ஆங்கிலேய உணவு

ஆங்கிலேய உணவு (English cuisine) இங்கிலாந்து சமையல் பாணிகள், மரபுகள் மற்றும் தொடர்புடைய சமையல் வகைகளை உள்ளடக்கியது இது அதன் தனித்துவமான பண்புகளைக் கொண்டுள்ளது. ஆனால் பிரித்தானியப் பேரரசின் காலத்தில் மற்றும் போருக்குப் பிந்தைய குடியேற்றத்தின் விளைவாக அமெரிக்காக்கள், சீனா, மற்றும் இந்தியாலிருந்து பொருட்கள் மற்றும் சமையல் யோசனைகளை இறக்குமதி செய்ததன் மூலமாகவும், போருக்குப் பிந்தைய குடியேற்றத்தின் விளைவாகவும் பரந்த பிரித்தானிய உணவு வகைகளுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறது.

மத்தியான வேளையில் பாரம்பரிய ஆங்கில பாணித் தேநீர். ரிட்டன்ஹவுஸ் ஹோட்டல், பிலடெல்பியா

வெதுப்பி மற்றும் பாலாடைக்கட்டி, வறுத்த மற்றும் சுண்டவைத்த இறைச்சிகள், இறைச்சி மற்றும் சிறு துண்டுகள், வேகவைத்த காய்கறிகள் மற்றும் குழம்புகள் மற்றும் நன்னீர் மற்றும் உப்புநீர் மீன்கள் போன்ற சில பாரம்பரிய உணவுகள் பண்டைய தோற்றம் கொண்டவை. 14 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆங்கில சமையல் புத்தகமான "ஃபார்ம் ஆஃப் கியூரி"] இவற்றிற்கான சமையல் குறிப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. மேலும் ரிச்சர்ட் II என்ற அரசனின் அவைக் குறிப்புகளிலும் காணப்படுகின்றன.

ஆங்கில சமையல் வெளிநாட்டு பொருட்கள் மற்றும் சமையல் பாணிகளால் மத்திய காலத்தில் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. கறி இந்தியத் துணைகண்டத்திலிருந்து அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. மேலும், பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் இருந்து கோழி "கறி" க்கான ஹன்னா கிளாஸின் செய்முறையுடன் ஆங்கில சுவைகளுக்கு ஏற்றுக்கொண்டது. விக்டோரியா காலத்தில் பிரஞ்சு உணவின் தாக்கம் முழுவதுமாக ஆங்கில சமையலில் இருந்தது. இரண்டாம் உலகப் போர் உணவுப் பொருள் தட்டுப்பாடுக்குப் பிறகு, எலிசபெத் டேவிட்டின் (1950) மத்தியதரைக் கடல் உணவு புத்தகம் என்ற உணவுப் புத்தகம் பரந்த செல்வாக்கைக் கொண்டிருந்தது. இது இத்தாலிய உணவு வகைகளை ஆங்கில வீடுகளுக்குக் கொண்டு வந்தது. அவரது வெற்றி மற்ற சமையல் எழுத்தாளர்களை சைனீஸ் மற்றும் தாய்லாந்து உணவு வகைகள் உட்பட மற்ற பாணிகளை விவரிக்க ஊக்குவித்தது. உலகம் முழுவதிலுமிருந்து சமையல் யோசனைகளை இங்கிலாந்து தொடர்ந்து உள்வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.

வரலாறு

தொகு

மத்திய காலம்

தொகு

ஆங்கில சமையல் பல நூற்றாண்டுகளாக குறைந்தது தி ஃபார்ம் ஆஃப் க்யூரி மத்திய காலத்திலிருந்து எழுதப்பட்டது. இங்கிலாந்தின் அரசன் ரிச்சர்ட் II ஆட்சியில் சுமார் 1390 லிருந்து உருவாகியுள்ளது..[1] இந்த புத்தகம் கற்பனையான மற்றும் அதிநவீன சமையல் வகைகளை வழங்குகிறது. காரமான இனிப்பு மற்றும் புளிப்பு சாஸ்கள் ரொட்டியுடன் தடிமனாக அல்லது வாதுமைகள் வேகவைத்த, உரிக்கப்பட்டு, உலர்ந்த மற்றும் பெரும்பாலும் பேஸ்ட்ரியில் பரிமாறப்படுகின்றன. "ஜிஞ்சர்பிரெட்" போன்ற உணவுகள் இதில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன.[2] "கிளாரிசா டிக்சன் ரைட்" என்பவர் தனது ஆங்கில உணவின் வரலாறு என்ற நூலில் ஒவ்வொரு உணவிலும் வறுத்த இறைச்சியின் பெரிய கட்டிகள் ஆங்கில படங்களில் காண்பது போல வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது.[2]

அதற்கு மாற்றாக, இடைக்கால உணவுகள் பெரும்பாலும் ஒரு தூய்மையான அமைப்பைக் கொண்டிருந்தன, அவை சிறிய அளவிலான இறைச்சி அல்லது மீன்களைக் கொண்டிருக்கலாம்: பீனெக் கையெழுத்துப் பிரதியில் 48 சதவீத சமையல் வகைகள் ப்யூரிஸைப் போன்ற உணவுகளுக்கானவை. இத்தகைய உணவுகள் பரவலாக மூன்று வகைகளாக இருக்கலாம்: ஓரளவு அமிலம், மது, வினிகர் மற்றும் சாஸில் மசாலாப் பொருட்கள், ரொட்டியுடன் தடிமனாக இருக்கும்; இனிப்பு மற்றும் புளிப்பு, சர்க்கரை மற்றும் வினிகருடன்; மற்றும் இனிமையானது, பின்னர் விலை உயர்ந்தது. பீனெக் கையெழுத்துப் பிரதியில் இருந்து இறைச்சிக்கான அத்தகைய இனிமையான தூய உணவு (இது மீனுடன் கூட தயாரிக்கப்படலாம்) ஒரு எடுத்துக்காட்டு, விலையுயர்ந்த, மிருதுவான, மஞ்சள் நிற மஞ்சள் "மோர்ட்ரூஸ்", முட்டையுடன் தடித்தது போன்ற உணவுகளை கொண்டிருந்தது.[3]

குறிப்புகள்

தொகு
  1. Dickson Wright 2011, ப. 46.
  2. 2.0 2.1 Dickson Wright 2011, ப. 52-53.
  3. Lehmann 2003, ப. 23–28.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஆங்கிலேய_உணவு&oldid=3659202" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது