துவைதாத்துவைதம்

துவைதாத்துவைதம் என்பது இருமைவாத இருமைவாதத்தின் வைணவ பேதபேத இறையியலை முன்வைக்கிறது. துவைதாத்துவைதம் ஈசுவரன், கடவுள் அல்லது பரமாத்மாவிலிருந்து மனிதர்கள் வேறுபட்டவர்கள் மற்றும் வேறுபட்டவர்கள் அல்ல என்று கூறுகிறது. குறிப்பாக, இந்த சம்பிரதாயம் கிருஷ்ணரை மையமாகக் கொண்ட மரபுகளில் ஒன்றாகும்.

வரலாறு

பாரம்பரியத்தின் படி, துவைதாத்துவைத தத்துவம் ஸ்ரீ ஹன்ச பகவானின் நான்கு குமாரர்களில் ஒருவரான ஸ்ரீ சனகாதி பகவானுக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டது. அவர் அதை ஸ்ரீ நாரத முனிக்கு அனுப்பினார், பின்னர் அது நிம்பர்காவிற்கு கற்றுக்கொடுக்கப்பட்டது. சனக, சனந்தனா, சனாதனா மற்றும் சனத் குமார ஆகிய நான்கு குமாரர்களும், பிரம்மாவின் மனதில் பிறந்த நான்கு மகன்களாக பாரம்பரியமாக கருதப்படுகிறார்கள். சிருஷ்டியை முன்னேற்றுவதற்காக அவை பிரம்மரால் உருவாக்கப்பட்டன, ஆனால் பிரம்மச்சரியத்தின் ( பிரம்மச்சார்யா ) வாழ்நாள் சபதங்களை மேற்கொள்வதைத் தேர்ந்தெடுத்து, புகழ்பெற்ற யோகிகளாக ஆனார்கள், அவர் பிரம்மாவிடம் நிரந்தரமாக ஐந்து வயதாக இருக்கும் வரத்தை கோரினார். ஸ்ரீ சனத் குமார சம்ஹிதா, கிருட்டிண வழிபாடு பற்றிய ஒரு கட்டுரை.

பவுராணிக இலக்கியம் கூறும் இந்த பிரபஞ்சத்தின் படைப்பில், ஸ்ரீ நாரத முனி நான்கு குமாரர்களின் இளைய சகோதரர் ஆவார், அவர் தனது மூத்த சகோதரர்களிடமிருந்து தீட்சை பெற்றார். குருவாகவும் சீடராகவும் அவர்களின் விவாதங்கள் உபநிடதங்கள், சாண்டோக்ய உபநிடதம், நாரத புராணம் மற்றும் பஞ்சராத்ர இலக்கியங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.

நாரத முனி நான்கு விண்ணவ சம்பிரதாயங்களிலும் முக்கிய ஆசிரியராகப் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளார். பாரம்பரியத்தின் படி, அவர் ஸ்ரீ நிம்பார்காசார்யாவுக்கு புனிதமான 18-ஸ்லோகங்கள் கொண்ட ஸ்ரீ கோபால மந்திரத்தை கற்றுக்கொடுத்தார். மேலும் அவருக்கு உபாசனாவின் தத்துவத்தை அறிமுகப்படுத்தினார்.

துவைதாத்துவைதம்

துவைதாத்துவைதம் நிம்பர்காவின் பேதபேத தத்துவம், இருமை மற்றும் ஒரே நேரத்தில் இருமையற்ற தன்மை அல்லது இருமையற்ற இருமைவாதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. நிம்பர்காவின் கூற்றுப்படி, மூன்று பிரிவுகள் உள்ளன; ஈசுவரன் (கடவுள், தெய்வீகம்), சித்தம் ( ஜீவா, தனிப்பட்ட ஆன்மா); மற்றும் ஆசித்தம் (உயிரற்றவை). சித்தம் மற்றும் ஆசித்தம் ஆகியவை ஈசுவரனிடமிருந்து வேறுபட்டவை, அதாவது அவை ஈசுவரனிடமிருந்து வேறுபட்ட குணாதிசயங்கள் மற்றும் திறன்களை கொண்டவை. அதே நேரத்தில், ஈசுவரனிடமிருந்து சித்தம் மற்றும் ஆசித்தம் வேறுபட்டவை அல்ல, ஏனென்றால் அவை அவரைச் சாராமல் இருக்க முடியாது. ஈசுவரன் சுயாதீனமானவர் மற்றும் தானே இருக்கிறார் .

நிம்பர்காவின் கூற்றுப்படி, ஒருபுறம் பிரம்மனுக்கும், மறுபுறம் ஆன்மாக்கள் (சித்தம்) மற்றும் பிரபஞ்சம் (அசித்தம்) ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான உறவு, இயற்கை வேறுபாடு-வேறுபாடு இல்லாத (பேதபேத) உறவு. நிம்பர்கா வேறுபாடு மற்றும் வேற்றுமை இரண்டையும் சமமாக வலியுறுத்துகிறார். இது ராமானுஜருக்கு எதிர்மறையான கருத்தாகும். அவர் சித்தம் மற்றும் அசித்தம் ஆகியவை பிரம்மனிடமிருந்து தனித்தனியாக இல்லை, ஆனால் அதன் உடல் அல்லது பண்புகளாகும் எனக் கோரினார்.

நிம்பர்கா பரிணாமவாதத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார், உலகம் பிரம்மனின் உண்மையான மாற்றம் (பரிநாமம்), உயிருள்ள மற்றும் உயிரற்ற உலகத்தின் காரணத்தை விளக்குவதற்காக, பிரம்மனுக்குரிய பல்வேறு திறன்களில் (சக்திகள்) நுட்பமான வடிவத்தில் இருப்பதாக அவர் கூறுகிறார். நிம்பர்காவிற்கு, கிருஷ்ணா மற்றும் அவரது மனைவி ராதா ஆகியோர் வழிபட வேண்டியவர்கள். பக்தி, பிரபத்தி அல்லது சுய சரணாகதியைக் கொண்டுள்ளது.