காவடியின் உண்மையான தோற்றம் குறித்த தகவல்கள் எதுவும் இல்லை எனினும், பல்வேறு சமயத் தொடர்புள்ள விடயங்களின் தோற்றங்கள் தொடர்பில் கதைகள் இருப்பது போலவே காவடியின் தோற்றம் குறித்தும் கதை ஒன்று உள்ளது<ref>பெருமாள்[http://temple. அdinamalar. கா., இராமச்சந்திரன்com/StoryDetail.php?id=35282 நாதினமலர்., 2001, பக். 158காம்]</ref>. இதன்படி, முருகக்அகத்திய கடவுளின்முனிவரின் கட்டளைக்குவேண்டுகோளுக்கு அமைய சூரபத்மனின் வழிநண்பனும் வந்தமுருக அசுரனானபக்தனுமான [[இடும்பன்]], கைலாசத்தில்சிவகிரி, சக்திகிரி இருந்தஎன்னும் இரண்டு மலைகளைக் காவுதடியில் சுமந்து சென்றுகொண்டு [[அகத்தியர்|அகத்திய]]பொதிகைமலை முனிவரிடம்நோக்கிச் சேர்ப்பித்தானாம்சென்றானாம். இதனால்சுமையை மகிழ்ந்தஇறக்கி வைத்துவிட்டுப் பழநியில் இளைப்பாறிப் பின் மீண்டு தூக்க முயற்சித்தபோது தூக்க முடியவில்லையாம். அப்போது சிறுவனாக உருக்கொண்டு வந்த முருகப் பெருமான் மலைமேல் இருந்து இடும்பனைக் கேலி செய்யவே சிறுவனை நோக்கிப் பாய்ந்த இடும்பன் தவறி மலையில் இருந்து உருண்டு இறந்தான். பின்னர் அவனை உயிர்ப்பித்த முருகன், இடும்பனின் கோரிக்கைக்கு இணங்கி, இடும்பன் முருகன் கோவில்களுக்குஅங்கே வாயிற்காவல் காவலனாகதெய்வமாக இருக்கவும், கோயிலுக்கு காவுதடி (காவடி) எடுத்துவரும் பக்தர்களுக்குபக்தர்களின் அருள்குறைகள் புரிவதென்றும்தீர்ந்துவிடவும் வரம் அளித்தாராம். அதிலிருந்து, முருக வழிபாட்டில் காவடி எடுத்தல் ஒரு அம்சமாக ஆகியது எனவும், அக்காவடியை கோவிலில் இடும்பன் சந்நிதியில் வைத்த பின்னரே எடுப்பது என்னும் வழக்கம் உருவானது என்றும் கூறப்படுகின்றது. இக் கதையில் இருந்து காவடிக்கும், காவுதடிக்கும் உள்ள தொடர்பு புலப்படுவதையும் கவனிக்கலாம்.
