துச்சேன் தசைச்சிதைவு நோய்
துச்சேன் தசைச்சிதைவு நோய் (Duchenne muscular dystrophy -DMD) என்பது கடுமையான வகை தசைச்சிதைவு நோய் ஆகும் . [2] இந்நோய் பாதிக்கப்பட்டோருக்கு தசைகள் பலவீனமடைந்திருக்கும். தசை வலுக்குன்றுதலின் அறிகுறி, பொதுவாக சிறுவர்களில் நான்கு வயதில் தொடங்கி விரைவாக மோசமடைகிறது. [1] பொதுவாக தசை இழப்பு முதலில் தொடைகள் மற்றும் இடுப்புகளில் ஏற்படுகிறது. இதனால் எழுந்து நிற்பதில் சிக்கல் ஏற்படலாம். பெரும்பாலானவர்களுக்கு 12 வயதிற்குள் நடக்க முடியாத நிலை ஏற்படும். அதிகரித்த கொழுப்பு உள்ளடக்கம் காரணமாக பாதிக்கப்பட்ட தசைகள் பெரிதாகத் தோன்றக்கூடும். ஸ்கோலியோசிஸும் பொதுவானது. சிலருக்கு அறிவுசார் இயலாமை இருக்கலாம். குறைபாடுள்ள மரபணுவின் ஒற்றை நகலைக் கொண்ட பெண்களுக்கு லேசான அறிகுறிகளைக் காட்டலாம்.
| துச்சேன் தசைச்சிதைவு நோய் | |
|---|---|
 | |
| துச்சேன் தசைச் சிதைவு நோயால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு நபரின் கெண்டைத் தசை- நுண்ணோக்கியால் எடுக்கப்பட்ட குறுக்கு வெட்டுப்படம். | |
| சிறப்பு | Medical genetics, pediatrics |
| அறிகுறிகள் | தசைத் தளர்ச்சி, நிற்க இயலாமை, ஸ்கோலியாசிஸ்[1][2] |
| வழமையான தொடக்கம் | 4 வயதில்[1] |
| காரணங்கள் | மரபுக் கோளாறு (X-linked recessive)[2] |
| நோயறிதல் | மரபணுச் சோதனை[2] |
| சிகிச்சை | உடற் பயிற்சி சிகிச்சை, எலும்பியல் பிராஸ், அறுவை சிகிச்சை, சுவாசக் கருவிகள்[1][2] |
| முன்கணிப்பு | சராசரியாக 26 ஆண்டுகள்[3] |
| நிகழும் வீதம் | 5000 ஆண்களில் ஒருவருக்கு பிறப்பின் பொழுது[2]பெண்களுக்குக் அரிதானது[4] |
கோளாறு எக்ஸ்-இணைக்கப்பட்ட பின்னடைவு கொண்ட மரபின் காரணமாக இந்தக் கோளாறு ஏற்படுகிறது. [2] மூன்றில் இரண்டு பங்கு நபர்களுக்கு அந்த நபரின் தாயிடமிருந்து பெறப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கு நபர்களுக்கு புதிய மரபணுப் பிறழ்வு காரணமாக உள்ளது. டிஸ்ட்ரோபின் என்ற புரதத்திற்கான மரபணுவின் பிறழ்வால் இது ஏற்படுகிறது. தசை நாரின் செல் சவ்வை பராமரிக்க டிஸ்ட்ரோபின் முக்கியமானது. மரபணு சோதனை பெரும்பாலும் பிறக்கும்போதே நோயறிதலைச் செய்யலாம். பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அவர்களின் இரத்தத்தில் கிரியேட்டின் கைனேஸ் அதிக அளவில் உள்ளது.
அறியப்பட்ட சிகிச்சை எதுவும் இல்லை என்றாலும், உடல் சிகிச்சை, பிரேஸ் மற்றும் சரியான அறுவை சிகிச்சை ஆகியவை சில அறிகுறிகளுக்கு உதவக்கூடும். சுவாச தசைகள் பலவீனம் உள்ளவர்களுக்கு சுவாச உதவிக் கருவிகள் தேவைப்படலாம். [2] பயன்படுத்தப்படும் மருந்துகள் பயன்படுத்தப்படும் மருந்துகளில், ஸ்டெராய்டுகள் எனப்படும் ஊக்க மருந்துகள் மெதுவான தசை சிதைவு, வலிப்புத்தாக்கங்கள் மற்றும் சில தசை செயல்பாடுகளை கட்டுப்படுத்தவும், ஆன்டிகான்வல்சண்டுகள், இறக்கும் தசை செல்கள் சேதத்தை தாமதப்படுத்த உதவும் நோயெதிர்ப்பு மருந்துகள் ஆகியவை அடங்கும். [1]
பிறக்கும் போது 5,000 ஆண்களில் ஒருவரை இவ்வகைத் தசைச் சிதைவு நோய் பாதிக்கிறது. [2] இது தசைவளக்கேடு நோயின் மிகவும் பொதுவான வகை. இந்நோய் கண்ட ஒரு நபரின் சராசரி ஆயுட்காலம் 26 ஆண்டுகள் ஆகும்.[3] இருப்பினும், மிகச் சிறந்த கவனிப்புடன், சிலர் 30 அல்லது 40 ஆண்டுகள் கூட வாழலாம். இத்ற்கான ஒரு சிகிச்சையாக மனிதர்களில் மரபணு சிகிச்சை, ஆய்வின் ஆரம்ப கட்டத்தில் உள்ளது.
அறிகுறிகள்
தொகுதுச்சேன் தசைச் சிதைவு நோயின் முக்கிய அறிகுறி, ஒரு வளர்ச்சியடையும் நரம்புத்தசை கோளாறு, நரம்புத் தசைகளுடன் தொடர்புடைய எலும்புத்தசை தசை பலவீனம் ஆகும்.இந்நோய்த் தாக்குதலில் முதலில் பாதிக்கப்படுவது, குறிப்பாக இடுப்பு, இடுப்பு வளையப் பகுதி, தொடைகள், தோள்கள் மற்றும் கெண்டைத் தசைகள், கைகள், கழுத்து மற்றும் பிற பகுதிகளிலும் தசை பலவீனம் பின்னர் ஏற்படுகிறது. பெரும்பாலும் கெண்டைத் தசைகள் பெரிதாகின்றன. அறிகுறிகள் பொதுவாக ஆறு வயதிற்கு முன்பே தோன்றும் மேலும் குழந்தை பருவத்திலேயே தோன்றக்கூடும்.
லூயிஸ் பி. ரோலண்டின் கூற்றுப்படி, தசையில் மரபணு வெளிப்பாடு என்ற தொகுப்பில் , ஒரு சிறுவன் டிஎம்டியால் பாதிக்கப்பட்டால், அவன் முதல் படிகளை எடுக்கும் தருணத்திலிருந்து இந்த நிலையை மருத்துவ ரீதியாக அவதானிக்க முடியும். சிறுவன் நடப்பது கடினமாகவும் மிகக் கடினமாகவும் மாறும்; சிறுவனின் 9 முதல் 12 வயதிற்குள் நடப்பதற்கான அவரது திறன் பொதுவாக முற்றிலும் சிதைகிறது. டிஎம்டியால் பாதிக்கப்பட்ட பெரும்பாலான ஆண்கள் 21 வயதிற்குள் “கழுத்திலிருந்து முடங்கிப் போகிறார்கள்”. [5] கால்கள் மற்றும் இடுப்புகளில் தசை விரயம் தொடங்குகிறது, பின்னர் தோள்கள் மற்றும் கழுத்தின் தசைகளுக்கு முன்னேறுகிறது, அதைத் தொடர்ந்து கை தசைகள் மற்றும் சுவாச தசைகள் இழக்கப்படுகின்றன. கன்று தசை விரிவாக்கம் (சூடோஹைபர்டிராபி) மிகவும் வெளிப்படையானது. இதயத் தசை நோய் குறிப்பாக ( நீடித்த கார்டியோமயோபதி ) பொதுவானது, ஆனால் இதய செயலிழப்பு அல்லது அரித்மியா (ஒழுங்கற்ற இதய துடிப்பு) ஆகியவற்றின் வளர்ச்சி அவ்வப்போதுதான் தோன்றும்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "NINDS Muscular Dystrophy Information Page". NINDS. March 4, 2016. Archived from the original on 30 July 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 September 2016.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 "Muscular Dystrophy: Hope Through Research". NINDS. March 4, 2016. Archived from the original on 30 September 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 September 2016.
- ↑ 3.0 3.1 Lisak, Robert P.; Truong, Daniel D.; Carroll, William; Bhidayasiri, Roongroj (2011). International Neurology. Wiley. p. 222. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781444317015.
{{cite book}}: Unknown parameter|name-list-format=ignored (help) - ↑ Nozoe KT, Akamine RT, Mazzotti DR, Polesel DN, Grossklauss LF, Tufik S (2016). "Phenotypic contrasts of Duchenne Muscular Dystrophy in women: Two case reports.". Sleep Sci 9 (3): 129–133. doi:10.1016/j.slsci.2016.07.004. பப்மெட்:28123647.
- ↑ Rowland, L.P. (1985). "Clinical Perspective: Phenotypic Expression In Muscular Dystrophy". In Strohman, C.; Wolf, S. (eds.). Gene Expression in Muscle. Plenum Press. pp. 3–5. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4684-4907-5.