அரிஞ்சய சோழன்
கோப்பரகேசரி வர்மன் அரிஞ்சய சோழன் இடைக்காலச் சோழர் மரபைச் சேர்ந்தவர். இவர் முதலாம் பராந்தக சோழன்னின் மகன் மற்றும் இராஜாதித்தர், கண்டராதித்தரின் ஆகியோரின் தம்பியாவார். வடக்கிலும், தெற்கிலும் சோழ நாடு சுருங்கிப் போன ஒரு கால கட்டத்தில் பட்டத்துக்கு வந்த இவர், கீழைச் சாளுக்கிய மன்னரான வீமனின் மகள் கல்யாணியை மணந்தார். சோழ நாட்டின் வடக்குப் பகுதியை ஆக்கிரமித்துக் கொண்டிருந்த இராட்டிரகூடர்களை அகற்றுவதற்கு முயன்றார். இம் முயற்சி தோல்வியில் முடிந்து, ஆற்றூர் என்னுமிடத்தில் இறந்தார். இவருக்கு சோளிங்கருக்கு அருகில் மேல்பாடி(இராணிப்பேட்டை மாவட்டம் )என்ற ஊரில் பள்ளிப்படை அமைக்கப்பட்டது.[2][3][4]
| அரிஞ்சய சோழன் | |
|---|---|
| பரகேசரி, அரிகுலகேசரி | |
| ஆட்சிக்காலம் | பொ.ஊ. 957–958 |
| முன்னையவர் | கண்டராதித்தர் |
| பின்னையவர் | சுந்தர சோழன் |
| பிறப்பு | பொ.ஊ. 897 தஞ்சாவூர் |
| இறப்பு | ஆரூர் (திருவாரூர்) |
| அரசி | கல்யாணி வீமன் குந்தவையர் கோதை பிராட்டியர் |
| குழந்தைகளின் பெயர்கள் | இரண்டாம் பராந்தக சோழன் (சுந்தர சோழன்) |
| அரசமரபு | சோழர் |
| தந்தை | முதலாம் பராந்தக சோழன் |
| தாய் | பழுவேட்டரையர் குடும்ப சேர இளவரசி[1] |
| மதம் | சைவ சமயம் |
கல்யாணி வீமன் குந்தவையார், கோதைப்பிராட்டியார் என்ற இவருடைய இரு மனைவியர், இவருக்குப்பிரகும் உயிர்வாழ்ந்து, இவரது மகனுடைய ஆட்சிக்காலத்தில் பல தானங்களைச் செய்தனர். கல்யாணி வீமன் குந்தவை என்பவள் கீழச்சாளுக்கிய வேங்கிநாட்டு மன்னராகிய இரண்டாம் வீமன் சாளுக்கியரின் புதல்வி.
பொ.ஊ. 956 ஆம் ஆண்டில் அரசரான இவரது ஆட்சி மிகக் குறுகிய காலமான சில மாதங்கள் மட்டுமே நிலைத்திருந்தது. இவரைத் தொடர்ந்து சுந்தர சோழன் அரியணையில் அமர்ந்தார்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ S. Swaminathan. The early Chōḷas history, art, and culture. Sharada Pub. House, 1998. p. 78.
- ↑ S. Swaminathan. The early Chōḷas history, art, and culture. Sharada Pub. House, 1998. p. 78.
- ↑ S. Swaminathan. The early Chōḷas history, art, and culture. Sharada Pub. House, 1998. p. 78.
- ↑ International Association of Tamil Research, International Institute of Tamil Studies (1978). Journal of Tamil Studies, Issues 14-18. International Institute of Tamil Studies. p. 53.