ஆங்கில வினைச்சொல்

வினைச்சொற்கள் ஆங்கில மொழியில் சொற்களின் வகைகளின் முக்கியப் பகுதிகளில் ஒன்றாகும். மொழியில் உள்ள மற்ற வகை சொற்களைப் போலவே, ஆங்கில வினைச்சொற்களும் பெரிதும் சொல் வடிவ மாற்றம் பெறவில்லை. காலம் , பாங்கு, மனநிலை, செய்வினை வாக்கியம், செயப்பாட்டுவினை வாக்கியம் ஆகியவற்றின் பெரும்பாலான சேர்க்கைகள் துணை வினைச்சொற்களின் கட்டமைப்புகளைப் பயன்படுத்தி வெளிப்படுகின்றன.

ஆங்கிலத்தில் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் வினைச்சொற்கள் பல அல்லது பெரும்பாலான அனைத்து ஒழுங்கற்ற வினைச் சொற்களும் பழைய ஆங்கிலத்திலிருந்து வந்தவை என்றாலும், பல சொற்கள் லத்தீன் அல்லது பிரெஞ்சு மொழிகளிலிருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ளன. பெயர்ச்சொற்கள் அல்லது பெயரடைச் சொற்கள் வினைச்சொற்களாக மாறலாம் . இவ்வாறு "தனி (separate)" மற்றும் "நேரடி (direct)" போன்ற பெயரடைகள் 16ஆம் நூற்றாண்டில் வினைச்சொற்களாக மாறியது. சில நேரங்களில் , வினைச்சொல்லாக இல்லாத இலத்தீன் சொற்களை "-ate" என்பதனைச் சேர்ப்பதன் மூலமாக வினைச்சொற்களாக மாற்றப்பட்டது (உதாரணம் "capacitate") "isoler" எனும் பிரஞ்சு வார்த்தை "isolate" என்று மாற்றப்பட்டது. [1][2]

உருமாற்றப்பட்ட வடிவங்கள்

தொகு
உள்ளது என்பதன் வினைத்திரிபு முறை
நபர் ஒற்றை பன்மை
முதல் எனக்கு உள்ளது. எங்களிடம் உள்ளது.
இரண்டாவது உன்னிடம் உள்ளது. உங்களிடம் உள்ளது.
மூன்றாவது அதனிடம் உள்ளது அவர்களிடம் / அவைகளிடம் உள்ளது.



மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. Oxford English Dictionary (2 ed.). 1989. p. 742.
  2. Online Etymology Dictionary, entry -ate.

வெளியிணைப்புகள்

தொகு
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஆங்கில_வினைச்சொல்&oldid=4149779" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது