கிரேட்டர் இந்தோனேசியா இயக்கம் கட்சி

கிரேட்டர் இந்தோனேசியா இயக்கக் கட்சி (Gerindra) இந்தோனேசியாவில் வலதுசாரி ஜனரஞ்சக மற்றும் தேசியவாத சித்தாந்தம் கொண்ட ஒரு அரசியல் கட்சியாகும் .பிரபோவோ சுபியாண்டோவால் 2008 இல் உருவாக்கப்பட்டது

கிரேட்டர் இந்தோனேசியா இயக்கம் கட்சி
Partai Gerakan Indonesia Raya (இந்தோனேசிய மொழி)
Great Indonesia Movement Party (ஆங்கில மொழி)
Gerindra /கெரிந்திரா (சுருக்கம்) (சுருக்கம்)
பொதுத் தலைவர்பிரபோவோ சுபியாந்தோ
பொது செயலாளர்அஹ்மத் முஸானி
தொடக்கம்6 பெப்ரவரி 2008; 16 ஆண்டுகள் முன்னர் (2008-02-06)
பிரிவுபணிக்குழு கட்சி
தலைமையகம்ஜலான் ஆர்.எம். ஹர்சோனோ எண். 54

ரகுனன் ஞாயிறு சந்தை, ஜகார்த்தா

தெற்கு 12550
கொள்கை
அரசியல் நிலைப்பாடுவலது சாரி அரசியல்
டிபிஆர்:
78 / 575
மாகாண பிராந்திய மக்கள் பிரதிநிதிகள் சபை:
288 / 2,322
ரீஜென்சி/நகர பிராந்திய மக்கள் பிரதிநிதி கவுன்சில்:
1,970 / 17,340
இணையதளம்
gerindra.id

வரலாறு

தொகு

21 ஏப்ரல் 2004 அன்று நடைபெற்ற கோல்கர் கட்சியின் ஜனாதிபதி வேட்பாளர் மாநாட்டில் இறுதிப் பதவியைப் பெற்ற பிறகு, பிரபோவோ 12 ஜூலை 2008 அன்று ராஜினாமா செய்யும் வரை கோல்கர் ஆலோசனைக் குழுவில் உறுப்பினராகப் பணியாற்றினார், ஹஷிம் ஜோஜோஹடிகுசுமோ, நிதி உதவி வடிவில் பிரைம் டைம் தொலைக்காட்சியில் கட்சியின் விளம்பரப் பிரச்சாரத்திற்கு உதவியவர்.[6]

தேர்தல் முடிவுகள்

தொகு

சட்டமன்ற தேர்தல் முடிவுகள்

தொகு
தேர்தல் மொத்த இடங்கள் வென்றன மொத்த வாக்குகள் வாக்குகளின் பங்கு தேர்தல் முடிவு கட்சி தலைவர்
2009
26 / 560
4.646.406 4,46% புதிய கட்சி எதிர்க்கட்சி
2014
73 / 560
14.760.371 11,81%  47 எதிர்க்கட்சி
2019
78 / 575
17.594.839 12,57%  5 அரசு கூட்டணி
2024
86 / 575
20,071,708 13.22%  8 அரசு கூட்டணி

குடியரசுத் தலைவர் தேர்தல்

தொகு
தேர்தல் வாக்கு எண் வேட்பாளர் தேர்தல் நடத்தும் தோழர்
மொத்த வாக்குகள் வாக்குகளின் பங்கு விளைவு
2009 1 மேகவதி சுகர்ணோபுத்திரி பிரபோவோ சுபியாந்தோ 32.548.105 26,79% தேர்தலில் தோற்றது
2014 1 பிரபோவோ சுபியாந்தோ அட்டா ராஜச 62.576.444 46,85% தேர்தலில் தோற்றது
2019 02 பிரபோவோ சுபியாந்தோ சந்தியாகா யூனோ 68.650.239 44,50% தேர்தலில் தோற்றது
2024 2 பிரபோவோ சுபியாந்தோ ஜிப்ரான் ரகபுமிங் ரகா 96,214,691 58.59% தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்

குறிப்பு: தடிமனான பெயர்கள் கட்சி உறுப்பினர்களைப் பயன்படுத்துகின்றன.

மேற் சான்றுகள்

தொகு
  1. Bourchier, David (2014). Illiberal Democracy in Indonesia. Routledge. p. 255.
  2. "Former Indonesian dictator’s son builds momentum towards 2019 election" (in en). Asian Correspondent. 11 Maret 2017 இம் மூலத்தில் இருந்து 2019-05-15 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20190515131123/https://asiancorrespondent.com/2017/03/former-indonesian-dictators-son-builds-momentum-towards-2019-election/. 
  3. Lee, Doreen (2016). Activist Archives: Youth Culture and the Political Past in Indonesia. Duke University Press.
  4. van Klinken, Gerry (2009). "Patronage Democracy in Provincial Indonesia". Rethinking Popular Representation. Springer. 
  5. "Voters Are Going to the Polls in an Election Seen as a Barometer of Indonesian Secularism" (in en). Time. 15 Februari 2017. http://time.com/4671464/indonesia-elections-islam-jakarta-ahok-democracy. 
  6. "Prabowo nominated as presidential candidate by Gerindra Party". Jakarta Post. 14 July 2008 இம் மூலத்தில் இருந்து 3 March 2016 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20160303215422/http://www.thejakartapost.com/news/2008/07/14/prabowo-nominated-presidential-candidate-gerindra-party.html.