தமிழ்ச் சிற்றிதழ்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

தமிழில் [[ஆனந்த விகடன்]] என்ற இதழ் வணிக இதழாக பெரும் வெற்றி அடைந்தமையே சிற்றிதழை உருவாக்கியது. ஆனந்த விகடனில் [[கல்கி]], [[துமிலன்]], தேவன், எஸ்.வி.வி. போன்று ஏராளமான எழுத்தாளர்கள் நகைச்சுவையாக எழுதினார்கள். அவற்றைப் பல்லாயிரம் பேர் வாங்கிப் படித்து வந்தனர். அப்போது திருவல்லிக்கேணியில் வாழ்ந்து வந்த வத்தலக்குண்டுக்காரரான சி.சு.செல்லப்பா என்பவர் இம்மாதிரி பொழுதுபோக்குகளை வெறுப்பவராக இருந்தார். மனிதர்கள் பற்களைக் காட்டி ‘ஹஹஹ’ என்ற ஒலியை எழுப்பி குலுங்குவதன் காரணமே அவருக்குத் தெரியாது. ஆகவே அந்த விளைவு வாசகர்களில் முற்றிலும் நிகழாத வண்ணம் ஒரு இதழை ஆரம்பிக்க முடிவு செய்தார். தன் இதழில் படங்களே வராது என்பதைக் காட்டும் முகமாக அதற்கு அவர் எழுத்து என்று பெயரிட்டார். 1958-ல் தொடங்கிய இவ்விதழே தமிழ்ச் சிற்றிதழ்களின் விதை” என [[ஜெயமோகன்]] இணைய இதழில் எழுதிய “சிற்றிதழ்கள்-ஓர் ஆய்வறிக்கை” எனும் கட்டுரையில் தெரிவித்திருக்கிறார்.

குறுகிய வட்டத்துக்குள் குறைவான வாசகர்களைக் கொண்டு கையெழுத்துப்[[கையெழுத்து]]ப் பிரதியாகவோ, குறைந்த அளவிலான அச்சுப்பிரதியாகவோ அந்த சிற்றிதழ் வெளிக்கொண்டு வருபவரது கருத்துக்களையும், அவருடைய கருத்துக்களைச் சார்ந்துள்ள கருத்துக்களையும் அதிகமாகக் கொண்டு வெளியாகி வருவது என்கிற ஒரு வரையறைக்குள்தான் இந்த சிற்றிதழ்கள் இருக்கின்றன. இதனால் இந்த சிற்றிதழ்கள் அச்சிலும், படைப்பிலும் தரம் சற்று குறைவாகத்தான் இருக்கின்றன என்கிற கருத்து பரவலாக இருக்கிறது.