்டுக்குள் வைக்கும் நோக்கத்தில் சுகதேவனும் இதை அனுமதித்தார்.[1] நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே, இரிஞ்சன் காஷ்மீரிகளை லடாக்கிற்கு அடிமைகளாக விற்று அபரிமிதமான செல்வத்தைப் பெற்றிருந்தார்.[1] கதேவனுக்கு அரியணை மீது சட்டபூர்வமான உரிமையில்லை என்பதால் சிம்மாசனத்தின் மீது இரிஞ்சன் தனது கண்களை வைத்திருந்தார்.[1] [2]
கொள்ளையர்களை விரட்டுவதற்கு ஆயுதமேந்திய குழுக்களை உருவாக்க மக்கள் அனுமதிக்கப்பட்டது இரிஞ்சனுக்கு உதவியது. நகரில் விசுவாசமுள்ள வீரர்களின் குழுவை உருவாக்கினார்.[2] இருப்பினும், இராமச்சந்திரன் இவரது சூழ்ச்சிகளுக்கு ஒரு கடினமான தடையாக இருந்தார். ஆனாலும் இரிஞ்சன் லடாக்கியர்களை கோட்டைக்குள் துணி வியாபாரிகளாக அனுப்பி பதுங்கியிருந்து படுகொலை இராமச்சந்திரனை செய்தார்.[1][2] கோட்டை கைப்பற்றப்பட்டது. அவரது உறவினர்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். இராமச்சந்திரனின் மகள் கோத ராணியை, இரிஞ்சனை கட்டாயப்படுத்தி திருமணம் செய்து கொண்டார். [1]
ஜோனராஜாவின் கூற்றுப்படி, இரிஞ்சன் அதிகாரத்திற்கு வருவதை எதிர்க்க யாரும் இல்லை எனத் தெரிகிறது. சுகதேவன் காஷ்மீரை விட்டு வெளியேறினார். இருப்பினும், சுகதேவன் ஒரு போரில் தோற்கடிக்கப்பட்டதாக பஹாரிஸ்தான்-இ-ஷாஹி குறிப்பிடுகிறது.[1]
ஆட்சி
தொகுஜோனராஜாவும் பஹாரிஸ்தான்-இ-ஷாஹியும் இரிஞ்சனை ஒரு கனிவான, நேர்மையான ஆட்சியாளர் என்று பாராட்டுகிறார்கள். சட்டத்தின் ஆட்சி அனைவருக்கும் புனிதமானதாக இருந்தது. மேலும் இவரது சாமர்த்தியமான வழிகள் காஷ்மீரின் பொற்காலம் மீட்டெடுக்கப்பட்டதாக குடிமக்களை நம்ப வைத்தது. [1] [2] [b] ஷா மிர் பிரதமராக நியமிக்கப்பட்டார். [1]
கலை மற்றும் கட்டிடக்கலை
தொகுஇரிஞ்சன் தனது அரண்மனைக்கு அருகில் ஷாவின் நினைவாக ஒரு கட்டிடத்தைக் கட்டினார். அதற்கு ஒரு சாகிரையும் நியமித்தார்.[2] இவர் 'பேத் பள்ளிவாசலை'யும் கட்டினார் (பெரிய பள்ளிவாசல் ). [2] [c] இரிஞ்சன்போரா என்ற இடத்தில் கோட்டையையும் கட்டினார். [1]
இறப்பு
தொகுபொ.ச.1323-இன் குளிர்காலத்தில் இரிஞ்சனுக்கு உடல்நலம் குன்றியது இவர் ஒருபோதும் குணமடையவில்லை. நவம்பர் 25 அன்று காலமானார்.[1] இவரது எச்சங்கள் பேத் பள்ளிவாசலுக்கு அருகே அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளன - 1909 ஆம் ஆண்டில் தொல்பொருள் ஆய்வாளர் ஏ.எச்.பிராங்கே என்பவரால் கல்லறை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. மேலும், 1990 [1] ஆண்டில் காஷ்மீர் அரசாங்கத்தால் புனரமைக்கப்பட்டது. இவரது மனைவி கோத ராணி மூலம் இவருக்கு ஐதர் கான் என்ற மகன் பிறந்தார். அவரை இவர் ஷா மிரின் பராமரிப்பில் ஒப்படைத்தார். [1]
மிர் பின்னர் இராணியுடன் சேர்ந்து ஐதரை கொன்று ஷா மிர் வம்சத்தை நிறுவினார்.[1]
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ In Dharmashastra cannon, Brahmins are exempted from being levied with taxes.
- ↑ Both the sources mention the same incident about him resolving an (apparently) intractable dispute in an ingenious way.
- ↑ BIS reports that the original structure caught fire and was replaced with a smaller structure at an unknown date.
சான்றுகள்
தொகு- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 1.19 Slaje, Walter (2014). Kingship in Kaśmīr (AD 1148‒1459) From the Pen of Jonarāja, Court Paṇḍit to Sulṭān Zayn al-‛Ābidīn. Studia Indologica Universitatis Halensis - 7. Germany. pp. 77–91, 263–266. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 3869770880.
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) - ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 Pandit, Kashinath (1991). Baharistan-i-shahi: A chronicle of mediaeval Kashmir. Kolkata: Firma KLM Pvt. Ltd.