யோகி

யோகக்கலைப் பயிற்சியாளர்

யோகி (Yogi) என்பவர் ஒரு யோகக் கலை பயிற்சியாளர் ஆவார்.[1] இந்திய சமயங்களில் கூறப்படும் சன்னியாசி அல்லது தியானம் செய்பவராகவும் இவரைக் கருதலாம்.[2] பெண் யோகிகள், யோகினி என அழைக்கப்படுவர். இந்த சொல் ஆண்பால் யோகியின் பெண்பால் சமசுகிருத வார்த்தையாகும். அதே நேரத்தில் "யோகினி" என்பது நடுநிலை, ஆண்பால் அல்லது பெண்பால் அர்த்தத்தில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்து சமயத்தில், யோகி என்ற சொல் யோகக் கலையைப் பின்பற்றுபவரைக் குறிக்கிறது. [3]

மால்வினா ஹாஃப்மேன் வடிவமைத்த தியானம் செய்யும் ஒரு யோகியின் வெண்கலச் சிலை

யோகி என்ற சொல் கி.பி 12 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து இந்து சமயம் நாத சைவம் சித்தம் போன்ற பாரம்பரியத்தின் உறுப்பினர்களையும், [1] பௌத்தம் மற்றும் சைன மதத்தில், தாந்திரீகரப் பயிற்சியாளரையும் குறிக்கிறது.[4] இந்து புராணங்களில், சிவன் மற்றும் பார்வதி ஆகியோர் ஒரு சின்னமாக யோகி-யோகினி இணையாகச் சித்தரிக்கப்படுகிறார்கள்.

சொற்பிறப்பு தொகு

யோகி என்ற வார்த்தை சமசுகிருத வார்த்தையான யோகினிலிருந்து பெறப்பட்டது. இது யோகப் பயிற்சியாளரைக் குறிக்கிறது. யோகி என்பது தொழில்நுட்ப ரீதியாக ஆண், யோகினி என்பது பெண் பயிற்சியாளர்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் சொல்.[5] இரண்டு சொற்களும் அந்த அர்த்தங்களுடன் இன்றும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. ஆனால் யோகி என்ற சொல் ஆண் மற்றும் பெண் யோகா பயிற்சியாளர்கள் மற்றும் எந்த மதம் அல்லது ஆன்மீக முறையிலும் தொடர்புடைய தியான நடைமுறைகளைக் குறிக்கவும் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

யோகினி என்ற சொல் புராண தெய்வங்கள் மற்றும் அறிவாற்றல் பெற்ற தாய்மார்களுக்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இவை அனைத்தும் தாய் தெய்வமான தேவியின் அம்சங்களாக மதிக்கப்படுகின்றன.[6] சந்நியாசம் மற்றும் அதிகப்படியான சுயமரியாதையை கடைப்பிடிப்பவர்களுடன் யோகியை தொடர்புபடுத்தி குழப்பமடையக்கூடாது என பானர்ஜி கூறுகிறார் [7] :297

 
தமிழ்நாட்டில் கிடைத்த 10 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த யோக நிலையில் அமர்ந்திருக்கும் சோழர் கால யோகினி சிலை.

உரைக் குறிப்புகள் தொகு

யோக-சூத்திரத்தின் மிகப் பழமையான வர்ணனையான யோகா-பாஷ்யம் (400 கி.பி), [8] யோகிகளின் பின்வரும் நான்கு மடங்கு வகைப்பாட்டை வழங்குகிறது: [9] [10]

  1. பிரதமம்-கல்பிகம் (திறமை/தொடக்க, பக்தி)
  2. மது-பூமிகா (முயற்சியின்றி ஆன்மீக நோக்கங்களை அனுபவிக்கத் தொடங்கியவர்)
  3. பிரஜ்னா-ஜோதி (ஆன்மீக கருத்துக்களை அறிந்த மேம்பட்ட பயிற்சியாளர்)
  4. அதிகிர்ந்தன்-பவானியா (கற்பிக்கக்கூடியதை அடைந்தவர்கள், சித்தத்தை அடைந்தவர்கள் மற்றும் இறுதி நுண்ணறிவுக்கான தனிப்பட்ட பாதையில் இருப்பவர்கள்)

பாலியல் நிலை தொகு

ஒரு யோகி அல்லது யோகினி பிரம்மச்சரியத்தை விரும்புகிறார் (அதாவது தனிமையில் இருந்தால் பிரம்மச்சரியம் அல்லது கொண்ட துணையை ஏமாற்றாமல் இருத்தல்.) [11][12]

ஒரு யோகி மற்றும் யோகினிக்கான பாலுறவு பற்றி இந்து நூல்களில் இரண்டு இணையான கருத்துக்கள் உள்ளன. ஒரு பார்வை, துறவி மற்றும் அருட்சகோதரி போன்றவர்களிடையேயான பாலியல் செயல்பாடுகளில் கட்டுப்பாட்டை வலியுறுத்துகிறது. இது உலக ஆசைகளிலிருந்து விலகி ஆன்மீக பாதையில் மாறும் ஒரு செயலாகும்.[13][13] டேவிட் கார்டன் வைட்டின் கூற்றின்படி குறிப்பாக தாந்திரீக மரபுகளில் காணப்படும் இரண்டாவது பார்வை, ஒரு யோகி அல்லது யோகினிக்கு "ஒருவர் தன்னை உணர்ந்து கொண்ட கடவுள்-உணர்வின்" பேரின்பத்தை நோக்கி பயணிப்பதற்கும் அனுபவிப்பதற்கும் பாலுணர்வு ஒரு கூடுதல் வழி என்று வலியுறுத்துகிறது. [1] இரண்டாவது பார்வையில், பாலுறவு என்பது ஒரு யோகப் பயிற்சியாகும்.[14] மேலும் இந்து புராணங்களில் தெய்வீக யோகி-யோகினியான சிவன் - பார்வதிதியின் இலிங்கம் - யோனி உருவம் பரவலாக மதிக்கப்படுகிறது.[15]

ஒரு யோகி அல்லது யோகினி இயமம் மற்றும் நியமம் எனப்படும் பிற தன்னார்வ நெறிமுறை விதிகளின்படி வாழ்கின்றனர்.[16][17]  :

  • அகிம்சை (अहिंसा): அறப் போராட்டம், மற்ற உயிரினங்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்காதது [18]
  • சத்யம் (सत्य): உண்மை, பொய்யற்ற தன்மை [11][18]
  • அஸ்தேய (अस्तेय): கள்ளாமை [18]
  • தயை (दया): இரக்கம் [19]
  • அர்ஜவா (आर्जव): பாசாங்குத்தனம் அல்லாத, நேர்மையான
  • சமா: மன்னிப்பு [19]
  • திருத்தி ( धृति ): மன உறுதி
  • மிதகாரம் (मितहार): அளவு மற்றும் தரம் ஆகிய இரண்டிலும் உணவில் மிதமான தன்மை
  • Śauca (शौच): தூய்மை, தூய்மை
  • தவம் : விடாமுயற்சி [20][21]
  • சந்தோசம் : மனநிறைவு, மற்றவர்களை ஏற்றுக்கொள்வது மற்றும் ஒருவருடைய சூழ்நிலைகளை அப்படியே ஏற்றுக்கொள்வது, சுய நம்பிக்கை [22]
  • தானம் : தாராள மனப்பான்மை, தொண்டு, மற்றவர்களுடன் பகிர்தல் [23]
 
நாத பாரம்பரியத்தின் புகழ்பெற்ற யோகியும், அத யோகக் கலையின் முக்கிய ஆதரவாளருமான கோரக்நாத்தின் சிற்பம்.

இதனையும் பார்க்கவும் தொகு

சான்றுகள் தொகு

  1. 1.0 1.1 1.2 White 2012.
  2. A. K. Banerjea (2014), Philosophy of Gorakhnath with Goraksha-Vacana-Sangraha, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120805347, pp. xxiii, 297-299, 331
  3. White 2012, ப. 8.
  4. Rita Gross (1993), Buddhism After Patriarchy, SUNY Press, ISBN 978-0791414033, pages 85–88
  5. Rita Gross (1993), Buddhism After Patriarchy, SUNY Press, ISBN 978-0791414033ISBN 978-0791414033, pages 85–88
  6. Vidya Dehejia and Thomas B. Coburn (1999), Devi: The Great Goddess, Smithsonian Institution, ISBN 978-3791321295, p. 386
  7. A. K. Banerjea (2014), Philosophy of Gorakhnath with Goraksha-Vacana-Sangraha, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120805347ISBN 978-8120805347, pp. xxiii, 297-299, 331
  8. Rosen 2012, ப. 72.
  9. Feuerstein 2000, ப. 343.
  10. SH Aranya (1983), Yoga Philosophy of Patanjali, SUNY Press, ISBN 978-0873957281, pp. 334-337
  11. 11.0 11.1 Arti Dhand (2002), "The dharma of ethics, the ethics of dharma: Quizzing the ideals of Hinduism", Journal of Religious Ethics, 30(3), pp. 347-372
  12. Yajnavalkya tells Gargi in verse 1.55 of Yoga Yajnavalkya that one who copulates (मैथुन) only with and always with one's sexual partner is a Brahmachari; see "योगयाज्ञवल्क्य १-५५" (Sanskrit text of "Yoga Yajnavalkya"), SanskritDocuments Archives (2009)
  13. 13.0 13.1 Stuart Sovatsky (1987), "The pleasures of celibacy", Yoga Journal, March/April Issue, pp. 41-47
  14. Machelle Seibel and Hari Kaur Khalsa (2002), A Woman's Book of Yoga, Penguin, ISBN 978-1583331378, pp. 108-109
  15. Wendy Doniger O'Flaherty (1981), Siva: The Erotic Ascetic, Oxford University Press, ISBN 978-0195202502, pp. 262-263
  16. K. N. Aiyar (1914), Thirty Minor Upanishads, Kessinger Publishing, ISBN 978-1164026419, chapter 22, pp. 173-176
  17. "योगयाज्ञवल्क्य प्रथमोऽध्याय" (Sanskrit text of "Yoga Yajnavalkya"), SanskritDocuments Archives (2009)
  18. 18.0 18.1 18.2 James Lochtefeld, "Yama (2)", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing. ISBN 9780823931798, p. 777
  19. 19.0 19.1 Stuart Sovatsky (1998), Words from the Soul: Time East/West Spirituality and Psychotherapeutic Narrative, State University of New York, ISBN 978-0791439494, p. 21
  20. W. O. Kaelber (1976). "'Tapas', Birth, and Spiritual Rebirth in the Veda", History of Religions, 15(4), pp. 343–386
  21. S. A. Bhagwat (2008), "Yoga and Sustainability". Journal of Yoga, Fall/Winter 2008, 7(1): 1-14
  22. N. Tummers (2009), Teaching Yoga for Life, ISBN 978-0736070164, p 16–17
  23. William Owen Cole (1991), Moral Issues in Six Religions, Heinemann, ISBN 978-0435302993, pp. 104-105

ஆதாரங்கள் தொகு

  • Feuerstein, Georg (2000), The Shambhala Encyclopedia of Yoga, Shambhala Publications
  • Rosen, Richard (2012), Original Yoga: Rediscovering Traditional Practices of Hatha Yoga, Shambhala Publications, ISBN 9780834827400
  • White, David Gordon (2012), The Alchemical Body: Siddha Traditions in Medieval India, University of Chicago Press, ISBN 9780226149349

வெளி இணைப்புகள் தொகு

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=யோகி&oldid=3913696" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது