சனமாகியம்
சனாமாகிசம் அல்லது சனமாகியம்[1][2],வடகிழக்கு இந்தியாவின் மணிப்பூர் மாநிலத்தின் இம்பால் பள்ளத்தாக்கில் பெரும்பான்மையாக வாழும் மெய்தெய் மக்கள் பெம்பான்மையாகப் பின்பற்றும் தொல்குடி சமயம் ஆகும்.[3][4] சனமாகியம் என்பதற்கு மணிப்புரியம் மொழியில் "கடவுள்-ராஜாவின் நம்பிக்கை" என்பதாகும். சனமாகிய சமயத்தில் முன்னோர் வழிபாடு, ஆவியுலக வழிபாடு மற்றும் இந்து சமயம் போன்று பல் தெய்வ வழிபாடுகள் உள்ளது. சனமாகியத்தின் முதன்மைத் தெய்வங்கள் சனமாகி மற்றும் லீமரேல் சிதாபி ஆகும்.
| சனமாகியம்[1][2] | |
| |
| சனமாகிய சமயத்தின் சின்னம் | |
| வகைப்பாடு | ஆவியுலகக் கோட்பாடு |
|---|---|
| இறையியல் | பல கடவுட் கொள்கை |
| புவியியல் பிரதேசம் |  இந்தியா
|
_ordered_by_Meitei_King_Pamheiba_(AKA_Garib_Niwaj_or_Gopal_Singh)_under_the_influence_of_Bengali_Hindu_missionary_Shantidas_Gosai_(AKA_Shantidas_Goswami_or_Shantidas_Adhikari).jpg)
பாரம்பரியமாக ஒவ்வொரு மெய்தே குடும்பமும், மதத்தைப் பொருட்படுத்தாமல், சனாமாஹி மற்றும் லீமரேல் சிதாபியை வணங்குகிறார்கள். கிபி 662ல் மணிப்பூர் மன்னர் மெய்டிங்கு ஹொங்னெமியோய் குன்ஜாவோ நௌதிங்கோங்கின் ஆட்சியிலிருந்து சமயத் தலைவர்களே நீதியரசர்களாக உள்ளன.
சனமாகியத்தில் உள்ள தெய்வங்களில் பிரதான தெய்வங்களை அபோக்பா எனப்படும் மூதாதையர் தெய்வங்கள், மெய்தே குல தெய்வங்கள் (யேக் லாய்) அல்லது குடும்ப தெய்வங்கள் (சாகே லை) மற்றும் லாம் லாய் அல்லது உமாங் லாய் எனப்படும் பிராந்திய தெய்வங்கள் என வகைப்படுத்தலாம். அபோக்பா தெய்வங்களின் வழிபாடு, யெக் லைஸ் அல்லது சாகெயி லைஸ் ஒரு குலத்தில் உள்ளது. குடும்பங்கள் ஒரே குடும்பப் பெயரைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன. உமாங் லாய்ஸ் கோவிலை சுற்றி வசிப்பவர்களால் பிராந்திய தெய்வங்கள் வழிபடப்படுகின்றன. உமாங் லைஸ் பெரும்பாலும் முக்கிய தெய்வங்களில் ஒன்று அல்லது முக்கிய தெய்வங்களின் அவதாரம். உமாங் லாய்ஸ் வழிபாடு மற்றும் உமாங் லாய் ஹரோபா என்று குறிப்பிடப்படும் சடங்கு, சனாமாகிசத்தின் முக்கிய மதப் பண்டிகைகளில் ஒன்றாகும். உமாங் லைஸ் மற்றும் மியான்மரின் நாட் தெய்வங்களுக்கு இடையே ஒற்றுமைகள் உள்ளன.
அனைத்து தெய்வங்களும் மணிப்பூரியில் கடவுள் என்று பொருள்படும் லை என்ற சொல்லால் குறிக்கப்படுகிறது. ஒரு ஆண் தெய்வத்தைக் குறிப்பிடும்போது, லைனிங்தௌ, எபுதௌ அல்லது எபா என்ற சொற்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அதே சமயம் லைரெம்பி, எபெந்தௌ அல்லது எமா என்ற சொற்கள் பெண் தெய்வத்தைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
தோற்றம் தொகு
கிபி 33 முதல் 154 வரை ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் மேலாக ஆட்சி செய்த மணிப்பூர் இராச்சிய மன்னன் நோங்டா லைரன் பகாங்பாவிலிருந்து தொடங்கி, காங்லீபாக் (மணிப்பூரின் பழைய பெயர்) அரசர்களின் நீதிமன்ற நாளாகமமான சீதரோல் கும்பாபாவில் சனமாகியம் சமயத்தின் முதல் குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன.
விளக்கம் தொகு
சனாமாகிசம் ஒரு பழங்குடி இன மதம். இருப்பினும் மணிப்பூரி பாரம்பரியத்தை வலியுறுத்த சனாமாகிசம் மற்றும் தொடர்புடைய நடைமுறைகளை புத்துயிர் அளிக்க முயன்றனர். அத்துடன் வங்காள மொழி எழுத்துக்களை தடை செய்து, அபுகிடா எழுத்து முறையை பயன்படுத்துகிறார்கள்.[5][6]
இதனையும் காண்க தொகு
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ 1.0 1.1 Meitei, Mayanglambam Mangangsana (2021-06-06). The Sound of Pena in Manipur (in ஆங்கிலம்). Marjing Mayanglambam. p. 30. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-93-5473-655-1.
- ↑ 2.0 2.1 Athing Ningshen, Dr; Ningson Primrose, Mrs (14 September 2018). URBAN POVERTY AND LIVELIHOODS (in ஆங்கிலம்). p. 44. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-359-01332-6.
- ↑ Meitei, Sanjenbam Yaiphaba; Chaudhuri, Sarit K.; Arunkumar, M. C. (2020-11-25). The Cultural Heritage of Manipur (in ஆங்கிலம்). Routledge. p. 185. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-000-29637-2.
- ↑ Zehol, Lucy (1998). Ethnicity in Manipur: Experiences, Issues, and Perspectives (in ஆங்கிலம்). Regency Publications. p. 79. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-86030-51-6.
- ↑ Bertil Lintner (2015). Great Game East: India, China, and the Struggle for Asia's Most Volatile Frontier. Yale University Press. pp. 142–143. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-300-19567-5.
- ↑ Otojit Kshetrimayum 2009, ப. 17-34.