கிழக்கு பாகிஸ்தான்

கிழக்கு பாக்கித்தான் (வங்காள மொழி: পূর্ব পাকিস্তান ,உருது மொழி: مشرقی پاکستان ) பாக்கித்தான் நாட்டின் 1955ஆம் ஆண்டு முதல் 1971 ஆம் ஆண்டு வரை இருந்த ஒரு மாகாணத்தை குறிக்கும்.

வரலாறு

பிரித்தானிய இந்தியாவின் வங்காள மாகாணத்தின் கிழக்கு பகுதிகளை 1905ல் கிழக்கு வங்காளம் மற்றும் அசாம் எனப்பிரிக்கப்பட்டது. மீண்டும் வங்காள மொழி பேசும் கிழக்கு வங்காளப் பகுதிகளை 1912ல் வங்காள மாகாணத்துடன் இணைக்கப்பட்டது.

பாகிஸ்தானின் பகுதியாக

1947ல் இந்தியப் பிரிவினையின் போது, கிழக்கு வங்காளம் என்று அழைக்கப்பட்ட கிழக்கு வங்காளம் பாக்கித்தானுடன் இணைய விருப்பம் தெரிவித்தது. 1955ஆம் ஆண்டு கிழக்கு வங்காளம் என்ற பெயர் கிழக்கு பாக்கித்தான் என்ற பெயராக மாற்றியமைக்கப்பட்டது.

வங்காள தேசம்

இந்தியாவின் ஆதரவோடு நடைபெற்ற வங்காளதேச விடுதலைப் போரின் முடிவில் 1971 ஆம் ஆண்டு வங்காள தேசம் என்ற சுதந்திர நாடானது.

அரசியல் பிரச்சனை

போக்ராவைச் சேர்ந்த பாக்கித்தான் பிரதமர் முகமது அலியின் திட்டத்தால் கிழக்கு வங்கம் என்ற பெயரிலிருந்து கிழக்கு பாக்கித்தான் எனப் பெயர் மாற்றப்பட்டது. 1956 பாக்கித்தானின் அரசியலமைப்பு பிரித்தானிய முடியாட்சியை ஒரு இஸ்லாமிய குடியரசாக மாற்றியது. வங்காள அரசியல்வாதி எச்.எஸ். சுஹ்ரவர்தி 1956 மற்றும் 1957 க்கு இடையில் பாக்கித்தானின் பிரதமராக பணியாற்றினார், வங்காள அதிகாரியான இஸ்கந்தர் மிர்சா பாக்கித்தானின் முதல் ஜனாாதிபதியானார். 1958 பாகிஸ்தான் ஆட்சி கவிழ்ப்பு ஜெனரல் அயூப்கானை ஆட்சிக்கு கொண்டு வந்தது. கான் மிர்ஸாவை ஜனாதிபதியாக நியமித்து, ஜனநாயக சார்பு தலைவர்களுக்கு எதிராக ஒடுக்குமுறையைத் தொடங்கினார். கான் 1962 பாக்கித்தானின் அரசியலமைப்பை இயற்றினார், இது உலகளாவிய வாக்குரிமையை முடிவுக்குக் கொண்டுவந்தது.

கிளர்ச்சி

1966 வாக்கில், சேக் முஜிபுர் ரஹ்மான் பாக்கித்தானின் முக்கிய எதிர்க்கட்சித் தலைவராக உருவெடுத்து, சுயாட்சி மற்றும் ஜனநாயகத்திற்கான ஆறு அம்ச இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். கிழக்கு பாக்கித்தானில் 1969 எழுச்சி அயூப்கானின் ஆட்சி தூக்கியெறியலுக்கு பங்களித்தது. மற்றொரு தளபதி யஹ்யா கான் ஜனாதிபதி பதவியைக் கைப்பற்றி இராணுவச் சட்டத்தை இயற்றினார். 1970 இல், யாக்யா கான் பாக்கித்தானின் முதல் கூட்டாட்சி பொதுத் தேர்தலை ஏற்பாடு செய்தார். அவாமி லீக் மிகப்பெரிய கட்சியாக உருவெடுத்தது, அதைத் தொடர்ந்து பாக்கித்தான் மக்கள் கட்சி உருவானது. இம்முடிவுகளை ஏற்றுக்கொள்வதில் இராணுவ ஆட்சிக்குழு ஸ்தம்பித்தது, இது ஒத்துழையாமை, வங்காள தேச விடுதலைப் போர் மற்றும் 1971 இனப்படுகொலைக்கு வழிவகுத்தது. பின்னர் கிழக்கு பாகிக்தான் இந்தியாவின் உதவியுடன் பிரிந்தது.

கிழக்கு பாக்கித்தானின் மூலோபாய முக்கியத்துவம் காரணமாக, பாக்கித்தான் தொழிற்சங்கம் தென்கிழக்கு ஆசிய ஒப்பந்த அமைப்பில் உறுப்பினராக இருந்தது. கிழக்கு பாக்கித்தானின் பொருளாதாரம் 1960 க்கும் 1965 க்கும் இடையில் சராசரியாக 2.6% வளர்ச்சியடைந்தது. கிழக்கு பாக்கித்தான் ஏற்றுமதியில் பெரும் பங்கை உருவாக்கியிருந்தாலும், மத்திய அரசு மேற்கு பாக்கித்தானில் அதிக நிதி மற்றும் வெளிநாட்டு உதவிகளை முதலீடு செய்தது. இருப்பினும், ஜனாதிபதி அயூப்கான் கிழக்கு பாக்கித்தானில் குறிப்பிடத்தக்க தொழில்மயமாக்கலை செயல்படுத்தினார். கப்தாய் அணை 1965 இல் கட்டப்பட்டது. கிழக்கு சுத்திகரிப்பு நிலையம் சிட்டகாங்கில் நிறுவப்பட்டது. டாக்கா பாக்கித்தானின் இரண்டாவது தலைநகராக அறிவிக்கப்பட்டு தேசிய நாடாளுமன்றத்தின் இல்லம் திறக்க திட்டமிடப்பட்டது. பாக்காவில் உள்ள தேசிய சட்டசபை வளாகத்தை வடிவமைக்க அரசாங்கம் அமெரிக்க கட்டிடக் கலைஞர் லூயிஸ் கானை நியமித்தது.

பிரிவு மற்றும் இஸ்லாமிய குடியரசு

1955 ஆம் ஆண்டில், பிரதமர் முகமது அலி போக்ரா ஒரு திட்டத்தை அமல்படுத்தினார், இது நான்கு மேற்கு மாகாணங்களை மேற்கு பாகிக்தான் என்று அழைக்கப்படும் ஒற்றை அலகுடன் இணைத்தது, கிழக்கு வங்கம் கிழக்கு பாகிக்தான் என மறுபெயரிடப்பட்டது. பாக்கித்தான் தனது ஆதிக்க நிலையை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்து 1956 இல் ஒரு குடியரசு அரசியலமைப்பை ஏற்றுக்கொண்டது, இது ஒரு இஸ்லாமிய குடியரசை அறிவித்தது. கிழக்கு பாக்கித்தானின் சனரஞ்சக தலைவர் எச்.எஸ். சுஹ்ரவர்தி பாகிஸ்தானின் பிரதமராக நியமிக்கப்பட்டார்.

1956 ஆம் ஆண்டில் மேற்கு பாக்கித்தானின் நான்கு மாகாணங்களின் இருந்தபோதிலும், அரசியலமைப்பு ரீதியாக தேசிய நிதி ஆணையத் திட்டம் (என்எப்சி திட்டம்) உடனடியாக பிரதமர் சுஹ்ரவர்தியால் நிறுத்தப்பட்டது. தேசிய பொருளாதாரத்தை மையப்படுத்த சோவியத் ஒன்றியத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஐந்தாண்டு திட்டங்களுக்கு சுஹ்ரவர்தி முன்மொழிந்தார். இதனால் கிழக்கு பாக்கித்தானின் பொருளாதாரம் விரைவாக மையப்படுத்தப்பட்டது மற்றும் அனைத்து முக்கிய பொருளாதார திட்டமிடல்களும் மேற்கு பாக்கித்தானுக்கு மாற்றப்பட்டன.

மேற்கு பாக்கித்தானில் உயரடுக்கு ஏகபோகவாதிகளும் வணிக சமூகமும் கோபத்துடன் அவரது கொள்கைகளுக்குக் கீழ்ப்படிய மறுத்தபோது பொருளாதாரத்தை மையப்படுத்த வழிவகுத்த முயற்சிகள் பெரும் எதிர்ப்பை சந்தித்தன. கராச்சியில் உள்ள வணிக சமூகம் தனது அரசியல் போராட்டத்தைத் தொடங்கின.மேற்கு பாக்கித்தானின் நிதி நகரங்களான கராச்சி, இலாகூர், குவெட்டா மற்றும் பெசாவர் போன்ற இடங்களில், உயரடுக்கு வணிக சமூகம் மற்றும் தனியார் துறையால் ஆதரிக்கப்படும் சுஹ்ரவர்தியின் பொருளாதாரக் கொள்கைகளுக்கு எதிராக தொடர்ச்சியான பெரிய தொழிலாளர் வேலைநிறுத்தங்கள் நடந்தன.

மேலும், சர்ச்சைக்குரிய திட்டத்திலிருந்து கவனத்தை திசை திருப்புவதற்காக, பிரதமர் சுஹ்ரவர்தி ஒரு சிறிய குழு முதலீட்டாளர்களை நாட்டில் சிறு வணிகத்தை அமைக்க அழைப்பதன் மூலம் நெருக்கடிகளை முடிவுக்கு கொண்டுவர முயன்றார். தனது பிரதம மந்திரி பதவியின் கடைசி நாட்களில், சுஹ்ரவர்தி நாட்டின் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பிரிவுகளுக்கு இடையிலான பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வை அகற்ற முயன்றார், ஆனால் பயனில்லை. நாட்டில் உணவு பற்றாக்குறையை போக்க அவர் தோல்வியுற்றார்.

அயூப்கானின் சகாப்தம்

தாக்கா 1962 இல் பாகிஸ்தானின் இரண்டாவது தலைநகராக அறிவிக்கப்பட்டது. இது சட்டமன்ற தலைநகராக நியமிக்கப்பட்டது மற்றும் லூயிஸ் கான் ஒரு தேசிய சட்டமன்ற வளாகத்தை வடிவமைக்கும் பணியில் ஈடுபட்டார். டக்காவின் மக்கள் தொகை 1960 களில் அதிகரித்தது. மாகாணத்தில் ஏழு இயற்கை எரிவாயு வயல்கள் தட்டப்பட்டன. துறைமுக நகரமான சிட்டகாங்கில் கிழக்கு சுத்திகரிப்பு நிலையம் நிறுவப்பட்டதால் பெட்ரோலியத் தொழில் வளர்ந்தது.

நிலபரப்பளவு

கிழக்கு பாகிஸ்தான் 147,570 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவுள்ள நாடாகும். இந்த நாட்டின் மூன்று திசையிலும் இந்திய நிலப்பரப்பால் சூழப்பட்டுள்ளது. எஞ்சியுள்ள தெற்கு திசையில் வங்க கடல் அதன் எல்லைகளாக உள்ளது. கிழக்கு பாக்கித்தான் 1955 மற்றும் 1971 க்கு இடையில் பாக்கித்தானின் கிழக்கு மாகாண பிரிவாக இருந்தது, இது நவீன நாடான வங்காபி தேசத்தின் நிலப்பரப்பை உள்ளடக்கியுள்ளது. இந்தியா மற்றும் மியான்மருடன், வங்காள விரிகுடாவின் ஒரு கடற்கரையும் இதன் எல்லைகள் ஆகும்.

நிலவியல்

மேற்கு பாக்கித்தானின் பாலைவனம் மற்றும் கரடுமுரடான மலைப்பகுதிக்கு மாறாக, கிழக்கு பாகிஸ்தான் உலகின் மிகப்பெரிய டெல்டாவாக, 700 ஆறுகள் மற்றும் வெப்பமண்டல மலைப்பாங்கான காடுகளைக் கொண்டுள்ளாது.

பொருளாதாரம்

பிரித்தானிய இந்தியாவின் பிரிவினையின் போது, கிழக்கு வங்கத்தில் தோட்ட பொருளாதாரம் இருந்தது . உலகின் மிகப்பெரிய தேயிலைத் தோட்டங்களுக்கு இப்பகுதி சொந்தமாக இருந்ததால் 1949 ஆம் ஆண்டில் சிட்டகாங் தேயிலை ஏல நிறுவனம் நிறுவப்பட்டது. கிழக்கு பாக்கித்தான் பங்குச் சந்தை சங்கம் 1954 இல் நிறுவப்பட்டது. இந்தியா, பர்மா மற்றும் முன்னாள் பிரித்தானிய காலனிகளில் இருந்து பல பணக்கார முஸ்லீம்கள் கிழக்கு பாக்கித்தானில் குடியேறினர். இஸ்பஹானி குடும்பம், ஆப்பிரிக்காவாலா சகோதரர்கள் மற்றும் ஆடம்ஜி குடும்பத்தினர் இப்பகுதியில் தொழில்மயமாக்கலின் முன்னோடிகளாக இருந்தனர். நவீன வங்காள தேசத்தின் முன்னணி நிறுவனங்கள் பல கிழக்கு பாகிஸ்தான் காலத்தில் பிறந்தவை.