மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதம்
மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதம் அல்லது மாணவர்-பேராசிரியர் விகிதம் (Student–teacher ratio) என்பது பள்ளி அல்லது பல்கலைக்கழகத்தில் சேரும் மாணவர்களின் எண்ணிக்கைக்கும் கல்வி நிறுவனத்தில் உள்ள ஆசிரியர்களின் எண்ணிக்கைக்கும் உள்ள விகிதம் ஆகும். எடுத்துக்காட்டாக, 10:1 என்ற மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதம் ஒவ்வொரு ஆசிரியருக்கும் 10 மாணவர்கள் இருப்பதைக் குறிக்கிறது. சில சமயங்களில் ஆசிரியர்-மாணவர் விகிதம் என்றும் பயன்படுத்தப்படுகிறது .
இந்த விகிதம் பெரும்பாலும் வகுப்பு அளவுக்கான நிகராளியாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது, இருப்பினும் பல்வேறு காரணிகள் மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதத்தில் (மற்றும் நேர்மாறாகவும்) வகுப்பு அளவு மாறுபடுவதற்கு வழிவகுக்கும். [1] பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில், மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதம் சராசரி வகுப்பு அளவை விட கணிசமாகக் குறைவாக இருக்கும். [2]
பிற நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் வளர்ந்த நாடுகளில் மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதங்கள் பரவலாக வேறுபடுகின்றன. [3] ஆரம்பக் கல்வியில், பொருளியல் கூட்டுறவு மற்றும் வளர்ச்சிக்கான அமைப்பின் (OECD) உறுப்பினர்களிடையே சராசரி மாணவர்-ஆசிரியர் விகிதம் 16க்குக் கீழே உள்ளது, ஆனால் பிரேசிலில் 40 முதலாகவும் மெக்சிகோவில் 28 வரையிலாகவும் அங்கேரி மற்றும் லக்சம்பர்க்கில் 11 ஆகவும் உள்ளது. [3]
மேலும் பார்க்கவும்
தொகுமேற்கோள் நூல்கள்
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Henshaw, John M. (2006). Does Measurement Measure Up?: How Numbers Reveal and Conceal the Truth. pp. 45–46. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780801883750.
- ↑ Smith, Robert B (2011). Multilevel Modeling of Social Problems: A Causal Perspective. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9789048198559.
- ↑ 3.0 3.1 OECD 2014, ப. 447.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு- யுனெஸ்கோ இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் ஸ்டாடிஸ்டிக்ஸ் (தோராயமாக 175 நாடுகளுக்கான வயதுக் குழுவின் அடிப்படையில் ஆசிரியர்-மாணவர் விகிதத் தகவல்)
- classsizematters.org இலிருந்து வகுப்பு அளவு பற்றிய உண்மைத் தாள்கள்