திவாலா நிலை: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

'''திவாலா நிலை''' என்பதானது ஒரு தனிப்பட்ட நபர் அல்லது நிறுவனம், பற்றாளர் எனப்படும் கடன் கொடுத்தவர்களுக்கு அந்தக் கடனைத் திருப்பிக் கொடுக்க இயலாதிருத்தல் அல்லது அதற்கான ஆற்றல் குறைவைச் சட்ட பூர்வமாக அறிவிக்கும் ஒரு முறைமையாகும். தங்களுக்குச் சேர வேண்டிய பணத்தின் ஒரு பகுதியைப் பெறுவதற்காகவோ அல்லது ஒரு மறு சீரமைப்பு ஒன்றினைத் துவக்குவதற்காகவோ பற்றாளர்கள் கடனாளிக்கு எதிராக திவாலா நிலை ("தன்னிச்சை அல்லாத திவால் நிலை") கோரி மனு தாக்கல் செய்யலாம். இருப்பினும், பெரும்பான்மையான நிகழ்வுகளில், திவாலா நிலைக்கான செயற்பாடானதுசெயற்பாட்டினை கடனாளிகளாலேயேகடனாளிகளே துவக்கப்படுகிறதுதுவக்குகின்றனர் (அதாவது கடனைத் தீர்க்க வழியற்ற நொடித்த தனிப்பட்ட நபர் அல்லது நிறுவனம் தாக்கல் செய்யும் "தன்னிச்சையான திவாலா நிலை").

ஐக்கிய மாநிலங்களில் தற்போது அறியப்படும் திவாலா நிலைச் சட்டம் என்பதன் கருத்தாக்கமும் தோற்றுவாயும் [[இங்கிலாந்து]] நாட்டில் உருவானதாகும். முதன் முதலான இங்கிலாந்து திவாலா நிலைச் சட்டம் என்பது 1542வது1542ஆம் வருடம் இயற்றப்பட்டதாகப் பொதுவாக ஒப்புக் கொள்ளப்படுகிறது. (34 மற்றும் 35, ஹென்ரி VIII, சி.4 (1542) இங்கிலாந்து).

உண்மையில், திவாலா நிலைச் சட்டம் என்பதானது கடனாளிக்காக அல்லாமல்- பற்றாளருக்கான ஒரு நிவாரணமாகவே ஆரம்ப காலங்களில் திட்டமிடப்பட்டது. அரசர் ஹென்ரி VIII-இன் ஆட்சிக் காலத்தின்போது, தனக்குக் கடனைத் திருப்பிச் செலுத்தாத வணிகர் ஒருவரின் அனைத்து [[சொத்து]]க்களையும் கைப்பற்றுவதற்கான உரிமையை பற்றாளருக்கு திவாலா நிலைச் சட்டம் அனுமதித்தது. மேலும், தன் சொத்து முழுவதையும் இழப்பதற்கும் கூடுதலாக, கடனாளி, தாம் கடனைத் திரும்பச் செலுத்தத் தவறியதற்காக, தன் சுதந்திரத்தையும் இழந்து சிறைத் தண்டனைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டார். இதன் விளைவாக, கடனாளியின் குடும்பத்தார் அவரைச் சிறையிலிருந்து விடுவிப்பதற்காக அவர் பெற்ற கடனைத் திரும்பச் செலுத்தும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டனர். இருப்பினும், காலம் முன்னேற, கடனாளிகளின் உரிமைகளும்உரிமை அதே போலநிலைமைகளும் முன்னேறத் துவங்கின.

உதாரணமாக, 1700களில் அடிக்கடி கடனாளிகள் சிறையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டனர்விடுதலையாயினர். அவர்களில் பலர் ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளுக்குத் தப்பி ஓடிவிடிட்டனர்ஓடினர். பலர் [[ஜார்ஜியா]] மற்றும் [[டெக்சாஸ்]] ஆகிய இடங்களுக்கு குடி மாறிச் சென்றனர்;. இவை கடனாளிகளின் குடியிருப்பு என்று அறியப்படலாயின. இறுதியாக, இங்கிலாந்தில் 1800களின் துவக்கத்தில் கடனாளிகள் பலர் சிறையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டு அவர்களது கடன் தீர்க்கப்பட்டது. இருப்பினும், பல வருடங்களுக்கு திவாலா நிலை என்பதானது பற்றாளருக்கான நிவாரணமாகவே தொடர்ந்து, தன்னிச்சை அற்ற இயல்பு கொண்டும் மற்றும் தண்டனைக்குரியதாகவும் தொடர்ந்து இருந்து வரலானது. பொதுவாக, அது வணிகர்களுக்கு எதிராகவே பயன்படுத்தப்பட்டதுபயன்பட்டது.

ஆங்கிலேய முறைப்படிமுறை, (பற்றாளர் மற்றும் கடனாளி இருவரும்) இணைந்து அறிவிக்கும் திவாலா நிலை 1825வது ஆண்டு ஆங்கிலேயச் சட்டம் ஒன்றில் வரையறுக்கப்பட்டதுவரையறுக்கிறது. வணிகர் ஒருவர், திவாலாப் பிரிவின் தலைமைச் செயலதிகாரியின் அலுவலகத்தில் தாம் நொடித்து போனதாக ஒரு வாக்குமூலம் சமர்ப்பித்து அதை விளம்பரப் படுத்தும்போதும் இவ்வாறு நிகழலானது.

இவ்வாறு விளம்பரப்படுத்தப்பட்ட வாக்கு மூலத்தை அடுத்து ஒரு திவாலா விசாரணைக் குழு அமைக்கப்பட்டது. இதன் பிறகு, இந்தச் சட்டத்தின் அடிப்படையிலான திவாலா விசாரணக்குழு, "அத்தகைய வாக்குமூலம் திவாலா ஆனவர் மற்றும் பற்றாளர் அல்லது வேறொரு நபர் ஆகியோர் கலந்தாலோசித்தோ அல்லது பரஸ்பரம் ஒப்புக் கொண்ட முறைமையினாலோ செல்லுபடியாகாது என்று கருதக் கூடாது" என அறிவித்து ஒரு சட்டம் இயற்றியது.

1789வது1789ஆம் ஆண்டு ஐக்கிய மாநிலங்கள் அரசியல் சட்டமைப்பு ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டபோது திவாலா நிலை என்னும் கருத்தாக்கமானது குறிப்பான அங்கீகாரம் பெற்றது. ஐக்கிய மாநிலங்களின் அரசியல் சட்டம், ஐக்கிய மாநிலங்கள் முழுவதிலும் "திவாலா நிலை குறித்து ஒரே மாதிரியான சட்டங்கள்" இயற்றப்படுவதற்கான அதிகாரத்தைக் [[காங்கிரஸ்]] கொண்டிருக்கும் என்று கூறுகிறது. யூ.எஸ். கான்ஸ்ட்.I, பிரிவு 8, சிl.4. இவ்வாறாக, காங்கிரசால் இயற்றப்படும் திவாலா நிலைச் சட்டம் கூட்டரசின் சட்டம் என்பதாகிறது. முதல் திவாலா நிலைச் சட்டம் 1800வது ஆண்டு காங்கிரசால் இயற்றப்பட்டது. 1800வது வருடத்திய திவாலா நிலைச் சட்டம், அத்தியாயம் 6, 2 ஸ்டேட். 19 இது வணிகர்களுக்கு மட்டுமே பொருந்துவதாகவும் மற்றும் தன்னிச்சையற்ற நடவடிக்கைகளுக்கு மட்டுமே அங்கீகாரம் அளிப்பதாகவும் இருந்தது. அந்தக் கால கட்டத்தில் தன்னிச்சையான திவாலா நிலை என்பது அறியப்படாத ஒன்று.

ஐக்கிய மாநிலங்களில் தன்னிச்சையான திவாலா நிலை என்பதானது 1841வது1841ஆம் வருடத்திய சட்டங்களால் (1841வது1841ஆம் வருடம் ஆகஸ்ட் 19 சட்டம், பிரிவு 1, 5, ஸ்டேட்.440) மற்றும் 1867 (1867வது1867ஆம் வருடத்திய மார்ச் 2 சட்டம், பிரிவு 11, 14, ஸ்டேட்.521) ஆகியவற்றால் ஒரு நிறுவனமாக நிலை நாட்டப்பட்டது.

நவீன கருத்தாக்கமான கடனாளி-பற்றாளர் உறவுகளை நிலை நிறுத்திய 1898வது1898ஆம் வருடத்திய திவாலா சட்டம் என்னும் ஆரம்ப கால சட்டங்கள் தொடங்கி, சாண்ட்லர் சட்டம் என்று பரவலாக அறியப்படும் 1938வது1938ஆம் வருடத்திய திவாலா சட்டம் வரையிலும், மற்றும் அதனைத் தொடர்ந்த பிற சட்டங்களிலும், தன்னிச்சையான திவாலாவின் நோக்கெல்லை விரிவுபடுத்தப்பட்டு, தன்னிச்சையான மனுத் தாக்கல் செய்வது என்பதனைக் கடனாளிகளுக்கு மிகவும் விருப்பமான ஒரு தெரிவாகச் செய்துள்ளது.

திவாலா நிலைக் கோட்பாடுகள் என்று பொதுவாக அறியப்படும் 1978வது1978ஆம் வருடத்தியஆண்டின் திவாலா சீரமைப்புச் சட்டம் திவாலா அமைப்பில் ஒரு மிகப் பெரும் சீரமைப்பை உருவாக்கியது. எல்லாவற்றிற்கும் முதன்மையாக, 1979வது வருடம் அக்டோபர் முதல் தேதி துவங்கி தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்குகள் அனைத்திற்கும் இது பொருந்துவதானது. இரண்டாவதாக, 1978வது வருடத்திய சட்டத்தில் நான்கு தலைப்புகள் இருந்தன. தலைப்பு I என்பதானது யூ.எஸ்.ஐக்கிய மாநிலங்கள் கோட்பாட்டின் தலைப்பு 11 என்பதன் திருத்தமாகும். தலைப்பு II என்பதானது யு.எஸ்.ஐக்கிய மாநிலங்கள் கோட்பாட்டின் திருத்தப்பட்ட தலைப்பு 28 மற்றும் சாட்சி பற்றிய கூட்டரசு சட்டங்களைக் கொண்டிருந்தது. தலைப்பு III, திவாலா நிலைச் சட்டத்தால் பாதிக்கப்பட்ட இதர கூட்டரசுச் சட்டங்களில் தேவையான மாற்றங்களைச் செய்வதாக இருந்தது, மற்றும், தலைப்பு IV, திவாலா நிலைக் கோட்பாடுகளுக்கு முன்னர் இயற்றப்பட்டிருந்த சட்டங்களை ரத்து செய்வது, புதிய சட்டத்தின் பிரிவுகளுக்கான அமலாக்கத் தேதிகள், சேமிப்பிற்குத் தேவையான வசதிகள், இடைக்காலத்தில் குடும்பச் செலவுகளுக்கான விபரங்கள் மற்றும் ஐக்கிய மாநில அறங்காவலரின் முன்னோட்ட நிரல் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தது.

1978வது1978ஆம் வருடத்திய சட்டத்தின் கீழ் நிகழ்ந்த மாற்றங்களில் மிகவும் முக்கியமானது என்பது நீதி மன்றங்களைப் பொருத்ததாகவே இருக்கலாம். 1978வது வருடத்திய சட்டம் நீதி மன்றங்களின் கட்டமைப்பைத் தலைகீழாக மாற்றியமைத்து, நீதி மன்றங்களின் நீதி அதிகாரிகளுக்கு எங்கும் செல்லுமை கொண்டதான அதிகார வரம்பு எல்லைகளை அளித்தது. இந்தச் சட்டம், "தலைப்பு 11 என்பதன் கீழ் உள்ள அனைத்துக் குடிமக்கள் தொடர்பான வழக்குகள் மற்றும் தலைப்பு 11 என்பதன் கீழ் அல்லது அதற்குத் தொடர்பான வழக்குகள்" அனைத்தின் மீதாகவும் புதிய நீதிமன்றங்களுக்கு அதிகார வரம்பு எல்லைகளை அளித்தது. 28 யு.எஸ்.சி §1471 (பி)(1976 பதிப்பு. சப்.)

மாவட்ட நீதிமன்றம் என்பதன் இணையாக இந்தப் புதிய நீதி மன்றங்கள் அமைக்கப்பட்டு, அவை தன்னுரிமை கொண்ட நீதி மன்றங்களாகச் செயல்பட வழி வகுக்கப்பட்டது. இவ்வாறு விரிக்கப்பட்ட அதிகார வரம்பு எல்லை என்பதானது முதன்மையாக திவாலா நீதிபதிகளாலேயே கையாளப்படுவதானதுகையாளப்பட்டது. திவாலா நீதிபதியானவர் ஷரத்து I என்பதன் அடிப்படையில் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு நியமிக்கப்படும் நீதிபதியாவார்.

1978வருடத்திய1978ஆம் வருடத்திய சட்டத்தின் விதிகள் நார்த்தர்ன் பைப்லைன் கம்பெனி அதற்கெதிரான மராத்தன் பைப்லைன் கம்பெனி, 458 யு.எஸ். 50 102 எஸ். சிடி என்ற வழக்கில் நுண்ணாய்வுக்கு உட்சென்றன. 2858, 73 எல். 2டி 598 [6 சி.பி.சி.2டி 785] (1982). பொதுவாக, மராத்தன் வழக்கு என்று குறிப்பிடப்படும் இந்த உச்ச நீதிமன்ற வழக்கில், நீதி மன்றம், திவாலா நீதிபதிகளுக்கு விரிவான அதிகார வரம்பு எல்லை வழங்கப்படுவதைவழங்குவதை அரசியல் சட்டத்திற்கு எதிரானது என்று நிலை நிறுத்தியது. ஏனெனில், இந்த நீதிபதிகள் அரசியல் சட்டமைப்பின் ஷரத்து III என்பதன் கீழ் நியமனம் செய்யப்படுவதோ அல்லது பாதுகாக்கப்படுவதோ இல்லை. ஐக்கிய மாநிலங்களின் அரசியல் சட்டமைப்பின் ஷரத்து III என்பதன்படி, நீதிபதிகள் தங்களது நன்னடைத்தைக் காலத்தில் (வாழ்வு முழுவதற்குமான ஒரு நியமனமாக) பதவியில் வீற்றிருப்பார்கள் மற்றும் அவர்களது பதவிக்காலத்தின்போது அவர்களது ஊதியம் வெட்டப்பட முடியாதது. ஷரத்து I என்பதன் கீழாக வரும் நீதிபதிகளுக்கு அத்தகைய பாதுகாப்புக் கிடையாது.

கடனாளர் எதிர் நடவடிக்கை கோரி திவாலா நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தபோது, அதிகார வரம்பு எல்லை தொடர்பான கேள்விகள் உருவாகத் தொடங்கின. இவற்றால், ஒப்பந்த மீறல், உத்திரவாதச் சான்று மற்றும் தவறான முறையில் வெளிப்படுத்துதல் ஆகிய விஷயங்களும் பார்வைக்கு உள்ளாயின. மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் பிரதிவாதி தாக்கல் செய்திருந்த தள்ளுபடி கோரும் மனுவை திவாலா நீதி மன்றம் மறுத்து விட்டது. 28 யு.எஸ்.சி.§1471 என்பதானது, திவாலா நீதிமன்றங்களுக்கு விரிக்கப்பட்ட அதிகார வரம்பு எல்லைகளை வழங்கியதன் மூலமாக, ஷரத்து III என்பதன் கீழ் வரும் நீதிபதிகளுக்கு உரிய அதிகாரங்களை இது ஷரத்து III அல்லாத நீதிபதிகளுக்கு அளித்தது ஐக்கிய மாநிலங்கள் அரசியல் சட்ட அமைப்பின் ஷரத்து III என்பதன் மீறலாக உள்ளது என்று மாவட்ட நீதி மன்றம் தீர்ப்பளித்தது. பன்மைக் கருத்துக்கள் பெறப்பட்ட ஒரு தீர்ப்பில், உச்ச நீதி மன்றமானது 28 யு.எஸ்.சி '1471 என்னும் சட்டத்தால்சட்டம், திவாலா நீதிமன்றங்களுக்கு வழங்கப்பட்டவழங்கிய விரிக்கப்பட்டவிரிந்த அதிகார வரம்பு எல்லை என்பதானது ஷரத்து III என்பதன் கீழ் வரும் அதிகாரங்களை ஷரத்து III என்பதன் கீழ் வராத நீதி மன்றங்களுக்கு அளித்த செயற்பாடு ஒரு சட்ட முரணான அதிகார வழங்கீடு என்று கூறியது. இதைப் போன்றே, அதிகார வரம்பு எல்லை ஷரத்துக்களை முன் வைத்த 28 யு.எஸ்.சி '1471 என்னும் 1978வது வருடத்திய திவாலா சீரமைப்பு சட்டத்தின் 241 (ஏ) என்னும் பிரிவும் சட்ட முரணானது. "திவாலா சட்டங்களின் இடைக்கால நிர்வாகத்தைப் பாதிக்காத வண்ணம், திவாலா நீதிமன்றங்களைத் திருத்தியமைக்க அல்லது வேறு வகையான செல்லுமை கொண்ட சட்டங்களை இயற்ற காங்கிரசிற்கு ஒரு வாய்ப்பு" அளிப்பதற்காக, நீதி மன்றமானது தனது தீர்ப்பை 1982வது1982ஆம் வருடம் அக்டோபர் 4 வரை ஒத்தி வைத்தது. ஐடி 458 யு.எஸ்.89இல்.

1984வது1984ஆம் வருடம்ஆண்டு ஜூலை 10 அன்று 1984வது வருடத்திய சட்டம் இயற்றப்படும் வரை இந்த விதி அமலில் இருந்தது. இத்தகைய "அவசர நிலை விதி" என்பதன் சட்டபூர்வமான செல்லுமை எப்போதும் தாக்குதல்களுக்கு உட்பட்டிருந்தாலும், உச்சநீதி மன்றம், ஆவணங்களை முன்னிலைப்படுத்தும் உத்திரவை கீழ் நீதிமன்றங்களுக்கு இடுவதற்கு மறுத்தே வந்துள்ளது.

1984வது1984ஆம் வருடம்ஆண்டு, சட்டசபை திவாலா கோட்பாடுகள் என்பதைத் திருத்தியமைத்து, 1984வது வருடத்திய திவாலா நிலை திருத்தங்கள் மற்றும் கூட்டரசு நீதிபதியமைப்புச் சட்டம் என்பதனை அமல்படுத்தியது. மராத்தன் வழக்கில் நீதியரசர் ப்ரென்னான் அளித்திருந்த கருத்துக்களின் அடிப்படையிலேயே இவற்றில் பெரும்பாலான திருத்தங்கள் அமைந்துள்ளதாக காணப்பட்டுள்ளது. திவாலா நீதி மன்ற அதிகார வரம்பு எல்லை மீதான அதிகாரம் செலுத்தும் தலைப்பு 28 யு.எஸ்.சி. ' 157 (அ) மற்றும் (ஆ) (1) ஆகியவற்றின் பகுதி:

28 யு.எஸ்.சி. §157 என்பதனால் விவரிக்கப்பட்டுள்ள மைய நடவடிக்கைகள் என்பவை இவற்றை உள்ளடக்கியுள்ளன, ஆனால் அவை இவை மட்டுமேயாகாது:

(ஆ) பண்ணை அல்லது பண்ணைச் சொத்து ஆகியவற்றிற்குத் தொடர்பான சலுகைகள் அல்லது அவற்றிற்கு எதிரானவை அல்லது பண்ணைச் சொத்துக்கு விலக்குகள் மற்றும் கோரிக்கைகளின் கணக்கீடு அல்லது தலைப்பு 11 என்பதன் கீழான அத்தியாயங்கள் 11, 12, அல்லது 13 ஆகியவற்றின்படி வட்டியைக் கணக்கிடல். ஆனால், இதில், பண்ணைச் சொத்துக்கு எதிராக நிறுவனக் கலைப்புக் கணக்கீடு அல்லது வரக்கூடிய அல்லது கலைவுறாத தனிப்பட்ட காய பொல்லாப்பு அல்லது தவறாக விளைக்கப்பட்ட மரணம் ஆகியவற்றின் காரணமாக, தலைப்பு 11 என்பதன் கீழ் விநியோக நோக்கங்கள் குறித்த கோரிக்கைகள் இடம்பெறா;

(எ) தானியங்கித் தடைதடையை நிறுத்தப்படநிறுத்த, ரத்து செய்யப்படசெய்ய அல்லது மாற்றியமைக்கப்படத்மாற்றியமைக்கத் தேவையான நடவடிக்கைகள்;

கடனாளி- பற்றாளர் அல்லது பங்குறுதி பெற்றவர் உறவுகள் ஆகியவற்றின் ஒப்பந்த முறைப்படி பண்ணைச் சொத்துக்கள்சொத்துக்களைக் கலைத்து விற்கப்படுவதைப்விற்பதைப் பாதிப்பதான பிற நடவடிக்கைகள்.

இவ்வாறாக, மாவட்ட நீதி மன்றம் எனப்படும் ஷரத்து III நீதி மன்றத்திற்கான அதிகார வரம்பு எல்லையை காங்கிரஸ் அளித்தது. மற்றும் (28 யு.எஸ்.சி §157 என்பதனால்) இந்த அதிகார வரம்பு எல்லையானது திவாலா நீதி மன்றத்திற்கு ஒதுக்கப்படலாம்ஒதுக்கப்படுவதற்கு என்றுஅங்கீகாரம் அங்கீகரிக்கப்பட்டதுபெற்றது. தனது கட்டளை முறைமை அல்லது எந்த சார்பினராலும் முறையான கால கட்டத்திற்குள் எடுக்கப்பட்ட ஒரு நடவடிக்கையில், காட்டப்பட்ட காரணங்களுக்காக, 157வது பிரிவின் கீழான எந்த ஒரு வழக்கு அல்லது நடவடிக்கைகளையும் முழுவதுமாகவோ அல்லது பகுதியாகவோ விலக்கிக் கொள்வதற்கும் மாவட்ட நீதி மன்றங்கள் அங்கீகாரம் அளிக்கப் பெற்றன.

1984வது வருடத்திய திவாலா திருத்தங்கள் மற்றும் கூட்டரசு நீதியமைப்பு சட்டம் என்பதானது, 1898வது வருடத்திய திவாலா நிலைச் சட்டம் என்பதைப் பல வகைகளிலும் ஒத்ததாக இருந்தது. இன்ன பிறவற்றில், இந்த சட்டமானது மாவட்ட நீதிமன்ற அமைப்பின் கீழாக, திவாலா நீதிபதிகள் தனிப்பட்ட அலகுகளாக மாற்றி நியமிக்கப்பட உதவியது. 1984வது1984ஆம் வருடம் ஜுலை பத்தாம் தேதிக்குப் பிறகு தாக்கல் செய்யப்பட்ட அல்லது நிலுவையில் உள்ள திவாலா வழக்குகள் திவாலா அதிகார வரம்பு தொடர்பான திருத்தங்கள் பலவற்றிற்கும் உட்படுவதாகும்.

1986வது வருடத்திய திவாலா நிலை நீதிபதிகள், ஐக்கிய மாநில அறங்காவலர்கள் மற்றும் குடும்ப விவசாய திவாலா நிலைச் சட்டம் என்பதில் இதைத் தொடர்ந்து குடும்ப விவசாயிகள் என்பதன் மீதான பெருமளவிலான மாற்றங்கள் உருவாக்கப்பட்டு, ஐக்கிய மாநில அறங்காவலர் என்னும் ஒரு நிரந்தர அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது. 1986வது1986ஆம் வருடம்ஆண்டு நவம்பர் 26வது26ஆம் தேதிக்குப் பிறகு தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்குகளுக்கு 1986வது வருடத்திய சட்டம் பொருந்தும்.

1994வது1994ஆம் வருடம் டிசம்பர் 22வது22ஆம் தேதிக்குப் பிறகு தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்குகளுக்கு திவாலா நிலை சீரமைப்புச் சட்டம் 1994 என்பது பொருந்தும். சீரமைப்புச் சட்டம் மற்றும் அதற்கு மேல் விளக்கம் அளிக்கும் வழக்குச் சட்டம் ஆகியவை அடமான வங்கித் தொழில் மற்றும் [[அடமானக் கடன்]] வசதிகளை அளிப்பவர்கள் ஆகியவற்றின் மீது பெரும் பாதிப்பு ஏற்படுத்தியுள்ளன. இந்தச் சட்டத்தால் விளைவிக்கப்பட்ட மாற்றங்கள் பின் வரும் அத்தியாயங்களில் விவாதிக்கப்படுகின்றன.