மெக்ராலியின் கிணறுகள்
மெக்ராலியின் கிணறுகள் (Baolis of Mehrauli) என்பது இந்தியாவின் தில்லியிலுள்ள, மெக்ராலியில், இந்திய தொல்பொருள் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தால் பிரதானப்படுத்தப்பட்ட மெக்ராலி தொல்பொருள் பூங்காவில் அமைந்துள்ள பாவோலி என அழைக்கப்படும் ஒற்றை நிலை அல்லது மூன்று நிலை படிகள் கொண்ட கிணறுகள் ஆகும். இவை அனங்தால் கிணறு, காந்தக் கிணறு, மற்றும் ராஜோன் கிணறு என அழைக்கப்படுகிறது. [1] [2] இவை நிலத்தடி மட்டத்திற்கு கீழே நிலத்தடி நீர் மாளிகைகளாகவும், இந்து மதத்தின் சூழலில் அவை இடைக்காலத்தில் சன்னதிகளாகவும் வழிபடப்பட்டுள்ளன. [3]
இருப்பிடம் தொகு
மெக்ராலியில் உள்ள மூன்று கிணறுகள் தென்மேற்கு தில்லி மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. குதுப் மினார் அருகே இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறையால் பராமரிக்கப்படும் தொல்பொருள் பூங்காவில் காந்தக் கிணறு மற்றும் ராஜோன் கிணறு ஆகிய இரு கிணறுகள் உள்ளன. காந்தக் கிணறு ( ஆதாம் கானின் கல்லறையின் தெற்கே [3] ) தொல்பொருள் பூங்காவின் ஒரு முனையில் உள்ளது. [1] ராஜோன் கிணறு 200 மீட்டர்கள் (660 அடிகள்) இந்த கிணற்றிலிருந்து விலகி அமைந்துள்ளது. [4] அனங்தால் கிணறு யோக்மயா மந்திருக்கு மேற்கே 100 மீட்டர் (330 அடி) காட்டிற்கு பின்னால் மற்றும் தொல்பொருள் பூங்கா வளாகத்திற்கு வெளியே உள்ளது.
வரலாறு தொகு
மூன்று கிணறுகளில் பழமையானது, அனங்தால் கிணறு ஆகும். இது 11 ஆம் நூற்றாண்டில் (கி.பி 1060) கட்டப்பட்டது [3] ) தோமர் வம்சத்தைச் சேர்ந்த ராஜ்புத் மன்னர் இரண்டாம் அனங்க்பால் என்பவரால் அப்போதைய தலைநகரான தில்லியின் லால்கோட்டில் கட்டப்பட்டது. காந்தக் கிணறு 13 ஆம் நூற்றாண்டில் தில்லி சுல்தான் இல்த்துத்மிசின் (கி.பி 1211–1236) அடிமை வம்சம் தில்லியை ஆண்டபோது கட்டப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. ராஜோன் கிணறு என்ற பெயர் இதை கட்டிய ராஜ்மிஸ்ட்ரி அல்லது மேசன்களின் பெயரிடப்பட்டது. இது 16 ஆம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டது. [2] [5] லௌதி வம்சத்தின் சிக்கந்தர் லோதியின் ஆட்சியின் போது தௌலத் கானால் கட்டப்பட்டது.
அம்சங்கள் தொகு
தில்லியின் மிகப் பழமையான கிணறான அனங்தால் கிணறு (28 ° 31'31.7 "N 77 ° 10'53.8" E) ஒரு மேடை படிகட்டுகள் கொண்டுள்ளது. [5] இந்த இடத்தில் நடத்திய அகழ்வாராய்ச்சி கிணறு மிகப் பெரியதாக இருந்ததை வெளிப்படுத்துகிறது; தண்ணீருக்கு வழிவகுக்கும் சில படிகள் உள்ளன. அதன் சேமிப்பிற்காக மழைநீர் சேகரிப்பு நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தியது. கிணறு ஒரு சுற்றுப்புறத்தின் பின்னால் உள்ள ஒரு காட்டில் அமைந்துள்ளது. தற்போது இது உள்ளூர் குப்பைக் கழிவு மற்றும் பன்றி பண்ணையாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. அதில் கழிவுநீர் ஓடுகிறது. இதை டெல்லி மேம்பாட்டு ஆணையம் பராமரிக்க வேண்டும் என்று கருதப்பட்ட நிலையில், டி.டி.ஏ தனது கடமைகளில் தோல்வியுற்றதால், யோக்மயா மந்திர் நலன்புரி மற்றும் மேலாண்மை சங்கம் பொறுப்பேற்க தில்லி உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. [6] 2018 8 டிசம்பர், நிலவரப்படி, கிணறு பராமரிக்கப்படவில்லை. அதன் வரலாற்று பொருத்தத்தை குறிக்கும் எந்த குறிப்பான்களும் இல்லை.
காந்தக் கிணறு தொகு
காந்தக் கிணறு ( 28°31′15″N 77°10′54″E / 28.52078°N 77.18168°E ) அனங்தால் பாவோலியை விட ஒரு பெரிய படிகள் கொண்டதாகும். இது அலங்கார கட்டடக்கலை அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளது. காந்தக் என்ற பெயர் குறிப்பிடுவது போல, படி கிணற்றில் உள்ள நீரில் கந்தக உள்ளடக்கம் உள்ளது. எனவே கந்தக புகை வாசனை வீசுகிறது. மேலும் தண்ணீருக்கு நோய் தீர்க்கும் தரம் இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. இது ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் ஐந்து நிலைகள் அல்லது தளங்களைக் கொண்ட ஒரு எளிய திட்டத்தைக் கொண்டுள்ளது. [1] [2] இங்குள்ள படிக்கட்டு சுமார் 40 மீட்டர் (130 அடி) நீளமும் 12 மீட்டர் (39 அடி) அகலமும் கொண்டது. [3]
ராஜோன் கிணறு தொகு
ராஜோன் கிணறு ( 28°31′13″N 77°11′00″E / 28.52028°N 77.18346°E ), திட்டத்தில் செவ்வக வடிவிலான ராஜோன் கிணறு, மெக்ராலியில் உள்ள மூன்று கிணறுகளில் மிகப்பெரிய மற்றும் மிகவும் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஒன்றாகும். இது நான்கு கட்டங்களை உருவாக்கும் தொடர் படிகளைக் கொண்டுள்ளது. ஒவ்வொன்றும் இறங்கும் அளவில், ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் மாடிகளைக் கொண்டு, சுற்றியுள்ள தரை மட்டத்திலிருந்து நீர் மட்டத்திற்கு வழிவகுக்கிறது. அதன் தோற்றம் இடைக்காலத்தின் ஒரு முற்றத்தைப் போன்றது, இது வட இந்திய கட்டடக்கலை பாணியில் நெடுவரிசைகளில் பரவியிருக்கும் அழகிய செதுக்கப்பட்ட சமச்சீர் வளைவுகளால் குறிக்கப்பட்ட பத்திகளைக் கொண்டுள்ளது. இது கிணற்றின் மூன்று பக்கங்களையும் உருவாக்குகிறது. ஒவ்வொரு தளத்திலும் அறைகள் உள்ளன. இது ஒரு முறை மக்களுக்கு குளிர்ந்த ஓய்வு இடத்தை வழங்கியது. அதன் செருகப்பட்ட பிளாஸ்டர் வேலையுடன், கிணறுஒரு நேர்த்தியான கட்டடக்கலை மாளிகையாகும். [1] [2] பல நூற்றாண்டுகளாக இந்தக் கிணறு மெருகூட்டப்பட்டு வந்துள்ளது. அதன் பின்னர் இது வறண்டுவிட்டது. இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வு நிறுவனம் 2004-05 காலப்பகுதியில் 20 அடி (6.1 மீ) ஆழத்திற்கு மெல்லியதாக இருந்த கிணற்றில் நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டது. இதன் விளைவாக, நீர்மட்டம் 20 அடி உயர்ந்து கிணற்றில் 60 படிகள் வரை உயர்ந்து மேற்பரப்புக்கு வழிவகுக்கிறது.
குறிப்புகள் தொகு
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Das, Alokparna (10 May 2009). "Well worth a visit". பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2015.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Baolis / Heritage Water Bodies In Delhi" (pdf). Tourism Department of Government of Delhi. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2015.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "The Stepwells of Delhi" (PDF). Delhi Heritage City organization. Archived from the original (PDF) on 26 November 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 November 2015.
- ↑ "ASI revives three water bodies near Qutub Minar". The Hindu. http://www.thehindu.com/news/cities/Delhi/asi-revives-three-water-bodies-near-qutub-minar/article6472999.ece. பார்த்த நாள்: 1 November 2015.
- ↑ 5.0 5.1 Sinha 2014.
- ↑ "DDA fails,HC gives private body a chance". The Indian Express (in Indian English). 2009-05-11. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-12-08.
நூற்பட்டியல் தொகு
- Sinha, Chandan (7 July 2014). Haunted India. Chandan Kumar Sinha. பக். 33–. GGKEY:UN4C82SCF77. https://books.google.com/books?id=dnn2AwAAQBAJ&pg=PA33.