பாதரச(II) ஐதராக்சைடு
பாதரச(II) ஐதராக்சைடு (Mercury(II) hydroxide) என்பது Hg(OH)2 அல்லது HgH2O2 என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு கொண்ட ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். மெர்க்குரி டையைதராக்சைடு அல்லது பாதரச டையைதராக்சைடு என்ற பெயராலும் இதை அழைக்கிறார்கள்.
| பெயர்கள் | |
|---|---|
| ஐயூபிஏசி பெயர்
மெர்க்குரி டையைதராக்சைடு
| |
| இனங்காட்டிகள் | |
| ChemSpider | 14227333 |
InChI
| |
| யேமல் -3D படிமங்கள் | Image |
| பப்கெம் | 12989292 |
| |
| பண்புகள் | |
| H2HgO2 | |
| வாய்ப்பாட்டு எடை | 234.605 |
| −100.00•10−6 செ.மீ3/மோல் | |
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும் பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். | |
தயாரிப்பு முறை
தொகுபாதரச அயனியுடன் (Hg2+) ஐதராக்சைடு அயனியை (OH− ) சேர்ப்பதால் இவ்வினையில் பாதரச(II) ஐதராக்சைடு சிறிது நேரத்தில் உற்பத்தி ஆவதற்கு வாய்ப்புகள் இருந்தாலும்[1], நீரிய கரைசலில் இவ்வாறு பாதரச(II) ஐதராக்சைடு தயாரிக்க சாத்தியம் இல்லை. ஏனெனில் இவ்வினையில் பாதரச ஆக்சைடு மஞ்சள் நிறத்தில் வீழ்படிவாக உருவாகிறது. 2004 ஆம் ஆண்டில் வாங் மற்றும் ஆண்ட்ரூசு ஆகியோர் முதன்முதலில் இம்மூலக்கூறு இருப்பதற்கான சோதனை ஆதாரங்களை அறிவித்தனர்[1]. பாதரசம், ஆக்சிசன், ஐதரசன் ஆகியனவற்றின் உறைகலவையை பாதரச வில் விளக்கின் மூலம் கதிரியக்கத்துக்கு உட்படுத்தி பாதரச(II) ஐதராக்சைடை உற்பத்தி செய்தார்கள்[1].
50 ° செல்சியசு வெப்பநிலையில் பாதரச அணுக்களை ஆவியாக்கி அவற்றை நியான், ஆர்கான் அல்லது டியூட்ரியம் வாயுக்கள் கலந்த வாயுவில் செலுத்தி உடன் 2 முதல் 8% ஐதரசன் மற்றும் 0.2 முதல் 2.0% ஆக்சிசன் சேர்த்து அந்த உறை கலவை தயாரிக்கப்பட்டது. பின்னர் இக்கலவையை 5 கெல்வின் வெப்பநிலைக்கு ஒடுக்கி சீசியம் அயோடைடு சன்னலில் கதிரியக்கத்திற்கு உட்படுத்தினர்[1]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Xuefeng Wang; Lester Andrews (November 18, 2004). "Infrared Spectrum of Hg(OH)2 in Solid Neon and Argon". Inorganic Chemistry 44 (1): 108–11. doi:10.1021/ic048673w. http://pubs.acs.org/doi/pdfplus/10.1021/ic048673w.