தாதா அரிர் படிக்கிணறு
தாதா அரிர் படிக்கிணறு (Dada Harir Stepwell or Bai Harir Sultani Stepwell) இந்தியாவின் குஜராத் மாநிலாத்தின் அகமதாபாத் மாவட்டத்தின் நிர்வாகத் தலைமையிடமான அகமதாபாத் நகரத்திலிருந்து 15 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் அசர்வா எனும் பகுதியில் அமைந்துள்ளது.இப்படிக்கிணற்றில் பாரசீகம் மற்றும் சமசுகிருதம் கல்வெட்டுக்கள் கொண்டுள்ளது. ஐந்து மாடிகள் கொண்ட இப்படிக்கிணறு நிறுவ 3,29,000 அப்போதைய காலத்தில் ரூபாய் செலவானதாக கல்வெட்டுச் செய்தியில் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. இப்படிக்கிணறு இந்தியாவின் தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நினவுச் சின்னங்களில் ஒன்றாக உள்ளது. மேலும் இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகம் பராமரிக்கும் நினவுச் சின்னங்களில் இது N-GJ-18 எண் வரிசை கொண்டது.
| தாதா அரிர் படிக்கிணறு | |
|---|---|
 படிக்கட்டுகல் கொண்ட கிணறு | |
 | |
| பொதுவான தகவல்கள் | |
| கட்டிடக்கலை பாணி | இசுலாமியக் கட்டிடக் கலை |
| நகரம் | அகமதாபாத் |
| நாடு | இந்தியா |
| ஆள்கூற்று | 23°02′25″N 72°36′19″E / 23.0402692°N 72.605416°E |
| கட்டுமான ஆரம்பம் | 1499 |
| நிறைவுற்றது | 15-ஆம் நூற்றாண்டு |
| தொழில்நுட்ப விபரங்கள் | |
| தள எண்ணிக்கை | ஐந்து மாடிகள் கொண்ட படிக்கிணறு |
| வடிவமைப்பும் கட்டுமானமும் | |
| கட்டிடக்கலைஞர்(கள்) | சோலாங்கி கட்டிடக் கலை |
| பதவிகள் | இந்தியாவின் தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நினவுச் சின்னங்கள் இதொஆய்வகத்தின் நினவுச் சின்னம் எண் N-GJ-18 |
வரலாறு
தொகு_Harir%27s_Stepwell.jpg)
இப்படிக்கிணறின் பாரசீக மொழி கல்வெட்டின் படி, இதனை குஜராத் சுல்தான் முகமது பெக்கடா என்பவரின் அரண்மனைப் பெண்னான தாய் அரிர் என்பவர் 1485-ஆம் ஆண்டில் நிறுவினார்.[1] தாய் அரிர் இறந்த பின்னர், தாய் அரிர் நிறுவிய மசூதியின் ஒரு கல்லறையில் புதைக்கப்பட்டார். இப்படிக்கிணற்றின் சமசுகிருத மொழி கல்வெட்டின் படி, இப்படிக்கிணறு டிசம்பர் 1499-இல் நிறுவப்பட்டதாக குறிக்கப்பட்டுள்ளது.[2][1][3]
அமைப்பு
தொகுசோலாங்கி வம்சத்தவர்களின் கட்டிடக் கலைநயத்தில் எண்கோணம் வடிவத்தில் நிறுவப்பட்ட இப்படிக்கிணறு ஐந்து நிலைகள் கொண்டது. இப்படிக்கிணறு மணற்கல் தூண்களைக் கொண்டு கட்டப்பட்டுள்ளது. கிணற்றின் வாய்ப்பகுதி 190 அடி நீளம் மற்றும் 40 அகலம் கொண்ட இப்படிக்கிணறு மழை நீர் சேகரிக்கவும், குடிநீர் ஆதாரத்திற்கும் பயன்பட்டது. இதன் கிழக்கு முனையில் ஒரு குவிமாட விதானத்திலிருந்து, எட்டு படிகள் இறங்கினால் மூடப்பட்ட ஒரு தளத்திற்கு செல்கிறது. ஒன்பது படிகள் கொண்ட இரண்டாவது விமானம் மற்றொரு தளத்திற்கு இட்டுச் செல்கிறது. மேலும் எட்டு படிகளில் மூன்றில் ஒரு பகுதி நீர் மட்டத்திலிருந்து இரண்டு அல்லது மூன்று அடிக்கு கீழே உள்ள தளத்திற்கு செல்கிறது. ஒவ்வொரு தளத்தில் இறங்கும் போது பக்கவாட்டி ஒரு தாழ்வாரம் அமைக்கப்பட்ட்டுள்ளது.
இப்படிக்கிணறு கிழக்கு-மேற்கு அச்சில் கட்டப்பட்டுள்ளது. இதன் நுழைவாயில் கிழக்கில் உள்ளது. மேற்கில் இரண்டு சுழல் படிக்கட்டுகள் கிணற்றுக்கு அருகில் உள்ளது. கட்டமைப்பு அமைப்பு பொதுவாக இந்தியாவின் பாரம்பரிய பாணியில் கிடைமட்ட விட்டங்கள் மற்றும் லிண்டல்களுடன் உள்ளது. கிணற்றின் அடிப்பகுதியில் ஒரு புனல் வடிவத்தில் ஒரு சதுர படி தளம் உள்ளது. சதுர தளத்திற்கு மேலே, நெடுவரிசைகள், விட்டங்கள், சுவர் மற்றும் வளைந்த திறப்புகள் சுற்றி சுழல்; மேலே தொடரும் ஒரு அம்சம். கிணற்றின் நான்கு மூலைகளும் 45 டிகிரி கோணத்தில் அமைக்கப்பட்ட கற்களால் பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. கிணற்றின் பல்வேறு நிலைகளில் செதுக்கப்பட்ட இந்து மற்றும் சமணக் கடவுள்களின் சின்னங்களுடன், இஸ்லாமிய கட்டிடக்கலையின் பூக்கள் மற்றும் அழகிய உருவங்கள் மிகவும் நன்றாக இணைந்துள்ளன. மேல் தளங்களில் உள்ள சிறிய யானைச் சிற்பங்கள் உள்ளது.
மேலும் காண்க
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 Gazetteer of the Bombay Presidency: Ahmedabad. Government Central Press. 1879. p. 282.
- ↑ Hultzsch, E.; Abbot, J. E. (1912). "Bai Harir's Inscription at Ahmadabad, AD 1499". Epigraphia Indica. Vol. IV. pp. 297–300.
- ↑ Rajan, Soundara (27 November 2009). "Bad times for Dada Hari ni Vav in Gujarat". http://www.dnaindia.com/india/report-bad-times-for-dada-hari-ni-vav-in-gujarat-1317047.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு