இலுவாங் பிரபாங் நகரம்
இலுவாங்பிரபாங்,[1] அல்லது இலுவாங் பாபாங் [2][3][4][5] என்பது இது வட மத்திய லாவோஸில் உள்ள ஒரு நகரமாகும். 1975 க்கு முந்தைய லாவோ எழுத்துப்பிழைகளிலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்பட்ட,[6] இதன் பெயருக்கு "ராயல் புத்தர் படம்" என்று பொருள்படும்.[7] இது அருகிலுள்ள 58 கிராமங்களை உள்ளடக்கியது, இதில் 33 கிராமங்கள் யுனெஸ்கோ பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளத் தளமாகும். இலுவாங் பிரபாங் நகரம் உலக பாரம்பரிய தளத்தை.உள்ளடக்கியது.[8][9] இது இது 19 ஆம் மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் பிரெஞ்சு காலனித்துவ தாக்கங்கள் உட்பட பல நூற்றாண்டுகளில் கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புற வளர்ச்சிகளின் கலவையான தனித்துவமான மற்றும் "குறிப்பிடத்தக்க" நன்கு பாதுகாக்கப்பட்ட கட்டடக்கலை, மத மற்றும் கலாச்சார பாரம்பரியத்திற்காக 1995 இல் பட்டியலிடப்பட்டது..[10]
நகரின் மையம் நான்கு முக்கிய சாலைகளைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் நம் கான் மற்றும் மீகாங் நதியின் சங்கமத்தில் ஒரு தீபகற்பத்தில் அமைந்துள்ளது. இலுவாங் பிரபாங் ஏராளமான பௌத்த கோவில்கள் மற்றும் மடங்களுக்கு பெயர் பெற்றது. தினமும் காலையில், பல்வேறு மடங்களில் இருந்து நூற்றுக்கணக்கான துறவிகள் தெருக்களில் பிச்சை சேகரிக்கின்றனர். நகரின் முக்கிய அடையாளங்களில் ஒன்று பௌசி மலை ; இது ஒரு பெரிய செங்குத்தான மலை, இது நகரத்தின் அளவைக் கொண்டிருந்தாலும், 150 மீட்டர்கள் (490 அடி) உயரத்தில் அமைந்துள்ளது. ஒரு செங்குத்தான படிக்கட்டு வாட் சோம் சி சன்னதிக்கு செல்கிறது மற்றும் நகரம் மற்றும் ஆறுகளை பார்த்துக் கொண்டு அமைந்துள்ளது. [11]
இந்த நகரம் முன்பு அதே பெயரில் ஒரு ராச்சியத்தின் தலைநகராக இருந்தது. இது சியெங் தாங் என்ற பண்டைய பெயரிலும் அறியப்பட்டது.[12] 1975 ஆம் ஆண்டில் பாத்தே லாவோ கையகப்படுத்தும் வரை இது லாவோஸ் இராச்சியத்தின் தலைநகரம் மற்றும் அரசாங்கத்தின் இருக்கை. இந்த நகரம் இலுவாங் பிரபாங் மாகாணத்தின் இலுவாங் பிரபாங் மாவட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும், இது தலைநகர் வியஞ்சானுக்கு வடக்கே சுமார் 300 கிமீ (190 மைல்) அமைந்துள்ளது. தற்போது, ஒட்டுமொத்த நகரத்தின் மக்கள் தொகை சுமார் 56,000 மக்கள், யுனெஸ்கோ பாதுகாக்கப்பட்ட தளத்தில் சுமார் 24,000 பேர் வசிக்கின்றனர். .[8][13]
சுற்றுலா
தொகுலுவாங் பிரபாங் இயற்கை மற்றும் வரலாற்று தளங்களைக் கொண்டுள்ளது. இயற்கை சுற்றுலா தளங்களில் குவாங் சி நீர்வீழ்ச்சி, தாத் சே நீர்வீழ்ச்சி மற்றும் பாக் ஓ குகைகள் உள்ளன . யானை சவாரி சில இடங்களில் வழங்கப்படுகிறது. நகரத்தின் மையத்தில் உள்ள பூ சி, நகரம் மற்றும் நதி அமைப்புகளின் பரந்த காட்சிகளைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் மீகாங் ஆற்றின் மீது சூரிய அஸ்தமனம் காண ஒரு பிரபலமான இடமாகும். லுவாங் பிரபாங்கின் பிரதான வீதியின் முடிவில் ஒரு இரவு சந்தை உள்ளது, அங்கு கடைகள் சட்டைகள், வளையல்கள் மற்றும் பிற நினைவுப் பொருட்களை விற்கின்றன. ஹவ் காம் ராயல் பேலஸ் மியூசியம் மற்றும் வாட் சியாங் தாங் கோயில் ஆகியவை வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்களில் ஒன்றாகும். இந்த நகரம், குறிப்பாக பிரதான வீதி, வாட் ஹோசியன் வோராவிஹேன் போன்ற பல சிறிய வாட்களால் ஆனது . ஒவ்வொரு காலையிலும் சூரிய உதயத்தில், துறவிகள் வீதிகளில் ஊர்வலமாக உள்ளூர்வாசிகள் வழங்கும் பிச்சைகளை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள், இது சுற்றுலாப் பயணிகளிடையே பிரபலமானது. மவுண்டன் பைக்கிங் மிகவும் பொதுவானது, மக்கள் பெரும்பாலும் நகரத்தைச் சுற்றி அல்லது அன்றைய நீர்வீழ்ச்சிகளுக்குச் செல்கிறார்கள். மெகாங் ஆற்றின் கீழே, நகர மையத்திலிருந்து 15 நிமிட படகு சவாரி, பான் சான் (மட்பாண்ட கிராமம் ஆகியன அடங்கும் [14] )
நுகர்வு
தொகுஇலுவாங் பிரபாங் ஒரு சிறந்த கலை மற்றும் சமையல் வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் நகரத்தின் சமையல்காரர்கள் அரசனால் பணியமர்த்தப்பட்டனர். வழக்கமான உள்ளூர் உணவுகள் பின்வருமாறு: ஓர் லாம் (ஓ-லாம், இலுவாங் பிரபாங் உள்ளூர் மக்களின் விருப்பமான உணவு), இலுவாங் பிரபாங் தொத்திறைச்சி, மோக்பா (வேகவைத்த மீன்), மற்றும் மெகாங் நதி பாசியிலிருந்து தயாரிக்கப்பட்ட கைபன் (வறுத்து பரிமாறப்பட்டது) இலுவாங் பிரபாங்கின் புகழ்பெற்ற ஜியோவ் போங்க் போன்றவை.[15]
காலநிலை
தொகுஇலுவாங் பிரபாங் கோப்பன் காலநிலை வகைப்பாட்டின் கீழ் வெப்பமண்டல ஈரமான மற்றும் வறண்ட காலநிலையை கொண்டுள்ளது. நகரம் பொதுவாக ஆண்டு முழுவதும் மிகவும் சூடாக இருந்தாலும், டிசம்பர் மற்றும் ஜனவரி மாதங்களில் இது குளிர்ச்சியாக இருக்கும். இலுவாங் பிரபாங் ஈரமான மற்றும் வறண்ட பருவங்களையும் கொண்டுள்ளது, ஏப்ரல் முதல் அக்டோபர் வரை ஈரமான பருவமும், மீதமுள்ள ஐந்து மாதங்களில் வறண்ட காலமும் இருக்கும். நகரம் சுமார் 1,450 மில்லிமீட்டர்கள் (57 அங்) பெறுகிறது ஆண்டுதோறும் மழைப்பொழிவு தென்படும்.
-
துறவிகள் விடியற்காலையில் பிச்சை சேகரிக்கின்றனர், லுவாங் பிரபாங் இ
-
அரண்மனை, இலுவாங் பிரபாங்
-
ஆரம்ப பள்ளி, இலுவாங் பிரபாங்
-
இலுவாங் பிரபாங் இரவு சந்தை
-
வாட் விசௌனாரத்தில் புத்தர் படங்கள்
-
இலுவாங் பிரபாங்கில் மீகாங்கில் படகுகள்
-
பாக் ஓ குகைகள்
-
நம் கான் ஆற்றைக் கடக்கும் மரத்தாலான பாலம் கொண்ட நிலப்பரப்பு, இந்த கட்டமைப்பின் ஒருங்கிணைப்பில் இரண்டு தொழிலாளர்கள் பணிபுரிந்து வருகிறார்கள், மழைக்காலத்தில் ஒரு பெரிய கற்றை வைத்திருக்கிறார்கள்
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ "Laos". www.state.gov. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 June 2016.
- ↑ . 2010-11-19.
{{cite book}}
: Missing or empty|title=
(help) - ↑ . 1 June 2015.
- ↑ . 1 January 2014.
- ↑ . 1 January 2002.
- ↑ . 2009-12-16.
{{cite book}}
: Missing or empty|title=
(help) - ↑ "Luangprabang at a Glance (page 2)" (PDF). Ministry of Public Works and Transport (Laos). Archived from the original (PDF) on 2 பிப்ரவரி 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 June 2016.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ 8.0 8.1 Application of Information and Communication Technology to Promote Sustainable Development A Case Study: Town of Luang Prabang, Lao PDR (pdf) Tokyo Institute of Technology, Retrieved June 15, 2016
- ↑ "Town of Luang Prabang - Map" (in ஆங்கிலம்). ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம். பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 June 2016.
- ↑ "Town of Luang Prabang - UNESCO World Heritage Centre" (in ஆங்கிலம்). ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம். பார்க்கப்பட்ட நாள் 16 June 2016.
- ↑ Cavendish 2007.
- ↑ chiang-tong
- ↑ "General Overview". www.luangprabang-heritage.org. Archived from the original on 19 ஏப்ரல் 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 June 2016.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Ban Chan, the pottery village". Archived from the original on 2023-01-24. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-11-17.
- ↑ "Lao Food". Sabaidee Laos. Tourism Marketing Department Lao PDR. Archived from the original on 5 செப்டம்பர் 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 August 2015.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help)