காஞ்சி (எழுத்து)
காஞ்சி (漢字) என்பது சப்பானிய மொழியில் பயன்படுத்தப்படும் சீன எழுத்தை தழுவி உருவாக்கப்பட்ட எழுத்துக்கள் ஆகும்.[1] அவை பழைய சப்பானியர்களின் காலத்தில் சப்பானிய எழுத்து முறையின் முக்கிய பகுதியாக ஆக்கப்பட்டன, மேலும் ஹிரகனா மற்றும் கட்டகானா ஆகியவற்றின் பின்னர் பெறப்பட்ட சிலபக் எழுத்துக்களுடன் இன்னும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. எழுத்துக்கள் பெரும்பாலானவை இரண்டு சப்பானிய உச்சரிப்புகளைக் கொண்டுள்ளன; ஒன்று சீன ஒலியை அடிப்படையாகக் கொண்டது. சீன எழுத்துக்களில் இருந்து பெறப்பட்ட எழுத்து கூறுகளை உருவாக்குவதன் மூலம் சப்பானில் சில புது எழுத்துக்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. மீஜி மறுசீரமைப்பிற்குப் பிறகு, ஒரு செயல்முறையின் மூலம் சாதாரண மக்களிடையே எழுத்தறிவை அதிகரிக்கும் நோக்கத்துடன், ஜப்பான் தனது சொந்த முயற்சியில் எளிமைப்படுத்தல் முயற்சிகளை மேற்கொண்டது (ஷிஞ்சிடாய்). 1920களில் இருந்து, சப்பானிய அரசாங்கம் தனது குடிமக்களின் கல்வியை சீன எழுத்துக்கள் மூலம் வழிநடத்த உதவுவதற்காக எழுத்துப் பட்டியலை அவ்வப்போது வெளியிட்டு வருகிறது. சப்பானிய பெயர்களிலும் பொதுவான தகவல்தொடர்பிலும் கிட்டத்தட்ட 3,000 காஞ்சிகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
சப்பானிய மொழியில் காஞ்சி என்ற சொல்லுக்கு " ஹான் எழுத்துக்கள்" என்று பொருள். இது சப்பானிய மொழியில் பாரம்பரிய சீன மொழியில் உள்ள அதே எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்தி எழுதப்பட்டுள்ளது, மேலும் இரண்டும் சீன மொழியில் ஹன்சி என குறிப்பிடப்படுகின்றன. சப்பானில் சீன எழுத்துக்களின் குறிப்பிடத்தக்க பயன்பாடு முதன்முதலில் கி.பி 5 ஆம் நூற்றாண்டில் பிடிக்கத் தொடங்கியது மற்றும் சப்பானிய கலாச்சாரம், மொழி, இலக்கியம், வரலாறு மற்றும் பதிவுகளை வடிவமைப்பதில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.[2] யாயோய் காலத்திற்கு முந்தைய தொல்பொருள் தளங்களில் உள்ள கலைப்பொருட்கள் சீன எழுத்துக்களைக் கொண்டிருப்பதாகக் கண்டறியப்பட்டது.[3]
சப்பானிய மற்றும் சீன மொழிகளில் பயன்படுத்தப்படும் சில எழுத்துக்களுக்கு ஒரே மாதிரியான அர்த்தங்கள் மற்றும் உச்சரிப்புகள் இருந்தாலும், மற்றவை ஒரு மொழி அல்லது மற்ற மொழிக்கு தனித்துவமான அர்த்தங்கள் அல்லது உச்சரிப்புகளைக் கொண்டுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, 誠 இரு மொழிகளிலும் 'நேர்மையானவர்' என்று பொருள் ஆனால் சப்பானிய மொழியில் மாகோடோ அல்லது சேய் என்றும், நிலையான மாண்டரின் சீன மொழியில் செங் என்றும் உச்சரிக்கப்படுகிறது. சப்பானில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட தனிப்பட்ட காஞ்சி எழுத்துக்கள் அல்லது சப்பானிய மொழியில் உருவாக்கப்பட்ட பல வார்த்தைகள் சமீப காலங்களில் சீன, கொரிய மற்றும் வியட்நாமிய மொழிகளில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி கடன் வாங்கப்பட்டுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, ஜப்பானிய மொழியில் 電話 டென்வா (தொலைபேசி) என்ற வார்த்தை, மாண்டரின் சீன மொழியில் டிஅன்ஹுவா என்றும், வியட்நாமில் டின் தொஐ என்றும், கொரிய மொழியில் ஜானவா என்றும் அறியப்படுகிறது.[4]
வரலாறு
தொகு
சீன எழுத்துக்கள் முதன்முதலில் சப்பானுக்கு அதிகாரப்பூர்வ முத்திரைகள், கடிதங்கள், வாள்கள், நாணயங்கள், கண்ணாடிகள் மற்றும் சீனாவிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்பட்ட பிற அலங்காரப் பொருட்களில் வந்தன.[5] கி.பி 57 இல் ஹானின் பேரரசர் குவாங்வு ஒரு தூதருக்கு வழங்கிய தங்க முத்திரை அத்தகைய இறக்குமதியின் ஆரம்பகால உதாரணம் ஆகும்.[6] சீன நாணயங்களும் கி.பி முதல் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த கற்களும் யாயோய் கால தொல்பொருள் தளங்களில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன.[2][3] இருப்பினும், அந்த சகாப்தத்தின் சப்பானிய மக்களுக்கு எழுத்துக்கள் பற்றிய புரிதல் குறைவாக இருந்திருக்கலாம்.[2] நிஹான் ஷோகிகூற்றுப்படி, ஐந்தாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் அஜின் பேரரசரின் ஆட்சியின் போது (கொரிய) பேரரசால் சப்பானுக்கு கன்பூசியனிசம் மற்றும் சீன எழுத்துக்கள் பற்றிய அறிவைக் கொண்டு வானி சப்பானுக்கு அனுப்பப்பட்டார். [7]
ஆரம்பகால சப்பானிய ஆவணங்கள் யமடோ நீதிமன்றத்தில் பணிபுரிந்த இருமொழி சீன அல்லது கொரிய அதிகாரிகளால் எழுதப்பட்டிருக்கலாம்.[2] எடுத்துக்காட்டாக, கி.பி 478 இல் வா அரசர் புவிடமிருந்து லியு சாங்கின் பேரரசர் ஷுன் வரையிலான இராஜதந்திர கடிதப் பரிமாற்றம் அதன் திறமையான குறிப்புப் பயன்பாட்டிற்காகப் பாராட்டப்பட்டது. பின்னர், மன்னரின் கீழ் புஹிட்டோ என்று அழைக்கப்படும் மக்கள் குழுக்கள் சீன மொழியைப் படிக்கவும் எழுதவும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டன. பேரரசி சுய்கோ (593-628) ஆட்சியின் போது, யமடோ நீதிமன்றம் சீனாவிற்கு முழு அளவிலான தூதரகப் பணிகளை அனுப்பத் தொடங்கியது, இதன் விளைவாக சப்பானிய நீதிமன்றத்தில் சீன எழுத்தறிவு பெருமளவில் அதிகரித்தது.[7]
பண்டைய காலங்களில், காகிதம் மிகவும் அரிதாக இருந்தது, மக்கள் மொக்கன் (木簡) என்றழைக்கப்படும் மெல்லிய செவ்வக கீற்றுகளில் காஞ்சியை எழுதினார்கள். இந்த மரப் பலகைகள் அரசு அலுவலகங்களுக்கு இடையேயான தகவல் தொடர்புக்கும், பல்வேறு நாடுகளுக்கு இடையே கொண்டு செல்லப்படும் பொருட்களுக்கான குறிச்சொற்களுக்கும், எழுதும் நடைமுறைக்கும் பயன்படுத்தப்பட்டன. இதுவரை கண்டுபிடிக்கப்பட்ட சப்பானில் எழுதப்பட்ட மிகப் பழமையான கஞ்சி, 7 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த மரத்தில் மை கொண்டு எழுதப்பட்டது, இது துணி மற்றும் உப்பு வர்த்தகத்தின் குறிப்பாகும்.
நவீன சப்பானிய மொழியில், சில சொற்கள் அல்லது சொற்களின் பகுதிகளை எழுதுவதற்கு காஞ்சி பயன்படுத்தப்படுகிறது (பொதுவாக உள்ளடக்கச் சொற்களான பெயர்ச்சொற்கள், உரிச்சொல் தண்டுகள் மற்றும் வினைச்சொற்கள் போன்றவை), அதே சமயம் ஹிரகனா என்பது வினைச்சொல் மற்றும் பெயரடை, வாசிப்புகளை தெளிவடையச் செய்ய ஒலிப்பு நிரப்பிகள் (ஒகுரிகானா), காஞ்சி இல்லாத இதர சொற்கள் எழுதுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. கடகனா பெரும்பாலும் ஜப்பானியர் அல்லாத கடன் வார்த்தைகள் (பண்டைய சீன மொழியிலிருந்து கடன் வாங்கப்பட்டவை தவிர), தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகளின் பெயர்கள் (விதிவிலக்குகளுடன்) மற்றும் சில வார்த்தைகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க பயன்படுத்தப்படுகிறது.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Matsunaga, Sachiko (1996). "The Linguistic Nature of Kanji Reexamined: Do Kanji Represent Only Meanings?". The Journal of the Association of Teachers of Japanese 30 (2): 1–22. doi:10.2307/489563. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0885-9884. https://www.jstor.org/stable/489563. பார்த்த நாள்: December 2, 2022.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Miyake 2003, ப. 8.
- ↑ 3.0 3.1 Yamazaki, Kento (5 October 2001). "Tawayama find hints kanji introduced in Yayoi Period". The Japan Times. Archived from the original on February 15, 2022. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 February 2022.
- ↑ Chen, Haijing (2014). "A Study of Japanese Loanwords in Chinese". University of Oslo. Archived from the original on September 12, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் September 12, 2021.
- ↑ Mathieu (2017-11-19). "The History of Kanji 漢字の歴史". It's Japan Time (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Archived from the original on September 12, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-09-12.
- ↑ "Gold Seal (Kin-in)". Fukuoka City Museum. Archived from the original on February 26, 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் September 1, 2014.
- ↑ 7.0 7.1 Miyake 2003, ப. 9.