கஜன் (திருவிழா)
கஜன் அல்லது சிவகஜன் என்பது இந்திய மாநிலமான மேற்கு வங்கத்தில் கிராமப்புறங்களில் கொண்டாடப்படும் ஒரு நாட்டுப்புற திருவிழாவாகும் . இது சிவன், நீல் மற்றும் தர்மராஜ் போன்ற தெய்வங்களுடன் தொடர்புடையது . மேலும் சைத்ரா மாதத்தின் கடைசி நாளான (ஏப்ரல் 14) சைத்ரா சங்கராந்தியின் போது நடைபெறும் கொண்டாட்டத்தின் மையமாக இந்து கடவுள்களான சிவனும் பார்வதியும் உள்ளனர், அதைத் தொடர்ந்து பொய்லா பைசாக் அல்லது பெங்காலி புத்தாண்டு வருகிறது. இந்நிகழ்ச்சியில், கிராம மக்கள் தங்கள் பாவங்களுக்குப் பரிகாரம் செய்து, வரவிருக்கும் ஆண்டில் அமோக விளைச்சலுக்கும் தெய்வீக ஆசீர்வாதங்களைப் பெறவும் மேற்கு வங்காளம், திரிபுரா மற்றும் அஸ்ஸாமிலும் கொண்டாடப்படும் மூன்று நாள் திருவிழா, மனதை மயக்கும் "சரக்" போன்ற சில சடங்குகளுடன் முடிவடைகிறது இந்த விழாவில் பங்கேற்பவர்கள் சன்னியாசி அல்லது போக்டோ என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள். சரக் அல்லது கஜனின் ஆரம்ப வரலாற்றைக் கண்டறியும் திட்டவட்டமான தகவல்கள் எதுவும் கிடைக்கப்பெறவில்லை. பௌத்தம் வீழ்ச்சியடைந்த காலகட்டத்தில் வங்காளத்தில் தஞ்சமடைந்த பௌத்த பிக்குகள், இந்து மதத்திற்கு மாறி, தவம் மற்றும் துறவறச் சடங்குகளை நாட்டுப்புறங்களில் கொண்டு வந்ததாக சில வரலாற்றாசிரியர்கள் கருத்து தெரிவிக்கின்றனர். இந்த பண்டிகையின் மையக் கருப்பொருள் வலி, பக்தி மற்றும் தியாகம் மூலம் கடவுளைத் திருப்திப்படுத்தி அவர்களின் அருளைப் பெறுவதாகும்.
| கஜன் | |
|---|---|
 ஹவுராவில் கஜன் திருவிழாவின் பக்தர் | |
| பிற பெயர்(கள்) | சிவகஜன் |
| கடைபிடிப்போர் | கிழக்கு இந்தியாவை சேர்ந்த இந்து மக்கள் மற்றும் ஆதிவாசி மற்றும் பழங்குடி மக்கள் |
| வகை | நாட்டுப்புற கலாச்சாரம் |
| முக்கியத்துவம் | சிவபெருமானுக்கும் ஹரகாளிக்கும் திருக்கல்யாண வைபவம் |
| கொண்டாட்டங்கள் | திறந்தவெளி நாடகம், கண்காட்சிகள், தெருக்கூத்துகள் |
| தொடக்கம் | சைத்ராவின் கடைசி வாரம் |
| நிகழ்வு | ஆண்டுதோறும் |
| தொடர்புடையன | சிவபெருமான் |
சொற்பிறப்பியல்
தொகுபெங்காலியில் கஜன் என்ற சொல் கர்ஜன் அல்லது கர்ஜனை என்ற வார்த்தையிலிருந்து வந்தது, இது சன்னியாசிகள் (துறவிகள்) பண்டிகைகளின் போது வெளியிடும் குலவை சத்தத்தின் காரணமாக வந்திருக்கலாம். [1] மாற்றாக, கஜன் என்ற சொல் இரண்டு சொற்களின் பகுதிகளின் கலவையாகக் கருதப்படுகிறது - கிராம் (கிராமம்) மற்றும் ஜனசதரன் (சாதாரண நாட்டுப்புறம்) ஆகிய வார்த்தைகளின் கலவையாகக் கூட வந்திருக்கலாம். இந்த வகையில் கஜன் என்பது கிராம மக்களின் நாட்டுப்புற திருவிழாவாகும். [2]
முக்கியத்துவம்
தொகுசிவனின் கஜனில் சிவன் ஹரகாளியை இந்த நாளில் திருமணம் செய்து கொள்கிறார். சன்னியாசிகள் பர்ஜாத்ரியை (மணமகன் வீட்டு கொண்டாட்டத்தை) உருவாக்குகிறார்கள். தர்மத்தின் கஜனில் தர்மதாகூர் பங்குரா மாவட்டம் அல்லது முக்தியில் காமினி-காமாக்யாவை மணந்தார். [1] கஜன் திருவிழா பற்றிய சமீபத்திய ஆய்வுகள்: 1) நிக்கோலஸ், ஆர். ரைட்ஸ் ஆஃப் ஸ்பிரிங். வங்காள கிராமத்தில் கஜன் . புது தில்லி: குரோனிகல் புக்ஸ், 2008; மற்றும் 2) ஃபெராரி, FM குற்றவாளிகள் மற்றும் பெருமைமிக்க பெண்கள். பெங்காலி திருவிழாவில் பாலினத்தை பேச்சுவார்த்தை நடத்துதல் . கல்கத்தா மற்றும் லண்டன்: சீகல், 2010.
கொண்டாட்டம்
தொகுகஜன் சன்யாசிகள், வர்ணம் பூசப்பட்ட முகங்கள் மற்றும் ஆடைகளுடன், கொல்கத்தா தெருக்களில் சில தசாப்தங்களுக்கு முன்பு வரை கஜனர் கானைப் பாடி வந்துள்ளனர். இவ்வழக்கம் தற்போது காணப்படவில்லை. [3] சரக் பூஜையின் மரபுகளில் சரக் அல்லது கஜாரி மரத்தை வணங்குவதும், பக்தர்கள் தவம் செய்யும் செயலாக கொக்கிகள் அல்லது நீண்ட ஊசிகள் போன்ற கூர்மையான பொருட்களைக் கொண்டு தங்களைத் தாங்களே குத்திக்கொள்வதும் அடங்கும். கஜனின் மிகவும் சுவாரஸ்யமான பகுதி ஆடைகள். பக்தர்கள் கடவுள் மற்றும் அவர்களின் துணைவியார் போல் வேடமிட்டு பாடி ஆடுவார்கள் அல்லது புராணக் கதைகள் தொடர்பான சிறு நடன நாடகங்களையும் நடத்துகிறார்கள், [4]
கண்காட்சிகள்
தொகு
கஜன் கொண்டாட்டத்துடன் தொடர்புடைய பல்வேறு கண்காட்சிகள் ஆங்காங்கே திறந்தவெளிகளில் அமைக்கப்பட்டு நடைபெறும்..
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 Mitra, Dr. Amalendu, Rarher Sanskriti O Dharmathakur, First published 1972, 2001 edition, pp. 165-169, Subarnarekha, 73 Mahatma Gandhi Road, Kolkata
- ↑ Ghosh, Binoy, Paschim Banger Sanskriti, (in Bengali), part I, 1976 edition, p. 67, Prakash Bhaban
- ↑ "மேற்கு வங்கத்தில் சரக் கஜனின் வண்ணமயமான திருவிழா சிலிர்க்க வைக்கிறது".
- ↑ "பாரம்பரியத்தின் மீது ஈர்ப்பு: கிராமப்புற வங்காளத்தில் இந்த திருவிழா வியத்தகு மற்றும் வினோதமானது".