அடிபாட்டு ஊர்திகள்
ஒரு அடிபாட்டு ஊர்தி, தரை அடிபாட்டு ஊர்தி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது ஒரு தானே பிலிறுந்திய, ஆயுதம் கொண்ட படைத்துறை ஊர்தி , இயந்திரமயமாக்கப்பட்ட போர்முறையில் அடிபாட்டு நடவடிக்கைகளுக்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது. அடிபாட்டு ஊர்திகள் சக்கர அல்லது சங்கிலி கொண்டவையாகும் .
வரலாறு
தொகுபண்டையது
தொகு
தேர் என்பது விரைவான நோக்க சக்தியை வழங்க விலங்குகளை (கிட்டத்தட்ட எப்போதும் குதிரைகள்) [1] பயன்படுத்தும் ஒரு வகை வண்டி. தேர்கள் போருக்கு "சமர் அழைப்பூர்திகள்" மற்றும் தானுந்து வில்வித்தை தளங்களாக பயன்படுத்தப்பட்டன, அதே போல் வேட்டையாடுதல் அல்லது விளையாட்டுக்காக ஓட்டப்பந்தயம் போன்ற பல முயற்சிகளாகவும், பல பண்டைய மக்களின் முதன்மை ஊர்தியாகவும், பயணத்தின் வேகம் எவ்வளவு எடையைக் காட்டிலும் விரும்பும்போது கொண்டு செல்லப்படும். மூல தேர் ஒரு வேகமான, இலகு, திறந்த, இரு சக்கர கடத்தலாகும், அவை இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட குதிரைகளால் வரையப்பட்டவை. சகடம் இடுப்பில் உயரமான அரை வட்டக் காவலுடன் ஒரு தளத்தை விட சற்று அதிகமாக இருந்தது. ஒரு பாகனால் இயக்கப்படும் தேர், வெண்கல மற்றும் இரும்பு காலத்தின் போது பண்டைய போர்முறைக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. கவசம் ஒரு கேடய அளவிற்கி மட்டுப்படுத்தப்பட்டிருந்தது.
புத்தியல்
தொகுநவீன காலங்களில், அடிபாட்டு ஊர்திகள் வலுவான கவசத்தால் பாதுகாக்கப்படுகின்றன மற்றும் ஆயுதங்களைக் கொண்டுள்ளன, அவை செயல்பாட்டு நகர்திறன், தந்திரோபாய வலிதாக்குதல் மற்றும் வலுவெதிர்ப்பு திறன்களை ஒருங்கிணைக்கின்றன.
மேற்கோள்கள்
தொகு
- ↑ There were rare exceptions to the use of horses to pull chariots, for instance the lion-pulled chariot described by Plutarch in his "Life of Antony".