பிரிமிடின்
பிரிமிடின் (Pyrimidine) ஒரு நறுமணமுள்ள பல்லினவட்ட கரிமச் சேர்மமாகும். இதன் வாய்பாடு: C4H4N2. இது, பிரிடின் மற்றும் பென்சீனைப் போன்று ஆறுருப்பு வளையத்தினைக் கொண்டது: இரண்டு நைட்ரசன் அணுக்களை ஒன்று மற்றும் மூன்றாம் நிலைகளில் கொண்டுள்ளது[2]. பிரிமிடின், டைஅசைனின் இரண்டு வேறு வடிவங்களுடன் மாற்றியனாக உள்ளது: முதலாவது பிரிடசின், இரண்டு நைட்ரசன் அணுக்களை ஒன்று மற்றும் இரண்டாம் நிலைகளில் கொண்டுள்ளது; இரண்டாவது பிரசின், இரண்டு நைட்ரசன் அணுக்களை ஒன்று மற்றும் நான்காம் நிலைகளில் கொண்டுள்ளது.
பெயர்கள் | |
---|---|
ஐயூபிஏசி பெயர்
பிரிமிடின்
| |
வேறு பெயர்கள்
1,3-டைஅசைன், மெட்டா-டைஅசைன்
| |
இனங்காட்டிகள் | |
289-95-2 | |
ChEBI | CHEBI:16898 |
ChEMBL | ChEMBL15562 |
ChemSpider | 8903 |
யேமல் -3D படிமங்கள் | Image |
KEGG | C00396 |
ம.பா.த | pyrimidine |
பப்கெம் | 9260 |
| |
பண்புகள் | |
C4H4N2 | |
வாய்ப்பாட்டு எடை | 80.088 கி மோல்-1 |
அடர்த்தி | 1.016 கி செமீ-3 |
காடித்தன்மை எண் (pKa) | 1.10[1] (புரோட்டான்சேர்க்கப்பட்ட பிரிமிடின்) |
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும் பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். | |
உட்கரு அமிலங்களிலுள்ள மூன்று உட்கரு அடித்தளங்களான சைடோசின் (C), தைமின் (T), யுராசில் (U) ஆகியன பிரிமிடினின் கிளைப்பொருள்களாகும்:
டிஆக்சி ரைபோநியூக்கிளிக் அமிலம் (டி.என்.ஏ.) மற்றும் ரைபோநியூக்ளிக் அமிலங்களில் (ஆர்.என்.ஏ) உள்ள உட்கரு அடித்தளங்கள் எதிர்நிரப்பு பியூரின்களுடன் ஹைட்ரசன் பிணைப்புகளை உருவாக்குகின்றன. டி.என்.ஏ.-வில் பியூரின்களான அடெனின் (A) மற்றும் குவானின் (G), பிரிமிடின்களான தைமின் (T) மற்றும் சைடோசினுடன் (C) முறையே பிணைகின்றன.
ஆர்.என்.ஏ.-வில் அடெனினின் (A) எதிர்நிரப்பு, தைமினுக்குப் (T) பதிலாக யுராசில் (U) ஆகும். எனவே, கீழ்வரும் பிணைகள் உருவாகின்றன: அடெனின்:யுராசில் மற்றும் குவானின்:சைடோசின்.
மிக அரிதாக, தைமின் ஆர்.என்.ஏ.- விலும், யுராசில் டி.என்.ஏ.-விலும் காணப்படுகிறது. உட்கரு அமிலங்களில் மேலே குறிப்பிட்ட மூன்று பெரிய பிரிமிடின் அடித்தளங்களைத் தவிர, சில சிறிய பிரிமிடின் அடித்தளங்களும் காணப்படுகின்றன. இச்சிறு பிரிமிடின்கள், பெரிய பிரிமிடின்களின் மீத்தைலாக்கப்பட்ட வடிவங்களாகும். இவை ஒழுங்காற்று பணிகளில் ஈடுபடுவதாக கருதப்படுகின்றது[3].
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Brown, H.C., et al., in Baude, E.A. and Nachod, F.C., Determination of Organic Structures by Physical Methods, Academic Press, New York, 1955.
- ↑ Gilchrist, Thomas Lonsdale; Gilchrist, T. L. (1997). Heterocyclic chemistry. New York: Longman. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-582-27843-0.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Nelson David L. and Michael M. Cox. Principles of Biochemstry, ed. 5. W.H. Freeman and Company (2008) p. 272–274.