டைதயோபென்சாயிக் அமிலம்

டைதயோபென்சாயிக் அமிலம்
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் பென்சீன்கார்போடைதையோயிக் அமிலம்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	121-68-6
ChemSpider	60487
EC number	204-491-4
	InChI InChI=1S/C7H6S2/c8-7(9)6-4-2-1-3-5-6/h1-5H,(H,8,9); Key: ZGRWZUDBZZBJQB-UHFFFAOYSA-N;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	67141
	SMILES C1=CC=C(C=C1)C(=S)S;
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	C7H6S2
வாய்ப்பாட்டு எடை	154.25 g·mol−1
தோற்றம்	மஞ்சள்-பழுப்பு திண்மம்
காடித்தன்மை எண் (pKa)	1.92
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

டைதயோபென்சாயிக் அமிலம் (Dithiobenzoic acid) என்பது C₆H₅CS₂H என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கரிம வேதியியல் சேர்மமாகும். கரிமக் கந்தகச் சேர்மமான இது பென்சாயிக் அமிலத்தின் செயலொத்த ஒரு டைதயோகார்பாக்சிலிக் அமிலமாகும். ஆனால் நிறமும் அமிலத்தன்மையும் மிகுந்த ஒரு அமிலமாகும்.

தயாரிப்பு

பென்சால் குளோரைடுடன் கந்தகமேற்றம்^[2] அல்லது கிரிக்கனார்டு வினைப்பொருளான பீனைல்மக்னீசியம்புரோமைடுடன் கார்பன் டைசல்பைடு சேர்த்து தொடர்ந்து அமிலமாக்கல் வினைக்கு உட்படுத்துதல் போன்ற செயல்முறைகளில் டைதயோபென்சாயிக் அமிலம் தயாரிக்கப்படுகிறது^[3].

வினைகள்

பென்சாயிக் அமிலத்தைக் காட்டிலும் டைதயோபென்சாயிக் அமிலம் 100 மடங்கு அதிக அமிலத்தன்மையைக் கொண்டதாகும். இதனுடைய இணைகாரம் டைதயோபென்சோயேட்டு ஆகும். இவ்விணைகாரம் S-ஆல்க்கைலேற்ற வினைக்கு உட்பட்டு டைதயோகார்பாக்சிலேட்டு எசுத்தர்களைக் கொடுக்கின்றன^[2]. இதேபோல டைதயோபென்சோயேட்டு மென் உலோக உப்புகளுடன் வினைபுரிந்து Fe(S₂CC₆H₅)₃ மற்றும் Ni(S₂CC₆H₅)₂ போன்ற அணைவுச் சேர்மங்களைக் கொடுக்கின்றன.

டைதயோபென்சாயிக் அமிலத்தைக் குளோரினேற்றம் செய்தால் தயோ அசைல் குளோரைடு (C₆H₅C(S)Cl) உருவாகிறது.

[Ni(S₂CPh)₂]₃ முப்படியின் கட்டமைப்பு ^[4]

மேற்கோள்கள்

↑ M. R. Crampton (1974). "Acidity and hydrogen-bonding". In Saul Patai (ed.). The Chemistry of the Thiol Group. Chichester: John Wiley & Sons Ltd. p. 402.
↑ ^2.0 ^2.1 Frederick Kurzer, Alexander Lawson (1962). "Thiobenzoylthioglycolic Acid". Org. Synth. 42: 100. doi:10.15227/orgsyn.042.0100.
↑ J. Houben (1906). "Ueber Carbithiosäuren. I. Arylcarbithiosäuren". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 39 (3): 3219–3233. doi:10.1002/cber.190603903140.
↑ Bonamico, M.; Dessy, G.; Fares, V.; Scaramuzza, L. (1975). "Structural Studies of Metal Complexes with Sulphur-Containing Bidentate Ligands. Part I. Crystal and Molecular Structures of Trimeric Bis-(dithiobenzoato)-nickel(II) and -palladium(II)". Journal of the Chemical Society, Dalton Transactions (21): 2250–2255. doi:10.1039/DT9750002250.

[1] M. R. Crampton (1974). "Acidity and hydrogen-bonding". In Saul Patai (ed.). The Chemistry of the Thiol Group. Chichester: John Wiley & Sons Ltd. p. 402.

[OS-2] 2.0 ^2.1 Frederick Kurzer, Alexander Lawson (1962). "Thiobenzoylthioglycolic Acid". Org. Synth. 42: 100. doi:10.15227/orgsyn.042.0100.

[3] J. Houben (1906). "Ueber Carbithiosäuren. I. Arylcarbithiosäuren". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 39 (3): 3219–3233. doi:10.1002/cber.190603903140.

[4] Bonamico, M.; Dessy, G.; Fares, V.; Scaramuzza, L. (1975). "Structural Studies of Metal Complexes with Sulphur-Containing Bidentate Ligands. Part I. Crystal and Molecular Structures of Trimeric Bis-(dithiobenzoato)-nickel(II) and -palladium(II)". Journal of the Chemical Society, Dalton Transactions (21): 2250–2255. doi:10.1039/DT9750002250.

[1]

[2]

[3]

[4]