ஹ்

ஹ் (h) என்பது கிரந்த எழுத்து முறையின் எழுத்துகளில் ஒன்று. தமிழ் மொழியில் ஆரம்பத்தில் மணிப்பிரவாள நடையில் எழுதுவதற்கு இவ்வெழுத்துப் பயன்படுத்தப்பட்டு, இன்று பிறமொழிச் சொற்களை எழுதுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.

ஹ்
தமிழில் பயன்படுத்தப்படும் கிரந்த எழுத்துகள்
க்ஷ் ஜ் ஸ் ஷ் ஹ் ஸ்ரீ

ஹகர உயிர்மெய்கள்

ஹகர மெய், 12 உயிரெழுத்துகளுடனும் சேர்ந்து உருவாகும் உயிர்மெய் எழுத்துகளையும் அவற்றின் பெயர்களையும் கீழுள்ள வரிசைப் பட்டியல் காட்டுகின்றது.

சேர்க்கை	உயிர்மெய்கள்
	வரிவடிவம்	பெயர்
ஹ் + அ	ஹ	ஹானா
ஹ் + ஆ	ஹா	ஹாவன்னா
ஹ் + இ	ஹி	ஹீனா
ஹ் + ஈ	ஹீ	ஹீயன்னா
ஹ் + உ	ஹு	ஹூனா
ஹ் + ஊ	ஹூ	ஹூவன்னா
ஹ் + எ	ஹெ	ஹேனா
ஹ் + ஏ	ஹே	ஹேயன்னா
ஹ் + ஐ	ஹை	ஹையன்னா
ஹ் + ஒ	ஹொ	ஹோனா
ஹ் + ஓ	ஹோ	ஹோவன்னா
ஹ் + ஔ	ஹௌ	ஹௌவன்னா

பயன்பாடு

மணிப்பிரவாள நடையில் எழுதும்போதும் பிற மொழிச் சொற்களை எழுதும்போதும் ஹகர உயிர்மெய்கள் பயன்படுத்தப்படுவதுண்டு. எடுத்துக்காட்டுகளாக, ஹனுமான், ஹாரி, ஹிந்தி, ஹீலியம், ஹுவாங்லோங், ஹூக்லி, ஹெயிட்டி, ஹேலி, ஹைட்ரஜன், ஹொங்கொங், ஹோண்டா, ஹௌசா, ஹ்ரித்திக் முதலிய சொற்களைக் குறிப்பிடலாம்.

கிரந்தக் கலப்பற்ற தமிழ்

ஹகர உயிர்மெய்கள் வரும் சொற்களைத் தனித்தமிழ் நடையில் எழுதும்போது ஹகரத்தை அகரமாக அல்லது ககரமாக எழுதுவது பெருவழக்கு. மொழிக்கு முதலில் ஹகர உயிர்மெய் வரும்போது தனித்தமிழ் நடையில் அதனையொத்த உயிரெழுத்தை எழுத வேண்டும் (எடுத்துக்காட்டுகள்: ஹனுமான்-அனுமான், ஹீலியம்-ஈலியம்).

சொல்லொன்றின் இடையில் அல்லது இறுதியில் ஹகர உயிர்மெய் வந்தால் அதனைக் ககரமாக எழுத வேண்டும் (எடுத்துக்காட்டு: தோஹா-தோகா).

மொழிக்கு முதலில் ஹ் வந்தால் அதனைக் கி எழுத்தாக எழுத வேண்டும் (எடுத்துக்காட்டுகள்: ஹ்ரித்திக்-கிரித்திக்). சில சந்தர்ப்பங்களில் ஹ் எழுத்தை நீக்கி விடுவதுமுண்டு (எடுத்துக்காட்டு: ஹ்ரித்திக்-இரித்திக்). சொல்லின் இடையில் ஹ் வந்தால் அதனைச் ஃ என்பதால் குறிக்கலாம் (எடுத்துக்காட்டு: பஹ்ரேய்ன்-பஃரேய்ன்). சில சந்தர்ப்பங்களில் ஹ் எழுத்தை நீக்க விடுவதுமுண்டு (எடுத்துக்காட்டு: தேஹ்ராதுன்-தேராதுன்). சொல்லொன்றின் இறுதியில் ஹ் வருமாயிருந்தால் அதனை நீக்கி விட வேண்டும் (எடுத்துக்காட்டு: அல்லாஹ்-அல்லா).