பெண்ணியக் கலை
பெண்ணியக் கலை (Feminist art) என்பது 1960களின் பிற்பகுதி மற்றும் 1970களில் பெண்ணிய இயக்கத்துடன் தொடர்புடைய கலை வகையாகும். பெண்ணியக் கலை, பெண்கள் தங்கள் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்கும் சமூக மற்றும் அரசியல் வேறுபாடுகளை எடுத்துக்காட்டுகிறது. சமத்துவம் அல்லது விடுதலைக்கு இட்டுச்செல்லும் நம்பிக்கையில், இந்த கலை வடிவத்தின் நம்பிக்கையான ஆதாயம் உலகிற்கு நேர்மறை மற்றும் புரிதல் மாற்றத்தைக் கொண்டு வருவதாகும்.[1] ஊடகங்கள், ஓவியம் போன்ற பாரம்பரிய கலை வடிவங்களில் இருந்து செயல்திறன் கலை, கருத்தியல் கலை, உடற்கலை, கைவினைத்திறன், காணொளி, திரைப்படம் மற்றும் ஃபைபர் கலை போன்ற வழக்கத்திற்கு மாறான முறைகள் வரை பயன்படுத்தப்படுகின்றன. பெண்ணியக் கலையானது புதிய ஊடகங்கள் மற்றும் ஒரு புதிய கண்ணோட்டத்தின் மூலம் கலையின் வரையறையை விரிவுபடுத்துவதற்கான ஒரு புதுமையான உந்து சக்தியாக செயல்பட்டது.[2][3]
வரலாறு தொகு
வரலாற்று ரீதியாகப் பார்த்தால், பெண் கலைஞர்கள் பெரும்பாலும் மறைந்துவிட்டனர்: மைக்கலாஞ்சலோ அல்லது லியொனார்டோ டா வின்சிக்கு இணையான பெண் கலைஞர்கள் இல்லை.[4][5] ஏன் பெரிய பெண்மணிகள் இல்லை என்பதற்கு பெண்ணியக் கலைஞர் லிண்டா நோச்லின் இவ்வாறு எழுதினார்: "தவறு நமது நட்சத்திரங்கள், நமது ஹார்மோன்கள், நமது மாதவிடாய் சுழற்சிகள் அல்லது நமது காலியான உள்வெளிகளில் இல்லை, ஆனால் நமது நிறுவனங்கள் மற்றும் நமது கல்வியில் உள்ளது".[4] பராமரிப்பாளராக பெண்களின் வரலாற்றுப் பாத்திரம் காரணமாக, பெரும்பாலான பெண்களால் கலையை உருவாக்குவதற்கு நேரத்தை ஒதுக்க முடியவில்லை. கூடுதலாக, பெண்கள் கலைப் பள்ளிகளுக்குள் நுழைவது அரிதாகவே அனுமதிக்கப்பட்டது. மேலும் முறையற்ற பயத்தின் காரணமாக நிர்வாண வரைபட வகுப்புகளுக்கு கிட்டத்தட்ட அனுமதிக்கப்படுவதில்லை."[4] பெண்கள் அடக்குமுறைக்கு ஆளாகினர் மற்றும் தனக்கென ஒரு பெயரை உருவாக்குவதைத் தவிர்த்தனர். எனவே கலைஞர்களாக இருந்த பெண்கள், தங்கள் தந்தைகள் அல்லது மாமனார்களால் பயிற்றுவிக்கப்பட்ட மற்றும் இயற்கைக்காட்சிகள் அல்லது உருவப்பட வேலைகளை உருவாக்கி அல்லது மற்ற ஆண் கலைஞர்களுக்கு பல உதவியாளர்களில் ஒருவராக இருந்த ஓய்வு நேரத்தில் பணக்கார பெண்களாக இருக்கலாம். எடுத்துக்காட்டுகளில் மேரி கசாட் மற்றும் அன்னா கிளேபூல் பீலே ஆகியோர் அடங்குவர்.
பெண்ணியக் கலையானது ஒவ்வொரு தனிநபருக்கும் வேறுபட்ட தனிப்பட்ட மற்றும் அரசியல் கூறுகளைக் கொண்டிருப்பதால் வரையறுக்க சர்ச்சைக்குரியதாக இருக்கலாம். எல்லாக் கலைகளும் பெண்ணியவாதியால் உருவாக்கப்பட்ட கலையா? பெண்ணியவாதியால் உருவாக்கப்படாத கலை பெண்ணியக் கலையாக முடியுமா? கலையின் இயல்பு பற்றிய தவறான கோட்பாடுகள் உள்ளன.[6]பெண்ணியக் கலை "ஒரு நடை அல்லது இயக்கம் அல்ல, மாறாக ஒரு மதிப்பு அமைப்பு, ஒரு புரட்சிகர உத்தி, வாழ்க்கை முறை" என்று 1980ல் லூசி ஆர். லிப்பார்ட் கூறினார். 1960களின் இறுதியில் தோன்றிய பெண்ணிய கலை இயக்கம் 1960களின் மாணவர் போராட்டங்கள், மனித உரிமைகள் இயக்கம் மற்றும் இரண்டாம் அலை பெண்ணியம் ஆகியவற்றால் ஈர்க்கப்பட்டது. நிறவெறி மற்றும் இனவெறியை ஊக்குவிக்கும் நிறுவனங்களை விமர்சிப்பதன் மூலம் நிறமுள்ள மாணவர்களையும், பெண்களையும் அடையாளம் கண்டு சமத்துவமின்மையை சரிசெய்ய முயற்சிக்க முடிந்தது. கலை உலகில் உள்ள ஏற்றத்தாழ்வுகளை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்ட பெண் கலைஞர்கள் தங்கள் கலைப்படைப்புகள், எதிர்ப்புகள், கூட்டுச் செயல்ல்பாடுகள் மற்றும் பெண்கள் கலைப் பதிவேடுகளைப் பயன்படுத்தினர். பெண்ணியக் கலையின் முதல் அலை 19 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுவில் நிறுவப்பட்டது. 1920 களின் முற்பகுதியில், அமெரிக்காவில் பெண்கள் வாக்களிக்கும் உரிமையைப் பெற்றதால், தாராளமயமாக்கல் அலை உலகம் முழுவதும் பரவியது. பெண்ணியக் கலையில் மெதுவான மற்றும் படிப்படியான மாற்றம் 1960களில் வேகம் பெறத் தொடங்கியது.[7]
பெண்ணிய கலையை ஊக்குவித்தல் தொகு
1970களில், சமூகம் மாற்றத்திற்குத் திறந்திருக்கத் தொடங்கியது. மேலும் ஒவ்வொரு பாலினத்திலும் ஒரேமாதிரியான சிக்கல் இருப்பதை மக்கள் உணரத் தொடங்கினர். 1960களின் பிற்பகுதியில் இருந்து மற்றும் 1970களில் தோன்றிய பெண்ணியத்தின் சமூக அக்கறைகளை நிறைவேற்றுவதற்கு ஒரு பிரபலமான வழியாக பெண்ணியக் கலை உருவானது. ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, "கலை வரலாற்றில் முதல் பெண்ணிய சவால் 1971ல் லிண்டா நோச்லினின் கட்டுரையில் ஏன் பெண்கள் பெரிய கலைஞர்களாக இல்லை?"[8] என்ற தலைப்பில் கல்லூரி கலைச் சங்க அமர்வுக்கு தலைமை தாங்கினார். சிற்றின்பம் மற்றும் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் பெண்களின் உருவம்”, கலை வரலாற்றின் கருத்தாக்கங்களில் பெண்ணிய மொழி மற்றும் சிந்தனை தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய ஒரு சிறந்த இடம். "பெண் உருவப்படங்களை உருவாக்குவதிலும் பயன்படுத்துவதிலும் மூலப் பாலினப் பாகுபாடு மறக்கமுடியாத வகையில் வெளிப்பட்டது." பெண்களின் உருவம் தொடர்பான அமைப்பு ரீதியான நம்பிக்கைகள் மற்றும் நடைமுறைகள் தொடர்பாக கலை வரலாற்றில் காலனித்துவ நீக்கம் தேவை என்று இந்த அமர்வு விவாதித்தது.
முதல் பெண்ணிய இதழின் உருவாக்கம் மற்றும் வெளியீடு 1972ல் வெளியிடப்பட்டது. பெண்ணியக் குரல்களை முக்கியப்படுத்தவும், பெண்ணியக் கருத்துக்கள் மற்றும் நம்பிக்கைகளை பொதுமக்களுக்குக் கிடைக்கவும், பெண்ணியக் கலைஞர்களின் படைப்புகளை ஆதரிக்கவும் செய்த முதல் தேசிய இதழ் Ms இதழ் ஆகும்[9]. கலை உலகத்தைப் போலவே, பத்திரிகையும் பெண்ணியம் பற்றிய செய்திகளைப் பரப்பவும், சமூகத்தில் மொத்த பாலின சமத்துவமின்மையின் கவனத்தை ஈர்க்கவும் ஊடகங்களைப் பயன்படுத்தியது. பத்திரிகையின் இணை நிறுவனர் குளோரியா ஸ்டெய்னெம், "ஒரு பெண்ணுக்கு ஒரு ஆண் தேவை மீனுக்கு சைக்கிள் தேவை" என்ற புகழ்பெற்ற மேற்கோளை உருவாக்கினார், இது சுதந்திரமான பெண்களின் சக்தியை நிரூபிக்கிறது; இந்த முழக்கம் ஆர்வலர்களால் அடிக்கடி பயன்படுத்தப்பட்டது.
சமூகத்தில் பெண்ணியக் கலையின் தாக்கம் தொகு
லூசி ஆர். லிப்பார்ட் 1980ல் பெண்ணியக் கலை "ஒரு நடை அல்லது இயக்கம் அல்ல, மாறாக ஒரு மதிப்புமிக்க அமைப்பு, ஒரு புரட்சிகர உத்தி, வாழ்க்கை முறை" என்று வாதிட்டார். பெண்ணியக் கலை வாழ்க்கையின் அனைத்து அம்சங்களையும் பாதித்தது என்பதை இந்த மேற்கோள் ஆதரிக்கிறது. தேசத்தின் பெண்கள் அதிருப்தியின் சத்தத்திற்கு மேல் தங்கள் குரல்களைக் கேட்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தனர். மேலும் ஆண்களுக்கு நிகரான வேலைகளைப் பெறவும், ஆண்களுக்கு நிகரான சமத்துவ உரிமைகள் மற்றும் நிறுவனத்தைப் பெறவும் உதவும்.
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ "Feminist Art Movement, Artists and Major Works". theartstory.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 April 2018.
- ↑ Cheris Kramarae; Dale Spender (1 December 2000). Routledge International Encyclopedia of Women: Global Women's Issues and Knowledge. Taylor & Francis. பக். 92–93. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-415-92088-9. https://books.google.com/books?id=TfrzBcycB-4C&pg=PA92.
- ↑ "Feminist art movement". The Art Story Foundation. பார்க்கப்பட்ட நாள் 13 January 2014.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Nochlin, Linda (1973). Art and Sexual Politics: Women's Liberation, Women Artists, and Art History. ed. Why Have There Been No Great Women Artists?. New York: Collier.
- ↑ "Challenge Accepted: Can You Name Five Women Artists?". National Museum of Women in the Arts. February 27, 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் February 9, 2018.
- ↑ Mullin, Amy (November 2003). "Feminism art and political imagination". Hypatia 18 (4): 189–213. doi:10.1111/j.1527-2001.2003.tb01418.x. https://www.researchgate.net/publication/227545880. பார்த்த நாள்: 2022-01-15.
- ↑ "The Other Art History: The Non-Western Women of Feminist Art". Artspace. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-03-17.
- ↑ Broude, Norma, தொகுப்பாசிரியர் (1982). Feminism and art history: questioning the litany. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-429-50053-4. இணையக் கணினி நூலக மையம்:1028731181.
- ↑ Ms. (magazine)