துக்கத்தின் ஐந்து நிலைகள்

துக்க மாதிரியின் ஐந்து நிலைகள் (அல்லது கியூப்லர்-ரோஸ் (ஆங்:Kübler-Ross மாதிரி ) துக்கத்தில் இருக்கும் மக்கள் அனுபவிக்கும் தொடர்ச்சியான உணர்ச்சிகளான மறுப்பு, கோபம், பேரம் பேசுதல், மனச்சோர்வு மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளுதல் ஆகியவற்றினை விவரிக்கும் ஒரு மாதிரியாக பிரபலமாக அறியப்படுகிறது. உண்மையில், Kübler-Ross மாதிரியானது துக்கப்படுவதை விட இறக்கும் நபர்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது. பிரபலமாக கலாச்சாரத்தில் பொதுவாகக் குறிப்பிடப்பட்டாலும், ஆய்வுகள் இந்த நிலைகளின் இருப்பை அனுபவப்பூர்வமாக நிரூபிக்கவில்லை, மேலும் சிலரால் இந்த மாதிரி காலாவதியானது [1] மற்றும் துக்க செயல்முறையை விளக்குவதில் உதவாது. என்று கருதப்படுகின்றது. [2]

இந்த மாதிரி சுவிஸ்-அமெரிக்க மனநல மருத்துவர் எலிசபெத் குப்லர்-ரோஸ் அவர்களால் 1969 ஆம் ஆண்டு அவர்தம் புத்தகமான ஆன் டெத் அண்ட் டையிங், இல் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது, மேலும் இந்த மாதிரியானது நோய்வாய்ப்பட்ட நோயாளிகளுடனான அவரது பணியின் காரணமாக உத்வேகம் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டது. மரணம் மற்றும் இறப்பது குறித்த மருத்துவப் பள்ளிகளில் போதுமான அளவு போதனை இல்லாததன் காரணமாக உந்துதல் பெற்ற கோப்லர்-ரோஸ் சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தின் மருத்துவப் பள்ளியில் மரணத்தையும் அதை எதிர்கொண்டவர்களையும் பரிசோதித்தார். Kübler-Ross இன் திட்டமானது, நோயாளியுடனான நேர்காணல்கள் மற்றும் முந்தைய ஆராய்ச்சியுடன் சேர்ந்து, அவரது புத்தகத்திற்கான அடித்தளமாக அமைந்தது. [3] Kübler-Ross பொதுவாக பல்வேறு நிலைகளின் மாதிரிகளை உருவாக்கிய பெருமைக்குரியவர் என்றாலும், முந்தைய மரணக் கோட்பாட்டாளர்கள் மற்றும் Erich Lindemann, Collin Murray Parkes மற்றும் John Bowlby போன்ற மருத்துவர்கள் 1940 களின் முற்பகுதியில் பல்வேறு நிலைகளின் ஒத்த மாதிரிகளைப் பயன்படுத்தினர்.

துயரத்தின் நிலைகள்

தொகு

1. மறுப்பு

2. கோபம்

3. பேரம் பேசுதல்

4. மனச்சோர்வு

5. ஏற்றுக்கொள்ளுதல்


 
பிரான்ஸ் டெலிகாம் தயாரித்த Kübler-Ross இன் யோசனைகளின் விளக்கக்காட்சியில் இருந்து பெர்ட்ராண்ட் கிராண்டின் உருவாக்கிய வரைபடம்
 
துக்கத்தின் இரண்டு சாத்தியமான விளைவுகளையோ அல்லது வாழ்க்கையை மாற்றும் நிகழ்வையோ காட்டும் வரைபடம்
  1. மறுப்பு - முதல் எதிர்வினை மறுப்பு. இந்த கட்டத்தில், நோயறிதல் எப்படியோ தவறாக இருப்பதாக தனிநபர்கள் நம்புகிறார்கள், மேலும் தவறான, விரும்பத்தக்க யதார்த்தத்துடன் ஒட்டிக்கொள்கிறார்கள். சிலர் தங்களைத் தனிமைப்படுத்திக் கொள்ளலாம், நடப்பதை ஏற்றுக்கொண்ட மற்றவர்களைத் தவிர்க்கலாம்.[4] இந்த நிலை பொதுவாக ஒரு தற்காலிக தற்காப்பு ஆகும், ஒரு நபர் மரணத்தை நினைக்கும் போது பலநிலைகளுக்கு இடையில் செல்ல போதுமான நேரம் இருக்கும் வரை. [4] அவரது புத்தகத்தில், Kübler-Ross கூறுகையில், தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்கள் மக்களை வன்முறை, வலிமிகுந்த மரணங்களுக்கு பயப்பட வைத்துள்ளது; எனவே, உளவியல் மனதைப் பாதுகாப்பதற்காக, அவர்கள் தங்கள் தவிர்க்க முடியாத மரணத்தின் யதார்த்தத்தை மறுக்கிறார்கள். [4]
  1. கோபம் - மறுப்பு தொடர முடியாது என்பதை தனிநபர் அங்கீகரிக்கும் போது, அவர்கள் விரக்தி அடைகிறார்கள், குறிப்பாக நெருங்கிய நபர்களிடம். இந்த கட்டத்தில் இருக்கும் ஒரு நபரின் சில உளவியல் பதில்கள்: "நான் ஏன்? இது நியாயமில்லை!" ; "எனக்கு இது எப்படி நடக்கும்?" ; "யார் குற்றம்?" ; "இது ஏன் நடக்கும்?". மேலும் சிலர் அன்புக்குரியவர்கள், மருத்துவ ஊழியர்கள் மற்றும் பிற குடும்பத்தினரை வசைபாடுவார்கள்.[4] Kübler-Ross இன் மற்றொரு புத்தகம், மரணம் மற்றும் இறப்பது பற்றிய கேள்விகள் மற்றும் பதில்களில், இந்த நிலையில் இருப்பவர்கள் தங்கள் உணர்வுகளை உணரவும், கோபத்தை தனிப்பட்ட முறையில் எடுத்துக் கொள்ளாமல் இருக்கவும் மக்கள் தங்களால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்ய வேண்டியதன் அவசியத்தை அவர் வலியுறுத்துகிறார்.[5]
  1. பேரம் பேசுதல் - மூன்றாம் கட்டம், ஒரு நபர் துயரத்தின் காரணத்தைத் தவிர்க்க முடியும் என்ற நம்பிக்கையை உள்ளடக்கியது. வழக்கமாக, ஒரு சீர்திருத்த வாழ்க்கை முறைக்கு ஈடாக நீட்டிக்கப்பட்ட வாழ்க்கைக்கான பேச்சுவார்த்தை நடத்தப்படுகிறது. குறைவான தீவிர அதிர்ச்சியை எதிர்கொள்ளும் நபர்கள் பேரம் பேசலாம் அல்லது சமரசம் செய்யலாம். மகளின் திருமணத்தில் கலந்துகொள்வதற்காக "கடவுளுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தும்", ஒரு சீர்திருத்த வாழ்க்கை முறைக்கு ஈடாக வாழ அதிக நேரம் பேரம் பேசும் முயற்சி அல்லது "எனக்காக அவர்களின் வாழ்க்கையை நான் வர்த்தகம் செய்ய முடிந்தால்" போன்ற சொற்றொடரை எடுத்துக்காட்டுகளில் அடங்கும்.
  1. மனச்சோர்வு - "நான் மிகவும் சோகமாக இருக்கிறேன், எதற்கும் கவலைப்பட வேண்டும்?" ; "நான் சீக்கிரம் சாகப் போகிறேன், அதனால் என்ன பயன்?" ; "நான் என் அன்புக்குரியவரை இழக்கிறேன்; ஏன் தொடர வேண்டும்?" </br> நான்காவது கட்டத்தில், தனிமனிதன் தங்கள் இறப்பை அங்கீகரிப்பதில் விரக்தி அடைகிறான். இந்த நிலையில், தனிநபர் அமைதியாக இருக்கலாம், பார்வையாளர்களை மறுத்து, துக்கத்துடனும் சோகத்துடனும் அதிக நேரத்தை செலவிடலாம்.
  1. ஏற்றுக்கொள்வது - "அது சரியாகிவிடும்." ; "என்னால் அதை எதிர்த்துப் போராட முடியாது; நான் அதற்குத் தயாராகலாம்." </br> இந்த கடைசி கட்டத்தில், தனிநபர்கள் இறப்பு அல்லது தவிர்க்க முடியாத எதிர்காலம் அல்லது நேசிப்பவரின் அல்லது பிற சோகமான நிகழ்வைத் தழுவுகிறார்கள். இறப்பவர்கள் இந்த நிலையில் உயிர் பிழைத்தவர்களுக்கு முன்னதாக இருக்கலாம், இது பொதுவாக தனிநபருக்கு அமைதியான, பின்னோக்கி பார்வை மற்றும் உணர்ச்சிகளின் நிலையான நிலை ஆகியவற்றுடன் வருகிறது.


2020 ஆம் ஆண்டில், கோவிட்-19 தொற்றுநோய்களின் போது, கெஸ்லர் வைரஸிற்கான பதில்களுக்கு ஐந்து நிலைகளைப் பயன்படுத்தினார்: "இது ஒரு வரைபடம் அல்ல, ஆனால் இந்த அறியப்படாத உலகத்திற்கு இது சில சாரக்கட்டுகளை வழங்குகிறது."

மறுப்பு இருந்தது, இதை நாம் ஆரம்பத்தில் பார்த்தோம்: இந்த வைரஸ் நம்மை பாதிக்காது.

கோபம் இருந்தது: நீங்கள் என்னை வீட்டிலேயே இருக்கச் செய்கிறீர்கள், என் செயல்பாடுகளிலிருந்து அகற்றுகிறீர்கள்.

பேரம் பேசினர்: சரி, நான் இரண்டு வாரங்களுக்கு சமூக இடைவெளியில் இருந்தால் எல்லாம் நன்றாக இருக்கும், இல்லையா?

சோகம் இருந்தது: இது எப்போது முடிவடையும் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

இறுதியாக ஏற்றுக்கொள்ளல் உள்ளது. இது நடக்கிறது; எப்படி தொடர வேண்டும் என்பதை நான் கண்டுபிடிக்க வேண்டும். ஏற்றுக்கொள்வது, நீங்கள் நினைப்பது போல், அதிகாரம் அங்கே இருக்கிறது. ஏற்றுக்கொள்வதில் கட்டுப்பாட்டைக் காண்கிறோம். நான் கைகளை கழுவ முடியும். என்னால் பாதுகாப்பான தூரத்தை வைத்திருக்க முடியும். மெய்நிகராக வேலை செய்வது எப்படி என்பதை என்னால் கற்றுக் கொள்ள முடிகிறது ."[6]


நடைமுறை வாழ்க்கை

தொகு

இந்த கோட்ப்பாட்டினை நோய், நோயாளிகள் மற்றும் மரணத்துடன் பொறுத்திப் பார்ப்பதோடு மட்டுமின்றி, நமது அன்றாட வாழ்விலும் பொருத்திப்பார்க்கலாம். நிறுவனங்களில் புதிய திட்டத்தினைக் கொண்டுவரும்பொழுது தொழிலாளர்களிடம் ஏற்படும் ஒவ்வாமையை இந்த மாதிரி கொண்டு அளவீடலாம்.

குறிப்புகள்

தொகு
  1. "Grief: A Brief History of Research on How Body, Mind, and Brain Adapt". Psychosomatic Medicine 81 (8): 731–738. October 2019. doi:10.1097/PSY.0000000000000717. பப்மெட்:31180982. 
  2. "Cautioning Health-Care Professionals". Omega 74 (4): 455–473. March 2017. doi:10.1177/0030222817691870. பப்மெட்:28355991. 
  3. Perring, Christian. "PHI350: The Stages in the Dying Process". Archived from the original on பிப்ரவரி 24, 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் November 27, 2016. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 {{cite book}}: Empty citation (help)
  5. Questions and Answers on Death and Dying. Macmillan. 1974. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0025671200.
  6. Berinato, Scott (23 March 2020). "That Discomfort You're Feeling Is Grief". Harvard Business Review. https://hbr.org/2020/03/that-discomfort-youre-feeling-is-grief. பார்த்த நாள்: 3 July 2020. 


மேலும் படிக்க

தொகு


வெளி இணைப்புகள்

தொகு