நவேகான் தேசியப் பூங்கா

நவேகான் தேசிய பூங்கா என்பது இந்தியாவின் மகாராஷ்டிரா மாநிலத்தில் உள்ள கோண்டியா மாவட்டத்தின் அர்ஜுனி மோர்கான் துணைப்பிரிவில் அமைந்துள்ள ஒரு தேசிய பூங்கா ஆகும். நவேகான், டாக்டர் சலீம் அலி பறவைகள் சரணாலயத்துக்கு முழு மகாராட்டிரத்திலும் காணப்படும் கிட்டத்தட்ட 60% பறவை இனங்கள் வருகின்றன. ஒவ்வொரு குளிர்காலத்திலும், புலம்பெயர்ந்த பறவைகளின் கூட்டமும் ஏரிக்கு வருகை தருகிறது. தேசிய பூங்காவில் உலர் கலப்பு காடுகள் முதல் ஈரமான காடுகள் வரை பல்வேறு வகையான தாவரங்கள் உள்ளன. காட்டின் வகை 5 A/C3. தெற்கு வெப்பமண்டல உலர் இலையுதிர் காடு ஆகும்.

Navegaon National Park
ஐயுசிஎன் வகை II (தேசிய வனம்)
அமைவிடம்	Gondia district, Maharashtra, India
அருகாமை நகரம்	Arjuni Morgaon
ஆள்கூறுகள்	20°56′N 80°10′E
பரப்பளவு	133.88 km2 (51.69 sq mi)
நிறுவப்பட்டது	22 November 1975
வலைத்தளம்	www.mahanntr.com

சொற்பிறப்பியல்

"நவேகான்" என்ற பெயர் Nave + gaon (நவே என்றால் மராத்தியில் புதியது மற்றும் காவ் என்றால் கிராமம்) என்பதிலிருந்து வந்தது. நீர்நிலைகள் இருப்பதால் இந்த பகுதி உள்நாட்டில் நவேகான் பந்த் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது (பந்த் என்றால் ஆங்கிலத்தில் அணை). பெரும்பாலும் பழங்குடியின மக்கள் இங்கு வசிக்கின்றனர், மேலும் இந்தப் பகுதி பழைய காலங்களில் கோண்ட் மன்னர்களின் கீழ் இருந்தது.

வரலாற்றில், கோகாலி சமூகம் கி.பி 1300, அதற்கு முன்னும் இருந்ததற்கான தடயங்களைக் காணலாம். அந்த பழமையான சகாப்தத்தில் கூட, கோகாலி சமூகம் ஒரு பரந்த பொருளில் புவியியலாளர்களாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது, ஏனெனில் நமது நிலத்தில் புவி இயற்பியல் தொடக்கக் கட்டத்தில் இருந்திருக்கலாம். இந்த சமூகம் அகழ்வாராய்ச்சி, கல் கட்டுமான வேலைகளில் பரம்பரையாக திறன்களை வளர்த்துக் கொண்டது. காச்மீர், இராசத்தானின் அழகிய ஏரிகளான ஜகன்னாத்-புரி மற்றும் புவனேசுவரில் உள்ள பிரமாண்டமான கோயில்கள் கோகாலி சமூகத்தால் கட்டப்பட்டவை என்று காப்பகங்கள் காட்டுகின்றன. காந்தி பிரதித்தான் பதிப்பக, புது தில்லியின் "ஆஜ் பி கரே ஹைன் தலாவ்" எனும் புத்தகத்தில் உள்ள ஆவணப்படுத்தப்பட்ட அறிக்கைகளிலிருந்து இதை உறுதிப்படுத்த முடியும்.

துணிச்சலான ஆய்வாளர் நாதன் லூயிஸ் தலைமையிலான இந்தப் பழங்குடியினர், விடுமுறையைத் தேடி, மத்திய இந்தியாவிற்கு இடம்பெயர்ந்து, இன்று சந்திராபூர், கட்சிரோலி, பண்டாரா, கோண்டியா மாவட்டங்கலில் குவிந்துள்ளனர், அங்கு அவர்களின் மக்கள் தொகை அடர்த்தி அதிகமாக உள்ளது. ஆனால் வில்லியம் பிளேக் கவிஞர் சொல்வது போல் நல்ல் காலச் சக்கரங்கள் சுழல வேண்டும், அதனால் சேமித்து வைத்திருந்த நலங்கள் ஒருநாள், இந்த உழைப்பாளி சமூகத்தின் விதியின் போக்கை மாற்றும்.

இராணி துர்காவதி, சக்தி வாய்ந்த கோண்டு மன்னர்களான தல்பாட்சா மன்னரைத் திருமணம் செய்த பிறகு, மாநில விவகாரங்களில் மூழ்கினார். அவளுடைய குடிமக்களின் நலன், அவளுடைய முக்கிய அக்கறையாக மாறுகிறது. விவசாயம் வாழ்வின் ஆதாரமாக இருந்தது, மேலும் விவசாயம் என்பது நீர் வழங்கலைச் சார்ந்துள்ளது. வளங்களை நிரப்புவதற்கு, நீர்த்தேக்கங்கள், ஏரிகள் தேவையாகும்,.

மன்னன் தல்பாட்சாவின் இந்த தொலைநோக்கு துணைவி, இந்தத் துணிகர மண்ணின் மக்களான கோகாலிகளைத் தேர்ந்தெடுத்தார். எனவே, கி.பி 1300 ஆம் ஆண்டில், கோகாலிகளின் பெரும் வெளியேற்றம் சரியான ஆர்வத்துடன் தொடங்கியது. தொட்டிகள், கால்வாய்கள் மற்றும் தண்ணீரை சேமித்து விநியோகம் செய்வதற்கும் கழிவுக் களைகளை களைவதற்குக் அவர்களுக்கு ஊக்கத்தொகையாக பெரிய வேளாண் பகுதிகள் வழங்கப்பட்டன. அவர்களுக்கு 'படேல்' அல்லது பாட்டீல்' என்ற பட்டமும் வழங்கப்பட்டது. ஜமீன்தாரி மற்றும் மல்குசாரி முறை நடைமுறையில் இல்லாததால், இந்த பட்டேல்கள்/பாட்டீல்களிடம் வேளாண் வர் வசூலிக்கும் பணி ஒப்படைக்கப்பட்டது. இராணியின் நிகழ்ச்சி நிரலில் வேளாண் மேம்பாடு முத்ன்மையான கூறுபாடாக உள்ளது, கோகாலி சமூகத்தைச் சேர்ந்த கொலு மற்றும் சிம்னா பாட்டீல் எனும் வ்இரண்டு சகோதரர்கள். 1300 ஆம் ஆண்டில் ஒரு ஏரியை (நவேகானில்) அமைக்கும் பணியை ஒப்படைத்தனர்.

இங்கிருந்து பிஜா பாட்டீல் டோங்கர்வாரின் வாரிசுகளான மாதோராவ் பாட்டீலின் மூதாதையர்களான கொலு & சிம்னாவின் கதை தொடங்குகிறது. இந்த விடாமுயற்சி சகோதரர் இரட்டையர்கள், ஏரியின் கட்டுமானத்தால் பாதிக்கப்படப் போகும் 12 கிராமங்களில் இடம்பெயர்ந்த மக்களை மீள்குடியேற்ற மாற்று ஏற்பாடுகளை முதலில் செய்தனர், அதுதான் இன்றைய நாவேகான் கிராமம். ஏரி, அணை சுவர் கட்டும் பணியில் நூற்றுக்கணக்கான தொழிலாளர்கள் பணியாற்றினர். தொழிலாளர்களுக்கு பணம் செலுத்தும் முறை சங்குகள் மற்றும் மொல்லஸ்க் குண்டுகள் வடிவில் இருந்தது. அணைச் சுவருக்காகக் கொட்டப்பட்ட புத்துணர்ச்சியான அகழ்வாராய்ச்சி மற்றும் நீர் தெளிக்கப்பட்ட மண்ணை மிதித்து, திடத்தன்மையை வழங்குவதற்காக, கால்நடைகள் மந்தைகள் சேவையில் ஈடுபடுத்தப்பட்டன. நீர்த்தேக்கத்தில் சேமிக்கப்படும் தண்ணீர் அனைத்து விவசாயிகளுக்கும் இலவசமாக வழங்கப்படும்.

அணையை கட்டி முடித்த பிறகு, கடவுளுக்கு நன்றி தெரிவிக்கும் வகையில், 'வாடிஸ்' இனத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மீன் பிடிக்கப்பட்டு, 30 தோலா தங்க ஆபரணங்களால் வணங்கப்பட்டு, மீண்டும் தொட்டியில் விடப்பட்டது. இந்த மீன் பல ஆண்டுகளாக அதன் அனைத்து ஆபரணங்களிலும் பளபளப்பாக காணப்படுவதாக தெரிவிக்கப்பட்டது. அணை கட்டும் போது, ஒரே நேரத்தில் ஹனுமான் கோவில் கட்டப்பட்டது. இங்கு, கட்டுமான பணியை துவங்கும் முன், கட்டுமான பணியை பார்ப்பவர்கள், தினமும், முதலில் அஞ்சலி செலுத்தினர். நீரைக் குவிப்பதற்காக, 200 கெஜம் சாய்வான கழிவுப் பள்ளத்தாக்கு கட்டப்பட்டது, இது கடலின் பின்புற நீரில் இருந்து ஈல் மீன்கள் முட்டையிடுவதற்காக ஆறுகள் மூலம் ஏரிக்குள் நுழைவதற்கு வசதியாக உள்ளது. இந்த அணையின் நிர்வாகத்தை 1951 ஆம் ஆண்டு அரசு ஏற்றுக்கொண்டது. இந்த கழிவுநீர் தொட்டியை அகற்றி, மற்றொரு கழிவுநீர் தொட்டியை நீர்வீழ்ச்சி வடிவில் புனரமைத்தனர்.

கொலுவுக்கும் சிம்னா பாட்டீலுக்கும் 7 சகோதரிகள் இருந்தனர், அவர்கள் மீதுள்ள அன்பினால், ஒரு தொட்டி கட்டை கட்டி அதற்கு "சட்-பாஹினி" அல்லது ஏழு சகோதரிகளின் அணை என்று பெயரிட்டனர். கொழு பாட்டீல் குழந்தையில்லாமல் இருந்தார், மேலும் அவரது நினைவை உயிருடன் வைத்திருக்கும் வகையில், அணைக்குள் இருக்கும் மலைக்கு "கொளசூர்" அல்லது கொழு பாட்டில் ஏரி என்று பெயரிடப்பட்டது.

சிம்னா பாட்டீலின் பதினோராவது வரிசை தலைமுறை, அதாவது. மாதோராவ் பாட்டீல், மகன் ஸ்ரீநாராயண் பாட்டீல் மற்றும் பேரன் பீம்சென் பாட்டீல் ஆகியோர் இன்று தாபே-பாயோனி கிராமத்தில் வசிக்கின்றனர். கோண்டியா மாவட்டத்தின் மொரேகான் அர்ஜுனி டக்குகாவில் உள்ள நவேகான் பந்த் இலிருந்து 10 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது, மேலும் இந்த எழுத்தின் நம்பகத்தன்மை மற்றும் உண்மைத்தன்மையை உறுதிப்படுத்த எளிதாக அணுகலாம். ஏரியின் நடுவில் உள்ள தீவு "மால்டோங்கர்" என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் கொள்ளையடிக்கும் 'பிண்டாரிகள்' (தொழில்முறை கொள்ளையர்களின் பழங்குடியினர்) க்கு அடைக்கலமாக கிராம மக்களால் பயன்படுத்தப்பட்டது.

சிறப்பு

இது 22 நவம்பர் 1975 இல் நிறுவப்பட்டது மற்றும் மகாராஷ்டிரா மாநிலத்தின் கிழக்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ளது மற்றும் 133.78 பரப்பளவைக் கொண்டுள்ளது. கிமீ ² . இயற்கை பாதுகாப்புக் கண்ணோட்டத்தில் இது மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. இது உண்மையில் இயற்கையின் விலைமதிப்பற்ற சொத்துக்கள் மற்றும் அதன் அழகிய நிலப்பரப்பு, அதன் தூய்மையான மற்றும் புதிய காற்றை அனுபவிக்க அனைவரையும் அழைக்கிறது. பல்லுயிர் பாதுகாப்புக் கண்ணோட்டத்தில் இது மகத்தான ஆற்றல்களைக் கொண்டுள்ளது. ஒருவர் ஜங்கிள் சஃபாரியில் சேர்ந்து, அழகிய காடு வழியாக உலாவும், சிறுத்தைகள், சோம்பல் கரடிகள், கௌர்ஸ், சாம்பார்கள், சிட்டல்கள் மற்றும் லாங்கூர்களுடன் பாதைகளைக் கடக்கலாம். தனித்துவமான மரத்தின் மேல் வீட்டில் தங்குவது, ஏரியில் பவர் அல்லது பாய்மரப் படகு சவாரி செய்வது, சிலிர்ப்பூட்டும் பொழுதுபோக்கு. இந்த சுற்றுலா வளாகத்திற்கு ஆண்டுதோறும் சுமார் 50,000 சுற்றுலா பயணிகள் வருகை தருகின்றனர். தேசிய பூங்காவைச் சுற்றியுள்ள சுவாரஸ்யமான இடங்கள் நாக்சிரா வனவிலங்கு சரணாலயம் (60 கிமீ), இடியாடோ அணை (20 கிமீ), கோதங்கானில் உள்ள திபெத்திய முகாம் (15 கிமீ) மற்றும் பிரதாப்காட் (15 கிமீ).

சுற்றுச்சூழல் அல்லது சுற்றுச்சூழல் மதிப்புகள்

இது பொதுவாக மத்திய இந்தியாவில் மற்றும் குறிப்பாக விதர்பாவில் ஒரு முக்கியமான பாதுகாப்பு அலகு ஆகும். இது அருகிலுள்ள மனித குடியிருப்புகளுக்கு "பசுமை-நுரையீரலாக" செயல்படுகிறது மற்றும் சுற்றுச்சூழல் சமநிலையை பராமரிக்க உதவுகிறது.

விலங்கியல் மதிப்புகள்

நவேகான் பறவைகள் சரணாலயமாக அறியப்பட்டாலும், பல வன விலங்குகளையும் காணலாம். முதுகெலும்பு விலங்கினங்களில் ஏராளமான மீன்கள், 209 வகையான பறவைகள், 9 வகையான ஊர்வன மற்றும் 26 வகையான பாலூட்டிகளும் அடங்கும்

தாவரவியல் மதிப்புகள்

வறண்ட கலப்பு காடுகள் முதல் ஈரமான காடுகள் வரை பல்வேறு வகையான தாவரங்கள் இருப்பது இந்த சரணாலயத்தின் தனித்துவமான அம்சங்களில் ஒன்றாகும். அதன் காடுகள் "தெற்கு வெப்பமண்டல உலர் இலையுதிர் காடுகள்" வகையைச் சேர்ந்தவை - 5A/C3 காடுகளின் திருத்தப்பட்ட வகைப்பாட்டின் படி சாம்பியன் மற்றும் சேத். இந்த சரணாலயம் பல்வேறு பொருளாதார, மருத்துவ, நறுமண, அலங்கார தாவர இனங்களின் வாழும் களஞ்சியமாக செயல்படுகிறது. இதில் தேக்கு, ஹல்து, ஜாமுன், கவாட், மஹுவா, ஐன், பெல் மற்றும் போர் ஆகியவை அடங்கும்.

புவியியல் மதிப்புகள்

இந்த சரணாலயம் அற்புதமான நிலப்பரப்புகளை வெளிப்படுத்துகிறது மற்றும் சரணாலயத்தின் உயரமான இடமான சராசரி கடல் மட்டத்திலிருந்து கிட்டத்தட்ட 30 மீட்டர் முதல் 702 மீட்டர் வரை உயரம் உள்ளது. வழக்கமான புவியியல் வடிவங்கள் சகோலி தொடர்கள் ஆகும் இரண்டு குழுக்களின் பாறைகள் சுண்ணாம்பு தாங்கும் பாறைகளின் வேதியியல் கலவையில் வேறுபாட்டைக் காட்டுகின்றன. கனிமவியல் வேறுபாடு என்னவென்றால், சாசர் குழுவின் பாறைகளில் பொதுவாக ஃபெல்ஸ்பார் மற்றும் பயோலைட் உள்ளது, ஆனால் குளோரைட் இல்லை, அதேசமயம் சகோலி குழுவில் மாறாமல் குளோரைட் உள்ளது, அரிதாக பயோலைட் மற்றும் ஃபெல்ஸ்பார் இல்லை. இவை அனைத்தும் செங்குத்தான முகடுகள், குறுகிய பள்ளத்தாக்குகள் மற்றும் பல்வேறு உயரங்களைக் கொண்ட ஆழமான பள்ளத்தாக்குகள் கொண்ட நிலப்பரப்பின் பன்முகத்தன்மையுடன் இணைந்துள்ளது.

அச்சுறுத்தல்கள்

மனித-வனவிலங்கு மோதல் பொதுவானது, புலிகள் மற்றும் சிறுத்தைகளால் வீட்டு கால்நடைகள் கொல்லப்படுவது அண்டை கிராமங்களில் அடிக்கடி நடக்கும் நிகழ்வாகும். இது உள்ளூர் மக்களின் பொருளாதார நிலையில் பாதகமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதோடு நிர்வாகத்தின் மீது விரோதத்தையும் ஏற்படுத்துகிறது. பல ஆண்டுகளில் புலிகள் மற்றும் சிறுத்தைகளால் 3 பேர் வரை மற்றும் 30-50 கால்நடைத் தலைகள் கொல்லப்பட்டுள்ளன.

உயிர்-புவியியல் மண்டலம்

இந்திய வனவிலங்கு நிறுவனத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட உயிர் புவியியல் வகைப்பாட்டின் படி, இந்த சரணாலயம் பின்வருமாறு வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

i) உயிர்-புவியியல் இராச்சியம் - பேலியோட்ரோபிகல்

ii) துணை இராச்சியம் - இந்தோமலேசியன்

iii) உயிர்-புவியியல் மண்டலம் - 6 - டெக்கான் தீபகற்பம்

iv) உயிரியல் மாகாணம் - 6 பி - மத்திய டெக்கான்.

இந்த உயிர்-புவியியல் மண்டலம், பூக்கள் மற்றும் விலங்கினங்கள் நிறைந்த இந்தியாவில் உள்ள மிகக் குறைவான பாதுகாக்கப்பட்ட உயிர்-புவியியல் மண்டலங்களில் ஒன்றாகும். எனவே அதற்கு உயர்தர பாதுகாப்பு தேவை.

இடம்

• மாநிலம்: மகாராஷ்டிரா
• மாவட்டம்: கோண்டியா
• தாசில்தார்: கோண்டியா மாவட்டத்தில் அர்ஜுனி தாசில்தார் அமைந்துள்ளது.

வட்டம்: புவியியல் ரீதியாக இந்த தேசிய பூங்காவின் பகுதி மாநில வனத்துறையின் நாக்பூர் வட்டத்தின் கீழ் வருகிறது.

• இந்த சரணாலயத்தின் நிர்வாகம் மற்றும் நிர்வாகம் நாக்பூரில் உள்ள தலைமை வனப் பாதுகாவலரின் (வனவிலங்கு) கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வருகிறது.
• பிரிவு: இந்த சரணாலயத்தின் நிர்வாகம் மற்றும் நிர்வாகம் நேரடியாக கன்சர்வேட்டரின் கீழ் வருகிறது
• காடுகள் (வனவிலங்கு), கோண்டியா.

அருகில்

• நாக்சிரா வனவிலங்கு சரணாலயம் (60 கிமீ), இடியாடோ அணை (20 கிமீ), கோதங்கானில் உள்ள திபெத்திய முகாம் (15 கிமீ) மற்றும் பிரதாப்காட் (15 கி.மீ