புகாட்டி: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

|products = தான்ந்துகள்தானுந்துகள், வானூர்திப் பாகங்கள்

[[இத்தாலி]]யிலிருந்து குடியேறிய ஒரு விசித்திரமான மேதை என விவரிக்கப்பட்ட ”எட்டோர் புகாட்டி” (''Ettore Bugatti'') என்பவரால் [[பிரான்ஸ்]] நாட்டில் மோல்ஷெய்ம் (Molsheim) நகரில் சிறந்த செயலாக்கத் திறன் கொண்ட விசைப்பொறி வாகனங்கள் தயாரிக்கும் நிறுவனமாக '''புகாட்டி''' தொடங்கப்பட்டது.

இதன் மூல நிறுவனமானது உலகின் தனித்தன்மை வாய்ந்த வாகனங்களில் பெரும்பான்மையானவற்றையும், அதே சமயம் அதி வேகம்அதிவேகம் கொண்ட சிலவற்றையும் தயாரிப்பதில் தலை சிறந்துதலைசிறந்து விளங்கியதாகப் புகழ் பெற்றது. இரண்டாவது உலகப்போர் மூண்ட நேரத்தில், அக்கால கட்டத்திய பல பெரும் சிறப்பு வணிகப் பொருட்களைப் போன்று, புகாட்டியின் மூல ரகமும் தோல்வியுற்றது. எட்டோரின் மகன் ஜீன் (Jean) மரணமுற்றதும் இதற்குப் பங்களித்த ஒரு காரணியானது.

நிதி நெருக்கடியில் தத்தளித்த இந்நிறுவனம், 1960ஆம் வருடங்களில்ஆண்டுகளில் விமானவானூர்தி பாகங்களின் வணிகத்திற்காகக் கையகப்படுவதற்கு முன்பாக, 1950ஆம் வருடங்களில்ஆண்டுகளில் இறுதியான மாதிரி ஒன்றினை வெளியிட்டது.

இதனைத் தனித்தன்மை வாய்ந்த பந்தய வாகனங்கள் மிக குறைந்த அளவில் தயாரிக்கும் நிறுவனமாகப் புதுப்பித்திருக்கும் வோல்க்ஸ்வேகன் குழு இன்று அப்பெயருக்கு உரிமை கொண்டுள்ளது;

இதன் நிறுவனரான எட்டோர் புகாட்டி [[இத்தாலி]] நாட்டில் [[மிலன்]] நகரில் பிறந்தார்; இவரது பெயர் கொண்ட விசைப்பொறி வண்டி நிறுவனம் அல்சேஸில் உள்ள மோல்ஷெய்ம் நகரத்தில் 1909ஆம் ஆண்டு துவங்கப்பட்டது. இந்த நிறுவனமானது தனது வாகனங்களின் சிறந்த பொறியியல் தரத்திற்கும், எட்டோர் குடும்பத்தாரின் கலையுணர்வுக்கு எடுத்துக்காட்டாக (அவர் தந்தை, கார்லோ புகாட்டி (1856-1940) என்பவர், ஒரு முக்கியமானமுக்கிய புதுமையான கலைத் தளவாடங்கள் மற்றும் நகை வடிவமைப்பாளர் ஆவார்) அதன் வடிவங்கள் வெளிப்படுத்திய கலையுணர்ச்சிக்கும் சிறந்த பெயர் பெற்றிருந்தது.

புகாட்டியின் வாகனங்கள் தமது இயந்திர உருவகத்திற்கு ஈடாகக் கலைப் பொருட்களாகவும் திகழ்ந்தன. பொறிப்பகுதிகள் கைகளால் தேய்க்கப்பட்டன; இது மேற்பரப்புகள் தட்டையாக இருந்து அதனால் அடைப்பதற்கு அடைவளையங்களின் தேவை இல்லாமலிருப்பதை உறுதி செய்தது; வெளிப்புறம் தென்படுவதான பொறியின் பகுதிகள் பெரும்பாலும் கிலோச் (பொறியால் திருப்பப்பட்ட) பூச்சுகளைக் கொண்டு ஒவ்வொரு பற்றுக்கருவியிலும் பாதுகாப்புக் கம்பிகள் கடினமான வேலைப்பாடுகளுடன் நுழைக்கப்பட்டிருந்தன. அநேக உற்பத்தியாளர்கள் இருசுடன் சுருள்விற்களை முடுக்குவதைப் போல அல்லாமல், புகாட்டியின் இருசுகள் அடித்து உருவேற்றப்பட்டன; இதனால் இருசில் மிகக் கவனத்துடன் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு துளை மூலம் சுருள் வில் நுழைந்து செல்லுமாறு அமைக்கப்பட்டது. இது குறைவான பாகங்களைப் பயன்படுத்தும் ஒரு நேர்த்தியான தீர்வாக அமைந்தது. நீடித்து உழைக்கக்கூடிய தன்மையைக் குவிமையப்படுத்துவதன் காரணமாக, தமது முதன்மை போட்டியாளரான பென்ட்லியின் வாகனங்களை "உலகின் அதி வேக பார விசைப்பொறி வண்டிகள்" என்று விவரித்தார்.

போரின் போது [[பாரிஸ்]] நகரத்தின் வடமேற்குப் புறநகர்ப் பகுதியில் உள்ள லெவலாய்ஸ் என்னுமிடத்தில், ''வகை 73'' சாலை வாகனம், ''வகை 73சி'' ஓரிருக்கை பந்தய வாகனம் (5 கட்டுமானம்), மற்றும் ''வகை 75'' வாகனங்கள் உள்ளிட்ட பல புதிய திட்டங்களில், புகாட்டி பணி புரிந்து கொண்டிருந்தார். இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பின்னர், எட்டோர் இறந்த பொழுது ஒரு 375சிசி உயர் சக்தியூட்டப்பட்ட வாகனம் ஒன்று தயாரிப்பிலிருந்து நீக்கப்பட்டது.

| ஸ்பானிஷ்ஸ்பானிய கிராண்ட் பிரிக்ஸ்

| பெல்ஜியன்பெல்ஜிய கிராண்ட் பிரிக்ஸ்

| செக்கொஸ்லோவாக்கியன்செக்கொஸ்லோவாக்கிய கிராண்ட் பிரிக்ஸ்

| ப்ரென்ச்பிரெஞ்சு கிராண்ட் பிரிக்ஸ்

விசைப்பொறிப் புகை வண்டி, ''தானியங்கிப் புகை வண்டி'' மற்றும் ஒரு புகாட்டி 100பி,<ref>{{cite web|url=http://airventuremuseum.org/collection/aircraft/Bugatti%20Model%20100%20Racer.asp#TopOfPage|title=Bugatti Model 100 at the EAA Museum|accessdate=2009-01-28}}</ref> என்னும் பறக்க விடப்படாத [[விமானம்]] ஆகியவற்றையும் எட்டோர் புகாட்டி வடிவமைத்தார்.

அவரது மகன், ஜீன் புகாட்டி, 1939ஆம் வருடம் ஆகஸ்ட் 11ஆம் தேதி தனது 30வது வயதில், மால்ஷெய்ம் தொழிற்சாலைக்கு அருகில் ஒரு 57ஆம் வகை டாங்க்-கொண்ட பந்தய வாகனம் ஒன்றைச் சோதனை செய்து கொண்டிருந்த போது கொல்லப்பட்டார். இதையடுத்து இந்நிறுவனத்தின் வருவளம் குறையலானது.

மால்ஷெய்ம் தொழிற்சாலையை இரண்டாம் உலகப் போர் சிதைத்தது மற்றும் அந்தச் சொத்தின் உரிமத்தை நிறுவனம் இழந்தது. போரின்போது, பாரிஸ் நகரத்தில் உள்ள லெவலாய்ஸ் என்னுமிடத்தில் ஒரு புது தொழிற்சாலை நிறுவுவதற்கான திட்டங்கள் தீட்டியது மட்டும் அன்றி புதிய வகையான வாகனங்களின் ஒரு வரிசையையும் புகாட்டி வடிவமைத்திருந்தார். எட்டோர் புகாட்டி 1947ஆம் வருடம் ஆகஸ்ட் மாதம் 21ஆம் தேதி இறந்தார்.

1950ஆம் ஆண்டுகளின் இடையில் இந்நிறுவனம் ரோலாண்ட் புகாட்டியின் தலைமையில் மத்தியில்-பொறி இயந்திரம் கொண்ட 251ஆம் வகை பந்தய வாகனங்களை மீண்டும் கொண்டு வர முயன்றது.

1960ஆம் ஆண்டுகளில், வெர்ஜில் எக்ஸ்னெர் தனது "மீட்டுயிர்க்கப்பட்ட வாகனங்கள்" என்ற திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக புகாட்டி வாகனம் ஒன்றை வடிவமைத்தார். உண்மையில், இந்த வாகனத்தின் கண்காட்சிப் பதிப்புரு புகாட்டி 101ஆம் வகையின் அடிமனையை கொண்டு கியா என்பவரால் தயாரிக்கப்பட்டு 1965ஆம் வருடம் டுரின் விசைப்பொறி வாகனக் கண்காட்சியில் பார்வைக்கு வைக்கப்பட்டது. நிதியுதவி கிட்டாத நிலையில், எக்ஸ்னர் ஸ்டட்ஸ் காருக்குப் புத்துயிர் அளிப்பதில் தமது கவனத்தை திருப்பலானார்.

புகாட்டி தனது விமான பாகங்கள் தயாரிக்கும் பணியில் தொடர்ந்து ஈடுபட்டிருந்தது. பின்னர் 1965ஆம் வருடம் ஹிஸ்பனோ-சுயிஜா (வாகனங்கள் தயாரிக்கும் நிறுவனமாக இருந்து விமான பாகங்கள் வழங்குவதில் இறங்கிய மற்றொரு நிறுவனம்) என்னும் நிறுவனத்திற்கு இது விற்கப்பட்டது. 1968ஆம் வருடம் ஸ்னெக்மா இதை கையகப்படுத்தியது. இந்நிறுவனமே பின்னர் மெஸ்ஸியர் என்னும் நிறுவனத்தையும் கையகப்படுத்தியது.

இத்தாலியத் தொழிலதிபரான ரோமானோ ஆர்டியோலி 1987ஆம் வருடம் புகழ் பெற்ற புகாட்டியின் பெயரை வாங்கி '''புகாட்டி ஆட்டோமொபிலி ஸ்பா''' என்னும் நிறுவனத்தைத் துவக்கினார்.இத்தாலியின் மற்ற செயல்படும்-வாகன தயாரிப்பாளர்களான டெ டோமாஸோ, [[ஃபெராரி]], பகானி மற்றும் மாஸெரடி ஆகிய நிறுவனங்களின் தாய்வீடாக இருந்த மாடெனா என்னும் நகரத்திற்கு அருகில், காம்போகாலியானோ என்னும் இடத்தில் கியாம்பாவ்லோ பெனிடினி என்பவரால் வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு தொழிற்சாலையை இப்புதிய நிறுவனம் உருவாக்கியது.

1989ஆம் ஆண்டில், புதிய புகாட்டியின் புத்துயிராக்கத்திற்கான திட்டம் லம்போர்கினி மியுரா மற்றும் குன்டாச் ஆகியவற்றை வடிவமைத்த புகழ் பெற்ற வடிவமைப்பாளர்களான பாவ்லோ ஸ்டாஞ்சனி மற்றும் மார்ஸெலோ காண்டினி ஆகியோரால் அளிக்கப்பட்டது. முதலில் தயாரிக்கப்பட்ட வாகனம் புகாட்டி ஈபி110 ஜிடி என்று பெயரிடப்பட்டது; அது வரை புகாட்டி தயாரித்த வாகனங்களில் அதி நவீன தொழில்நுட்பம் கொண்ட பந்தய வாகனம் என இது விளம்பரப்படுத்தப்பட்டது.

1993ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் 27ஆம் தேதி, ரோமானோ ஆர்டியோலி, லக்ஸெம்பர்கில் உள்ள தனது சார்பு வைப்புக் குழுமமான ஏசிபிஎன் ஹோல்டிங்க்ஸ் எஸ்.ஏ என்பதன் மூலமாக ஜெனரல் மோட்டார்ஸ் நிறுவனத்திடமிருந்து லோட்டஸ் மோட்டார் வாகன நிறுவனத்தை வாங்கினார். இவ்வாறான கையகப்படுத்தலின் விளைவாக, வாகனப் பந்தயங்களில் வரலாற்றுப் புகழ் வாய்ந்த இரு பெயர்கள் ஒன்றாக இணைந்தன. சர்வதேச பங்குச் சந்தையில் இந்த நிறுவனத்தின் பங்குகளைப் பட்டியலிடவும் திட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டன.

1997ஆம் ஆண்டு ஜெர்மானியத் தயாரிப்பாளரான டாவர் ரேஸிங்க், மேலும் ஐந்து ஈபி110 எஸ்எஸ் வாகனங்கள் தயாரிப்பதற்காக, ஈபி110 வாகனத்தின் உரிமம் மற்றும் அதன் பாகங்களின் எஞ்சிய இருப்பினை, அவற்றை தான் பெரிதும் நேர்த்தி செய்திருப்பினும், புகாட்டியிடம் கொண்டு வந்தார். பின்னர் இத்தொழிற்சாலை தளவாடங்கள் செய்யும் நிறுவனம் ஒன்றிற்கு விற்கப்பட்டது. ஆயினும், அந்நிறுவனமும் உள் நுழைவதற்கு முன்னரே நொடித்துப் போனது. இத்தொழிற்சாலை இன்றளவும் எவராலும் கைக்கொள்ளப்படாமலேயே உள்ளது.

மிகுந்த புகழ் பெற்ற புகாட்டி ஈபி110 வாகனத்தின் உரிமையாளர் மைக்கேல் சூமாச்சேர் என்பவராக இருக்கலாம்; இவர் ஃபார்முலா ஒன் வேர்ல்ட் சாம்பியன் பட்டத்தை ஏழு முறை வென்றவர். பின்னர் ஃபெராரிக்காக அவர் பந்தயங்களில் கலந்து கொண்டாலும், பெனட்டன் குழுவிற்காக அவர் பந்தயங்களில் கலந்து கொண்ட போது அடைந்த ஈபி110 வாகனத்தை இன்னமும் தன்னிடத்தே கொண்டிருந்தார்.

1999ஆம் ஆண்டில், ஜெனிவா வாகன கண்காட்சியில் புகாட்டி ஈபி218 தொழில்நுட்பம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது; பின்னர், அதே ஆண்டில் ஃப்ராங்க்ஃபர்ட் விசைப்பொறி வாகனக் கண்காட்சியில்(ஐஏஏ) புகாட்டி 18/3 சிரான் அறிமுகமானது. டோக்கியோவின் விசைப்பொறி வாகனக் கண்காட்சியில் ஈபி 218 மீண்டும் தோன்றியது; மேலும் சாலை விசைப்பொறி வாகனத் தயாரிப்பின் முதல் வடிவ மாதிரியாக புகாட்டி ஈபி 16.4 வேய்ரான் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டது.

இதன் விலை (வரிகள் தவிர்த்து) $2.3 மில்லியன். இதன் உள் வடிவமைப்பினை ஃப்ரெஞ்சுஃபிரெஞ்சு நாட்டு தோல் மற்றும் பட்டுத்துணி நிபுணர் ஹெர்ம்ஸ் அமைத்துள்ளார்.