கனிமச் சேர்மம்

கனிமங்களால் ஆன சேர்மம்

கனிமச் சேர்மங்கள் (Inorganic compounds) என்பவை இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட கார்பனல்லாத தனிமங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட விகிதாச்சாரத்தில் இணைந்து உருவாகும் சேர்மங்களாகும். இச்சேர்மங்களில் பெரும்பாலானவை அயனிப்பிணைப்புகளால் பிணைக்கப்பட்டவையாகும் [1]. வேறு விதமாகக் கூறுவதென்றால், கார்பன் - ஐதரசன் பிணைப்பைக் (C-H பிணைப்பு) கொண்டிராத ஒரு சேர்மமே கனிமச் சேர்மமாக கருதப்படுகிறது. மேலும், நிலத்திலிருந்து அல்லது பாறைகளிலிருந்து பெறப்பட்ட கனிமங்களின் சேர்மங்களாகவும் கருதப்படுகிறது [2]. கார்பன் ஐதரசனுடன் இணைந்து உருவாகும் கார்பனின் சேர்மங்கள் கரிமச் சேர்மங்கள் என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. கரிமச்சேர்மங்கள் சகப்பிணைப்புகளால் பிணைக்கப்பட்டவையாகும்.

சில கார்பைடுகள் (உதாரணம் சிலிகன் கார்பைடு SiC2), சில கார்பனேட்டுகள் (உதாரணம் கால்சியம் கார்பனேட்டு CaCO3), சில சயனைடுகள் (சோடியம் சயனைடு NaCN), கார்பனோராக்சைடு, கார்பனீராக்சைடு போன்றவை கனிமச் சேர்மங்களாக வகைப்படுத்தப்படுகின்றன.

பின்வரும் அடிப்படைகளில் ஒன்றை அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவற்றை ஒரு வேதிச்சேர்மம் நிறைவேற்றினால் அதை ஒரு கனிமச் சேர்மம் என்று வகைப்படுத்தலாம் எனப்படுகிறது:

  • பெரும்பாலான சேர்மங்கள் கார்பன் அணுவைக் கொண்டிருக்காது.
  • வாழும் உயிர்னங்களில் இவற்றைக் கண்டறிய முடியாது அல்லது அவற்றுடன் இனைக்கப்பட்டிருக்காது.

கரிம மற்றும் கனிம சேர்மங்களுக்கிடையில் தெளிவான அல்லது உலகளாவிய அளவில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வேறுபாடு எதுவும் இல்லை. கார்பனைக் கொண்டிருக்கும் சேர்மங்கள் அனைத்தும் கரிமச் சேர்மங்கள் என்று கரிம வேதியியலர்கள் பொதுவாகவும் மரபார்ந்த முறையிலும் குறிப்பிடுகின்றனர். எனவே இயல்பாக கனிம வேதியியல் என்பது கார்பன் இல்லாத மூலக்கூறுகளுடன் தொடர்புடையது எனப் பொருள் கொள்ளப்பட்டது [3][4]. பல தாதுக்கள் உயிரியலில் தோற்றமளிப்பதால், உயிரியலாளர்கள் கரிம வேதியியலிலிருந்து கனிம வேதியியலை வேறொரு வகையில் வேறுபடுத்துகின்றனர்.

கனிமச் சேர்மங்களுக்கும் கரிமச் சேர்மங்களுக்கும் உள்ள வேறுபாடுகள்

தொகு
வ.எண் கரிமச் சேர்மங்கள் கனிமச் சேர்மங்கள்
1 கரிமச் சேர்மங்களின் பண்புகள் அவற்றில் உள்ள கார்பன் அணுக்களால் நிர்ணயிக்கப்படுகின்றன பெரும்பாலான கனிமச்சேர்மங்களில் கார்பன் அணுக்களே காணப்படுவதில்லை
2 கரிமச் சேர்மங்கள் திட, திரவ, வாயு நிலைகளில் காணப்படுகின்றன கனிமச்சேர்மங்களில் பெரும்பாலானவை திண்மங்களாகவே காணப்படுகின்றன
3 கார்பன்-ஐதரசன் பிணைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன கார்பன்-ஐதரசன் பிணைப்புகள் காணப்படுவதில்லை
4 கரிமச் சேர்மங்கள் உயிருள்ளவற்றில் காணப்படுகின்றன கனிமச்சேர்மங்கள் உயிரற்ற பொருட்களில் காணப்படுகின்றன
5 கரிமச் சேர்மங்கள் சகப்பிணைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன கனிமச்சேர்மங்கள் அயனிப்பிணைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன
6 கரிமச் சேர்மங்கள் அதிக உருகுநிலை மற்றும் கொதிநிலையைக் கொண்டுள்ளன கனிமச்சேர்மங்கள் கரிமச் சேர்மங்களோடு ஒப்பிடும் போது குறைவான உருகுநிலை மற்றும் கொதிநிலையைக் கொண்டுள்ளன
7 கரிமச் சேர்மங்கள் ஈடுபடும் வினைகளின் வேகம் குறைவு கனிமச்சேர்மங்கள் ஈடுபடும் வினைகளின் வேகங்கள் ஒப்பீட்டளவில் அதிகம்
8 கரிமக் கரைப்பான்களில் கரைகின்றன. பெரும்பாலும் நீரில் கரைவதில்லை நீரில் கரைகின்றன. சில கரிமக் கரைப்பான்களில் கரைவதில்லை
9 நீர்க் கரைசல்களில் மிகவும் மோசமான வெப்பம் மற்றும் மின் கடத்திகள் நீர்க்கரைசல்களில் நல்ல வெப்பம் மற்றும் மின் கடத்திகள்

[5]

பாரம்பரிய பயன்பாடு

தொகு

அமோனியம் சயனேட்டை யூரியாவாக மாற்றுவதற்கு வோலர் தொகுப்பு முறை பயன்படுகிறது. இத்தொகுப்பு வினை 1828 ஆம் ஆண்டில் பிரடெரிக் வோலர் என்பவரால் கண்டறியப்பட்டது. இதுவே கரிம வேதியியலின் தொடக்கப் புள்ளி எனக் கருதப்படுகிறது[6]. வோலர் தொகுப்பு வினை வரலாற்றில் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரு வினையாகக் கருதப்படுகிறது. ஏனெனில் முதன் முறையாக ஒரு கரிமச் சேர்மம் கனிம வேதியியல் வினைப்படு பொருள்களைப் பயன்படுத்தி தயாரிக்கப்பட்டது என்பது அதற்கான காரணம் ஆகும். அப்போது நம்பப்பட்டு வந்த உயிர்த்திற் வாதத்திற்கு இக்கண்டுபிடிப்பு எதிராக அமைந்தது. கரிம பொருள்களுக்கு ஒரு சிறப்பு சக்தி அல்லது இயற்கையாய் ஓர் உள்ளார்ந்த முக்கிய சக்தியை கொண்டிருக்கும் என்ற இவ்வாதம் நம்பப்பட்டு வந்தது இந்த காரணத்திற்காக கரிம மற்றும் கனிம சேர்மங்களிடையே ஒரு கூர்மையான எல்லையும் பிரிக்கப்பட்டு இருந்தது.

நவீனப் பயன்பாடு

தொகு

சேர்மங்களில் எவையெல்லாம் கரிமச் சேர்மம் இல்லையோ அவற்றையெல்லாம் கனிமச் சேர்மங்கள் என்று கூறலாம். சில எளிய சேர்மங்கள் கார்பனைக் கொண்டுள்ளன. அவற்றையெல்லாம் கனிமச் சேர்மம் என்றுதான் வகைப்படுத்துகிறார்கள். கார்பனோராக்சைடு, கார்பனீராக்சைடு, கார்பனேட்டுகள் சயனைடுகள், சயனேட்டுகள், கார்பைடுகள் மற்றும் தயோசயனேட்டுகள் போன்ற சேர்மங்கள் கார்பன் கொண்டுள்ள கனிமச் சேர்மங்கள் ஆகும். இவற்றில் பெரும்பாலானவை உயிரியல் அமைப்பு முறைகளின் இயல்பான பகுதிகளாகும். இவ்வமைப்புகள் உயிரினங்களை உள்ளடக்கியுள்ளன. அதாவது ஒரு வேதிப் பொருளை கனிமச் சேர்மமாக விவரிக்கின்றன. அதற்காக கட்டாயமாக அவை வாழும் உயிர்னங்களுக்குள் தோன்றியிருப்பதில்லை. குறிப்பிடுவது வேற்றுமைக்குரியது என்று பொருள்படாதது, அது உயிருள்ளவற்றில் ஏற்படாது என்பதாகும். மாறாக மீத்தேனும் பார்மிக் அமிலமும் கனிம வேதியியல் படிகக் கட்டமைப்பைக் கொண்டிருந்தாலும் அவை எளிய கரிமச் சேர்மங்களுக்கு உதாரணமாகக் கூறப்படுகின்றன [7]. கனிம வேதியியல் கார்பன் சேர்மங்களுக்கான வரையறையின்படி இச்சேர்மங்கள் C-H அல்லது C-C பிணைப்புகளில் ஒன்றைத் தான் பெற்றிருக்கலாம். ஆனால் இரண்டையும் பெற்ரிருக்க இயலாது.

அணைவு வேதியியல்

தொகு

கனிம வேதியியலில் விரிவாக விவாதிக்கப்பட்டுள்ள சேர்மங்களில் பெரும்பாலானவை அணைவுச் சேர்மங்களாகும். உதாரணமாக முழுமையாக கனிமத் தன்மை உள்ள சேர்மங்களான கோபால்ட்டு(III) எக்சமீன்குளோரைடு, Co(NH3)6]Cl3, ஆகியவற்றையும் ஆர்கனோஉலோகச் சேர்மங்களான பெரோசீன் (Fe(C5H5)2), மற்றும் ஐதரோஜீனேசு நொதிகள் போன்ற உயிரியகனிமச் சேர்மங்கள் ஆகியவற்றைக் குறிப்பிடலாம்.

உலோகவியல்

தொகு

கனிமங்கள் பெரும்பாலும் ஆக்சைடுகள் மற்றும் சல்பைடுகளாகும். இவை உயிரியல் தோற்றமாக இருந்தாலும் இவற்றை கனிமச் சேர்மங்கள் என்றே கருதுகின்றனர். உண்மையில் புவியின் பெரும்பகுதியும் கார்பன் அல்லாத கனிமமே ஆகும். புவி மேலோட்டின் பகுதிக்கூறுகள் நன்கு தெளிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளன. கனிமப்படுத்தல் மற்றும் புவியின் ஆழ்ந்த உள்ளகம் ஆகியவை ஆய்வுகளுக்குரிய தீவிரமான பகுதிகள் ஆகும், இவை முக்கியமாக புவியியல் சார்ந்த மையங்களில் புவி மேலோட்டால் மூடப்பட்டுள்ளன [8].

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. "Inorganic chemistry". Farlex. பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 திசம்பர் 2017.
  2. Marauo Davis. "What Are Inorganic Compounds? - Definition, Characteristics & Examples". Study.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 திசம்பர் 2017.
  3. Major textbooks on inorganic chemistry, however, decline to define inorganic compounds: Holleman, A. F.; Wiberg, E. "Inorganic Chemistry" Academic Press: San Francisco, 2001. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-12-352651-5; Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth–Heinemann. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0080379419., Cotton, F. Albert; Wilkinson, Geoffrey (1988), Advanced Inorganic Chemistry (5th ed.), New York: Wiley-Interscience, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-471-84997-9
  4. ., Arnoldischen Buchhandlung, Dresden and Leipzig, 1827. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-148-99953-1. Brief English commentary in English can be found in Bent Soren Jorgensen "More on Berzelius and the vital force" J. Chem. Educ., 1965, vol. 42, p 394. எஆசு:10.1021/ed042p394
  5. "Difference Between Organic and Inorganic Compounds". Byju's Learning App. 11 நவம்பர் 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 திசம்பர் 2017.
  6. "Archived copy". Archived from the original on 2015-03-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-03-23.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  7. "ICSD". fiz-karlsruhe.de. Archived from the original on 2014-03-22.
  8. Newman, D. K.; Banfield, J. F. (2002). "Geomicrobiology: How Molecular-Scale Interactions Underpin Biogeochemical Systems". Science 296 (5570): 1071–1077. doi:10.1126/science.1010716. பப்மெட்:12004119 இம் மூலத்தில் இருந்து 2013-10-17 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20131017033839/http://www.sciencemag.org/content/296/5570/1071.short. 

புற இணைப்புகள்

தொகு
  • Dan Berger, Bluffton College, analysis of varying inappropriate definitions of the inorganic-organic distinction: Otherwise consistent linked material differing from current article in downplaying the carbon present vs carbon absent distinctive: [1]
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=கனிமச்_சேர்மம்&oldid=3586548" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது