கூடைப்பந்தாட்ட விதிகள்

கூடைப்பந்தாட்ட விதிகள் என்பது கூடைப்பந்து ஆட்டத்தை நிர்வகிக்கும் விதிகள், ஒழுங்கு முறைகள், அலுவல்முறை, உபகரணம் மற்றும் நடைமுறைகள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது ஆகும். தேசிய கூடைப்பந்தாட்டக் கழகம் உள்ளிட்ட பெரும்பாலான கழகங்கள் அவர்களது சொந்த விதிகளை நிர்வகித்து வருகின்றனர். மேலும் சர்வதேச கூடைப்பந்தாட்டக் கூட்டமைப்பின் (International Basketball Federation) (ஃபிபா) தொழில்நுட்ப ஆணைக்குழு சர்வதேச ஆட்டத்திற்கான விதிகளை நிர்ணயித்திருக்கிறது.

முதன்மையான விதிகள்

ஜேம்ஸ் நைஸ்மித் (James Naismith) "கூடைப்பந்தாட்ட" விளையாட்டுக்காக விதிகளை வெளியிட்டார். அவை:

1) பந்தை ஒரு கையைக் கொண்டோ அல்லது இரண்டு கைகளின் உதவியாலோ எந்த திசையில் வேண்டுமானாலும் வீசலாம்.

2) பந்தை ஒரு கையைக் கொண்டோ அல்லது இரண்டு கைகளின் உதவியாலோ எந்த திசையில் வேண்டுமானாலும் அடிக்கலாம்.

3) ஒரு ஆட்டக்காரர் பந்துடன் ஓடக்கூடாது. ஆட்டக்காரர் பந்தினைப் பிடித்தவுடன் அந்த இடத்தில் நின்றவாறே குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு அதனை வீசிவிட வேண்டும். நல்ல வேகத்தில் ஓடுவதற்கு ஒருவர் அனுமதிக்கப்படுவார்.

4) பந்தைக் கைகளிலோ அல்லது கைகளுக்கு இடையிலோ மட்டுமே வைத்திருக்க வேண்டும். பந்தினை வைத்திருப்பதற்கு கையின் உட்பகுதியையோ அல்லது உடல் பாகங்களையோ பயன்படுத்தக் கூடாது.

5) எதிரணியினரை எந்த வழியிலும் தோளினைத் தள்ளுவதோ, பிடிப்பதோ, அடிப்பதோ, அழுத்துவதோ அல்லது தடுக்கி விடுவதோ கூடாது. ஒரு நபர் முதல் முறை இந்த விதியினை மீறும் போது அது முறைகேடாகக் (foul) கணக்கிடப்படும். ஒரு நபர் இரண்டாவது முறை இந்த விதியினை மீறினால் அடுத்த முறை பந்து கூடைக்குள் விழும் வரை அந்த நபர் இடை நீக்கம் செய்யப்படுவார் அல்லது தள்ளப்பட்ட நபருக்கு காயம் ஏற்பட்டதாகத் தெரியவந்தால் ஆட்டம் முழுவதுமே ஆட மறுக்கப்படுவார். அவருக்குப் பதிலாக மாற்று ஆட்டக்காரர் ஆட அனுமதிக்கப்பட மாட்டாது.

6) கை முட்டியைக் கொண்டு பந்தை அடித்தால், விதிகள் மூன்று, நான்கு மற்றும் ஐந்தில் விவரிக்கப்பட்டிருப்பது போன்று விதி மீறல் செய்ததாக முறைகேடாகக் (foul) கருதப்படும்.

7) எந்த ஒரு அணியினரும் தொடர்ந்து மூன்று முறைகேடுகள் செய்தால் அது எதிரணியினருக்கான ஒரு கோலாகக் கருதப்படும் (இதில் "தொடர்ந்து" என்பதற்கு அந்த குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் எதிரணியினர் முறைகேடுகள் ஏதும் செய்யாமல் இருந்திருந்தால்).

8) பந்து மைதானத்தில் இருந்து கூடைக்குள் வீசப்பட்டு அல்லது அடிக்கப்பட்டு அது சிறிது நேரம் அங்கு நின்றால் (விழாமல்) அது கோல் எனக் கருதப்படும். எதிரணியினர் கோலினைத் தொடக் கூடாது அல்லது இடைஞ்சல் செய்யக் கூடாது. ஒரு வேளை பந்து முனைகளில் நின்றால் எதிரணியினர் அதனை கூடைக்குள் நகர்த்தினால் அது கோலாகக் கருதப்படும்.

9) பந்து வரம்பை விட்டு வெளியேறுகிற போது அது களத்திற்குள் வீசப்படும். அப்படி வீசப்பட்டவுடன் அதனைத் தொடும் முதல் நபர் ஆட ஆரம்பிக்கலாம். இதில் சர்ச்சைகள் ஏற்படும் போது நடுவர் களத்தினுள் நேராக பந்தினை வீசுவார். பந்தைக் கையில் வைத்திருப்பவர் ஐந்து வினாடிகள் வரை அதனைக் கையில் வைத்திருக்கலாம். ஒருவர் ஐந்து வினாடிகளுக்கு மேல் பந்தைக் கையில் வைத்திருந்தால் அது எதிரணியினருக்குத் தரப்படும். ஏதேனும் ஒரு அணியினர் ஆட்டத்தைத் தாமதப் படுத்தினால் நடுவர் அந்த அணியனருக்கு முறைகேட்டினை அறிவிப்பார்.

10) நடுவர் (அம்பயர்) ஆட்டக்காரர்களுக்கு நடுவராகவும் முறைகேடுகளைக் குறிப்பவராகவும் செயல்படுவார். மேலும் தொடர்ந்து மூன்று முறைகேடுகள் மேற்கொள்ளப்படும் போது அதனை ரெஃபரீயிடம் தெரியப்படுத்துவார். நடுவருக்கு விதி ஐந்தின் கீழ் ஆட்டக்காரரை நீக்கம் செய்வதற்கான உரிமை இருக்கிறது.

11) ரெஃபரி பந்துக்கு நடுவராகச் செயல்படுவார். பந்து ஆட்டத்தில் பயன்படுத்தப்படும் போது வரம்புகள், அது எந்த அணியினர் வசம் இருக்க வேண்டும் மற்றும் அதற்கான நேரம் போன்றவற்றை முடிவு செய்வார். எப்போது கோல் போடப்பட்டது எத்தனை கோல்கள் போடப்பட்டது என்பதையும் அவர் கணக்கு வைத்திருப்பார். மற்ற பணிகள் அனைத்தையும் பொதுவாக ஸ்கோர் கீப்பர் செயல்படுத்துவார்.

12) ஆட்ட நேரமானது இரண்டு பதினைந்து நிமிடங்களாக பிரித்து ஆடப்படும். அவற்றுக்கு இடையில் ஐந்து நிமிட இடைவேளை விடப்படும்.

13) அந்த நேரத்திற்குள் எந்த அணியினர் அதிக புள்ளிகள் பெற்றிருக்கின்றனரோ அவர்கள் வெற்றி பெற்றவர்களாக அறிவிக்கப்படுவர்.

இந்த ஆட்டமானது தற்போது ஆடப்படும் ஆட்டத்துடன் மிகவும் வித்தியாசமானதாக இருக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாக பிடித்திருத்தல் மற்றும் உடல் ரீதியான தொடர்பு அனுமதிக்கப்படுவதில்லை. இந்தப் படிமுறை வளர்ச்சியில் சில கீழே விவரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

ஆட்டக்காரர்களும் மாற்று ஆட்டக்காரர்களும், அணிகளும் சக அணியினரும்

நைஸ்மித்தின் முதன்மையான விதிகளில் ஆட்டத்தில் எத்தனை ஆட்டக்காரர்கள் பங்கு பெறலாம் எனக் குறிப்பிடப்பட்டு இருக்கவில்லை. 1900 ஆம் ஆண்டில் ஐந்து ஆட்டக்காரர்கள் என நிர்ணயம் செய்யப்பட்டிருந்தது. மாற்று ஆட்டக்காரர்கள் ஆட்டத்திற்குள் மீண்டும் நுழைய அனுமதிக்கப்படவில்லை. 1921 ஆம் ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் ஆட்டக்காரர்கள் மீண்டும் ஒரு முறையும், 1934 ஆம் ஆண்டு முதல் இரண்டு முறையும் நுழைய அனுமதிக்கப்பட்டனர். மாற்று ஆட்டக்காரர்களுக்கான இது போன்ற கட்டுப்பாடுகள் 1945 ஆம் ஆண்டில் ஒருவர் எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும் மாற்று ஆட்டக்காரராக நுழையலாம் என மாற்றம் செய்யப்பட்ட போது ரத்து செய்யப்பட்டன. ஆட்டத்தின் போது பயிற்றுவித்தல் முதலில் தடை செய்யப்பட்டிருந்தது. ஆனால் 1949 ஆம் ஆண்டில் இருந்து பயிற்றுவிப்பாளர்கள் இடைவேளையின் போது ஆட்டக்காரர்களுடன் உரையாட அனுமதிக்கப்பட்டனர்.

முதலில் ஒரு ஆட்டக்காரர் அவரது இரண்டாவது முறைகேட்டின் போது இடை நீக்கம் செய்யப்படுவார். இந்த வரம்பு 1911 ஆம் ஆண்டில் நான்கு முறைகேடுகள் என்றும் 1945 ஆம் ஆண்டில் ஐந்து முறைகேடுகள் என்றும் மாற்றம் செய்யப்பட்டது. இன்றும் கூடைப்பந்தாட்டத்தின் பெரும்பாலான வடிவங்களில் ஆட்டத்தின் சாதாரண ஆட்ட நேரம் (நெடுங்காலத்திற்கு முன்பிருந்து) 40 நிமிடங்களாக இருக்கிறது. சாதாரண ஆட்ட நேரம் 48 நிமிடங்களாக (இது மற்றவர்களுக்கு இடையில் அமெரிக்காவின் தேசிய கூடைப் பந்தாட்ட கூட்டமைப்பு மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவின் தேசிய கூடைப்பந்தாட்ட சங்கம் ஆகியோரால் பயன்படுத்தப்பட்டது) இருந்த போது ஒரு ஆட்டக்காரர் அதற்கு இணங்க ஆறு முறைகேடுகளுக்குப் பின்னர் இடைநீக்கம் செய்யப்பட்டார்.

வீச்சுக் கடிகாரம் மற்றும் நேர வரம்புகள்

பந்தின் உடைமை சார்ந்த கட்டுப்பாடு முதல் முறையாக 1933 ஆம் ஆண்டில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அதன் படி அணிகள் மைய வரிசையில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் பந்தினை முதல் பத்து வினாடிகளுக்குள் உடைமையாக அடைந்து விடவேண்டும். 2000 ஆம் ஆண்டு இந்த விதியை ஃபிபா எட்டு வினாடிகள் எனக் குறைத்தது. இதனைத் தொடர்ந்து இது 2001 ஆம் ஆண்டில் NBA க்கும் பொருந்தும். NCAA ஆண்களுக்கான ஆட்டத்தில் 10 வினாடிகள் விதியினைப் பயன்படுத்தி வருகிறது. ஆனால் அது பெண்களுக்கான ஆட்டத்தில் எந்த நேர வரம்பும் விதிக்கவில்லை. NFHS மூலமாக விதிகள் வரையறுக்கப்பட்ட அமெரிக்க உயர்நிலைப் பள்ளிகளும் இருபாலினருக்கும் 10 வினாடிகள் விதியினைப் பயன்படுத்தி வருகின்றன.

1936 ஆம் ஆண்டு மூன்று வினாடிகள் விதி அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இந்த விதியானது எதிரணியினரின் கூடைக்கு அருகில் ஆட்டக்காரர்கள் மூன்று வினாடிகளுக்கு மேல் இருப்பதற்கு தடை விதித்தது (துல்லியமான கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பகுதி பாதைக்கோடு அல்லது கீ எனவும் அறியப்படுகிறது). கெண்டக்கி பல்கலைக்கழகம் மற்றும் நியூயார்க் பல்கலைக்கழகம் ஆகியவற்றுக்கு இடையே நடந்த போட்டியில் இந்த விதி அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு முக்கியப் பங்கு வகித்தது. கெண்டக்கி பயிற்சியாளர் அடால்ப் ரப் (Adolph Rupp) அவரது ரெஃபரீக்களில் ஒருவரை அவருடன் அழைத்து வரவில்லை. இருந்த போதும் நோட்டர் டாம் பயிற்சியாளர் ஜியார்ஜ் கியோகன் (George Keogan) மிட்வெஸ்ட் மற்றும் ஈஸ்டுக்கு இடையில் அலுவல்முறையின் குறைப்பாடுகள் குறித்து எச்சரிக்கை விடுத்து வந்தார். மேலும் அந்த விளையாட்டு குறிப்பிடத்தக்களவில் கடினமானதாக இருந்தது. இந்த விளையாட்டின் காரணமாகவும் மற்றவர்களும் 6'5" (1.96 மீ) யூகே ஆல் அமெரிக்கன் சென்டர் லெராய் எட்வார்ட்ஸை (Leroy Edwards) பொதுவாக 3 வினாடி விதிக்கு பொறுப்பு வகிக்கும் ஆட்டக்காரராகக் குறிப்பிடுகின்றனர்.

இந்த விதியானது முதலில் அந்தப் பகுதியில் உயரமான மனிதர்களின் கடினத்தன்மையைக் குறைப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்ட போதும் இது தற்போது கூடையின் அருகில் உயரமான எதிரணி ஆட்டக்காரர்கள் காத்திருப்பதைத் தடுப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்டதாகக் கருதப்படுகிறது. NBA 2001 ஆம் ஆண்டில் மண்டல தற்காப்பை அனுமதிக்க ஆரம்பித்த போது தற்காப்பு ஆட்டக்காரர்களுக்கான மூன்று வினாடி விதியும் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.

1954 ஆம் ஆண்டில் ஆட்டத்தின் வேகத்தை அதிகரிப்பதற்காக NBA மூலமாக வீச்சுக் கடிகாரம் முதன் முதலில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அதன் பிறகு அணிகள் பந்தைக் கைப்பற்றிய 24 நொடிகளுக்குள் பந்தை வீச முயற்சிக்க வேண்டும். மேலும் பந்தானது கூடையின் விளிம்பு அல்லது பின்பலகையைத் தொடும் போதோ அல்லது எதிரணியினர் பந்தைக் கைப்பற்றும் போதோ வீச்சுக் கடிகாரம் மீண்டும் துவக்கப்படும். இரண்டு ஆண்டுகள் கழித்து ஃபிபா 30 வினாடிகள் வீச்சுக் கடிகாரத்தைப் பயன்படுத்தியது. மேலும் பந்தை கூடைக்குள் வீசும் முயற்சியின் போது கடிகாரம் மீண்டும் துவக்கப்பட்டது. 1971 ஆம் ஆண்டில் பெண்கள் கூடைப்பந்தாட்டத்தில் 30 வினாடி கடிகாரம் பயன்படுத்தப்பட்டது. 1985 ஆம் ஆண்டில் NCAA ஆனது ஆண்களுக்கு 45 வினாடி வீச்சுக் கடிகாரத்தைப் பயன்படுத்தியது. அதே சமயம் பெண்களுக்கு தொடர்ந்து 30 வினாடி வீச்சுக் கடிகாரத்தைப் பயன்படுத்தியது. பின்னர் 1993 ஆம் ஆண்டில் ஆண்களுக்கான வீச்சுக் கடிகாரம் 35 வினாடிகளாகக் குறைக்கப்பட்டது. ஃபிபா 2000 ஆம் ஆண்டில் வீச்சுக் கடிகாரத்தை 24 வினாடிகளாகக் குறைத்தது. மேலும் பந்து கூடையின் விளிம்பில் படும் போது கடிகாரம் மீண்டும் ஆரம்பத்தில் இருந்து துவக்கப்பட்டது. முதலில் வீச்சுக் கடிகாரம் காலாவதி நிலையில் இருக்கும் சமயத்தில் பந்து காற்றில் இருக்கும் தவறவிட்ட வீச்சும் விதி மீறலுக்குள் அடங்குவதாக இருந்தது. 2003 ஆம் ஆண்டில் இந்த விதி மாற்றம் செய்யப்பட்டது. அதனால் இந்த சூழ்நிலையில் பந்து கூடையில் விளிம்பைத் தொடும் வரை விடப்பட்டது. பந்து கூடையின் விளிம்பைத் தொட்டுவிட்டு கூடைப்பந்து வளையத்தின் மீது எகிறினால் அது லூஸ் பால் என்று அழைக்கப்படுகிறது. NFHS விதிகளின் கீழ் வீச்சுக் கடிகாரத்தின் பயன்பாடு விருப்பத் தேர்வாக இருக்கிறது. மேலும் அமெரிக்காவின் பெரும்பாலான மாநிலங்களில் இதனைப் பயன்படுத்துவதில்லை.

முறைகேடுகள், கட்டற்ற எறிதல்கள் மற்றும் விதி மீறல்கள்

ட்ரிப்ளிங் ஆரம்ப கால விளையாட்டின் ஒரு பகுதியாக இல்லை. ஆனால் அது 1901 ஆம் ஆண்டு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அந்த நேரத்தில் ஒரு ஆட்டக்காரர் பந்தை ஒரு முறை மட்டுமே எகிறவைக்க முடியும். மேலும் அவர் ட்ரிப்பில்ட் மேற்கொண்ட பிறகு பந்தை அடிக்க முடியாது. ட்ரிப்ளிங்கின் வரையறை 1909 ஆம் ஆண்டில் "பந்தின் தொடர்ந்த வழி" என்பதாக மாறியது. இதனால் ஒரு முறைக்கு மேல் பந்தினை எகிற வைக்க முடிந்தது மற்றும் ட்ரிப்ள்ட் மேற்கொண்ட ஆட்டக்காரர் பின்னர் பந்தை அடிப்பதற்கு அனுமதிக்கப்பட்டார்.

1922 ஆம் ஆண்டில் பந்துடன் ஓடுவது முறைகேடாகக் கருதப்பட்டு விதி மீறலாகவும் மாறியது. இவ்வாறு செய்தால் அதன் தண்டனையாக பந்தின் உரிமை எதிர் அணியினருக்குச் சென்றுவிடும். கை முட்டியினால் பந்தினை அடித்தலும் விதி மீறலாக மாறியது. 1931 ஆம் ஆண்டில் இருந்து நெருங்கிய பின்காவல் ஆட்டக்காரர் ஐந்து வினாடிகள் பந்தினை நிறுத்தி வைத்தால் ஆட்டம் நிறுத்தப்பட்டு மீண்டும் எகிறும் பந்துடன் ஆரம்பிக்கப்படும். இது போன்ற சூழல் பந்து வைத்திருப்பவரின் விதி மீறலாக மாறியது. 1944 ஆம் ஆண்டில் கோல்டெண்டிங்கும், 1958 ஆம் ஆண்டில் எதிர்ப்பாட்ட கோல்டெண்டிங்கும் விதி மீறலாகக் கருதப்பட்டன.

கட்டற்ற வீசுதல்கள் (Free throws) கூடைப்பந்தாட்டம் கண்டறியப்பட்ட சிலகாலங்களுக்குப் பிறகு அறிமுகப்படுத்தியது. 1895 ஆம் ஆண்டில் கட்டற்ற வீசுதல் வரிசை அதிகாரப்பூர்வமாக பின் பலகையில் இருந்து பதினைந்து அடி (4.6 மீ) தொலைவில் வைக்கப்பட்டது. அதற்கு முன்னர் பெரும்பாலான ஆடுகளங்களில் பின் பலகையில் இருந்து இருபது அடி (6.1 மீ) தொலைவில் வைக்கப்பட்டது. 1924 ஆம் ஆண்டில் இருந்து முறைகேடுகளை மேற்கொள்ளும் ஆட்டக்காரர்கள் அவர்களது சொந்த கட்டற்ற வீசுதலை மேற்கொள்ள வேண்டும். ஒரு வெற்றிகரமான கள கோல் முயற்சியை மேற்கொண்ட முறைகேடு செய்த ஆட்டக்காரர் ஒரு கட்டற்ற வீசி எறிதலை மேற்கொள்ளலாம். கள கோல் முயற்சி வெற்றியடையவில்லை எனில் இரண்டு கட்டற்ற வீசி எறிதல் மேற்கொள்ளச் செய்யப்படுகிறது (ஒரு ஆட்டக்காரர் மூன்று புள்ளி கள கோல் முயற்சியை மேற்கொண்டால் மூன்று முறை அளிக்கப்படுகிறது). ஒரு தாக்குதல் ஆட்டக்காரர் சூட்டிங் நடவடிக்கை இல்லாத சமயத்தில் முறைகேட்டில் இருந்தால் அல்லது ஒரு ஆட்டக்காரர் லூஸ் பால் சூழலில் முறைகேட்டில் இருந்தால் அதற்கான தண்டனை ஆட்டத்தின் நிலை மற்றும் அந்தக் குறிப்பிட்ட கால கட்டத்தில் எதிரணியினர் பெற்றிருக்கும் முறைகேடுகளின் எண்ணிக்கை ஆகியவை சார்ந்து வேறுபடுகிறது.

• NCAA மற்றும் NFHS ஆட்டங்களில்:
  • ஆட்டக்காரரின் அணி 6 அல்லது அதற்கும் குறைவான அணி முறைகேடுகளை முதல் பாதியில் பெற்றிருந்தால் அந்த அணிக்கு பந்து உடைமையாகிவிடும்.
  • ஒரு அணி 7 முதல் 9 வரையிலான அணி முறைகேடுகளைக் கொண்டிருந்தால் முறைகேடுகளைப் பெற்ற ஆட்டக்காரர் "ஒன்-அண்ட்-ஒன்" அல்லது "போனஸ்" என்று அழைக்கப்படும் வரிசைக்குச் சென்று பந்து வீச வேண்டும். அதாவது ஆட்டக்காரர் முதல் கட்டற்ற வீசுதலை மேற்கொண்டு கோல் அடித்து விட்டால் இரண்டாவது முயற்சிக்கான வாய்ப்பைப் பெறுவார். ஆனால் அவர் அதனை தவறவிட்டு விட்டால் பந்தானது ஆட்டத்தில் விடப்படும்.
  • அணியானது முதல் பாதியில் 10 அல்லது அதற்கும் மேற்பட்ட முறைகேடுகளைக் கொண்டிருந்தால் முறைகேடுகளைப் பெற்ற ஆட்டக்காரர் இரண்டு கட்டற்ற வீசுதல்களைப் பெறுவார். இது பொதுவாக "டபுள் போனஸ்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.
  • முறைகேடுகளின் எண்ணிக்கையைக் கொண்டு அனைத்து அதிகப்படியான காலங்களும் இரண்டாவது பாதியின் கால நீட்டிப்பாகக் கருதப்படுகின்றன. மேலும் ஆட்டமானது காற்பகுதியில் ஆடப்பட்டாலும் NFHS விதிகளின் படி ஒவ்வொரு பாதிக்கும் முறைகேடுகள் சேர்க்கப்படுகின்றன.
• NBA இல்:
  • ஆட்டக்காரரின் அணி 4 அல்லது அதற்கும் குறைவான முறைகேடுகளை ஒரு காற்பகுதியில் பெற்றிந்தால் அந்த அணியினருக்கு பந்து உடைமையாக இருக்கும்.
  • காற்பகுதியில் ஐந்து முறைகேடுகளுக்கு மேல் பெற்றிருக்கும் அணியினரின் முறைகேடுகளைப் பெற்றிருக்கும் ஆட்டக்காரர் இரண்டு கட்டற்ற வீசுதல்களைப் பெறுவார்.
  • அதிகப்படியான காலம் எந்த காற்பகுதியிலும் விரிவாக்கமாகக் கருதப்படுவதில்லை. மாறாக இரண்டு கட்டற்ற வீசுதல்கள் எனும் "தண்டனை" அதிகப்படியான காலகட்டத்தில் நான்காவது முறைகேட்டைச் செய்வதற்குத் தூண்டுவதாக இருக்கிறது (ஐந்தாவதிற்கு மாறாக).
  • காற்பகுதியின் இறுதி இரண்டு நிமிடங்களிலோ அல்லது அதிகப்படியான காலங்களிலோ முறைகேட்டு வரம்புகள் மீண்டும் துவக்கப்படுகின்றன. ஒரு அணி அதன் சேர்க்கப்பட்ட முறைகேட்டு வரம்பைத் தொடவில்லை எனில் கடைசி இரண்டு நிமிடங்களில் முறைகேட்டை மேற்கொண்ட அணியிடம் பந்து ஒப்படைக்கப்படும். அதனைத் தொடர்ந்த அனைத்து முறைகேடுகளுக்கும் இரண்டு கட்டற்ற வீசுதல் அளிக்கப்படும்.
• ஃபிபா ஆட்டத்தில்:
  • ஆட்டக்காரரின் அணி 4 அல்லது அதற்கும் குறைவான முறைகேடுகளை ஒரு காற்பகுதியில் பெற்றிருந்தால் முறைகேடு பெற்ற அணிக்கு பந்து உடைமையாக்கப்படும்.
  • ஒரு காற்பகுதியில் ஐந்தாவது முறைகேட்டுக்குப் பின்னர் முறைகேடு பெற்ற அணியின் ஆட்டக்காரர் இரண்டு கட்டற்ற வீசுதல்களை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
  • அனைத்து அதிகப்படியான காலங்களும் சேர்க்கப்பட்ட முறைகேடுகளின் நோக்கங்களுக்கான நான்காவது காற்பகுதியில் கால நீட்டிப்பாகக் கருதப்படுகின்றன.

சார்ஜ் என்பது தாக்குதல் ஆட்டக்காரர் மற்றும் தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் ஆகியோருக்கிடையே உள்ள உடல் ரீதியான தொடர்பைக் குறிக்கிறது. தாக்குதல் ஆட்டக்காரரின் வழியில் அனுமதிக்கப்பட்ட பின்காவல் நிலையை நிறுவ தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் மீது தாக்குதல் சார்ஜ் வழங்கப்பட்டிருக்கும். உடல் ரீதியான தொடர்பு மேற்கொள்ளப்பட்டால் அதிகாரிகள் தாக்குதல் சார்ஜினை வழங்க வேண்டும். பந்து திரும்பி விட்டால் எந்த புள்ளிகளும் அனுமதிக்கப்பட மாட்டாது. தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் "கட்டுப்படுத்தப்பட்ட மண்டலங்களில்" தாக்குதல் சார்ஜை மேற்கொள்ள இயலாமல் போகலாம் (மேலும் விவரங்களுக்கு கீழே காண்க).

பிளாக்கிங் என்பது தாக்குதல் ஆட்டக்காரர் மற்றும் தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் இருவருக்கும் இடையிலான உடல் ரீதியான தொடர்பைக் குறிக்கும். சூட்டிங் செய்யும் தாக்குதல் ஆட்டக்காரரின் வழியில் தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் வழிமறித்தால் பிளாக்கிங் முறைகேடுகள் வழங்கப்படுகின்றன. தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் "கட்டுப்படுத்தப்பட்ட மண்டலங்களில்" நின்று கொண்டிருக்கும் போது பிளாக்கிங் முறைகேடுகள் எளிதாக நிகழ்கின்றன.

கட்டுப்படுத்தப்பட்ட மண்டலம்: 1997 ஆம் ஆண்டில் NBA கூடையைச் சுற்றி 4 அடி (1.22 மீ) ஆரத்தில் ஒரு வளைவை அறிமுகப்படுத்தியது. அதில் சார்ஜிங்கிற்கான தாக்குதல் முறைகேடு விதிக்கப்பட மாட்டாது. இது தற்காப்பு ஆட்டக்காரர்கள் கூடையின் அடியில் நின்று கொண்டு அவர்களது எதிரணியினரின் மீது தாக்குதல் முறைகேட்டுக்கான முயற்சியை மேற்கொள்வதைத் தவிர்ப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்டது. ஃபிபா 2010 ஆம் ஆண்டில் இந்த வளைவை 1.25 மீ (4 அடி 1.2 அங்குலம்) அளவில் மாற்றியது.

புள்ளியளவு மற்றும் ஆடுகளம் குறித்தல்கள்

ஆரம்பத்தில் கோல்களின் எண்ணிக்கை மட்டுமே கணக்கிடப்பட்டது. பின்னர் கட்டற்ற வீசுதல்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட போது அவை ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒரு கோலாகக் கருதப்பட்டன. 1896 ஆம் ஆண்டில் கள கோலுக்கு இரண்டு புள்ளிகள் மற்றும் கட்டற்ற வீசுதலுக்கு ஒரு புள்ளி என இது மாற்றம் செய்யப்பட்டது. அமெரிக்க கூடைப்பந்தாட்ட கூட்டமைப்பு மூன்று புள்ளி கள கோலை அறிமுகப்படுத்தியது. 1967 ஆம் ஆண்டில் இது ஆரம்பிக்கப்பட்ட போது மூன்று புள்ளி கள கோல் வளைவுக்கு அப்பால் இருந்து புள்ளி எடுக்கக் கூடியதாக இருந்தது. 1984 ஆம் ஆண்டில் ஃபிபா அதன் மூன்று புள்ளி வரிசையை கூடையின் மையத்தில் இருந்து 6.25 மீட்டர்களில் (20 அடி. 6 அங்குலம்.) இருக்குமாறு அறிமுகப்படுத்தியது. 1986 ஆம் ஆண்டில் NCAA மூன்று புள்ளி வரிசைக்கு 19 அடி 9 அங்குலங்களைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கியது. 2008-09 பருவத்தின் போது இந்தத் தொலைவானது ஆண்களுக்கான ஆட்டத்திற்கு 20 அடி 9 அங்குலங்களாகவும் பெண்களுக்கான ஆட்டத்திற்கு 19 அடி 9 அங்குலங்களாகவும் விரிவுபடுத்தப்பட்டது.

கட்டற்ற வீசுதல் பாதைக்கோடு எனவும் அறியப்படும் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பகுதியின் அகலம் 1951 ஆம் ஆண்டில் 6 அடியில் இருந்து 12 அடியாக (1.8 இலிருந்து 3.7 மீட்டருக்கு) அதிகரிக்கப்பட்டது. 1956 ஆம் ஆண்டில் ஃபிபா சரிவக வடிவ பாதைக்கோட்டைப் பயன்படுத்தியது. இது கட்டற்ற வீசுதல் வரிசையில் 3.6 மீட்டர் (11 அடி 10 அங்குலம்) அகலமும் அடிப்படை வரிசையில் 6 மீட்டர் (19 அடி 8 அங்குலம்) அகலமும் கொண்டதாக இருக்கும். 1961 ஆம் ஆண்டில் NBA இதன் அகலத்தை 16 அடியாக (4.9 மீ) அதிகரித்தது. இந்த இரண்டு பாதைக் கோடுகளுமே இன்றும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

2008 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 26 ஆம் தேதியன்று ஃபிபா "வரலாற்று மாற்றங்கள்" என்று அழைக்கப்பட்ட அதன் விதிகளின் தொகுப்பை அறிவித்தது. அதன் படி அதன் ஆடுகளக் குறித்தல்கள் NBA பயன்படுத்துவதை மிகவும் ஒத்திருந்தன. இந்த மாற்றங்கள் 2010 ஆம் ஆண்டிற்கான ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் சேம்பியன்ஷிப்புகளுக்குப் பின்னர் 2010 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 1 ஆம் தேதி நடைபெறும் பெரும்பாலான போட்டிகளில் (ஒலிம்பிக் கூடைப்பந்தாட்டம், மூத்தவர், 19 வயதுக்கு கீழ் மற்றும் 17 வயதுக்கு கீழ் ஆகிய நிலைகளில் உலக சேம்பியன்ஷிப்புகள் மற்றும் மண்டல/கண்டங்களுக்கு இடையேயான சேம்பியன்ஷிப்புகளில்) நடைமுறைக்கு வரும். மேலும் இது 2010 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 1 ஆம் தேதி (தேசிய ஒருங்கிணைப்புகள் இந்தப் புதிய விதிகளை அந்த தேதிக்கு முன்பு அனுமதி அளிப்பதுடன்) நடைபெறும் போட்டிகளில் கட்டாயமானதாக மாற்றப்படும். அதில் குறிப்பிட்டிருந்த மாற்றங்களின் பட்டியல் பின்வருமாறு:

• ஃபிபாவானது NBA பயன்படுத்தும் அதே அளவுகளுடன் செவ்வக கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பகுதியைப் பயன்படுத்தும்.
• மூன்று புள்ளி வரிசை கூடையின் மையத்தில் இருந்து 6.75 மீட்டருக்கு (22 அடி 1.7 அங்குலம்) நகர்த்தப்படும்.
• NBA இல் தற்போது பயன்படுத்தப்படும் "சார்ஜற்ற அரைக்கோளத்தை" ஃபிபா பயன்படுத்த இருக்கிறது. இதன் படி எதிரணியினரின் கூடைக்கு அருகில் உள்ள அரைக் கோளத்தில் தற்காப்பு ஆட்டக்காரர் இருந்தால் தாக்குதல் ஆட்டக்காரர் சார்ஜிங்குக்கு அழைக்க முடியாது. NBA இன் அரைக்கோளம் 4 அடியாக (1.22 மீ) இருக்கிறது. அதே சமயம் ஃபிபாவின் அரைக்கோளம் 1.25 மீட்டராக (4 அடி 1.2 அங்குலம்) இருக்கிறது. இரண்டு அளவீடுகளும் கூடையின் மையத்தில் இருந்து அளக்கப்படுகிறது.

உயர்நிலைப் பள்ளி கூடைப்பந்தாட்டத்தில், எதிரணியினர் ஆட்டக்காரரிடம் இருந்து 6 அடிக்கும் குறைவான தூரத்தில் இருந்தால் ஐந்து வினாடி எண்ணிடல் ஆரம்பிக்கப்பட வேண்டும். இந்த எண்ணிடல் ஆட்டக்காரர் பந்தை மைதானத்தில் போட்டாலோ அல்லது எதிரணியினர் 6 அடிக்கும் தொலைவில் சென்றாலோ மீண்டும் துவக்கத்தில் இருந்து எண்ணப்படும்.

உபகரணம்

கோலானது ஆடுகளத்தின் மேல் 10 அடி (3.05மீ) உயரத்தில் வைக்கப்படுகிறது. முதலில் கூடை பயன்படுத்தப்பட்டது (ஆகையால் தான் "கூடை-பந்தாட்டம்" எனப்பட்டது). அதனால் ஒவ்வொரு முறை கோல் அடித்த பின்பும் அதில் இருந்து பந்தை எடுக்க வேண்டி இருந்தது. தற்போது அதற்கு மாற்றாக அடியில் திறந்துள்ள வளையம் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

அலுவல்முறையும் நடைமுறைகளும்

ஆரம்பகாலங்களில் முறைகேடுகளைக் கண்காணிப்பதற்கு ஒரு நடுவரும் பந்தினைக் கண்காணிப்பதற்கு ஒரு ரெஃபரீயும் இருப்பார். அதில் வழக்கமாக அதிகாரப்பூர்வமாக ஒருவர் "ரெஃபரீ" என்று அழைக்கப்படுவார் மற்றும் ஒன்று அல்லது இருவர் "நடுவர்களாக" நீடித்திருப்பர் (எனினும் NBA மாறுபட்ட சொல்லியலைப் பயன்படுத்துகிறது. அதில் தலைமை அதிகாரி "கிரீவ் சீஃப்" என்றும் மற்றவர்கள் "ரெஃபரீக்கள்" என்றும் அழைக்கப்படுவர்). தற்போது இரண்டு பிரிவைச் சேர்ந்த அதிகாரிகளும் விளையாட்டின் அனைத்து அம்சங்களையும் கட்டுப்படுத்தும் உரிமை உடையவராக இருக்கின்றனர். 1988 ஆம் ஆண்டில் NBA மூன்றாவது அதிகாரியை இணைத்தது. பின்னர் ஃபிபாவும் அதனைச் செய்தது. ஃபிபா 2006 ஆம் ஆண்டில் சர்வதேச போட்டியில் முதன் முறையாக இதனைப் பயன்படுத்தியது. நேரம் காலாவதியாவதற்கு முன்பு கடைசி அடித்தல் முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டதா இல்லையா என்பதைக் கண்டறிவதைத் தவிர்த்து மற்ற நேரங்களில் வீடியோ ஆதாரங்களைப் பயன்படுத்தி ரெஃபரீக்கள் முடிவுகளை அறிவிப்பது எப்போதும் தடைசெய்யப்பட்டதாக இருக்கிறது. 2002 ஆம் ஆண்டு இந்த விதிவிலக்கை NBA அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. பின்னர் 2006 ஆம் ஆண்டு முதல் ஃபிபாவினால் பயன்படுத்தப்படுகிறது. எனினும் NCAA சிலநேரங்களில், கள கோலின் மதிப்பு (இரண்டு அல்லது மூன்று புள்ளிகள்), வீச்சுக் கடிகார விதி மீறல்கள், விளையாட்டு வீரரின் ஒழுங்குமீறலைக் கண்காணித்து ஆட்டக்காரர்களை நீக்கம் செய்யப்பட வேண்டியதன் நோக்கம் போன்ற காரணங்களுக்காக உடனடி ரீபிளேவை (replay) அனுமதிக்கிறது. NCAAவைப் போன்றே NBA 2007 ஆம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் ஆட்டக்காரர்கள் தொடர்புடைய வெளிப்படையான முறைகேடுகளை பார்ப்பதற்காக அதிகாரிகளுக்கு உடனடி ரீபிளேவைப் பார்வையிட அனுமதிப்பதற்காக அதன் விதிகளை மாற்றம் செய்தது.

ஒவ்வொரு வெற்றிகரமான கோல் போட்ட பிறகும் ஆட்டத்தை மீண்டும் தொடங்குவதற்கு பந்தினை ஆடுகளத்தின் மையத்தில் எகிற வைக்க வேண்டும் என்பது 1938 ஆம் ஆண்டில் நீக்கப்பட்டது. அதற்கு பதில் கோல் போடப்பட்ட இடத்தின் இறுதி வரிசைக்குப் பின்னால் இருந்து புள்ளி பெறாத அணிக்கு பந்து கொடுக்கப்பட்டது. இது ஆட்டத்தை தொடர்ந்து நடத்த ஏதுவாயிருந்தது. ஆனால் ஆட்டம் தொடங்கும் போதும், இடைவேளைக்குப் பிறகு பந்தைக் கையில் வைத்து இருந்ததற்காக ஆட்டத்தை மீண்டும் தொடங்கும் போதும் பந்து எகிறுதல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. எனினும் NBA 1975 ஆம் ஆண்டில் இரண்டு முதல் நான்காவது காற்பகுதி வரை ஆரம்பத்தில் பந்து எகிறுதலை நிறுத்தியது. அதற்கு பதிலாக காற்பகுதி உடைமை முறை பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதன் படி இரண்டாம் மற்றும் மூன்றாம் காற்பகுதிகளில் ஆட்டத்தைத் துவக்குவதற்கு எகிறும் பந்தினை இழந்தவர் பந்தினை மற்றொரு முனையில் இருந்து எடுத்து வர வேண்டும். அதே சமயம் நான்காவது காற்பகுதியில் எகிறும் பந்தினைக் கைப்பற்றியவர் ஆடுகளத்தின் மற்றொரு முனையில் இருந்து ஆரம்பிக்க வேண்டும்.

1981 ஆம் ஆண்டில் NCAA ஆட்டத்தின் தொடக்கம் தவிர மற்ற அனைத்து எகிறும் பந்து சூழல்களுக்கும் மாற்று உடைமை முறையைப் பயன்படுத்தியது. மேலும் 2003 ஆம் ஆண்டில் ஃபிபா மூன்றாவது காற்பகுதி மற்றும் அதிகப்படியான காலம் தவிர்த்து மற்ற நேரங்களில் இதே போன்ற விதியைப் பயன்படுத்துகிறது. 2004 ஆம் ஆண்டில் இந்த விதி ஃபிபாவில் மாற்றம் செய்யப்பட்டது. அதன் படி ஆரம்ப டேப்புக்குப் பிறகு அனைத்து சூழல்களுக்கும் ஏரோ பயன்படுத்தப்படுகிறது.

1976 ஆம் ஆண்டில் ஆட்டத்தின் இறுதி இரண்டு நிமிடங்களில் முறையான நேரம் நிறைவுற்றதைத் தொடர்ந்து மத்திய வரிசைக்கு பந்தினை எடுத்துச் செல்வதற்கு அனுமதிப்பதற்கான விதியை NBA அறிமுகப்படுத்தியது. ஃபிபா 2006 ஆம் ஆண்டில் அதனைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கியது.

கூடைப்பந்தாட்ட சர்வதேச விதிகள்

கூடைப்பந்தாட்டத்தின் மிகவும் சமீபத்திய விதிகள் 2008 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 26 ஆம் தேதி ஃபிபாவினால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன. பின்னர் அவை அந்த ஆண்டில் அக்டோபர் 1 ஆம் தேதி முதல் பயன்பாட்டுக்கு வந்தன.

உபகரணம் மற்றும் வசதிகள், அணிகள், ஆட்டக்காரர்கள், அணித் தலைவர்கள் மற்றும் பயிற்சியாளர்கள் தொடர்பான ஒழுங்கு முறைகள், ஆட்ட ஒழுங்கு முறைகள், விதி மீறல்கள், முறைகேடுகள் மற்றும் அவற்றின் தண்டனைகள், சிறப்புச் சூழல்கள் மற்றும் அதிகாரிகள் மற்றும் மேசை அதிகாரிகள் ஆகியவை உள்ளடக்கிய 50 கட்டுரைகளைக் கொண்ட எட்டு விதிகள் இருக்கின்றன. அதிகாரிகளின் சமிக்ஞைகள், புள்ளித்தாள், நடைமுறை காத்தல், அணிகளை வகைப்படுத்தல் மற்றும் தொலைக்காட்சி நேர முடிவுகள் உள்ளிட்டவையும் விதிகளில் அடங்கியிருக்கின்றன.

புற இணைப்புகள்

• Official Basketball rules பரணிடப்பட்டது 2016-04-12 at the வந்தவழி இயந்திரம் @ fiba.com
• "Official NBA rules - NBA rules and regulations" at nba.com
• "NCAA Basketball Rulebook"
• "Referee Signal - Picture Description of referee signal" at youth-basketball-tips.com
• Basketball Drills and Practice Plans
• "FIBA / USA basketball rule differences and rule changes for various rule making bodies"