கார்ல் லாஷ்லி
கார்ல் ஸ்பென்சர் லாஷ்லி (Karl Lashley: ஜூன் 7, 1890 - ஆகஸ்ட் 7, 1958) ஓர் அமெரிக்க உளவியலாளர் மற்றும் நடத்தையியல் நிபுணர் ஆவார். இவர் மூளையின் நிறை, கற்றல்திறன், நினைவாற்றல் பற்றிய ஆய்வுக்கு அவர் செய்த பங்களிப்புகளுக்காக அறியப்படுகிறார. 2002 இல் வெளியிடப்பட்ட பொது உளவியல் ஆய்வின் மறுஆய்வு, 20 ஆம் நூற்றாண்டின் மிகவும் மேற்கோள் காட்டப்பட்ட 61 வது உளவியலாளராக லாஷ்லியை மதிப்பிட்டது.[1]
| கார்ல் ஸ்பென்சர் லாஷ்லி | |
|---|---|
| பிறப்பு | ஜூன் 7, 1890 டேவிஸ். மேற்கு வர்ஜீனியா, ஐக்கிய அமெரிக்கா |
| இறப்பு | ஆகத்து 7, 1958 (அகவை 68) பாயிட்டீர்சு, பிரான்சு |
| துறை | உளவியல் |
| பணியிடங்கள் | மின்னசொட்டா பல்கலைக்கழகம், சிகாகோ பல்கலைக்கழகம், ஹார்வர்டு பல்கலைக்கழகம் |
| கல்வி கற்ற இடங்கள் | ஜான்ஸ் ஹாப்கின்ஸ் பல்கலைக்கழகம் |
| ஆய்வு நெறியாளர் | ஹெர்பர்ட். எஸ். ஜென்னிங்க்சு |
| அறியப்படுவது | கற்றல் , நினைவாற்றல் |
ஆரம்ப வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி
தொகுலாஷ்லி ஜூன் 7, 1890 அன்று மேற்கு வர்ஜீனியாவின் டேவிஸ் நகரில் பிறந்தார்.இவர் சார்லஸ் மற்றும் மேகி லாஷ்லியின் ஒரே குழந்தைஆவார். லாஷ்லே ஒரு நடுத்தர வர்க்க குடும்பத்தில் வசதியான வாழ்க்கையுடன் வளர்ந்தார். லாஷ்லேயின் தந்தை பல்வேறு உள்ளூர் அரசியல் பதவிகளை வகித்தார். அவரது தாயார் வீட்டின் பொறுப்புகளை நிர்வகிக்கும் பெற்றோராக இருந்தார், மேலும் வீட்டில் ஏராளமான புத்தகங்களை வைத்திருந்தார். அவர் பல்வேறு பாடங்களை கற்பிப்பதற்காக சமூகத்திலிருந்து பெண்களை அழைத்து வந்தார். இதுவே லாஷ்லிக்கு கற்றல் மீதான ஆர்வத்தைக் கொடுத்தது.
லாஷ்லியின் தாயார் பள்ளிக் கல்வியின் வலுவான ஆதரவாளராக இருந்தார், மேலும் அவர் சிறு வயதிலிருந்தே லாஷ்லியை அறிவுபூர்வமாக ஊக்குவித்தார். லாஷ்லி உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் மிகவும் சுறுசுறுப்பானவராக இருந்தார். நான்கு வயதிலேயே அவரால் படிக்க முடிந்தது. சிறுவயதில் அவருக்கு மிகவும் பிடித்த விஷயம், காடுகளில் அலைந்து திரிந்து, பட்டாம்பூச்சிகள் மற்றும் எலிகள் போன்ற விலங்குகளை சேகரிப்பது. அவர் தனது குழந்தைப் பருவத்தின் பெரும்பகுதியை தனியாகக் கழித்தார். லாஷ்லிக்கு அதிக நண்பர்கள் இல்லை. அவரது நட்பு இல்லாததற்கான காரணங்கள் தெளிவாக இல்லை. லாஷ்லி 14 வயதில் உயர்நிலைப் பள்ளியில் பட்டம் பெற்றார்.
லாஷ்லி மேற்கு வர்ஜீனியா பல்கலைக்கழகத்தில் உயர்கல்விக்காகச் சேர்ந்தார், அங்கு அவர் முதலில் ஆங்கிலம் கற்க ஆக விரும்பினார். இருப்பினும், அவர் விலங்கியல் பாடத்தை எடுத்தார், மேலும் பேராசிரியர் ஜான் பிளாக் ஜான்ஸ்டன் உடனான தொடர்புகளின் காரணமாக விலங்கியல் துறைக்கு தனது முக்கியப் படிப்பை மாற்றினார். "ஜான்ஸ்டனின் வகுப்பில் சில வாரங்களுக்குள் நான் என் வாழ்க்கையின் தேவையினை, பணியினை கண்டுபிடித்ததாக அறிந்தேன்". என்று லாஷ்லி எழுதியுள்ளார்.
மேற்கு வர்ஜீனியா பல்கலைக்கழகத்தில் இளங்கலைப் பட்டம் பெற்ற பிறகு, லாஷ்லிக்கு பிட்ஸ்பர்க் பல்கலைக்கழகத்தில் கற்பித்தல் ஆய்வு உதவித்தொகை வழங்கப்பட்டது, அங்கு அவர் உயிரியல் ஆய்வகப் பணிகளுடன் உயிரியலையும் கற்பித்தார். அங்கு அவர் தனது முதுகலை ஆய்வறிக்கைக்குத் தேவையான ஆய்வையும் மேற்கொண்டார்.[2] லாஷ்லி தனது முதுகலைப் பட்டத்தை முடித்தவுடன், அவர் ஜான்ஸ் ஹாப்கின்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் தொடர்ந்து படித்தார், அங்கு அவர் ஜூன் 1911 இல் மரபியல் துறையில் முனைவர் பட்டம் பெற்றார். மினசோட்டா பல்கலைக்கழகம், சிகாகோ பல்கலைக்கழகம் மற்றும் ஹார்வர்ட் பல்கலைக்கழகம் ஆகியவற்றில் பேராசிரியரானார் .
ஹாப்கின்ஸ் இல், லாஷ்லி ஜான் பி. வாட்சனின் கீழ் உளவியலில் மைனர் பட்டம் பெற்றார், அவர் தனது முனைவர் பட்டம் பெற்ற பிறகு வாட்சனுடன் தொடர்ந்து நெருக்கமாக பணியாற்றினார். இந்த நேரத்தில்தான் லாஷ்லி ஷெப்பர்ட் ஐவரி ஃபிரான்ஸுடன் பணிபுரிந்தார், மேலும் அவரது பயிற்சி / நீக்குதல் முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. லாஷ்லி மீது வாட்சன் பெரும் செல்வாக்கு செலுத்தினார். இருவரும் இணைந்து களப் பரிசோதனைகளை மேற்கொண்டனர் மற்றும் எலிகளின் பிரமை கற்றலில் வெவ்வேறு மருந்துகளின் விளைவுகளை ஆய்வு செய்தனர்.[2] கற்றல் மற்றும் சோதனை விசாரணையில் குறிப்பிட்ட சிக்கல்களில் கவனம் செலுத்துவதற்கு வாட்சன் லாஷ்லிக்கு உதவினார், அதைத் தொடர்ந்து கற்றல் மற்றும் பாகுபாடு ஆகியவற்றில் ஈடுபட்டுள்ள பெருமூளைப் பகுதியைக் கண்டறிந்தார்.
லாஷ்லியின் வாழ்க்கையானது மூளையின் வழிமுறைகள் மற்றும் அவை உணர்வு ஏற்பிகளுடன் எவ்வாறு தொடர்புடையது என்பது பற்றிய ஆராய்ச்சியுடன் தொடங்கியது. அவர் உள்ளுணர்வு மற்றும் வண்ண பார்வை பற்றிய பணிகளையும் நடத்தினார். அவர் பல விலங்குகள் மற்றும் விலங்கினங்களைப் பற்றிப் படித்தார், இது கல்லூரியில் அவரது முதலாம் ஆண்டு முதலே முதல் ஆர்வமாக இருந்தது.
லாஷ்லி மினசோட்டா பல்கலைக்கழகத்தில் 1917 முதல் 1926 வரை பணியாற்றினார், பின்னர் சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியராக ஆவதற்கு முன்பு சிகாகோவில் உள்ள சிறார் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தில் பணியாற்றினார். இதற்குப் பிறகு அவர் ஹார்வர்டுக்குச் சென்றார். ஆனால் மன நிறைவின்றி விலகினார். பின்னர் புளோரிடாவின் ஆரஞ்சு பூங்காவில் உள்ள யெர்க்ஸ் ஆய்வகத்தின் முதன்மை உயிரியலின் இயக்குநரானார்.
லாஷ்லியின் மிகவும் செல்வாக்குமிக்க ஆராய்ச்சி கற்றல் மற்றும் பாகுபாடு ஆகியவற்றின் புறணி அடிப்படையை மையமாகக் கொண்டது. எலிகளில் குறிப்பிட்ட, கவனமாக அளவிடப்பட்ட, தூண்டப்பட்ட மூளை பாதிப்புக்கு முன்னும் பின்னும் நடத்தையின் அளவீட்டைப் பார்த்து அவர் இதை ஆராய்ச்சி செய்தார். லாஷ்லி குறிப்பிட்ட பணிகளைச் செய்ய எலிகளுக்குப் பயிற்சி அளித்தார் (உணவு வெகுமதியைத் தேடுதல்), பின்னர் விலங்குகள் பயிற்சி பெறுவதற்கு முன்னரோ அல்லது பின்னரோ எலிகளின் புறணியின் குறிப்பிட்ட பகுதிகளை சிதைத்தது. கார்டிகல் புண்கள் அறிவைப் பெறுதல் மற்றும் தக்கவைத்தல் ஆகியவற்றில் குறிப்பிட்ட விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது. ஆனால் அகற்றப்பட்ட கார்டெக்ஸின் இருப்பிடம் பிரமையில் எலிகளின் செயல்திறனில் எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்தவில்லை. ஆனால் அவை கார்டெக்ஸ் முழுவதும் பரவலாக விநியோகிக்கப்படுகின்றன என்ற முடிவுக்கு லாஷ்லி வர வழிவகுத்தது. நரம்புப் பொறிகளின் விநியோகம் உண்மையில் உள்ளது என்பதை இன்று நாம் அறிவோம், ஆனால் லாஷ்லி கருதியபடி, அனைத்து கார்டிகல் பகுதிகளிலும் விநியோகம் சமமாக இல்லை.[3] V1 (முதன்மைக் காட்சிப் புறணி) பற்றிய அவரது ஆய்வு, அது மூளையில் கற்றல் மற்றும் நினைவகச் சேமிப்பிற்கான (அதாவது ஒரு பொறிப்பு) தளம் என்று அவரை நம்ப வைத்தது. முழுமையற்ற புண்படுத்தும் முறைகள் காரணமாக அவர் இந்த தவறான முடிவை அடைந்தார்.
1950 களில், லாஷ்லியின் ஆராய்ச்சியிலிருந்து இரண்டு தனித்தனி கோட்பாடுகள் வளர்ந்தன: வெகுஜனக் கோட்பாடு, உளவியல் சமநிலை என்பவையே அவை." வெகுஜனக் கோட்பாடு என்பது கற்றலின் வீதம், செயல்திறன் மற்றும் துல்லியம் ஆகியவை கிடைக்கும் கார்டெக்ஸின் அளவைப் பொறுத்தது என்ற கருத்தைக் குறிக்கிறது. சிக்கலான பணியைக் கற்றுக்கொண்ட பிறகு புறணித் திசு அழிக்கப்பட்டால், பணியின் செயல்திறன் மோசமடைவது அதன் இருப்பிடத்தை விட அழிக்கப்பட்ட திசுக்களின் அளவைக் கொண்டு தீர்மானிக்கப்படுகிறது.[4]
"உளவியல் சமநிலை" என்பது புறணியின் ஒரு பகுதி மற்றொரு பகுதியின் செயல்பாட்டை எடுத்துக் கொள்ளலாம் என்ற கருத்தைக் குறிக்கிறது; மூளையின் செயல்பாட்டுப் பகுதிக்குள், அந்தப் பகுதியில் உள்ள எந்த திசுக்களும் அதனுடன் தொடர்புடைய செயல்பாட்டைச் செய்ய முடியும்.[5] எனவே, ஒரு செயல்பாட்டை அழிக்க, ஒரு செயல்பாட்டு பகுதியில் உள்ள அனைத்து திசுக்களும் அழிக்கப்பட வேண்டும். பகுதி அழிக்கப்படாவிட்டால், புறணி மற்றொரு பகுதியை எடுத்துக் கொள்ளலாம். கற்றல் மற்றும் பாகுபாடு ஆகியவற்றின் புறணி அடிப்படையிலான லாஷ்லியின் ஆராய்ச்சியில் இருந்து இந்த இரண்டு கொள்கைகளும் வளர்ந்தன.
பிற்கால வாழ்வு
தொகுபிப்ரவரி 1954 இல், ஹார்வர்டில் தனது போதனையைச் செய்துகொண்டிருந்தபோது, எதிர்பாராதவிதமாக லாஷ்லி சரிந்து மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அவருக்கு ஹீமோலிடிக் இரத்த சோகை இருப்பது கண்டறியப்பட்டது. கார்டிசோன் சிகிச்சையை மேற்கொண்டார். இது இறுதியில் இது அவரது முதுகெலும்புகளை மென்மையாக்கத் தொடங்கியது, இதன் விளைவாக ஒரு மண்ணீரல் அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்டது. லாஷ்லி தனது மனைவி க்ளேருடன் பிரான்ஸ் செல்லும் வரை முழு உணர்வுடன் இருந்தார், அங்கு அவர் மீண்டும் எதிர்பாராதவிதமாக சரிந்து விழுந்தார், ஆனால் இந்த முறை ஆகஸ்ட் 7, 1958 அன்று அவர் மரணமடைந்தார் [2]
சிறப்புகள்
தொகுஅமெரிக்க உளவியல் சங்கம் (கவுன்சில் உறுப்பினர் 1926-1928; தலைவர், 1929), கிழக்கு உளவியல் சங்கம் (தலைவர், 1937), பரிசோதனை உளவியலாளர்கள் சங்கம், பிரித்தானிய உளவியல் சங்கம் (கௌரவ அமெரிக்கன்) உட்பட பல அறிவியல் மற்றும் தத்துவ சமூகங்களுக்கு லாஷ்லி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். விலங்கியல் நிபுணர்கள் சங்கம், அமெரிக்க இயற்கை ஆர்வலர்கள் சங்கம் (தலைவர், 1947), விலங்கு நடத்தை ஆய்வுக்கான பிரித்தானிய நிறுவனம் (கௌரவ உறுப்பினர்), அமெரிக்கன் மனித மரபியல் சங்கம், அமெரிக்கன் உடலியல் சங்கம், ஹார்வி சொசைட்டி (கௌரவ உறுப்பினர்), தேசிய அறிவியல் அகாடமி (1930 இல்) ஆகியவற்றினால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.[2] 1938 ஆம் ஆண்டில், லாஷ்லி அமெரிக்கத் தத்துவ சங்கத்தின் உறுப்பினராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார், இது 1743 ஆம் ஆண்டைச் சேர்ந்த அமெரிக்காவின் பழமையான கற்றறிந்த சமூகமாகும். 1957 ஆம் ஆண்டு முதல், நடத்தையின் ஒருங்கிணைந்த நரம்பியல் அறிவியலுக்கான பணியை அங்கீகரிப்பதற்காக சொசைட்டி ஆண்டுதோறும் கார்ல் ஸ்பென்சர் லாஷ்லி விருதை வழங்கி வருகிறது.[6] 1943 இல், லாஷ்லிக்கு தேசிய அறிவியல் அகாடமியில் இருந்து டேனியல் ஜிராட் எலியட் பதக்கம் வழங்கப்பட்டது.
லாஷ்லிக்கு பிட்ஸ்பர்க் பல்கலைக்கழகம் (1936), சிகாகோ பல்கலைக்கழகம் (1941), வெஸ்டர்ன் ரிசர்வ் பல்கலைக்கழகம் (1951), பென்சில்வேனியா பல்கலைக்கழகம் ஆகியவற்றில் இருந்து அறிவியலுக்கான மதிப்புறு முனைவர் பட்டங்கள் வழங்கப்பட்டன. 1953 இல், ஜான்ஸ் ஹாப்கின்ஸ் பல்கலைக்கழகம் அவருக்கு ஒரு மதிப்புறு முனைவர் பட்டம் வழங்கியது.[2]
விமர்சனங்கள்
தொகுலாஷ்லி ஒரு புறநிலை விஞ்ஞானியாக நற்பெயரைக் கொண்டிருந்தார், ஆனால் நாடின் வீட்மேன் அவரை ஒரு இனவெறியர் மற்றும் ஒரு மரபணு நிர்ணயவாதி என்று அம்பலப்படுத்த முயன்றார். ஆனால் டொனால்ட் டியூஸ்பரி மற்றும் பிறர், அவர் ஒரு மரபணு நிர்ணயவாதி என்ற கூற்றை மறுத்தார்கள், லாஷ்லியின் ஆராய்ச்சியை மேற்கோள் காட்டி, அதில் அவர் உயிரினங்கள் மீதான மரபணு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் தாக்கங்களின் ஆதாரங்களைக் கண்டறிந்தார். இருப்பினும், லாஷ்லி மிகவும் இனவெறி கொண்டவர் என்பதை டியூஸ்பரி ஒப்புக்கொள்கிறார். லாஷ்லே ஒரு ஜெர்மன் சக ஊழியருக்கு எழுதிய கடிதத்தின் ஒரு வரியை அவர் மேற்கோள் காட்டுகிறார்: "அழகான வெப்பமண்டல நாடுகள் அனைத்தும் நீக்ரோக்களால் நிறைந்திருப்பது மிகவும் மோசமானது. ஹிட்லரும் நிறவெறியும் வணக்கம்!" [7] இந்த வரி மட்டுமே இந்த விஷயத்தில் சிறிய விவாதத்தை விட்டுச்செல்லும்,
குறிப்பிடத்தக்க வெளியீடுகள்
தொகு- 1923 "நனவின் நடத்தை விளக்கம்." உளவியல் ஆய்வு
- 1929 "மூளை வழிமுறைகள் மற்றும் நுண்ணறிவு."
- 1930 "நடத்தையில் அடிப்படை நரம்பியல் வழிமுறைகள்." உளவியல் ஆய்வு
- 1932 "நடத்தை இயக்கவியலில் ஆய்வுகள்." சிகாகோ பல்கலைக்கழக அச்சகம்.
- 1935 "பார்வையின் பொறிமுறை", பகுதி 12: ஒளியின் எதிர்வினைகளின் அடிப்படையில் பழக்கவழக்கங்களைப் பெறுதல் மற்றும் தக்கவைத்தல் ஆகியவற்றில் அக்கறை கொண்ட நரம்பு கட்டமைப்புகள். ஒப்பீட்டு உளவியல் மோனோகிராஃப்கள் 11: 43–79.
- 1943 "கற்றலில் பெருமூளைச் செயல்பாடு பற்றிய ஆய்வுகள்", ஜர்னல் ஆஃப் கம்பேரிட்டிவ் நியூராலஜி தொகுதி. 79.
- 1950 "பொறியைத் தேடி." சொசைட்டி ஆஃப் எக்ஸ்பெரிமென்டல் பயாலஜி சிம்போசியம் 4: 454–482.
- 1951 "நடத்தையில் தொடர் ஒழுங்கின் சிக்கல்." நடத்தையில் பெருமூளை வழிமுறைகள் .
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ Haggbloom, Steven J.; Warnick, Renee; Warnick, Jason E.; Jones, Vinessa K.; Yarbrough, Gary L.; Russell, Tenea M.; Borecky, Chris M.; McGahhey, Reagan et al. (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Review of General Psychology 6 (2): 139–52. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. http://www.apa.org/monitor/julaug02/eminent.aspx.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 http://www.nasonline.org/publications/biographical-memoirs/memoir-pdfs/lashley-karl.pdf
- ↑ Josselyn, Sheena (July 2010). "Sheena A. Josselyn. Continuing the search for the engram: examining the mechanism of fear memories". J Psychiatry Neurosci 35 (4): 221–8. doi:10.1503/jpn.100015. பப்மெட்:20569648.
- ↑ "About the Department § the Department of Psychology". Archived from the original on 2012-04-07. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-11-28.
- ↑ Encyclopedia of Clinical Neuropsychology.
- ↑ "Award Ceremony: Karl Spencer Lashley Award, 2008."
- ↑ Dewsbury, D. A. (2002). "Constructing representations of Karl Spencer Lashley". Journal of the History of the Behavioral Sciences 38 (3): 225–245. doi:10.1002/jhbs.10060. பப்மெட்:12115784. https://archive.org/details/sim_journal-of-the-history-of-the-behavioral-sciences_2002_summer_38_3/page/225.